มันกลับมาทวงคืน (ปล.เรื่องนี้ลงสองเว็บ)

“คืนนั้นไอ้ดินมันยังไม่ได้ฆ่ามึง มึงนอนหมดสติที่หน้าโรงเรียนเพราะคิดว่าดาวรักมึงกูถึงต้องเอามึงไปเผาดาวจะได้ลืมมึงสักที” ภูพูดระบายออกมาอย่างลืมตัว
 
“นายรักฉันมากขนาดนี้เลยเหรอ” ดาวพูดเสียงเศร้า
 
          ดาวยอมปล่อยมือจากทินแล้วตามภูไป มิกซ์ไม่คิดว่าภูจะเป็นมากขนาดนี้จึงไม่คิดตามไปด้วย เขาเข้ามาพาตัวมิ้มออกไปด้วยเพราะไม่อยากให้เพื่อนของเขาติดอยู่ในนี้ ดาวพาภูเดินออกมาจากโรงเรียนแล้วอยู่ๆ เธอก็หยุดเดิน
 
“หยุดทำไมล่ะดาว”
 
“ฉันออกจากที่นี่ไม่ได้”
 
“ทำไม หรือเป็นเพราะไอ้ทิน” ภูถาม
 
“เปล่า เพราะว่าฉันตายอยู่ที่นี่นายต้องพาร่างของฉันออกไปจากที่นี่” ดาวพูดแกมขอร้อง
 
“แล้วร่างของเธออยู่ที่ไหน”
 
“ในห้องนั้น ห้องเรียนของเรานายกล้ากลับไปหรือเปล่า” คำพูดของดาวทำให้ภูลังเลเพราะกลัวว่าจะไม่ได้กลับออกมาอีก “ได้โปรดฉันไม่อยากอยู่ที่นี่” ดาวพูดขอร้อง
 
          ภูยอมกลับมาที่ห้องนี้อีกครั้งเขาเดินเข้าไปในห้องหาร่างของดาวแต่ก็ไม่เจอ ทันใดนั้นประตูก็ปิดลงทั้งที่ข้างนอกมีกลอนให้ล็อกแต่ก็เปิดไม่ออก ในห้องนี้มันหนาวแบบแปลกๆ อีกอย่างร่างของมิ้มก็หายไปแล้ว หรือว่าดาวหลอกเขางั้นเหรอ ไม่สิ! เขาต้องโดนไอ้ทินจับตัวไปแน่ๆ
 
          เพล้งงงง!!!
 
          กระจกหน้าต่างแตกด้วยความร้อนเพราะถูกไฟเผา ไฟจากห้องข้างๆ ค่อยๆ รามเข้ามาจนถึงห้องนี้เขาหาทางหนีแต่ก็ออกไปไม่ได้เพราะมีไฟขวางทางออก ควันไฟลอยตัวอยู่เต็มไปหมดจนแทบหายใจไม่ออก
 
“ดาว ดาว!!!!”
 
“มึงกลับมาทำไม กูไม่ให้ดาวไป”
 
“ไอ้ทินมึงปล่อยดาวมา”
 
“ไปสิดาว....ฉันปล่อยเธอกลับไปซะ” ทินพูดด้วยความโมโหที่ดาวปล่อยมือเขาเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
 
“ไม่!!!” ทินหายตัวไปแต่ไฟก็เริ่มรามหนักขึ้น
 
“ภู....ฉันจะปล่อยนายไปแล้ว แต่ทำไมนายต้องฆ่าทินด้วยคราวนี้นายต้องตายในกองไฟจะได้รู้ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน”
 
“หยุดเถอะดาว”เพื่อนๆ ในห้องทุกคนพูดขอร้อง
 
“ไม่!!!” ดาวพูดน้ำเสียงโกรธแค้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
 
“ดาว...ภูก็เพื่อนเรานะที่เขาทำไปก็เพราะเธอ” มิ้มพยายามช่วยพูด
 
“กรี๊ดดดดด!!!” ดาวเริ่มโมโหทำให้ไปเริ่มไหม้เร็วขึ้นในขณะที่สายฝนตกลงมาพอดี
 
“ดาว ฉันขอโทษถึงฉันจะตายเพราะไอ้ภูแต่ที่เธอตายก็เพราะฉัน เธอควรจะแค้นฉันมากกว่า” ทินพยายามช่วยพูดอย่างสำนึกผิด
 
“ฮือ....ฮือ...ทิน...” ดาวมองทินด้วยแววตาเศร้า กลัวว่าต้องเสียเขาไป แค่เสียงของเขาเท่านั้นที่ทำให้เธอใจเย็นลง
 
“ไอ้ภูมึงออกไปจากที่นี่ก่อนที่กูจะฆ่ามึง”
 
“ไม่”
 
“ไอ้ภู”
 
“งั้นนายก็ตายไปซะ”
 
          ดาวพุงเข้าไปบีบคอภูด้วยความแค้นแต่ภูก็เข้ามาพาดาวออกไปได้และรู้สึกผิดที่คิดจะแก้แค้นพวกเพื่อนที่ทิ้งเขาไปวันนั้นจนทำให้ดาวเป็นแบบนี้