ปีศาจที่รัก <3
เขียนโดย อุ๋มอิ๋ม
วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 16.27 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) ดงปีศาจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ เวลาที่วายเอ็น เห็นร่างของฮันนี่พายปลิ้วไปกระทบกับต้นไม้ต้นหนึ่ง หัวใจก็หล่นวูบลงไป ซิกเกอร์ได้โอกาสจึงบุกในช่วงเวลาที่วายเอ็นเสียสมาธิไปกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า เขาใส่เขี้ยวอันแหลมคมฝังเข้าไปในซอกคอของวายเอ็นและปล่อยพิษออกมา ทำให้วายเอ็นเจ็บปวดแทบจะขาดใจ วายเอ็นยังพยายามลุกขึ้นสู้แม้จะเจ็บปวดมากก็ตาม เพียงเพราะไม่อยากเสียเธอคนนั้นไปให้กับใครอีก จนในที่สุดก็เริ่มอ่อนแรงลง ซิกเกอร์ใช้แรงทั้งหมดปล่อยออกมาโดนใส่วายเอ็นปลิ้วไปไกล แล้วหันมาหาร่างหญิงสาวที่นอนหมดสติอยู่ใต้ต้นไม้ เขาดึงมือของหญิงสาวขึ้นมาดู แล้วจูบบนมือลงไปเบาๆ เหลือบขึ้นไปมองเห็นสร้อยข้อมือ เขาปลดสร้อยเส้นนั้นออกอย่างง่ายดาย เขาไม่รีรออะไรรีบช้อนตัวหญิงสาวขึ้นมาแนบอกในใจคิดเพียงเพื่อให้ศัตรูอย่างายเอ็นเจ็บปวดที่สุด
ฉันลืมจาขึ้นมาบนเตียงของซิกเกอร์ ฉันจำมันได้ดีเลย แต่เอ๊ะ ฉันมาที่นี่ได้ไงแล้ววายเอ็นล่ะเขาอยู่ไหนนะ 'แล้วทำไมฉันต้องห่วงตานั่นด้วยนะ' ฉันขยับตัวจะลุกแต่ว่า เจ็บปวดเหลือเกิน
"อ่าว ฟื้นแล้วหรอ??"
"ซิกเกอร์ แล้ววายเอ็นล่ะ"
"ตื่นมาก็คิดถึงเขาเลยนะ ฉันชักจะอิจฉาหมอนั่นเต็มทนแล้วสิ"
"ฉันเปล่านะ"
"ถ้าฉันบอกว่าฉันฆ่าหมอนั่นไปแล้วเธอจะเชื่อไหมล่ะ" ซิกเกอร์พูดพรางยิ้มเจ้าเหล่ใส่
"ก็ไม่รู้สิ"
"เธอเห็นสร้อยข้อมือที่เธอเคยใส่นั่นไหม"
"อื้ม แต่มันไม่อยู่แล้วนี่"
"เธอรู้ไหมว่ามันคืออะไร"
"สร้อยเส้นนั้นมันมีความพิเศษอยู่นะ เพราะว่ามันจะเลือกเจ้าของของมันเอง และสร้อยเส้นนั้นก็เป็นสร้อยที่อยู่กับตระกูลของวายเอ็นมานานแล้วด้วย แล้วฉันก็ปลดมันออกได้มา 2 ครั้งแล้ว"
"หมายความว่าไงน่ะ"
"ก็หมายความว่า วายเอ็นปกป้องคนที่ตัวเองรักไม่ได้มาถึง 2 คนแล้วไง รวมทั้งเธอ"
"เกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ"
"ตอนนี้เธออาจจะยังไม่รู้ แต่นานไปเธอจะเข้าใจเอง" ง่ะ พูดให้ฉันยิ่งอยากรู้อ่า
แล้วซิกเกอร์ก็เดินออกไปจากห้องนั้น
"ซิกเกอร์ ซิกเกอร์ รอฉันด้วย" ว้าย แง้ๆๆๆ สดุจล้มง่า เจ็บ ง่ะ ใครอ่าล้มลงมาหาฉัน เย้ยเขาแยกเขี้ยวด้วย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แล้วร่างของชายที่เป็นใครก็ไม่รู้ล้มลงไปกลี้งกับฟื้นเพราะแรงถีบของซิกเกอร์
"ผู้หญิง ของฉันใครห้ามแตะ" ง่ะ ใครเป็นผู้หญิงของนายย่ะ
"ซิกเกอร์ นายมัวทำอะไรอยู่" เสียงของใครก็ไม่รู้ แต่แลดูโหดเหี้ยมจริงๆ เขามองมาทางฉันด้วยอ่าน่ากลัวชะมัดเลย
"ไอ้นี่มันมายุ้งกับผู้หญิงของผม"
"ก็แค่ผู้หญิงแค่คนเดียว ฉันหาให้นายได้เป็นสิบ"
"แต่นี่ผมได้มาเพราะความสามารถของผม มันน่าภูมิใจกว่าเยอะ"
"เอาล่ะ นายไปได้แล้ว ไปทำงานตามที่ฉันสั่ง ส่วนเธอมากับฉัน"
"ฉะ ฉันไม่ไปนะ ซิกเกอร์" ฉันกระโดดเข้าไปเกาะแขนเขา
"ขอโทษนะครับ นายท่าน คือเธอกลัว ผมขอให้เธอยู่ในบ้านผมแล้วกัน ป่ะ ฮันนี่พาย"
ซิกเกอร์เดินมาส่งฉันที่ห้องเขานั่งลงข้างๆ ฉันก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ
"ไม่ต้องกลัวนะ เธอจะต้องไม่เป็นอะไร" เขากระซิบข้างหูฉันเบาๆ แล้วเลือนหน้าเข้ามาใกล้ๆ บรรจงจูบลงตรงกลางหน้าผากของฉันอย่างนุ่มนวล
"ฉันไปแล้วนะ แล้วจะรีบกลับมาหาเธอให้เร็วที่สุด"
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ