รักนะ...ยัยตัวแสบ

     พรึ่บ!
ผ้าม่านสีฟ้าอ่อนถูกรูดเปิดไปอีกด้านของขอบหน้าต่าง ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียง ของคุณพี่ชาย
     "ตื่นได้แล้ว!!!  ยัยอินอิน!"
     "ไม่เอาาา~ อินจะนอนต่อ Zzzz~"
     "ยัยอินนน!!!!"
     "...."
     "ได้ๆ ยังไม่ยอมตื่นใช่ไม"
พี่ชายบ่นอุบอิบอยู่พักหนึ่งก่อนจะตะโกนออกมา
     "ไฟไหม้โว้ยยยย ไฟไหม้"
     "ห๊ะ!! อะไรนะไฟไหม้หรอ!! 0.0"
     "เออ! ไฟไหม้ -..-"
     "โห พี่รัน ทำไมต้องปลุกอินอย่างนี่ด้วยอะ - - อินต๊กกะใจหมดเลย"
     "แล้วปลุกดีๆ แกยอมแหกขี้ตาตื่นไม ห๊ะ!"
     "จ๊ะๆ อินผิดเอง -..-"
     "ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว"
     "จ๊ะๆ"
     2 นาทีผ่านไป
     5 นาทีผ่านไป
     "เสร็จแล้วค่าาา~ ^o^"
     "กว่าจะเสด็จ ลงมาได้เนอะ"
ทำไมต้องเน้นด้วยอ่าคำว่า 'เสด็จ' อะพี่รัน น้องไม่เข้าใจพี่รัน พี่รันนนน อย่าทิ้งอินไปน่ะค่าาา ฮือๆๆ อินเหลือพี่แค่คนเดียว อินมีพี่ชายคนเดียว ฮือๆๆ.... (เพ้อแปป -..-)
     "เอ้า ยัยอินจะทานไหมข้าวอะ?"
เอ๋...อ้อทานดิถามมาได้ - - 
     "ทานคะ ทาน"
โอะ!! สวัสดีคะท่านผู้อ่าน ^^ เราชื่ออินอิน น่ะคะ อายุ 17 ปี 2 เดือน (ล้อเล่นคะ) วันนี้อินกับพี่รันจะไปต้อนรับน้องใหม่กันคะ น่าสนุก อินอยากรู้จังว่าจะมีเพื่อนใหม่เข้ามาให้ทำความรู้จักรึเปล่านะสิคะ - - เพราะที่อินมีอยู่ก้อเป็นพวก...อินไม่อยากจะบรรยายคะ ทั้ง โหด ป่าเถื่อน ดุ น่ารักออกแนวโหด ก็มีคะ - - แต่อินเป็นคนน่ารักนะคะ ใสซื่อบริสุทธิ์ คะ คิๆ
     "ยัยอินน!!"
     "คะ ( ") "
     "จะเสด็จไปโรงเรียนได้รึยังคับคุณหนูอินอิน"
     "-0-"
ฉันลุกออกจากโต๊ะทานข้าว แล้วเดินไปสวัสดี ป๊ากับม๊า ก่อนจะเดินไปหาพี่รัน ที่ตอนนี้ยื่นทำหน้ายักษ์ที่พร้อมจะฉีกฉันเป็นชิ้นๆ อยู่ข้างรถ
     "มะ...มาแร๊วคะพี่รัน -0-"
     "ขึ้นรถ!!"
     "วันนี้พี่รันกินยาไม่เขย่าขวดรึเปล่าอะ โหดเป็นบ้า"
ฉันบ่นอุบอิบ แต่นั้นก็ทำให้พี่รันหันมาขวับ จนฉันสะดุงเลยคะ -0-
     "เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะ?"
     "ปะ...เปล่าคะ ไม่มีคะ ไม๊มี๊~ เลยคะ ^^" ฉันยิ้มแหย่ๆไปให้พี่รันก่อนจะหันไปทางหน้าต่าง
หลังจากจบการสนทนา ก็เงียบกริบกันทั้งคนขับและฉันกับพี่รันเลยคะ 
     35 วิผ่านไป
ทนไม่ไว้แหละ เงียบมาตั้ง 35 วิ (แค่ 35 วิเองนะ - -) อย่างงี้ต้องชวนทุกคนคุย
     "เอ่อ...ลุงมีคะ เมื่อไรจะถึงโรงเรียนสักที่คะ?"
     "เนี่ยไงคับ ถึงแล้ว ^^"
ลุงมีพูดพลางเรียวรถไปจอดหน้าประตูโรงเรียน
     "งันหนูกับพี่รันไปก่อนนะคะลุงมี สวัสดีคะ ^^"
ฉันกับพี่รันยกมือขึ้นไหว้ลุงมี แล้วเดินลงมาจากรถไป เดินเข้าโรงเรียน
กว่าจะถึงตึก งันขอถามอะไรพี่รันดีกว่า ฉันที่กำลังจะอ้าปากจะถามพี่รัน แต่แล้วก็มีเสียงคุณครูมณีสาวสวย แทรกขึ้นมาสะก่อน
     "อินอินจ๊ะ เรื่องการประกาศเปิดการเรียนการสอนนะจ๊ะ คุณครูอยากให้อินช่วยเป็นคนประกาศแทนครูใหญ่แทนได้ไหมจ๊ะ?"
     "เอ๋...ทำไมหรอคะ? แล้วครูใหญ่..."
     "อ้อพอดีว่าครูใหญ่เกิดล้มป่วยขึ้นมากะทันหันนะจ๊ะ เค้าก็เลยบอกกับครูว่าให้อินอินมาประกาศแทนนะจ๊ะ ^^"
     "เพราะอะไรหรอคะ?"
     "อันนี้ครูก็ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ เอาไว้อินอินค่อยถามครูใหญ่เอาเองและกันนะจ๊ะ ครูขอตัวก่อน"
     "อ้อคะ สวัสดีคะ"
     "จ๊ะ ^^"
ไม่จริ๊งงงงงงง ฉันจะทำได้ย๊า๊งงงงงงงงงไง ถึงฉันจะเป็นพวกห้าวก็เถอะ แต่ถ้าให้เดินขึ้นไปยื่นบนหน้าเสาธงแล้วพูดต่อหน้านักเรียนนับพันชีวิตนะหรอ ไม่เอาด้วยหรอก แค่คิดฉันก็ทำไม่ได้แล้วววว
     "อินเธอต้องทำได้สิ น้องสาวพี่"
     "เอ๋..."
     "พยายามเข้านะ พี่เชื่อว่าอินทำได้ ^^"
     "คะ อินจะพยายามคะ ^^"
อ่าาา~ รู้สึกดีจังพี่ชายคนเดิมของอินกลับมาแล้ว (เพราะก่อนหน้านี้ยังเป็นยักษ์อยู่เลย -..-) ดีใจที่สุด อินจะต้องทำได้ (มีแรงสู้ก็เพราะพี่รันค่อยเป็นกำลังใจให้และนะ และถึงตอนจริงละ จะทำยังไง -..-) อ้อลืมบอกไปคะพอดีว่าเราจะไม่เริ่มเปิดการเรียนการสอนกันตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอมหรอกนะคะ เราจะประกาศกันวันที่ 2 นะคะ