Mafia Love!! กับดักรักร้าย มัดหัวใจนายมาเฟียที่รัก

chapter 9

Wilde & Milan

หลังจากที่ผมลงมาแล้วผมขอให้พ่อบ้านำาไปนอนที่ห้องอื่นแต่ก็ได้รับคำตอบแค่ว่าเต็มแล้วT[]T

"คุณมัดหมี่มีอะไรกับคุณมาเฟียรึปล่าวครับ?"

"ปล่าวครับ!!OoO ผมไม่ได้มีอะไรกับหมอนั่น!!!=[]="

"ผมหมายความว่าคุณมีเรื่องโกรธเกลียดอะไรคุณมาเฟียรึปล่าวครับ:)" พ่อบ้านหัวเราะเบาๆ ก็ผมใสซื่อนี่นาาาา*0* #หรา?

"ก็....ไม่รู้สินะ-..-"

ผมว่าตอนนี้พ่อบ้านคงอยากงับหัวผมมากๆเลยอ่ะ-..-'

ตึงๆๆๆๆ!!

"ซา! ชิ! โยะ!"

คุณพระ=[]=;

มาเฟียกระแทกเท้าลงบันไดมาอย่างรุนแรง แล้วเรียกผมด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

อะไรของเขากัน!! เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวหื่น เมนส์มาเรอะ!!!

"ต่อไปนี้นายห้ามห่างจากฉันเข้าใจมั้ย!!"

กระชากแขน ทำหน้าโหด-0-'

"ไม่เข้าใจโว้ยยยย อะไรของนายเนี่ย!"

"ฉันบอกให้อยู่ก็ต้องอยู่!!!"

มาเฟียท่าทางดูโกรธมาก บีบข้อมือผมจนแทบกระดูกหักT^T

"คุณมาเฟีย มีอะไรรึปล่าวครับ คุณมัดหมี่แขนช้ำหมดแล้ว"

"ก็ดูนี่เองดิ!"

มาเฟียโยนโทรศัพท์สีดำสนิทไปให้พ่อบ้าน พ่อบ้านรับมันมาก่อนจะเปิดดูผมเดาว่าคงจะเป็นข้อความ

"คุณวิลล์คงไม่ยอมเลิกราจริงๆ"

พ่อบ้านพูดเบาๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า ส่วนมาเฟียเองก็ไม่พูดอะไรแต่จับผมอุ้มพาดบ่าแล้ววิ่งขึ้นห้องไปทันที

"เฮฺ้ยๆๆๆ!=[]= ฉันเดินเองด๊ายยยย ปล๊อยยย"

ตุ๊บ

หลังจากที่เข้ามาในห้องมาเฟียก็โยนผมลงบนเตียงอย่างรุนแรง

"ฉันขอเตือนนายไว้อีกครั้ง! ห้ามห่างจากฉันแม้แต่วินาทีเดียว"

"อะไรของนาย...."

"ถ้ายังไม่อยากตาย ก็เชื่อฉัน!"

มาเฟียกดให้ผมนอนลง แล้วคินนั้นก็ไม่ได้หันมาคุยกับผมแม้แต่น้อยในหัวผมมีแต่คำถามเต็มไปหมด

มาเฟียเป็นอะไร?

ทำไมต้องห้ามผมห่างจากเขาด้วย?

คนที่ชื่อวิลล์เป็นใคร?

ผมไปเกี่ยวอะไรกับพวกเขาด้วย?

เช้า

หลังจากที่ผมตื่นนอน ก็พบว่ามาเฟียออกจากที่นี่ไปตั้งแต่เช้าแล้ว

"พ่อบ้านครับบบบบ!!"

ถึงที่นี่จะเป็นตึกใหญ่แต่ค่อนข้างเงียยบ ฉะนั้นเสียงผมเมื่อเกี้ย.....

แม่งได้ยินยังยาม-___-;;

"ครับ คุณมัดหมี่?"

ผมยิ้มกว้างให้พ่อบ้านก่อนจะยิ้มให้การ์ดคนข้างๆที่มองผมแปลกๆ

กูไม่ได้บ้าครับ-___-;;

"ผมมีเรื่องจะถามครับ!"

พ่อบ้านพาผมมานั่งที่ห้องอาหาร ผมเลยเปิดประเด็นทันที

"คนที่ชื่อวิลล์เมื่อวานคือใครหรอครับ!"

"พี่ชายต่างแม่ของคุณมาเฟียครับ:)"

"แล้วทำไมผมต้องห้ามห่างจากมาเฟีย??? แล้วเขาเป็นอะไรครับ?? แล้ว......"

"ผมว่ารอให้ถึงเวลาดีกว่าครับ เดี๋ยวคุณก็รู้:)"

"แต่...."

แต่ผมอยากรู้ตอนนี้นี่นา!!!

Wilde

ร่างสูงโปร่งของวิลล์แสยะยิ้มโรคจิตพลางสไลด์รูปในมือถือ ภาพในจอคือผู้ชายร่างเล็กน่าตาน่ารักที่ชื่อว่า 'มัดหมี่'

"ไอ้เฟีย! แกต้องได้รับความเจ็บปวดกว่าฉันร้อยเท่า!!" มือหนาบีบมือถือเครื่องแพงจนเส้นเลือดปูดขึ้นจนน่ากลัว เขาหยิบมันมาพิมพ์อะไรนิดหน่อยก่อนจะกดส่งถึง 'น้องชาย' ของเขา 

"อีกไม่นานหรอก:) แกจะได้รับรู้เวลาจนที่รักจากไป มันเจ็บปวดแค่ไหน หึ!" วิลล์ยิ้มโรคจิตอีกครั้ง แล้วอ่านข้อความที่เขาเพิ่งส่งถึงมาเฟีย

'แกอยากรู้มั้ยล่ะ ว่าตอนนั้น'ฉัน' กับ 'มิลัน' เจ็บปวดกันเท่าไหร่ ฉันจะได้รำลึกให้แกกับไอ้หน้าหวานนั่นไง ดีมั้ย?:)'

------------------------------------------------

ตัดแบบให้ค้างเล่นๆ -..-

ทำโทษน้องหมี่-^-!! เรตติ้งตกมากกกก

อัพให้น้อยๆแล๊วนะ!!! งอนรีดเดอร์แล้ว อ่านแล้วเม้นกันบ้างT^T

ไรท์เอง เพิ่งอัพนิยายไป ไทม์ไลน์ก็ยัง 0 อยู่ดี

โป้งงง!!