Susan Mona ลิลลี่สีขาวที่ร่วงโรย
-
เขียนโดย Rosemary
วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.22 น.
4 บท
7 วิจารณ์
7,496 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 21.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความที่นี่ที่ไหนกัน คำถามแรกที่เกิดขึ้นมาในหัวของซูซาน หลังจากที่ลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าตนอยู่ในห้องนอนสีขาวแปลกตา เมื่อเธอเดินไปดูนอกหน้าตา เธอก็พบว่าภายนอกเป็นสถานที่ที่ไม่คุ้นตา ผ่านไปสักพักก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามาเมื่อเธอหันกลับไปมองเธอก็พบกับชายหนุ่ม รูปร่างโปร่งสูง นัยตาสีเทา คิ้วโค้งเข้ารูปกับจมูกที่โด่งได้อย่างหล่อเหลา เขาเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับถามว่า
"ตื่นแล้วเหรอครับ รู้สึกเวียนหัวมั้ย"
"ที่นี่ที่ไหน ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง" เธอถามออกไปด้วยความสงสัย
"ที่นี่เป็นบ้านของผมเองครับ พอดีเมื่อตอนกลางวันผมเจอคุณเป็นลมที่กลางเมือง ผมไม่รู้จะพาคุณไปส่งไหน ผมเลยต้องพาคุณมาที่บ้านผม ยังไงก็ต้องขอโทษด้วยที่พาคุณมาครับ"
"แล้วคุณเป็นใครกัน"
"ผมชื่อ อาร์เธอร์ โนแอล เป็นลูกชายคนเล็กของตระกลูโมน่า แล้วคุณล่ะ เป็นใครมาจากไหน ทำไมผมไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อน"
"ฉันชื่อ ซูซาน โมน่า เป็นลูกสาวคนเดียวของตระกลูโมน่า และเป็น....คนเดียวที่รอดชีวิตจากอุบัติเหตุไฟไหม้บ้านครั้งนั้น" เมื่อพูดจบ น้ำตาเธอก็ไหลลงมาโดยที่เธอห้ามไม่ได้
เมื่ออาร์เธอร์เห็นแบบนั้นเขาจึงคิดที่จะปล่อยให้เธออยู่คนเดียว แต่ขาดันบังคับให้เขาเดินเข้าไปหาเธอ และกอดปลอบเธออย่างอ่อนโยน ถึงแม้เธอจะตกใจเล็กน้อยแต่เธอก็ปล่อยให้ตัวเองร้องไห้ในอ้อมกอดของเขา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ