คำสาปสื่อรักฉันและเธอ ...

 
"นั้นมันเรื่องของนาย - - ถ้านายไม่มีชมรมเข้าก็แค่เข้าอยู่ชมรมนี้ไง ไม่โดนแดดด้วย : )"ฉันพูดแล้วยิ้มจางๆ
"โถ่ ! สู้ฉันออกไปหาสาวๆในโรงรียน ดื่มเลือดอ่อนๆ จากต้นคอสาวๆ ไม่ง่ายกว่าหรอ ?"เขาเถียง
"พี่ว่า .... ถ้าน้องไม่เข้า คงไม่เป็นไรมั้ง เพราะพี่ก็จะเรียนจบแล้วด้วย"พี่ร็อกพี่ด้วยหน้าตาเศร้าๆ ทำเอาเศร้าไปด้วยเลย
ว่าแต่...พี่เค้ามีเพื่อนบางไหมนะ ?
"พี่ร็อกค่ะ ... พี่มีเพื่อนบางมั้ยค่ะ ?"ฉันถามพร้อมนั่งลงข้างๆพี่ร็อก
เงียบ .... ในห้องเหลือแต่ความเงียบหลังจากฉันพูโประยดนั้นออกไป...ต้องขอโทษ
"ขะ....ขอโทษค่ะ"ฉันพูดเสียงเบาเหมือนกระซิบ...พี่ร็อกไม่มีเพื่อนหรอ ? เหมือนตัวฉันเลย...
... ระ...ร้อนที่ดวงตา ....หรือว่า !!!
"ร้อน !!!!"ฉันตะโกนพร้อมเอามือจับดวงตาไว้เพื่อไม่ให้ใครสบตา ...
"ยัยเซ่อ !! เอามือออกซะเซ่ !"จ็อบพุ่งเข้ามาดึงมือฉันออก
"มะ....ไม่นะ !! ถ้าเอามือ ! นายอาจกลายเป็น หินเหมือนพ่อฉันก็ได้ !!!"ฉันตะโกนแล้วพยายามวิ่งหนีไปที่ๆไม่มีคน แต่จู่ๆเหมือนมีคนดึงฉันไว้ 
"ปัง ! ออกไปไม่ได้ ! ข้างนอกมีคนเป็นร้อย ... ถ้าเธอเดินออกไปมีหวัง..."เสียงพี่ร็อกพูดและเอามือปิดตาฉันแล้วดึงฉันไปนั่ง ในห้องเงียบ ฉันไม่รู็ว่า จ๊อบอยู่ด้วยไหมแต่เค้ากลับเงียบหายไป
 
10 นาทีต่อมา 
 
"โอเคขึ้นหรอยัง ?"พี่ร็อกถามด้วยความเป็นห่วง 
"ค่ะ ... พี่ปล่อยมือเลยก็ได้ค่ะ"ฉันพูด
O_O !! นะ....หน้าพี่ร็อกใกล้มาก .... 
"อ๊ะ .."ฉันรีบถอยอย่างเร็วด้วยความตกใจ
ตัดฉาก !!!
__________________________________________________________
ฮ่าๆๆ ไม่ได้แต่งมาตั้งนาน ลืมยังค่ะ :3 ถ้าลืมแล้วขอโทษน้า เก๊าลืม ฮ่าๆ จริงๆไม่มีเวลาอะละเล่นเกมส์เพลิน (อุ้ย) เอาเป็นว่าถ้าลืมกันแล้วกลับไปอ่านแรกๆใหม่ได้นะ (กรรม)เดียวเราจะกลับมาต่อให้เร็วที่สุดดด เนื่องจากหายไปจะปีกว่าๆละ เหอะๆ  ของให้เพลินกับอากาศมโนของเราน้า