รักอันตรายกับนายมาเฟีย

     รถสปอร์ตสีดำเงาวับคันหรูแล่นเข้าพระราชวังอย่างสง่างามเว้นแต่ฉันในตอนนี้หมดสภาพความสง่าไปเลยทีเดียว เพราะเฮสเตอร์ดันพาไปผ่าไฟแดงท้าทายนรกอีกให้แยกนะ ผ่าไฟแดง3ด่านท้าทยนรกอีก3ขุม มีชีวิตรอดกลับมาพระราชวังได้อย่างปลอดภัยนี้ ต้องขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าจริงๆ
 
"เป็นไรไปล่ะ"
 
"ยังจะถามอีกหรือย่ะ นายมันเป็นอมตะหรือไงถึงพาไปตัดหน้ารถชาวบ้านชาวช่องถึงสามรอบ"
 
"เอาน่า"
 
"ได้ไงล่ะย่ะ รถสิบล้อนะย่ะ"T^T
 
ฉันวีนใส่เขาขณะที่สภาพตอนนั้นต้องขี้หลังเขาเลยทีเดียว ฮือๆๆๆๆ ฉันคิดผิดจริงๆที่รับตำแหน่งควีนของนาย คิงกับควีน เกิดมาคู่กับก็จริงแต่ถ้าฉันซึ่งเป็นควีนเจอคิงซึ่งคือนาย เฮสเตร์ ฉันของตายในฐานะควีนแห่งคานจะดีกว่า เจอแบบนี้แล้วฉี่แทบราด ฮือๆๆๆๆๆ
 
"ถือซะว่า มันเป็นจักรยานแล้วกันนะ"^^!
 
"จักรยานกับผีสิย่ะ ถ้านายขับไม่พ้นนายกับฉันคงไปเฝ้ายมบาลแล้ว"
 
ใช่เกือบได้ไปพบหน้ายมบาลก่อนวัยอันควรแล้วด้วย ดีนะยมบาลเห็นว่าฉันกลับหมอนี้ยังไม่มีรายชื่อในแบล็คลิคส์ไม่ไง ฮือๆๆๆๆๆๆ เฮสเตอร์แบกฉันที่หมดสภาพอยู่บนหลังเขาเข้าห้งนั่งเล่นที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีดำเงาวับ นายเหมาะกับสีดำจริงๆ
 
"คิง..."
 
"ไปหยิบของหลังรถทีนะ แล้วก็"
 
"ครับ"
 
'ช่วยกั้นพวกที่จะมาในวันนี้ด้วย'
 
"ใครเหรอ"(owo)?
 
ฉันเงยหนามองทั้งคู่ที่กระซิบกระทราบกันอยู่เพียงสองคนอย่างสงสัย น่าสนุกใครกันนะ
 
"ควีนอย่างเธอรู้แค่ว่ามีหน้าที่ปณิบัติคิงอย่างฉันก็พอ"
 
"แหวะ...ไม่ยุ่งก็ได้ อาร์เตอร์ๆพรุ่งนี้ไปด้วยกันหน่อยนะ"
 
ฉันทำหน้าแหวะใส่เฮสเตอร์ก่อนหันไปปยิ้มละมุนกับอาร์เตอร์อย่างร่าเริงเชิงอ้อน(ถ้าไม่ทำงี้เดี๋ยวจะปั้นหน้ายักษ์ใส่ฉันเอาได้) อาร์เตอร์หน้าถอดสีก่อนส่งสายตาเชิงไม่ยุ่งก่อนเดินหนีทันที อะไรกันย่ะแค่จะให้ช่วยพาไปส่งบ้านหาพ่อเอง โถ่ยังไงฉันก็ลูกแหย่ติดพ่อนะ ฉันทำหน้ามุ้ยก่อนหันไปมองเฮสเตอร์ที่ทำหน้าไม่พอใจ
 
"สามีก็ยืนอยู่นี้ ทำไมไม่ร้องขอบ้างฮ่ะ"
 
"ก็นายมีงานนิ"
 
แถกไปเรื่อย ฉันนั่งโซฟาตัวยาวก่อนเมินไม่มองอีกฝ่ายก่อนจำต้องกระดิกหางเข้าไปหาเพราะสายตาที่หรี่มองท่าทางกอดอกและไม่พอใจจนสันกรามนูนจนเห็นชัด ชิ!!! อย่าให้ฉันเด็ดขาดบ้างก็แล้วกัน เฮอะ!!!!!!
 
"จะไปไหน"
 
"บ้าน ไปหาพ่อ"
 
"เก้าโมงเช้าพรุ่งนี้เธอต้องพร้อมไป ตามนี้"
 
"อีตาเผด็จการ ไม่บ่งการใครซักวันจะตายไม่ย่ะ"
 
"เธอบ่นอะไร"
 
หูไวจริงๆหมาชัดๆฉันเสไม่มองและไม่ตอบก่อนคว้าไอโฟนในมือเฮสเตอร์เพื่อมาเล่นเกมต่อ แต่ก็ไวไม่เท่าเฮสเตอร์ เขาเก็บมันเขากระเป๋ากางเกงแล้วเดินดุ่มๆจากไป หนอยไอ้คนจองหองเล่นแค่นี้ก้ไม่ได้
 
"หมาหวงก้าง"
 
"ว่าไงนะ"
 
เขาหับควับเดินตรงดิ่งมาทางฉันเขาคว้าฉันก่อนจ้องด้วยสายตาขุ่นเคือง ฉันที่กำลังฉุนไม่แพ้กันสบัดข้อมือแล้วจิกหัวเขาอย่างแรง
 
"ยัยบ้าเอ้ย..."
 
"ฮาๆๆๆๆ ฉันจะจิกให้เลือดไหลเลยคอยดู"^..^!
 
"โอ๊ย ขิม ฉันบอกให้ปล่อยไงถ้าไม่ปล่อยฉันจูบเธอนะ"
 
"โดนจิกหัวแบบเนี่ยจะไปไหนได้ย่ะ"
 
ฉันเพิ่มแรงจิกดีนะที่เราไว้เล็บ ฮุๆ นายไม่มีแผลก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว ฮาๆๆๆ เขารัดร่างของฉันแน่นก่อนก้มหัวตามแรงจิกของฉันเพื่อคลายความเจ็บ ไม่ยอมไงเหรอ ได้ แม่จัดให้!!!!
 
"โอ๊ย!!!!!!!!!!!!"
 
"55555 วันนี้ถ้าฉันไม่ได้ไอโฟนมาเล่นเกมส์หัวนายเป็นแผลแน่"
 
"ไม่ให้ เธเล่นมากไปแล้ว"
 
"หนอย หมาหวงก้าง"
 
ฉันคลายผมเขาก่อนพยายามล้วงเขาไปที่กระเป๋ากางเกงทำให้เขาได้โอกาสเอาคืน อ๊าย!!!!
 
"ยัยแสบ"
 
"กรี๊ดดดดดดดดดด">[]<!!!!!
 
"เข้าไปไม่ได้นะค่ะคุณ"
 
เสียงของเหล่าแม่บ้านทำให้ฉันกับเฮสเตอร์ที่กำลังเล่นกันอย่างสนุกหันไปมองที่เสียงเหล่านั้น เสียงที่เอะอะโวยวายเริ่มเข้าใกล้ เฮสเตอร์จึงรีบนอนทับร่างฉัน เฮ้ย!!! ตัวก็ใหญ่ยังจะมาทับกันอีกฉันได้แบนตายใต้ตัวนายแน่ๆเลย
 
"เฮสเตอร์ค่ะ"
 
"..."
 
"..."
 
ฉันมองสาวสุกเซ้กซี่และร้อนแรงอย่างงุนงงมาถึงก็ส่งเสียงแสบแก้วหหูเลยแหะ ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเฮสเตอร์ก่อนหันไปมองแขกที่ไม่ได้รับเชิญหรือรับเชิญ???? อย่างสงสัย
 
"ใครค่ะ เฮสเตอร์"
 
"เธอมาทำไม"
 
"..."
 
เด็กอยู่ส่วนเด็กขณะที่ฉันซึ่งได้อิสระในกายขยับตัวถูกมือใหญ่ของเฮสเตอร์ลูบไปมาที่หลังเบาๆ อ๊าย!!! อย่าเล่นแบบนี้นะฉันยิ่งบ้าจี้อยู่ที่สำคัญมันทำฉันเคลิ้มนะเฟ้ย ฉันยุกยิกไปมาก่อนกลิ้งตัวถยห่างแล้วโดดนั่งทับไม่สนใจสายตาใคร
 
"ใครเหรอ เฮสเตอร์"
 
"ไม่รู้เหมือนกัน"
 
กี้นี้นายยังคุยด้วยอยู่เลยนะ
 
"ฉันเป็นแฟนเฮสเตอร์"
 
"..."
 
"..."
 
แฟน?? ถ้าเป้นแฟนแลวเฮสเตอร์จะให้ตำแหน่งควีนกับฉันทำไมล่ะ หรือที่ให้เพราะคิดจะเล่นอะไรหรือคิดแผนอะไรหรือเปล่า ฉันผงะตัวออกจากเฮสเตอร์ แล้วออกมานั่งห่างๆเขา ไม่รู้นะว่าใช่หรือไม่ใช่แต่อยู่ในใจถึงได้หงุดหงิดและต้องการให้เขาอธิบายให้เข้าใจเหลือเกิน( -_-)!
 
"เธอล่ะ เป็นใคร"
 
"ไม่รู้ แต่ได้ตำแหน่งควีน"
 
ตอกหน้าหน่อยเถอะ ทำหน้าหยิ่งแบบนั้นคิดว่าฉันจะอ่อนข้อให้หรือไง ฝันไปอีกซักสามชาติเถอะย่ะยังไงฉันก้ไม่มีวันอ่อนข้อให้คนหยิ่งใส่กันแบบนี้แน่นอน
 
"ควีน..."
 
"ใช่ เฮสเตอร์ของเธอเขาให้ตำแหน่งนี้กับฉัน"
 
"..."
 
เฮสเตอร์เงียบไม่พูดอะไร แต่มานั่งถูไถฉันแทน นายเป็นแมวหรือไงย่ะ?!
 
"แสดงว่าเธอนอนกับเฮสเตอร์แล้วนะสิ"
 
"..."
 
ฉันอ้ำอึ้งก่อนมีความรู้สึกว่า เฮสเตอร์มันเสือผู้หญิง ก่อนอื่นต้องตอกหน้ายัยหนีก่อนสิ่งใดแล้วไปแยกเขี้ยวกัดกับเฮสเตอรืที่หลังคงไม่สาย คิดได้ดั่งนั้นฉันก็ขอสวมบทนางมารร้ายซักรอบฉันกลืนน้ำลายลงคอก่อนใช้มือลูบใบหน้าเฮสเตอร์แบบยั่วยวน(เลี่ยนตัวเองแหะ)จนอีกฝ่ายเริ่มกำหมัดแน่น เฮอะๆ!!!
 
"ก็ประมาณนั้น...แล้วจะทำไมเหรอของเก่า"
 
"ยัยเด็กร่าน"
 
จี๊ด!!!!!!!!!!!!! มากระแทกแบบนี้แม่จัดให้
 
"เฮสเตอร์ บอกเขาหน่อยสิว่าเฮสเตอร์รักเขามากขนาดไหน"
 
"มากมายเลยล่ะจ้ะเมียจ้า"^^
 
นายเล่นตามน้ำได้เก่งนิย่ะ รางวัลออสก้ามอบให้เลย
 
"เธอ...เดี๋ยวซักวันเฮสเตอร์ก็เบื่อเธอกลับมาหาฉัน ระวังไว้เถอะ"
 
"หน้าด้านอยู่อีกนะ เฮสเตอร์เขาเบื่อหน้ายัยป้านี้แล้วสิ"(-_-#)!!!
 
ชัดเลี่ยนแล้วนะ เอสเตอร์นายจะลูบๆคล่ำๆฉันอีกนานไม สั่งใครก็ได้หิ้วปีกยัยป้านี้ไปซะทีสิก่อนฉันจะเริ่มเลี่ยนตัวเองไปมากกว่านี้
 
"ได้จ้ะ...พวกแก ควีนบ่นเบื่อหน้าคนนอกแล้ว ยังไม่เอามันออกไปอีกเหรอ"
 
เขาสั่งเสียงแข็งก่อนเขม็งลูกน้องที่ยืนเรียงรายอย่างน่ากลัวจนฉันก็กลัวไปตามๆกัน เหล่าสุนัขของเฮสเตอร์รีบลากแม่นี้ที่ส่งเสียงแสบแก้วหูออกไปจนพ้นฉันถึงกับผงะตัวออกแล้วเดินดุ่มๆเข้าครัวไป นายยังไม่เคลียร์เลยนะเฮสเตอร์ เฮอะ!!!
 
"ควีนค่ะ เอ่อ เดี๋ยว"
 
"อย่าขัดขวางนะค่ะ ไม่ไงฉันกัดทุกคนแน่"
 
วันนี้และตอนนี้แม่อารมณ์ไม่จอย อย่าๆ อย่านะ ไม่ไงแม่จะกัดเรียงตัวเลย ฉันนั่งจ้องกระติกน้ำร้อนอย่างเดือดดาลเป็นไปได้อยากจะให้น้ำในกระติกมันเดือดฝุดๆเหมือนอารมณ์ของฉันในตอนนี้จริงๆฉันนั่งท่าที่ไร้มารยาทสุดๆด้วยอารมณ์ที่พร้อมบึ้มทุกคนที่มาแหย่ ชิ ถ้าหมอนี้เป็นของเธอฉันก้ไม่รู้ล่ะเพราะตอนนี้ฉันเป็นควีน แล้วทำไมฉันต้องอารมณ์เสียด้วย
 
"โอ๊ย! หงุดหงิดโว๊ย! แม่บ้านค่ะมีจักรยานไมค่ะ"
 
"ทำไมค่ะ"
 
"ขอด่วนค่ะ ก่อนที่จะกัดคนไม่เลือกหน้า"(-"-)
 
อย่านะ ในเวลานี้อย่าได้มาแหย่แม่นะ ตอนนี้ฉันเหมือนระเบิดเคลื่อนที่ ฮึ!!!แม่จะบึ้มไม่เลือกหน้าเลย แม่บ้านรีบบอกสถานที่จอดจักรยานให้แล้วรีบกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองอย่างลุกลี้ลุกลน ฉันที่จักรยานได้ก็ปั่นระบายอารมณ์อย่างบ้าคลั่ง ปั่นจนพวกสุนัขที่เฝ้าบริเวณบ้านหลบกันให้จ้าระหวั่น
 
"เฮสเตอร์"
 
"ทำไมเหรอ"
 
"ควีนนายนะ ตอนนี้"
 
"หืม"(-____-)!?
 
"ออกไปดูเถอะ ก่อนที่พวกการ์ดคนอื่นๆจะบาดเจ็บเพราะจักรยานนะ"
 
"ใครไม่หลบฉันชนไม่แคร์แน่ หลบไป"
 
จะให้หลบหรือไม่หลบดี ฉันปั่นจนปวดขาร้าวระบมแต่เพราะอารมณ์มันเดือดถึงขีดสุดรัเบิดเคลื่อนกำลังจะระเบิดตัวเองในไม่ช้า นับถอยหลัง 5 4 3 2 1!!!!
 
โครม!!!
 
"โอ๊ย"T^T
 
"พอใจหรือยัง"
 
ฉันหันไปมองเสเตอร์ที่เดินมาทางฉันพร้อมอาร์เตอรืที่ตามหลังมา แท้ที่จะหามันเริ่มนับถอยหลังรอบสอง แค่รอบแรกก็ได้แผลแล้วก็ปวดขาจะตายแล้วรอบสองอะไรอีกนะเรา
 
"ยัง จักรยานอยู่ไหน"
 
ฉันหันซ้ายหันขวาหาจักรยานที่ปั่นระบายอารมณ์อย่างบ้าคลั่ง ก่อนเหลือกไปเห้นจักรยาน ไม่สิ ซากมากกว่าเพราะมันพังยับหลังจากที่กระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรงจนร่างฉันกลิ้งออกห่างมาได้เมตรกว่าๆ เก่งๆๆๆต้องมอบรางวัลนักทำลายยอดเยี่ยมให้เลยนะเนี่ย
 
"เธอทำจักรยานฉันพังนะ"
 
"ใครแคร์..."(-''-)
 
"เข้าบ้านได้แล้ว อากาศข้างนอกมันเริ่มเย็นแล้ว"
 
"ไม่"
 
"พวกแกจัดการกับซากจักรยาน อาร์เตอร์เดี๋ยวนายไปจัดการเรื่องที่ฉันให้ทำที่นะ"
 
"ครับ"
 
"ส่วนเธอมานี้"
 
โปรดติดตามตอนต่อไป