ปีศาจที่รัก <3

     ตกค่ำ..................
"เอ..... หมอนั่นเป็นใครกันนะ ทำไมนายวายเอ็นจะต้องโมโหและไล่เขาไปขนาดนั้นด้วยนะ"ฉันบ่นออกมาขณะที่กำลังเดินกลับบ้าน เรื่องนี้มันค้างคาใจมากๆ เลย ก็คนมันอยากรู้อะ
ตึก ตึก ตึก เอ๊ะ มีเสียงคนเดินตามฉันมา ใครหว่า ฉันหันหลังไปแต่ก็ไม่ได้เจอใครเลยสักคน ขนเริ่มแข็งลุกเป็นระนาวและสิ ฉันรีบเดินเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนวิ่งเลยละทีนี้
หมัด อ้ายยยยยยยยยยย ใครจับแขนฉันเนี่ย  
"ใครนะ ปล่อยฉันนนนนน"
"ว่าไว สาวน้อยมาคนเดียวหรอ จ๊ะ ให้พี่ไปส่งบ้านไหม" แว๊กกกก ผู้ชาย เยอะด้วยอ่าคือนี้มีผัวเป็นสิบแน่เลยตู
"ก็มาคนเดียวค่ะ พี่เห็นใครนอกจากหนูหรอค่ะ แล้วหนูกลับเองได้ค่ะ ไม่จำเป็นใครพี่ต้องไปส่ง" น่านปากหาเรื่องชะมัดเลยฉัน T^T ก้มหน้ารับชะตาต่อไป
"ปากดีนี่น้องสาว" ไอ้ผู้ชายอีกตัวที่ยืนมองอยู่มันเดินเข้ามากระชากมือฉัน จนฉันล้มกลี้งไม่เป็นท่า แง้ๆๆ ออกไปนะอย่ามายุ้งกับฉ้านนนนนนน
"ช่วยด้วยค่ะ!! ใครก็ได้ช่วยด้วย T^T"ฉันร้องตะโกนอย่างสุดเสียง
"ร้องไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก เพราะที่นี่ไม่มีใครเขาออกมาตอนกลางคือกันหรอก"
แง้ๆๆ จริงด้วย เอาไงดีๆ วิ่งหนีๆ ฉันลุกขึ้นได้แล้วก็วิ่งไปหน้าหน้าอย่างสุดชีวิต แต่ ผลัก @_@!! ฉันชนเข้ากับหน้าอกที่แข็งแรงของใครบางคน แล้วล้มลงกลิ้งลงกับพื้นเช่นเคย - -'' กลิ้งกับพื้นจนจะเป็นญาติกับไส้เดือนอยู่แล้วเนี่ย T^T ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา เขาเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีเลยล่ะ หล่อมาก จนฉันอึ้งนี่คนหรือเทวดากันนะ เขาลดตัวลงมาเอื้อมมาจับไหล่ฉันเบาๆ -///- โอ้ยยยย ฟินคร้า
"เธอ!! เป็นอะไรไหม" >///<
"ไม่เป็นไรค่ะ โอ๊ยยย"
แง้ๆๆๆ ข้อเท้าไปไรง่ะ เจ็บ T^T น้ำตาซึมเลย
"นี่ไอ้หน้าอ่อน!! ส่งตัวยัยเด็กนั่นมานะ"
ง่ะ มันตามมาด้วยอ่า ฉันกระโดดเข้ามาเกาะแขนเขาด้วยความหวาดกลัว
"ไอ้พวกสารเลว!! ทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิง"
"แกอย่ามาทำเท่ดีกว่าน่า ส่งตัวยัยหนูนั่นมา"
"จะลองดูไหมล่ะว่าฉันแค่ทำเท่หรือเก่งจริงพวกแกมันก็เก่งแต่กับผู้หญิงล่ะนะ ถึงได้ไล่ล่าหาผู้หญิงไม่เว้นแต่ละวัน" อุ้ยย เท่จังเลยพ่อคู๊นนนน  โอ้ยยย ชอบๆๆ(นางเอกเรากุลสตรีมากค่ะ)
ผลัก ผลัก ตุ๊บ ตุ๊บ ผั๊วะ ง่ะฉันแค่เผลอฟินแค่แว๊บเดียวเขาจัดการกับเจ้าพวกนั้นลงไปนอนกองระเนระนาด ไปเป็นญาติกับไส้เดือนแทนฉันแล้วววว เขาไม่ได้เก่งแต่ปากจริงๆ ด้วยสิเขาหันหน้ามาทางฉันแล้ว >O<
"เธอเป็นอะไรไหม??"
"อ้อ ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ แค่ข้อเท้าพลิกนิสหน่อยนะค่ะ^^"
"หรอ ไหนเดี๋ยวฉันดูให้เธอนะ" พูดจบเขาก็ก้มลงมาจับข้อเท้าฉันแล้ว
"โอ๊ยยยเจ็บ"
"เจ็บหรอ งั้นเดี๋ยวฉันอุ้มเธอไปส่งที่บ้าน บอกทางกลับบ้านเธอมา" ว่าแล้วเขาก็ช้อนตัวฉันขึ้น กล้ามเป็นหมัดๆ สัมผัสได้เลยอ้า>O< โอ๊ยใจจะละลาย
"เธอชื่ออะไรหรอ??"
"ฉันชื่อ ฮันนี่พายค่ะ แล้วนายล่ะชื่อะไร??"
"ฉันชื่อซิกเกอร์"
"อ๋อ ฉันจำนายได้แล้วนายคนที่มาทักวายเอ็นเมื่อตอนกลางวันนี้นี่"
"อื้ม ใช่แล้ว"เอ๊ะ จู่ๆ ตาฉันก็ลายพร่ามัวไปหมดเลย เกิดอะไรขึ้นเนี่ย แล้วฉันก็ไร้สติหลับไปอย่างไม่รู้ตัว Zzz
โปรดติดตามตอนต่อไป