ปีศาจที่รัก <3

     ผมลืมตาตื่นขึ้นมา ก่อนที่จะเหลือบไปมองร่างเล็กที่ซุกอยู่ในอ้อมอกของผมราวกับแมวน้อยตัวหนึ่ง หญิงสาวที่ผมแอบถูกชะตากับเธอตั้งแต่เห็นหน้า เธอกำลังหลับเคล้มอย่ามีความสุข คืนนี้อากาศก็หนาวเหลือเกิน อาจไม่เหมาะกับสภาพร่างกายที่บอบบางอย่างเธอเท่าไหร่นัก และตอนนี้ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ทำอะไรกับใครผมก็รู้หมดแหละ ทำไมน่ะหรอ ก็เพราะสร้อยข้อมือที่เธอกำลังสวมใส่อยู่นี่ไงครับ มันถอดไม่ออกหรอกเพราะสร้อยเส้นนี้เลือกเธอให้มาเป็นคู่ชีวิตของผม และแน่นอนว่าหัวใจผมเองก็เลือกเธอคนนี้ตั้งแต่แรกเจอ และแล้วร่างเล็กที่ผมกำลังจ้องมองอยู่ก็ลืมตาขึ้นมา

"นี่นาย!! นายจ้องหน้าฉันทำไมกันย่ะ"

"อ้าว ตื่นมาก็ด่าเฉยเลย"

"ก็แล้วนาย.." ผมไม่ฟังเธอพูดต่อไปเพราะคิดว่าเธอคงไม่หุบปากง่ายๆ ผมเลยตัดสินใจที่จะทำให้เธอหับปากเองโดย การประทับริมฝีปากของผมบนริมฝีปากของเธอเพราะมันช่วยทำให้เธอคนนี้เงียบได้ทันใจ  เธอก็ชอบเป็นแบบนี้แหละครับเรื่องด่าผมยกให้เธอเลย บางครั้งมันทำให้ผมอดไม่ไหว ผมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกจากเธอ

"นี่นาย!!"

"ถ้าเธอยังไม่หยุดด่าฉัน ฉันจะจูบเธออีกนะ"

"O_O"

"ฮ่าๆๆๆๆๆ"

ผมหัวเราะอย่างสะใจมุกนี้มันทำให้เธอเงียบได้จริงๆ เลย

ฮึ้มมมมมมมมมมมม ฉันโกรธแล้วนะ อี่ตาวายเอ็น อี่ตาบ้า ดันเล่นแบบนี้สะได้คิดหรอว่าฉันจะยอมนายง่ายๆ น่ะ ฉันต้องหาวิธีอื่นอีก

แกร๊บบบๆๆ

อ๊ะ เสียงอะไรน่ะ เสียงนั่นมันทำให้วายเอ็นหันควับไปทันที ร่างของชายหมุ่นที่สูงพอๆ กับวายเอ็นปรากฏหายขึ้นต่อหน้าพวกเราทั้ง 2 คน

"ซิกเกอร์ O_O" วายเอ็นกับฉันพูดขึ้นพร้อมๆ กัน

"นายมาทำไมที่ถิ่นของฉัน"

"ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมานักหรอกนะ"

"แล้วนายมาทำไม" ซิกเกอร์ ชักหงุดหงิดแล้วสิ

"พวกเราแค่ มาทัศนศึกษาน่ะ ซิกเกอร์" ฉันช่วยตอบก่อนที่จะมีเรื่องกัน

"อื้ม " ซิกเกอร์ ยิ้มหวานให้ฉัน

"ชิ น่าหมั่นไส้" อ่าว นายนี่หาเรื่องโดนฆ่าชะมัดเลยอ่า

"แล้วไงว่ะ"

"ยัยนี่เป็นผู้หญิงขิงฉันใครก็ห้ามแตะ" วายเอ็นพูดพรางเอื้อมมือมาโอบไหล่ฉัน

"..." <<<ฉัน

"หรอ นายถามเขายังว่าเขายอมไหม"ซิกเกอร์พูดพรางยั่วยวน แต่ว่าวายเอ็นจับมือฉันชูสร้อยแขนขึ้น โชว์เพื่ออะไรเนี่ย ไม่เข้าใจจริงๆ แล้วจู่ๆ ซิกเกอร์ก็เกิดโมโหขึ้นมาแล้วชกที่หน้าวายเอ็ดเข้าเต็มๆ เลยอ่า โหย สงสาร แล้วก็หมัดแลกหมัด เท้าแลกเท้า แง้ๆๆๆ ช่วยด้วยคนเฮ้ยปีศาจต่อยกัน เย้ย นั่นมีปีกด้วยอ่า ทั้งคู่เปลี่ยนไปเหมือนเปลี่ยนร่างได้เลยอ่า ตาสีแดง รู้สึกว่าวายเอ็นจะเป็นฝ่ายรับมากกว่านะ(เธอดูทันด้วยหรอย่ะ)(เปล่าคามรู้สึกมันบอก) ง่ะ แล้วฉันก็โดนลูกหลงแง้ๆๆ ร่างกายอันบอบบางของฉันปลิ้วไปติดต้นไม้อย่างแรง แล้วฉันก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย

โปรดติดตามตอนต่อไป