[Fic Fairy Tail] ปาฎิหาริย์รัก

                                                        8
 
                                        กิจกรรมระหว่างรอแข่ง (?)
 
ณ วิทยาลัยแฟรี่เทล
 
     "อาจารย์ใหญ่ค่ะ เรามาทำอะไรที่วิทยาลัยเซเบอร์ทูธล่ะค่ะ? อาจารย์"
 
     "อั่งอะอี เอาอาอำอะไออี่อี่อันแอ่ ซีดดดด(-_๐)(นั่งนะสิ เรามาทำอะไรกันที่นี่  ซีดดดด)" ผมพูดไปซีดไป จะไม่ให้ซีดได้ยังไงก็เล่นโดนลูซี่ซ้อมซะปากเจ่อ ตาปวมไปข้างนึงนี่ เห็นแล้วมันซีดดด(แต่มันก็ยังหล่ออยู่ดี เฮ้อ...: ไรเตอร์)
 
     "แล้วเธอเป็นอะไรล่ะนั่น"
 
     "มีเรื่องนิดหน่อยนะครับ"นัตสึตอบแทน (ขอบคุณมากที่ตอบแทนฉันซีดดด นี่แค่ในความคิดฉัน
ยังซีดได้ขนาดนี่ถ้าพูดมีหวังเลือดออกปากฉันแน่)
 
     "งั้นหรอ แต่ช่างเถอะ ที่ฉันพามาที่นี่ก็เพื่อให้พวกนายแก้แค้นเรื่องคราวก่อนไง"
 
     "แก้แค้น? "เราทั้ง5คนพูกพร้อมกัน
 
     "ใช่"
 
     "แล้วเราจะไม่โดน..."
 
     "ไม่ต้องห่วง เพราะฉันไปขออนุญาติให้พวกเธอได้แก้แค้น และทางผอ.ของทางวิทยาลัยเซ
เบอร์ทูธก็ให้อนุญาติแล้วด้วย แต่มีข้อแม้"
 
     "ข้อแม้?"
 
     "ใช่และข้อแม้นั่นคือ ถ้าพวกเธอแพ้ พวกเธอจะต้องออกจากการแข่งขันประจำปี"
 
     "ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็ไม่ค่อยอยากแข่งสักเท่าไร่"
 
     "หนู่ก็เหมือนกันค่ะ"
 
     "แต่ถ้าพวกเธอแพ้และไม่ได้ลงแข่งขัน พวกเธอจะได้ F ทุกวิชาเป็นเวลา2 ปี"
 
     "ก็น่าคิด หาาาาาาาาาาาาาO[]O"
 
     "ว่าไงน่าาาาาาาาาาา"
 
     "ฉันจะทวนให้อีกครั้งก็แล้วกัน 'ถ้าพวกเธอแพ้และไม่ได้ลงแข่งขัน พวกเธอจะได้ F ทุกวิชา
เป็นเวลา2 ปี' ชัดไหม?"
 
     "ชัด ชัดเลย นี่แปลว่าพวกเราจะต้องชนะนะหรอ"
 
     "ก็คงงั้น ^____^" (ดูอาจารย์ใหญ่จะมีความสูขบนความทุกข์ของคนอื่นมากเลยนะน่ะ : ทุ
คน)
 
     "แล้วจะให้สู้เมื่อไร่ล่ะครับ อ-า-จ-า-ร-ย์"
 
     "ทำไมต้องเน้นคำด้วยอะ เค้ากลัวน่ะ =_="
 
     "หน้าตาอาจารย์น่ากลัวกว่าครับ/ค่ะ"
 
     "เออ ช่างมันเถอะ เอาเข้าไปได้แล้ว ไปที่ สนามเวทที่21น่ะพวกนั้นน่าจะไปรออยู่แล้วละ"
 
     "แล้วอาจารย์ล่ะค่ะ? ไม่เข้าไปหรอคะ?"
 
     "ไม่ล่ะ"
 
     "แล้วอาจารย์จะไปไหนหรอครับ"
 
     "ฉันก็จะชิ่งนะสิ"
 
     พูดเสร็จก็...ก็หายไปเลย โอ้ สุดยอด สุดยอดมากๆ มาโยนขี้ให้ลูกศิษดิ์แล้วชิ่ง
หึ...หึ...หึ...หึ...หือ...หือ ฮือๆ 
 
     "เอาเหอะ เรารีบเข้าไปดีกว่า"
 
     เอลซ่าพูดแค่นั้นและเดินนำพวกเราเข้าไปในวิทยาลัยคู่อรีก ที่คราวก่อนทำเราไว้แสบมาก ก็
เล่น19ต่อ5น่ะสิ ถึงคราวก่อนจะหนีได้ แต่คาดว่าคราวนี่คงหนีไม่ได้แล้วแน่ๆ โอ้ตายแน่เลยตู
 
     พวกเราเดินไปที่ที่คิดว่าน่าจะเป็นสนามเวทที่21นะน่ะ สนามเวทที่นี่ใหญ่มากมันใหญ่กว่าสนามที่วิทยาลัยเราจะอีกเห็นแล้วมันจีดดด หรือว่าที่อาจารย์ใหญ่เมวิสไม่ยอมเข้ามา ก็เพราะเรื่องนี่ ต้องใช่แน่เลย (มันรู้ได้ไงว่ะ : เมวิส) พวกเราเดินเข้าไปในสนามที่มีคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ มีประมาณ5คน ซึ่งมันเท่ากับจำนวณของพวกเรา ทางนั้นเป็นชายล้วน มีคนที่เคยสู้กับพวกเรา2คน คนแรกถ้าจำไม่ผิดมันชื่อ สติง ส่วนอีกคนชื่อ โร๊ค แล้วก็อีกคนถ้าจำไม่ผิดเห็นมันลงแข่งขันประจำปีด้วยนี่น่า  อีกสองคนนั้นนะไม่รู้ว่าใครไม่เคยเห็น (เรามันตัวประกอบ ถึงจะหล่อยังไงเรามันก็ตัวประกอบอยู่ดี เรามันไม่สำคัญ ฮือๆ : ตัวประกอบทั้งสอง)   
 
     "เฮ้! พวกนายใช่ใหมที่ว่าจะมาสู้กับพวกเรานะ"
 
     "ถ้าใช่ แล้วจะทำไมว่ะ"
 
     "ก็ไม่ทำไม แต่เมื่อคราวก่อนพวกนายก็หนีพวกเราไปไม่ใช่หรอ ไงพวกกากเอ้ย! ฮ่าฮ่า"
 
     "หยุดหัวเราะกันได้แล้ว!!!"
 
     "ก็ได้ ก็ได้ งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าน่ะ"
 
     "ก็เอาสิ"
 
     "เข้ามา!!!" ทั้งสองทีมพูดพร้อมกัน
 
 
 
ผัวะ!
ตุบ!
ตับ!
ตู้ม!
 
 
     ผ่านไปแค่10นาทีเท่านั้น ฝั่งเซเบอร์ทูธล้มลงไปแล้วสองคน แต่ฝั่งของเกรย์ถึงจะอยู่กันครบแต่ก็มีนัตสึที่บาลเจ็บที่แขนซ้าย โชคดีที่ไม่ใช่แขนขวา เพราะถ้าเป็นแบบนั้นนัตสึก็จะสู้ต่อไม่ได้เพราะมันใช่ปีนมือขวาไม่เป็น ส่วนลูซี่แล้วเอลซ่าไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก ก็เป็นผู้หญิงถึกกันทั้งคู่นี่น่า(ว่าใครถึกไม่ทราบย้าาาาา : เอลซ่า x ลูซี่)  แล้วก็เวนดี้ก็กำลังรักษานัตสึอยู่ เฮ้อ ส่วนผมก็ หึหึหึ ก็นอนรอให้เวนดี้มารักษาเนี่ยแหละT^T(ถุย : เอลซ่า X ลูซี่) แต่ผมยังงงอยู่เลยว่าผมโดนถีบจนล้มลงได้ไงก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ ยังไม่มีใครถีบ ไม่สิยังไม่มีใครยกเท้าขึ้นเลยด้วยซ้ำ มันไม่เหมือนเท้าคนด้วยน่ะ มันเหมือนเท้าสัตว์มากกว่าหรือว่า
 
     "นี่พวกนายใช้คู่หูมาลงแข่งด้วยหรอ"
 
     "ก็ใช่นะสิ ในกติกาไม่ได้บอกว่าห้ามสักหน่อยนี่"
 
     "..."
 
     "หรือพวกนายไม่รู้ แต่ก็น่ะ ถึงรู้พวกนายก็ไม่มีคู่หูอยู่ดี ^___^ หึหึ"
 
     "หึ.หึ.หึ.หึ.หึ.หึ.หึๆๆๆๆ" พวกผมหัวเราะพร้อมกัน
 
     "พวกกะ...แก หัวเราะอะไรกัน ระ...หรือพวกแกจะยอมแพ้ ฮ่ะฮ่า"
 
     "สงสัยจะกลัวพวกเราแล้วสิน่ะ"
 
     "นี่ ฉันขอถามหน่อยได้ไหม?"
 
     "อะ...อะไร วะ...ว่ามาสิ"
 
     "พวกนายมีคู่หูกันกี่คน"
 
     "แหม พวกเรามี3 เยอะที่วสุดของทีม5คนแล้วละ ฮ่ะฮ่าๆๆๆ"
 
     "^_____^"
 
     "พวกแกยิ้มอะระ.........O๐O"
 
     (O(O๐(O๐O)๐O)O)
 
     "นี่มัน นี่มันอะไรกัน"
 
     "พวกนั้นมีคู่หูกันทุกคนเลยหรอ"
 
     "ไม่จริงน่า เป็นไปไม่ได้"
 
     "ทีมที่มีคู่หูกันครบทุกคน?"
 
     "อย่ามาโกหกน่า พวกแกไปยื้มคู่หูคนอื่อมาใช่มั้ย"