I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)

                ฉันก็ได้เจอนายผมทองของฉันอีกครั้ง เขายังยิ้มน่ารักเหมือนเดิม เหมือนฉันกำลังอยู่ในฝันที่มีเจ้าชายกับเจ้าหญิงกำลังประคองกันอยู่...
"นี่ัยัยซื่อบื้อ เธอนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ เดินอะไรหัดระวังหน่อยสิ"
"นี่นายว่าใครซื่อบื้อฮ่ะ"ขนาดกวนประสาทนายยังน่ารักเลยอ่า
"นี่แกปล่อยเธอนะ นายมายุ่งอะไรกับแฟนฉันเนี่ย"จุนซาฉันเป็นแฟนนายที่ไหนกัน
"ฉันพึ่งรู้นะว่าเธอชอบของแปลก อิอิ"ตาบ้า
"ไม่ใช่นะนายกำลังเข้าใจผิด"
"เข้าใจผิดที่ไหนหล่ะจ้ะมินซอง"โอ๊ย...
"จุนซาหุบปาก"นางฟ้ากอซองมาช่วย
"อ้าว! ยูนแกรู้จักับมินซองด้วยหรอ"ฮ๊ะ ยะ..ยูนหรอ
"นายคือ..."
"ใช่ฉันคือ ลียูน"อะไรกันชายในฝันของฉันคือนายลียูนที่ทุกคนในโรงเรียนชอบหรอ
"ไม่ฉันไม่รู้จักยัยซื่อบื้อคนนี้ เราแค่บังเอิญพบกัน2ครั้งแค่นั้น"แค่นั้นงั้นหรอ
"งั้นฉันจะแนะนำให้รู้จักยูน นี่ ลีมินซองน้องสาวของฉันเธออยู่หรือF มินซองส่วนนี่ยูน
เพื่อนพี่"ฉันจะต้องไม่ชอบนายให้ได้
"สวัสดีเด็กน้อย ฉันพึ่งรู้นะว่านายมีน้องสาวที่ซื่อบื้อแล้วก็โง่ขนาดนี้"
"นี่นาย นายว่าใครซื่อบื้อนายว่าใครโง่ฮะ"น้อย...แหนะว่าฉันโง่ซื่อบื้อ
"ก็เธอไง"
"นายตาย......."ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ
"เฮ้ย!"
"หยุดทั้งคู่เลยจะทะเลาะกันทำไมฮะ"พี่มินโฮโหด
"ก็ดูนายยูนบ้าสิเขาว่าหนูซื่อบื้อนะ"โกรธ โกรธ
"ก็เธอมันซื่อบื้อจริงนี่ โง่ด้วย"อ๊ายๆๆๆๆๆ.
"นายต้องตาย"
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ"ใครเนี่ย
"เธอจะทำอะไรพี่ยูนของพวกเราไม่ได้"พวกแฟนคลับงี่เง่า
"ฉันไปก่อนนะยัยซื่อบื้อ"ขนาดนายไปนายยังมีรอยยิ้มให้ฉันหรอ
"ตาบ้า"*.*
"เธอเห็นหรือเปล่ามินซอง เขาน่ารักเหมือนที่ฉันบอกใช่ไหม"
"ใช่!"เฮ้ย นี่ฉันพูดไปได้ไง
"ไม่ใช่นะ"
"แล้วทำไมเธอต้องหน้าแดงด้วย"ยัยกอซองอ่า
"อย่าเดินหนีสิมินซอง"
"ไม่ฉันไม่ได้เดินหนีนะ"ฉันคิดเหมือนเธอทุกอย่างนั้นแหละ
"ไปซื้อข้าวกันตามมาเร็วๆสิ"....
"ฉันไปด้วยนะที่รัก"นายจุนซาฉันชอบนายไม่ได้จริงๆ...