นักเรียนหน้าใหม่กับนายเย็นชา[EXO]
10.0
เขียนโดย Pimnalita
วันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.38 น.
12 ตอน
4 วิจารณ์
19.87K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม พ.ศ. 2557 19.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"คริส"จงอินเรียกคริสหลังจากสัมผัสอะไรบางอย่าง
"?"
"ฉันรู้สึกว่า..."
"อย่าบอกนะว่า"
"ไอ้คีย์ มันเอาตัวซินไป ฉันสัมผัสได้"
"ฉันว่าแล้ว คืนพระจันทร์เต็มดวงนี้ซินอาจจะต้องตายถ้านายไปช่วยไม่ทัน"
"พวกมันต้องตายแทน!! มันฆ่าคนเพื่อจะเป็นอมตะ แต่นี่เป็นคนที่ฉันรัก มันต้องตาย!!!"
"นี่พวกนาย!! ฉันถามเป็นสิบๆรอบแล้วนะว่าจะพาไปไหนนนนนน"
"เงียบหน่อยน้อง เดี๋ยวก็ถึง"
~หลังจากเดินไปสักพัก
ในนี้คาดว่าคือในถ้ำ แต่เหมือนมีคนอยู่ เพราะถ้ำนี้เปรียบเหมือนวังขนาดย่อมก็ว่าได้
"มาแล้วครับท่าน"
ผู้ชายร่างสูงผมสีเนื้อประกายทองที่ยืนหันหลัง ค่อยๆหันมาพลางเหยียดมุมปากอย่างน่าขนลุก
ตอนนี้ฉันตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด เพราะขอบตาที่แดงก่ำของเขามันน่ากลัวยิ่งกว่าผีซะอีก
"ยยะ...อย่าทำอะไรจงอินนะ"
"ห่วงตัวเองไม่ดีกว่าหรอ.."เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ถ้าจงอินเป็นอะไรนายตายแน่!!"
"ยัยนี่เธอพูดกะท่าน 'คีย์' อย่างนี้ด.."ยังไม่ทันที่ลูกสมุนจะต่อว่าฉันจบคนที่ชื่อว่าคีย์ก็หันหน้าอันเย็นชาเป็นการห้ามปราม
"ฉันจะกลัวเธอดีมั้ย?"
"กก็.."
"ขู่คนอื่นทั้งๆที่ตัวเองตัวสั่น หึ!!"
"ฉฉ..ฉันหนาวเว้ย"
"อ้ะ อ้ะ พูดไม่เพราะเลยนะครับ"เขาพูดพร้อมเอานิ้วมาแตะที่ปากฉัน
"ฉันละรังเกียจนายจริงๆ"
"รังเกียจไปเถอะ คืนนี้พระจันทร์จะเต็มดวง นั่นหมายความว่าเธอต้องสังเวยชีวิต!"
"..."ห๊ะๆๆๆๆ
"หึ! ไม่ปากเก่งแล้วหรอ"
"ถ้าเพื่อจงอินฉันก็ยอมตาย"
"ไม่จำเป็น"เสียงของบุคคลที่สามที่ดังมาแต่ไกล ซึ่งไม่ใช่พวกลูกสมุนแน่นอน ในที่สุดเขาก็มาช่วยฉัน ขอบคุณนะ....
"?"
"ฉันรู้สึกว่า..."
"อย่าบอกนะว่า"
"ไอ้คีย์ มันเอาตัวซินไป ฉันสัมผัสได้"
"ฉันว่าแล้ว คืนพระจันทร์เต็มดวงนี้ซินอาจจะต้องตายถ้านายไปช่วยไม่ทัน"
"พวกมันต้องตายแทน!! มันฆ่าคนเพื่อจะเป็นอมตะ แต่นี่เป็นคนที่ฉันรัก มันต้องตาย!!!"
"นี่พวกนาย!! ฉันถามเป็นสิบๆรอบแล้วนะว่าจะพาไปไหนนนนนน"
"เงียบหน่อยน้อง เดี๋ยวก็ถึง"
~หลังจากเดินไปสักพัก
ในนี้คาดว่าคือในถ้ำ แต่เหมือนมีคนอยู่ เพราะถ้ำนี้เปรียบเหมือนวังขนาดย่อมก็ว่าได้
"มาแล้วครับท่าน"
ผู้ชายร่างสูงผมสีเนื้อประกายทองที่ยืนหันหลัง ค่อยๆหันมาพลางเหยียดมุมปากอย่างน่าขนลุก
ตอนนี้ฉันตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด เพราะขอบตาที่แดงก่ำของเขามันน่ากลัวยิ่งกว่าผีซะอีก
"ยยะ...อย่าทำอะไรจงอินนะ"
"ห่วงตัวเองไม่ดีกว่าหรอ.."เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ถ้าจงอินเป็นอะไรนายตายแน่!!"
"ยัยนี่เธอพูดกะท่าน 'คีย์' อย่างนี้ด.."ยังไม่ทันที่ลูกสมุนจะต่อว่าฉันจบคนที่ชื่อว่าคีย์ก็หันหน้าอันเย็นชาเป็นการห้ามปราม
"ฉันจะกลัวเธอดีมั้ย?"
"กก็.."
"ขู่คนอื่นทั้งๆที่ตัวเองตัวสั่น หึ!!"
"ฉฉ..ฉันหนาวเว้ย"
"อ้ะ อ้ะ พูดไม่เพราะเลยนะครับ"เขาพูดพร้อมเอานิ้วมาแตะที่ปากฉัน
"ฉันละรังเกียจนายจริงๆ"
"รังเกียจไปเถอะ คืนนี้พระจันทร์จะเต็มดวง นั่นหมายความว่าเธอต้องสังเวยชีวิต!"
"..."ห๊ะๆๆๆๆ
"หึ! ไม่ปากเก่งแล้วหรอ"
"ถ้าเพื่อจงอินฉันก็ยอมตาย"
"ไม่จำเป็น"เสียงของบุคคลที่สามที่ดังมาแต่ไกล ซึ่งไม่ใช่พวกลูกสมุนแน่นอน ในที่สุดเขาก็มาช่วยฉัน ขอบคุณนะ....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ