รักนะ...ยัยตัวแสบ

     พรึ่บ!

ผ้าม่านสีฟ้าอ่อนถูกรูดเปิดไปอีกด้านของขอบหน้าต่าง ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียง ของคุณพี่ชาย

     "ตื่นได้แล้ว!!!  ยัยอินอิน!"

     "ไม่เอาาา~ อินจะนอนต่อ Zzzz~"

     "ยัยอินนน!!!!"

     "...."

     "ได้ๆ ยังไม่ยอมตื่นใช่ไม"

พี่ชายบ่นอุบอิบอยู่พักหนึ่งก่อนจะตะโกนออกมา

     "ไฟไหม้โว้ยยยย ไฟไหม้"

     "ห๊ะ!! อะไรนะไฟไหม้หรอ!! 0.0"

     "เออ! ไฟไหม้ -..-"

     "โห พี่รัน ทำไมต้องปลุกอินอย่างนี่ด้วยอะ - - อินต๊กกะใจหมดเลย"

     "แล้วปลุกดีๆ แกยอมแหกขี้ตาตื่นไม ห๊ะ!"

     "จ๊ะๆ อินผิดเอง -..-"

     "ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว"

     "จ๊ะๆ"

     2 นาทีผ่านไป

     5 นาทีผ่านไป

     "เสร็จแล้วค่าาา~ ^o^"

     "กว่าจะเสด็จ ลงมาได้เนอะ"

ทำไมต้องเน้นด้วยอ่าคำว่า 'เสด็จ' อะพี่รัน น้องไม่เข้าใจพี่รัน พี่รันนนน อย่าทิ้งอินไปน่ะค่าาา ฮือๆๆ อินเหลือพี่แค่คนเดียว อินมีพี่ชายคนเดียว ฮือๆๆ.... (เพ้อแปป -..-)

     "เอ้า ยัยอินจะทานไหมข้าวอะ?"

เอ๋...อ้อทานดิถามมาได้ - - 

     "ทานคะ ทาน"

โอะ!! สวัสดีคะท่านผู้อ่าน ^^ เราชื่ออินอิน น่ะคะ อายุ 17 ปี 2 เดือน (ล้อเล่นคะ) วันนี้อินกับพี่รันจะไปต้อนรับน้องใหม่กันคะ น่าสนุก อินอยากรู้จังว่าจะมีเพื่อนใหม่เข้ามาให้ทำความรู้จักรึเปล่านะสิคะ - - เพราะที่อินมีอยู่ก้อเป็นพวก...อินไม่อยากจะบรรยายคะ ทั้ง โหด ป่าเถื่อน ดุ น่ารักออกแนวโหด ก็มีคะ - - แต่อินเป็นคนน่ารักนะคะ ใสซื่อบริสุทธิ์ คะ คิๆ

     "ยัยอินน!!"

     "คะ ( ") "

     "จะเสด็จไปโรงเรียนได้รึยังคับคุณหนูอินอิน"

     "-0-"

ฉันลุกออกจากโต๊ะทานข้าว แล้วเดินไปสวัสดี ป๊ากับม๊า ก่อนจะเดินไปหาพี่รัน ที่ตอนนี้ยื่นทำหน้ายักษ์ที่พร้อมจะฉีกฉันเป็นชิ้นๆ อยู่ข้างรถ

     "มะ...มาแร๊วคะพี่รัน -0-"

     "ขึ้นรถ!!"

     "วันนี้พี่รันกินยาไม่เขย่าขวดรึเปล่าอะ โหดเป็นบ้า"

ฉันบ่นอุบอิบ แต่นั้นก็ทำให้พี่รันหันมาขวับ จนฉันสะดุงเลยคะ -0-

     "เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะ?"

     "ปะ...เปล่าคะ ไม่มีคะ ไม๊มี๊~ เลยคะ ^^" ฉันยิ้มแหย่ๆไปให้พี่รันก่อนจะหันไปทางหน้าต่าง

หลังจากจบการสนทนา ก็เงียบกริบกันทั้งคนขับและฉันกับพี่รันเลยคะ 

     35 วิผ่านไป

ทนไม่ไว้แหละ เงียบมาตั้ง 35 วิ (แค่ 35 วิเองนะ - -) อย่างงี้ต้องชวนทุกคนคุย

     "เอ่อ...ลุงมีคะ เมื่อไรจะถึงโรงเรียนสักที่คะ?"

     "เนี่ยไงคับ ถึงแล้ว ^^"

ลุงมีพูดพลางเรียวรถไปจอดหน้าประตูโรงเรียน

     "งันหนูกับพี่รันไปก่อนนะคะลุงมี สวัสดีคะ ^^"

ฉันกับพี่รันยกมือขึ้นไหว้ลุงมี แล้วเดินลงมาจากรถไป เดินเข้าโรงเรียน

กว่าจะถึงตึก งันขอถามอะไรพี่รันดีกว่า ฉันที่กำลังจะอ้าปากจะถามพี่รัน แต่แล้วก็มีเสียงคุณครูมณีสาวสวย แทรกขึ้นมาสะก่อน

     "อินอินจ๊ะ เรื่องการประกาศเปิดการเรียนการสอนนะจ๊ะ คุณครูอยากให้อินช่วยเป็นคนประกาศแทนครูใหญ่แทนได้ไหมจ๊ะ?"

     "เอ๋...ทำไมหรอคะ? แล้วครูใหญ่..."

     "อ้อพอดีว่าครูใหญ่เกิดล้มป่วยขึ้นมากะทันหันนะจ๊ะ เค้าก็เลยบอกกับครูว่าให้อินอินมาประกาศแทนนะจ๊ะ ^^"

     "เพราะอะไรหรอคะ?"

     "อันนี้ครูก็ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ เอาไว้อินอินค่อยถามครูใหญ่เอาเองและกันนะจ๊ะ ครูขอตัวก่อน"

     "อ้อคะ สวัสดีคะ"

     "จ๊ะ ^^"

ไม่จริ๊งงงงงงง ฉันจะทำได้ย๊า๊งงงงงงงงงไง ถึงฉันจะเป็นพวกห้าวก็เถอะ แต่ถ้าให้เดินขึ้นไปยื่นบนหน้าเสาธงแล้วพูดต่อหน้านักเรียนนับพันชีวิตนะหรอ ไม่เอาด้วยหรอก แค่คิดฉันก็ทำไม่ได้แล้วววว

     "อินเธอต้องทำได้สิ น้องสาวพี่"

     "เอ๋..."

     "พยายามเข้านะ พี่เชื่อว่าอินทำได้ ^^"

     "คะ อินจะพยายามคะ ^^"

อ่าาา~ รู้สึกดีจังพี่ชายคนเดิมของอินกลับมาแล้ว (เพราะก่อนหน้านี้ยังเป็นยักษ์อยู่เลย -..-) ดีใจที่สุด อินจะต้องทำได้ (มีแรงสู้ก็เพราะพี่รันค่อยเป็นกำลังใจให้และนะ และถึงตอนจริงละ จะทำยังไง -..-) อ้อลืมบอกไปคะพอดีว่าเราจะไม่เริ่มเปิดการเรียนการสอนกันตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอมหรอกนะคะ เราจะประกาศกันวันที่ 2 นะคะ