Mafia Love!! กับดักรักร้าย มัดหัวใจนายมาเฟียที่รัก

8.7

เขียนโดย PuzzleA

วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.34 น.

  12 chapter
  10 วิจารณ์
  25.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 18.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) Wilde & Milan

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

chapter 9

Wilde & Milan

 

หลังจากที่ผมลงมาแล้วผมขอให้พ่อบ้านำาไปนอนที่ห้องอื่นแต่ก็ได้รับคำตอบแค่ว่าเต็มแล้วT[]T

"คุณมัดหมี่มีอะไรกับคุณมาเฟียรึปล่าวครับ?"

"ปล่าวครับ!!OoO ผมไม่ได้มีอะไรกับหมอนั่น!!!=[]="

"ผมหมายความว่าคุณมีเรื่องโกรธเกลียดอะไรคุณมาเฟียรึปล่าวครับ:)" พ่อบ้านหัวเราะเบาๆ ก็ผมใสซื่อนี่นาาาา*0* #หรา?

"ก็....ไม่รู้สินะ-..-"

ผมว่าตอนนี้พ่อบ้านคงอยากงับหัวผมมากๆเลยอ่ะ-..-'

ตึงๆๆๆๆ!!

"ซา! ชิ! โยะ!"

คุณพระ=[]=;

มาเฟียกระแทกเท้าลงบันไดมาอย่างรุนแรง แล้วเรียกผมด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

อะไรของเขากัน!! เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวหื่น เมนส์มาเรอะ!!!

"ต่อไปนี้นายห้ามห่างจากฉันเข้าใจมั้ย!!"

กระชากแขน ทำหน้าโหด-0-'

"ไม่เข้าใจโว้ยยยย อะไรของนายเนี่ย!"

"ฉันบอกให้อยู่ก็ต้องอยู่!!!"

มาเฟียท่าทางดูโกรธมาก บีบข้อมือผมจนแทบกระดูกหักT^T

"คุณมาเฟีย มีอะไรรึปล่าวครับ คุณมัดหมี่แขนช้ำหมดแล้ว"

"ก็ดูนี่เองดิ!"

มาเฟียโยนโทรศัพท์สีดำสนิทไปให้พ่อบ้าน พ่อบ้านรับมันมาก่อนจะเปิดดูผมเดาว่าคงจะเป็นข้อความ

"คุณวิลล์คงไม่ยอมเลิกราจริงๆ"

พ่อบ้านพูดเบาๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า ส่วนมาเฟียเองก็ไม่พูดอะไรแต่จับผมอุ้มพาดบ่าแล้ววิ่งขึ้นห้องไปทันที

"เฮฺ้ยๆๆๆ!=[]= ฉันเดินเองด๊ายยยย ปล๊อยยย"

ตุ๊บ

หลังจากที่เข้ามาในห้องมาเฟียก็โยนผมลงบนเตียงอย่างรุนแรง

"ฉันขอเตือนนายไว้อีกครั้ง! ห้ามห่างจากฉันแม้แต่วินาทีเดียว"

"อะไรของนาย...."

"ถ้ายังไม่อยากตาย ก็เชื่อฉัน!"

มาเฟียกดให้ผมนอนลง แล้วคินนั้นก็ไม่ได้หันมาคุยกับผมแม้แต่น้อยในหัวผมมีแต่คำถามเต็มไปหมด

มาเฟียเป็นอะไร?

ทำไมต้องห้ามผมห่างจากเขาด้วย?

คนที่ชื่อวิลล์เป็นใคร?

ผมไปเกี่ยวอะไรกับพวกเขาด้วย?

 

 

เช้า

หลังจากที่ผมตื่นนอน ก็พบว่ามาเฟียออกจากที่นี่ไปตั้งแต่เช้าแล้ว

"พ่อบ้านครับบบบบ!!"

ถึงที่นี่จะเป็นตึกใหญ่แต่ค่อนข้างเงียยบ ฉะนั้นเสียงผมเมื่อเกี้ย.....

แม่งได้ยินยังยาม-___-;;

"ครับ คุณมัดหมี่?"

ผมยิ้มกว้างให้พ่อบ้านก่อนจะยิ้มให้การ์ดคนข้างๆที่มองผมแปลกๆ

กูไม่ได้บ้าครับ-___-;;

"ผมมีเรื่องจะถามครับ!"

พ่อบ้านพาผมมานั่งที่ห้องอาหาร ผมเลยเปิดประเด็นทันที

"คนที่ชื่อวิลล์เมื่อวานคือใครหรอครับ!"

"พี่ชายต่างแม่ของคุณมาเฟียครับ:)"

"แล้วทำไมผมต้องห้ามห่างจากมาเฟีย??? แล้วเขาเป็นอะไรครับ?? แล้ว......"

"ผมว่ารอให้ถึงเวลาดีกว่าครับ เดี๋ยวคุณก็รู้:)"

"แต่...."

แต่ผมอยากรู้ตอนนี้นี่นา!!!

 

 

Wilde

ร่างสูงโปร่งของวิลล์แสยะยิ้มโรคจิตพลางสไลด์รูปในมือถือ ภาพในจอคือผู้ชายร่างเล็กน่าตาน่ารักที่ชื่อว่า 'มัดหมี่'

"ไอ้เฟีย! แกต้องได้รับความเจ็บปวดกว่าฉันร้อยเท่า!!" มือหนาบีบมือถือเครื่องแพงจนเส้นเลือดปูดขึ้นจนน่ากลัว เขาหยิบมันมาพิมพ์อะไรนิดหน่อยก่อนจะกดส่งถึง 'น้องชาย' ของเขา 

"อีกไม่นานหรอก:) แกจะได้รับรู้เวลาจนที่รักจากไป มันเจ็บปวดแค่ไหน หึ!" วิลล์ยิ้มโรคจิตอีกครั้ง แล้วอ่านข้อความที่เขาเพิ่งส่งถึงมาเฟีย

'แกอยากรู้มั้ยล่ะ ว่าตอนนั้น'ฉัน' กับ 'มิลัน' เจ็บปวดกันเท่าไหร่ ฉันจะได้รำลึกให้แกกับไอ้หน้าหวานนั่นไง ดีมั้ย?:)'

 

 

 

------------------------------------------------

ตัดแบบให้ค้างเล่นๆ -..-

ทำโทษน้องหมี่-^-!! เรตติ้งตกมากกกก

อัพให้น้อยๆแล๊วนะ!!! งอนรีดเดอร์แล้ว อ่านแล้วเม้นกันบ้างT^T

ไรท์เอง เพิ่งอัพนิยายไป ไทม์ไลน์ก็ยัง 0 อยู่ดี

โป้งงง!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา