ยัยห้าวเกินร้อยชั้นรักเธอนะ

                "ห๊าผอ.จะให้หนูไปอยู่โรงเรียนอันธพาลพวกนั้นเหรอ"

ชั้นตะโกนด้วยเสียงอันดังสัก200เดซิเบล(เว่อร์)

"ใจเย็นๆมันเป็นภารกิจนะ"

ผอ.กล่าวด้วยเสียงเรียบๆ

"ค่ะ"

ชั้นเดินคอตกออกจากห้องผอ.อุ๊ยลืมแนะนำตัวค่ะดิชั้นชื่ออาสึกะ อายูมิค่ะเป็นนักเรียนมอ 4 ค่ะแต่ผอ.หน่ะสิกลั่นแกล้งคนสวยแว้กกกโดยให้ชั้นไปอยู่โรงเรียนอันธพาล

ฮึ่ยโมโหเว้ยชั้นเดินไปเตะกระป๋อง

"นี่ๆเธอยัยบ้านั่นใครอยู่ก็มาเตะกระป๋อง"

เสียงซุบซิบนิทาซึ่งน่าจะเจาะจงมายังฉันหนอยเด็กใหม่ละซิไม่รู้จัก'เจ้าแม่มาเฟีย'สินะ

"นี่เธอปากหน่ะอยู่ดีๆเป็นมั้ย"

ชั้นเดินไปประจันหน้ากับยัยหน้าพังพืด

"ต๊ายแม่นี่กล้าดียังไงมาพูดกับคุณหนูอย่างฉันย่ะ"

ยัยผมแดงสิวเขรอะเอ๊ยเดี๋ยวแม่จะสอน

"นี่ชั้นเตือนเธอดีๆ"ชั้นพยายามพูดอย่างใจเย็น

"นี่ยัยหน้าหม้อรู้จักคุณหนูแสนสวยอย่างชั้นน้อยไปนะ"

"เหรอ --"

ชั้นหันไปมองข้างๆ ได้การหล่ะ

"กริ๊ดดดด"

เสียงนังหน้าพังพืดกริ๊ดดแตกค่ะเพราะเมื่อกี้ชั้นเอาขยะควบหัวฮ่ะๆสะใจ(นี่พวกคุณคงไม่คิดว่าชั้นโรคจิตน่ะค่ะ)ชั้นเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างสบายอารมณ์ถ้าไม่หาเรื่องก่อนพูดกันดีๆก็คงไม่ต้องเจ็บตัวหรอก ชั้นไม่ใช่คนที่ชอบหาเรื่องใรก่อนหรอกค่ะจะร้ายก็ต่อเมื่อมีคนมาหาเรื่องก่อน