ซีรีย์ชุดมัถยมวัยใสหัวใจว้าวุ่น รัก....ข้ามชั้น!

เมื่ออีฟวิ่งลงทะเลมาแล้วจูนก็นั่งอยู่เพียงลำพัง พรันลมที่พัดมาทำให้ชีสเพลงที่เตรียมมาเล่นปลิวว่อนไปหมด
"นี่..ของคุน..หรือเป่าครับ!"เสียงภาษาไทยเปล่งๆของร่างสูงที่พูดขึ้นเมื่อเขาเก็บชีสที่ปลิวไปตกตรงหน้าเขาพอดิบพอดี
"ใชค่ะ ขอคุณนะคะ"ร่างเล็กพูดขึ้นแล้วเดินไปเก็บที่เหลือโดยมีร่างสูงปริศนาที่เธอไม่รู้จักช่วย
"นาโอะ! ไปเร็วพ่อเช็คอินแล้ว"เสียงของร่างท้อมที่วิ่งเข้ามาตาม
"อืมม....กระติ๊บ ฉันช่วยเธอคนนี้อยู่น้า เดี๋ยวจาตามคืนไป"ร่างสูงพูดก่อนหันมาเก็บต่อ
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวฉันเก็บเอง ขอบคุณนะคะ คุณไปพักเถอะค่ะ"
"เอ่อ....งั้นผมลาล่ะนะครับ ซาโยนาระ...."
"จูนค่ะ"
"อ่อ...ซาโยนาระจูนซัง"
"ค่ะ"ร่างบางพูดพร้อมโบกมือแล้วก้มลงเก็บของต่อจนกระทั่งเก็บเสร็จก็พอดีกับที่พวกนั้นขึ้นมา
"อะไรกันเนี่ย ทำไมชีสมันเละอะ?"เสียงของเนย์ที่ถามขึ้นเป็นคนแรกเอ่ย
"แล้วมีหนุ่มที่ไหนมาช่วยเก็บเนี่ย"
"นาโอะซัง..."จูนเอ่ยพร้อมทำสีหน้าเรียบเฉย
"ใครกัน ช่างใจดีจังเลยนะ เขาบอกว่าผู้ชายใจดีมักจะหล่อ"
"น้อยๆหน่อยพี่เนย์ คุณอาทิตย์เขาก็.."ไม่ทันที่จูนจะพูดจบเนย์ก็ขัดขึ้นมา
"ใครอาทิตย์?"
"ก็นาโอะไง มันแปลว่าพระอาทิตย์"จูนเอ่ยแล้วก็ยัดชีสเข้าไปในมือของพิมที่ไม่ได้ลงเล่นน้ำเพียงแค่เดินเล่นเท่านั้นก่ออนเดินไปหยิบหนังสือแล้วเดินกลับห้องไป
"เป็นไรของแกฮะอีฟ ทำหน้าอย่างกับใครมาเหยียบหาง?"นัสบอก
"หาง? เป็นคนจะมีหางได้ยังไงกันครับ"อีฟพูดไปไม่ได้เจตนาจะกวนบาทาแต่อย่างใด แต่เขาไม่รู้จริงๆ
"ไอ้นัสมันจะหลอกด่าแกว่าเป็นหมาไง"เนย์เอ่ยแต่อีผก็ไม่ได้โกรธอะไรก่อนเดินกลับเข้าไปในโรงแรม
"มันเป็นอะไรไปเนี่ยสองคนนั้นน่ะ"
ในโรงแรม
"อ้าว จูนซัง พักที่นี่เหมือนกันหรอคับ"
"ค่ะ แล้วคุณนาโอะพักห้องไหนคะ"
"130คับ"
"อ้าว พักห้องใกล้ๆกันเลยค่ะ ฉันพักอยู่129นะคะ มีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกได้นะคะ จะได้เป็นการตอบแทนด้วย"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมว่าน่าจะขอบคุนคุณมากกว่าน่ะครับ"
"เรื่องอะไรกันคะ งั้นเอาอย่างนี้ เดี๋ยวฉันสอนภาษาไทยตอบแทนแล้วกันนะคะ"