ซีรีย์ชุดมัถยมวัยใสหัวใจว้าวุ่น รัก....ข้ามชั้น!

เมื่ออีฟวิ่งลงทะเลมาแล้วจูนก็นั่งอยู่เพียงลำพัง พรันลมที่พัดมาทำให้ชีสเพลงที่เตรียมมาเล่นปลิวว่อนไปหมด

"นี่..ของคุน..หรือเป่าครับ!"เสียงภาษาไทยเปล่งๆของร่างสูงที่พูดขึ้นเมื่อเขาเก็บชีสที่ปลิวไปตกตรงหน้าเขาพอดิบพอดี

"ใชค่ะ ขอคุณนะคะ"ร่างเล็กพูดขึ้นแล้วเดินไปเก็บที่เหลือโดยมีร่างสูงปริศนาที่เธอไม่รู้จักช่วย

"นาโอะ! ไปเร็วพ่อเช็คอินแล้ว"เสียงของร่างท้อมที่วิ่งเข้ามาตาม

"อืมม....กระติ๊บ ฉันช่วยเธอคนนี้อยู่น้า เดี๋ยวจาตามคืนไป"ร่างสูงพูดก่อนหันมาเก็บต่อ

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวฉันเก็บเอง ขอบคุณนะคะ คุณไปพักเถอะค่ะ"

"เอ่อ....งั้นผมลาล่ะนะครับ ซาโยนาระ...."

"จูนค่ะ"

"อ่อ...ซาโยนาระจูนซัง"

"ค่ะ"ร่างบางพูดพร้อมโบกมือแล้วก้มลงเก็บของต่อจนกระทั่งเก็บเสร็จก็พอดีกับที่พวกนั้นขึ้นมา

"อะไรกันเนี่ย ทำไมชีสมันเละอะ?"เสียงของเนย์ที่ถามขึ้นเป็นคนแรกเอ่ย

"แล้วมีหนุ่มที่ไหนมาช่วยเก็บเนี่ย"

"นาโอะซัง..."จูนเอ่ยพร้อมทำสีหน้าเรียบเฉย

"ใครกัน ช่างใจดีจังเลยนะ เขาบอกว่าผู้ชายใจดีมักจะหล่อ"

"น้อยๆหน่อยพี่เนย์ คุณอาทิตย์เขาก็.."ไม่ทันที่จูนจะพูดจบเนย์ก็ขัดขึ้นมา

"ใครอาทิตย์?"

"ก็นาโอะไง มันแปลว่าพระอาทิตย์"จูนเอ่ยแล้วก็ยัดชีสเข้าไปในมือของพิมที่ไม่ได้ลงเล่นน้ำเพียงแค่เดินเล่นเท่านั้นก่ออนเดินไปหยิบหนังสือแล้วเดินกลับห้องไป

"เป็นไรของแกฮะอีฟ ทำหน้าอย่างกับใครมาเหยียบหาง?"นัสบอก

"หาง? เป็นคนจะมีหางได้ยังไงกันครับ"อีฟพูดไปไม่ได้เจตนาจะกวนบาทาแต่อย่างใด แต่เขาไม่รู้จริงๆ

"ไอ้นัสมันจะหลอกด่าแกว่าเป็นหมาไง"เนย์เอ่ยแต่อีผก็ไม่ได้โกรธอะไรก่อนเดินกลับเข้าไปในโรงแรม

"มันเป็นอะไรไปเนี่ยสองคนนั้นน่ะ"

ในโรงแรม

"อ้าว จูนซัง พักที่นี่เหมือนกันหรอคับ"

"ค่ะ แล้วคุณนาโอะพักห้องไหนคะ"

"130คับ"

"อ้าว พักห้องใกล้ๆกันเลยค่ะ ฉันพักอยู่129นะคะ มีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกได้นะคะ จะได้เป็นการตอบแทนด้วย"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมว่าน่าจะขอบคุนคุณมากกว่าน่ะครับ"

"เรื่องอะไรกันคะ งั้นเอาอย่างนี้ เดี๋ยวฉันสอนภาษาไทยตอบแทนแล้วกันนะคะ"