ปีศาจที่รัก <3

    ไชโย้ๆๆๆๆๆ กลับมาบ้านตัวเองสักทีคิดถึงจางงงเลยคุณพ่อคุณแม่ จุ้บฉันเข้าไปจุ้บพ่อแม่
"อะไรกันจ๊"
"เปล่าค่ะ หนูขึ้นไปบนห้องแล้วนะค่ะ"
ฉันบอกพรางกับหันหลังขึ้นไปบนห้องนอน
ตุ้บบบบ 
คิดถึงเจ้าหมีเน่าตัวนี้จริงๆ คริคริ ไม่ได้นอนกอดมาหลายคืนละ ฉันนอนกอดตุ๊กตาดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียง ฉันยกแขนขึ้นมาดู
"เอเจ้าสร้อยบ้านี่มันถอดไม่ออกจริงๆ ด้วย"ฉันพูดพรึมพรำกับตัวเอง จู่ๆ หนังตาของฉันก็เริ่มปดลงและหลับไปโตยไร้สาเหตุ
 
"ฮันนี่พาย เช้าแล้วนะลูก ยังไม่ตื่นอีกหรอ"
"อ๊ะ นี่เช้าแล้วหรอ แย่แล้วสายแล้วเนี่ย"
ฉันรีบลุกขึ้นมา อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อคืนก็ไม่ได้อาบ - -'' (ทุเรศได้อีกนะ)
แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆ >O< เกือบไม่ทันเข้าโรงเรียน
"สายอีกแล้วนะยัยฮันนี่พาย"
"วายเอ็น ฉันมาสายแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายยะ"
"เอ้านี่!!"
"โทรศัพท์ เธอลืมมันไว้บ้านฉันนะ"
"เอออ ถึงว่ามันหายไปไหน"
"นี่สองคนนี่มีอะไรลึกซึ้งกันหรอ มีไปนอนบ้านกันด้วย"
"เฮ้ย ใครมาปากหมาฟ่ะ ฉันนี่นะมีอะไรลึกซึ้งกับวายเอ็น"
"เอ้า ก็ฉันได้ยินมากับหูนี่นา" เจ้าของเสียงนั่นคือไอ้บ้าซีเน่า(ซีน่า)นั่นเอง
"เปล่าหรอก แค่ฉันเดินไปเจอยัยนี่นอนข้างทางเลยเก็บติดมือมาเฉยๆ"
"ฉันไม่ใช่ สิ่งของนะย่ะ" ฉันเริ่มโมโหตะหงิดๆ
"อ้อ หรอไม่มีอะไรจริงใช่ไหม" ซีน่าพูดพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย
"อ้อ พรุ่งนี้เขาจะไปทัศนศึกษากันพวกเธอเตรียมตัวกันหรือยังนะ" ซีน่าถาม
"อ่าว จริงดิ ทำไมฉันไม่รู้ล่ะ แล้วไปที่ไหน อย่างไร เมื่อไหร่ รถออกกี่โมง" ฉันโวยทันที
"นี่เธอไปอยู่บ้านเมืองไหนมาเนี่ย - -;;"วายเอ็นพูดแล้วทำหน้าเอือมๆ
"นายรู้แล้วก็ไม่บอกฉันเลยวายเอ็น"
"อ่าว แล้วฉันจะรู้ไหมว่าเธอไม่รู้นะ ไปเข้าเรียนได้แล้วไป สายแล้วเนี่ย"
"แง้ ลืมไปซะสนิทเลย"
 
และแล้วก็เช่นเคยค่ะ ฉันต้องมายืนเป็นกระต่ายขาเดียวนอกห้อง TOT
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง โอ้เสียงสวรรค์ออดออกแล้วกลับบ้านดีกว่าปวดขาชะมัดเลย
"กลับมาแล้วค่าาาาาาาาาาาาา"
"คุรแม่ค่ะ พรุ่งนนี้หนูจะไปทัศนศึกษานะค่ะ" คุณแม่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อฉันก็วิ่งขึ้นไปบนห้องจัดเตรียมของต่างๆ ใส่กระเป๋าใบใหญ่
รุ่งเช้าาาาาาาาาาา
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทัศนศึกษาออกเดินทางกันแล้ววว เขาจะไปที่ไหนกันนะ(ยังไม่รู้ชะตาชีวิตอี๊ก)
โปรดติดตามตอนต่อไป