ยัยห้าวเกินร้อยชั้นรักเธอนะ

                "ห๊าผอ.จะให้หนูไปอยู่โรงเรียนอันธพาลพวกนั้นเหรอ"
ชั้นตะโกนด้วยเสียงอันดังสัก200เดซิเบล(เว่อร์)
"ใจเย็นๆมันเป็นภารกิจนะ"
ผอ.กล่าวด้วยเสียงเรียบๆ
"ค่ะ"
ชั้นเดินคอตกออกจากห้องผอ.อุ๊ยลืมแนะนำตัวค่ะดิชั้นชื่ออาสึกะ อายูมิค่ะเป็นนักเรียนมอ 4 ค่ะแต่ผอ.หน่ะสิกลั่นแกล้งคนสวยแว้กกกโดยให้ชั้นไปอยู่โรงเรียนอันธพาล
ฮึ่ยโมโหเว้ยชั้นเดินไปเตะกระป๋อง
"นี่ๆเธอยัยบ้านั่นใครอยู่ก็มาเตะกระป๋อง"
เสียงซุบซิบนิทาซึ่งน่าจะเจาะจงมายังฉันหนอยเด็กใหม่ละซิไม่รู้จัก'เจ้าแม่มาเฟีย'สินะ
"นี่เธอปากหน่ะอยู่ดีๆเป็นมั้ย"
ชั้นเดินไปประจันหน้ากับยัยหน้าพังพืด
"ต๊ายแม่นี่กล้าดียังไงมาพูดกับคุณหนูอย่างฉันย่ะ"
ยัยผมแดงสิวเขรอะเอ๊ยเดี๋ยวแม่จะสอน
"นี่ชั้นเตือนเธอดีๆ"ชั้นพยายามพูดอย่างใจเย็น
"นี่ยัยหน้าหม้อรู้จักคุณหนูแสนสวยอย่างชั้นน้อยไปนะ"
"เหรอ --"
ชั้นหันไปมองข้างๆ ได้การหล่ะ
"กริ๊ดดดด"
เสียงนังหน้าพังพืดกริ๊ดดแตกค่ะเพราะเมื่อกี้ชั้นเอาขยะควบหัวฮ่ะๆสะใจ(นี่พวกคุณคงไม่คิดว่าชั้นโรคจิตน่ะค่ะ)ชั้นเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างสบายอารมณ์ถ้าไม่หาเรื่องก่อนพูดกันดีๆก็คงไม่ต้องเจ็บตัวหรอก ชั้นไม่ใช่คนที่ชอบหาเรื่องใรก่อนหรอกค่ะจะร้ายก็ต่อเมื่อมีคนมาหาเรื่องก่อน