Love In Night Day Re2015

  “เรย์ซัง อรุณสวัสดิ์” เสียงทักทายดังก้องมาจากทางด้านหลังก่อนถึงทางเข้าหน้าโรงเรียน

ต้นเสียงนั้นเป็นเด็กสาว

   “อรุณสวัสดิ์ มินจัง” เด็กสาวที่โดนทัก เธอทักทายกลับด้วยรอยยิ้ม

                 ภายในห้องเรียน

  “เทอมนี้ก็ได้ที่หนึ่งอีกแล้วสินะ” เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งเดินเข้ามาคุยกับเธอที่กำลังนั่งที่โต๊ะเรียน

  “อืม~ก็มีแต่เรื่องเรียนนี่แหละนะ” เธอพูดด้วยใบหน้ายิ้มออกเชิงขำขัน

  “ไม่หรอกๆ เรย์จังทั้งสวย น่ารักและยังใจดีอีกต่างหาก”

 “มะ...ไม่ถึงขนากนั้นหรอก^^” เธอปฏิเสธด้วยท่าทีเขิน

  “คงมีคนที่ชอบแล้วสินะ”

 “มะ...ไม่มีหรอก>///<"

  “เห~ไม่จริงน่าแล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย”

 “ไม่คุยด้วยแล้ว” เรย์ทำหน้างอนแล้วอาจารย์ประจำชั้นก็เข้ามา

               เลิกเรียน

     ภายในห้องเรียนดูเงียบมีเพียงเสียงจากการขยับเก้าอี้ เด็กสาวสองคนซึ่งเป็นเวรทำความสะอาด

 “นี่เรย์ซัง พอดีมีธุระต้องกลับก่อน ที่เหลือฝากด้วยนะ” มินเพื่อนสนิทที่ทักทายเธอตอนเช้าทุกวันพูดด้วยท่าทีขอร้อง

  “อืม ไม่เป็นไรอีกแค่นิดเดียวเอง” เรย์ไม่มีท่าทีจะปฏิเสธแต่อย่างใด

    หลังจากที่มินออกไปได้ซักพักงานที่เรย์ทำก็ดูเหมือนจะเสร็จเธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาสพาย

  “นี่เธอช่วยตามชั้นมาหน่อย” เสียงทุ้มเข็มๆดังขึ้นทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย

  “มะ...มีอะไรเหรอคะรองผอ.”

  “ช่วยตามชั้นมาหน่อยสิ” ชายสูงวัยท่าทีเข้มขึมเพราะอย่างนี้ละมั่งจึงทำให้นักเรียนกลัว

  “คะ..ค่ะ” เรย์เดินตามชายสูงวัยไปด้วยท่าทีกังวนเพราะเวลานี้ที่โรงเรียนไม่มีคนอยู่เลย

บรรยากาศเงียบสงบเธอเดินตามหลังไปเรื่อยๆจนถึงหน้าห้องป้ายเขียนไว้ว่ารองผู้อำนวยการ

ชายสูงวัยเปิดประตูห้อง

   “เข้ามาสิ”

   “คะ..ค่ะ”

   “กลัวชั้นรึยังยังไง” 

   “กะ...ก็...”

  “เรื่องนั้นช่างเถอะมาช่วยยกกล่องนี้หน่อยสิ” ชายสูงวัยรู้สึกจะขำเล็กน้อยก่นจะเดินไปยกกล่อง

ใบหนึ่งส่วนอีกใบคงจะให้เรย์ยก

  “พอดีจะเอาไปไว้ห้องเก็บของช่วยยกตามมาที”

  “คะ...ค่ะ”

  “คนที่เธอควรระวังคืออาจารย์....” ชายสูงวัยเดินนำหน้ามาจนถึงประตูแล้วคำพูดก็ชะงักลง

เมื่อมีคนมายืนขว้างทางออกไว้ ชายปริศนาเหวี่ยงไม้เบสบอลเข้าศีรษะชายสูงวัยทำให้เขาล้มลง

ชายปริศนามุ่งหน้ามาหาเรย์ตั้ งท่าจะเหวี่ยงไม้

  “ทะ..ทำไมละคะอาจารย์...ผลัก” เสียงไม้เบสบอลกระทบศีรษะทำให้เรย์ล้มลง

รู้สึกตัวอีกทีในห้องที่มืดมิดและเธอก็รู้ว่าตอนนี้กำลังโดนข่มขืน

  “ทะ..ทำไมละคาอาจารย์คิมุระ...” ชายปริศนาที่ชื่อคิมุระใช้มือปิดปากเรย์เอาไว้และมือนั้นได้

ปิดจมูกของเธอด้วยทำให้เธอหายใจไม่ออกและสุดท้ายเรย์ก็....

    “คงมีคนที่ชอบแล้วสินะ”

    “มะ..มะ..ไม่มีหรอก>///<"

    “เห~ไม่จริงน่าแล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย”

    “ไม่คุยด้วยแล้ว-^-”

    “อาจารย์มาละขอตัวนะ.....อาจารย์คิมุระค่ะวันนี้ของ่ายๆนะค่ะ”