[Fic Fairy Tail] ปาฎิหาริย์รัก

                                                        8

 

                                        กิจกรรมระหว่างรอแข่ง (?)

 

ณ วิทยาลัยแฟรี่เทล

 

     "อาจารย์ใหญ่ค่ะ เรามาทำอะไรที่วิทยาลัยเซเบอร์ทูธล่ะค่ะ? อาจารย์"

 

     "อั่งอะอี เอาอาอำอะไออี่อี่อันแอ่ ซีดดดด(-_๐)(นั่งนะสิ เรามาทำอะไรกันที่นี่  ซีดดดด)" ผมพูดไปซีดไป จะไม่ให้ซีดได้ยังไงก็เล่นโดนลูซี่ซ้อมซะปากเจ่อ ตาปวมไปข้างนึงนี่ เห็นแล้วมันซีดดด(แต่มันก็ยังหล่ออยู่ดี เฮ้อ...: ไรเตอร์)

 

     "แล้วเธอเป็นอะไรล่ะนั่น"

 

     "มีเรื่องนิดหน่อยนะครับ"นัตสึตอบแทน (ขอบคุณมากที่ตอบแทนฉันซีดดด นี่แค่ในความคิดฉัน

ยังซีดได้ขนาดนี่ถ้าพูดมีหวังเลือดออกปากฉันแน่)

 

     "งั้นหรอ แต่ช่างเถอะ ที่ฉันพามาที่นี่ก็เพื่อให้พวกนายแก้แค้นเรื่องคราวก่อนไง"

 

     "แก้แค้น? "เราทั้ง5คนพูกพร้อมกัน

 

     "ใช่"

 

     "แล้วเราจะไม่โดน..."

 

     "ไม่ต้องห่วง เพราะฉันไปขออนุญาติให้พวกเธอได้แก้แค้น และทางผอ.ของทางวิทยาลัยเซ

เบอร์ทูธก็ให้อนุญาติแล้วด้วย แต่มีข้อแม้"

 

     "ข้อแม้?"

 

     "ใช่และข้อแม้นั่นคือ ถ้าพวกเธอแพ้ พวกเธอจะต้องออกจากการแข่งขันประจำปี"

 

     "ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็ไม่ค่อยอยากแข่งสักเท่าไร่"

 

     "หนู่ก็เหมือนกันค่ะ"

 

     "แต่ถ้าพวกเธอแพ้และไม่ได้ลงแข่งขัน พวกเธอจะได้ F ทุกวิชาเป็นเวลา2 ปี"

 

     "ก็น่าคิด หาาาาาาาาาาาาาO[]O"

 

     "ว่าไงน่าาาาาาาาาาา"

 

     "ฉันจะทวนให้อีกครั้งก็แล้วกัน 'ถ้าพวกเธอแพ้และไม่ได้ลงแข่งขัน พวกเธอจะได้ F ทุกวิชา

เป็นเวลา2 ปี' ชัดไหม?"

 

     "ชัด ชัดเลย นี่แปลว่าพวกเราจะต้องชนะนะหรอ"

 

     "ก็คงงั้น ^____^" (ดูอาจารย์ใหญ่จะมีความสูขบนความทุกข์ของคนอื่นมากเลยนะน่ะ : ทุ

คน)

 

     "แล้วจะให้สู้เมื่อไร่ล่ะครับ อ-า-จ-า-ร-ย์"

 

     "ทำไมต้องเน้นคำด้วยอะ เค้ากลัวน่ะ =_="

 

     "หน้าตาอาจารย์น่ากลัวกว่าครับ/ค่ะ"

 

     "เออ ช่างมันเถอะ เอาเข้าไปได้แล้ว ไปที่ สนามเวทที่21น่ะพวกนั้นน่าจะไปรออยู่แล้วละ"

 

     "แล้วอาจารย์ล่ะค่ะ? ไม่เข้าไปหรอคะ?"

 

     "ไม่ล่ะ"

 

     "แล้วอาจารย์จะไปไหนหรอครับ"

 

     "ฉันก็จะชิ่งนะสิ"

 

     พูดเสร็จก็...ก็หายไปเลย โอ้ สุดยอด สุดยอดมากๆ มาโยนขี้ให้ลูกศิษดิ์แล้วชิ่ง

หึ...หึ...หึ...หึ...หือ...หือ ฮือๆ 

 

     "เอาเหอะ เรารีบเข้าไปดีกว่า"

 

     เอลซ่าพูดแค่นั้นและเดินนำพวกเราเข้าไปในวิทยาลัยคู่อรีก ที่คราวก่อนทำเราไว้แสบมาก ก็

เล่น19ต่อ5น่ะสิ ถึงคราวก่อนจะหนีได้ แต่คาดว่าคราวนี่คงหนีไม่ได้แล้วแน่ๆ โอ้ตายแน่เลยตู

 

     พวกเราเดินไปที่ที่คิดว่าน่าจะเป็นสนามเวทที่21นะน่ะ สนามเวทที่นี่ใหญ่มากมันใหญ่กว่าสนามที่วิทยาลัยเราจะอีกเห็นแล้วมันจีดดด หรือว่าที่อาจารย์ใหญ่เมวิสไม่ยอมเข้ามา ก็เพราะเรื่องนี่ ต้องใช่แน่เลย (มันรู้ได้ไงว่ะ : เมวิส) พวกเราเดินเข้าไปในสนามที่มีคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ มีประมาณ5คน ซึ่งมันเท่ากับจำนวณของพวกเรา ทางนั้นเป็นชายล้วน มีคนที่เคยสู้กับพวกเรา2คน คนแรกถ้าจำไม่ผิดมันชื่อ สติง ส่วนอีกคนชื่อ โร๊ค แล้วก็อีกคนถ้าจำไม่ผิดเห็นมันลงแข่งขันประจำปีด้วยนี่น่า  อีกสองคนนั้นนะไม่รู้ว่าใครไม่เคยเห็น (เรามันตัวประกอบ ถึงจะหล่อยังไงเรามันก็ตัวประกอบอยู่ดี เรามันไม่สำคัญ ฮือๆ : ตัวประกอบทั้งสอง)   

 

     "เฮ้! พวกนายใช่ใหมที่ว่าจะมาสู้กับพวกเรานะ"

 

     "ถ้าใช่ แล้วจะทำไมว่ะ"

 

     "ก็ไม่ทำไม แต่เมื่อคราวก่อนพวกนายก็หนีพวกเราไปไม่ใช่หรอ ไงพวกกากเอ้ย! ฮ่าฮ่า"

 

     "หยุดหัวเราะกันได้แล้ว!!!"

 

     "ก็ได้ ก็ได้ งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าน่ะ"

 

     "ก็เอาสิ"

 

     "เข้ามา!!!" ทั้งสองทีมพูดพร้อมกัน

 

 

 

ผัวะ!

ตุบ!

ตับ!

ตู้ม!

 

 

     ผ่านไปแค่10นาทีเท่านั้น ฝั่งเซเบอร์ทูธล้มลงไปแล้วสองคน แต่ฝั่งของเกรย์ถึงจะอยู่กันครบแต่ก็มีนัตสึที่บาลเจ็บที่แขนซ้าย โชคดีที่ไม่ใช่แขนขวา เพราะถ้าเป็นแบบนั้นนัตสึก็จะสู้ต่อไม่ได้เพราะมันใช่ปีนมือขวาไม่เป็น ส่วนลูซี่แล้วเอลซ่าไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก ก็เป็นผู้หญิงถึกกันทั้งคู่นี่น่า(ว่าใครถึกไม่ทราบย้าาาาา : เอลซ่า x ลูซี่)  แล้วก็เวนดี้ก็กำลังรักษานัตสึอยู่ เฮ้อ ส่วนผมก็ หึหึหึ ก็นอนรอให้เวนดี้มารักษาเนี่ยแหละT^T(ถุย : เอลซ่า X ลูซี่) แต่ผมยังงงอยู่เลยว่าผมโดนถีบจนล้มลงได้ไงก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ ยังไม่มีใครถีบ ไม่สิยังไม่มีใครยกเท้าขึ้นเลยด้วยซ้ำ มันไม่เหมือนเท้าคนด้วยน่ะ มันเหมือนเท้าสัตว์มากกว่าหรือว่า

 

     "นี่พวกนายใช้คู่หูมาลงแข่งด้วยหรอ"

 

     "ก็ใช่นะสิ ในกติกาไม่ได้บอกว่าห้ามสักหน่อยนี่"

 

     "..."

 

     "หรือพวกนายไม่รู้ แต่ก็น่ะ ถึงรู้พวกนายก็ไม่มีคู่หูอยู่ดี ^___^ หึหึ"

 

     "หึ.หึ.หึ.หึ.หึ.หึ.หึๆๆๆๆ" พวกผมหัวเราะพร้อมกัน

 

     "พวกกะ...แก หัวเราะอะไรกัน ระ...หรือพวกแกจะยอมแพ้ ฮ่ะฮ่า"

 

     "สงสัยจะกลัวพวกเราแล้วสิน่ะ"

 

     "นี่ ฉันขอถามหน่อยได้ไหม?"

 

     "อะ...อะไร วะ...ว่ามาสิ"

 

     "พวกนายมีคู่หูกันกี่คน"

 

     "แหม พวกเรามี3 เยอะที่วสุดของทีม5คนแล้วละ ฮ่ะฮ่าๆๆๆ"

 

     "^_____^"

 

     "พวกแกยิ้มอะระ.........O๐O"

 

     (O(O๐(O๐O)๐O)O)

 

     "นี่มัน นี่มันอะไรกัน"

 

     "พวกนั้นมีคู่หูกันทุกคนเลยหรอ"

 

     "ไม่จริงน่า เป็นไปไม่ได้"

 

     "ทีมที่มีคู่หูกันครบทุกคน?"

 

     "อย่ามาโกหกน่า พวกแกไปยื้มคู่หูคนอื่อมาใช่มั้ย"