I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)

9.3

เขียนโดย ฟ้าสีคราม

วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.36 น.

17 ตอน

2 วิจารณ์

22.61K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 12.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

5) ฉันขอโทษนะ......

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันรู้สึกเสียใจยังไงก็ไม่รู้สิ-.-ที่ฉันไม่สามารถรักนายจุนซาที่ทำเพื่อฉันได้ เฮ้อ.....

ฉันลำบากใจจัง ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำยังไงดีที่จะไม่ทำให้จุนซาต้องเสียใจ..........

"มินซอง มินซอง"ฉันจะทำยังไงดีนะ

"มินซอง ลีมินซอง"ฉันเสียใจนะจุนซา

"โอ๊ย!"กอซองดึงแขนของฉันเพราะฉันกำลังเม่อลอย

"กอซอง ฉันเจ็บนะ"เจ็บจังยัยกอซองนะยัยกอซอง บ้าจริงๆ

"นี่กอซองเธอทำอะไรมินซองที่รักของฉันเนี่ย"จุนซาเธออย่าทำดีกับฉันมากเลย ยิ่งเธอทำดีฉันก็ยิ่งรู้สึกผิดที่จะต้องทำให้เธอเสียใจยังไงฉันก็รักเธอไม่ได้ เพราะฉันรัก............

"มินซองจ๋า เธอเป็นอะไรมากหรือเปล่าเจ็บตรงไหนไหม"ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ

"ไม่ฉันไม่เจ็บตรงไหนเลยสักนิด"

"มินซองทำไมเธอดูเม่อลอยจังเลย เป็นอะไรหรือเปล่า"

"ไม่ฉันไม่เจ็บตรงไหนเลยกอซอง"เฮ้อ....

"ยายบ้าฉันไม่ได้ถามเธอว่าเธอเจ็บตรงไหนนะฉันถามว่าเธอดูเม่อไปนะ"อ๊า ฉันคงเม่อมากจริงๆ

มินซอง ตั้งสตินะท่องไว้จุนซาจะต้องไม่เจ็บ ไม่เจ็บ ไม่เจ็บเพราะฉัน OK

"โทษที ฉันคิดอะไรเพลินไปหน่อย ว่าแต่จะกินอะไรดีนะ ^.^ "ฉันก็ยังรู้สึกเศร้าอยู่ดี ฉันก็กลบเกลื่อนความเศ้ราด้วยความหิวไปก่อนละกัน

"ห่วงแต่เรื่องกินจริงๆเลยนะ เดี๋ยวก็อ้วนเป็นหมาพะโล้หรอก เอ้ย! ไม่ใช่สิ หมูพะโล้ตั้งหาก"

"555555"ฉัน จุนซา และกอซอง เราหัวเราะพร้อมกัน

"ถึงเธอจะเป็นหมาพะโล้ หรือหมูพะโล้ฉันก็รักเธออยู่ดี"

"น้ำเน่าจริงๆเลยนะ นายเนี่ย"ฉันพูดด้วยความรู้สึกนั้นจริงๆ

"ฉันไม่กินข้าวดีกว่า เดี๋ยวแม่นางฟ้ากอซองจะหาว่าฉันเป็นหมูพะโล้อีก".......