My boy แอบรักนาย ไอ้หน้าหล่อ

 
หลังจากเที่ยวจนหน้ำใจ ซึ่งผมก็สะเทือนใจอยู่หลายรอบในที่สุดก็ได้กลับบ้านสักที พอถึงบ้านผมปุ๊บผมก็รีบเข้าบ้านทันที
" กินไรยังทิม " เจ้ถามพลางโหล่หน้าออกมาจากห้องครัว แต่ตอนนี้ผมไม่สามารถจะเอ่ยอะไรออกไปได้ ผมนั่งทรุดตัวพิงประตูและปล่อยให่น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ตลอด....ไหลออมาอย่างไม่สามารถยับยั้งได้ เจ้เดินเข้ามาดึงตัวผมไปกอดอย่างอ่อยโยน เป็นให้ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม ผมปล่อยให้น้ำตาให้ไหลออกมาพร้อมกับความรู้สึกที่เจ็บปวด
อ๊อดดดด!~
" ทิมมมมมม! "
ผมผละจากอ้อมกอดของเจ้ ลุกขึ้นเปิดประตูออกไปหน้าบ้าน ก็พบกับไอ้ไทล์ที่เกาะรั้วบ้านผมอย่างกับตัวอะไรสักอย่าง ผมปรับสีหน้าให้เป็นปกติและเดินไปเปิดประตูรั้วให้มันเข้ามา ถึงไม่อยากให้มันเข้ามาก็เถอะ -_-
ผมเดินนำมันขึ้นมาบนห้องผม พอเข้าไปในห้องปั๊บไอ้ไทล์ก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงผมทันที มันมาหาผมเพื่อ -_-? มาเพื่ออะไร ไอ้สัสนี่!
" มึงมาทำไมว่ะ " ผมเอ่ยถามพลางถอดชุดนักเรียนออกจนเหลือแต่บ็อกเซอร์
" มึง....คิดไรกับกูรึป่าว "
ผมถึงกับสะอึกกับคำพูดของไอ้ไทล์ ผมมองมันอย่างสงสัยว่าทำไมมันคิดอย่างนั้น ถึงจะเป็นความจริงก็เถอะ....แต่ให้บอกความรู้สึกของผมกับมันไปก็เปล่าประโยช์น
" ป่าว....กูไม่ได้คิดไร " ผมตอบกลับมันเสียงแผ่ว
" มึงโกหก "
" แล้วมึงจะเอายังไง ในเมื่อกูไม่มีสิทธิ์!! "
" ทิม.... "
" เออ! กูรู้ว่ากูผิด ผิดที่คิดกับมึงเกินเพื่อน "
" ทิม มึง...เป็นเกย์เหรอ"
" ไม่ได้เป็น มึงเป็นผู้ชายคนเดียวที่กูรัก กูรู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะ....มึงชอบผู้หญิง มึงรักแคท!!! "
ผมตะโกนพูดความในใจกับมันจนหมดเปลือกพร้อมกับน้ำตาของผมที่เริ่มไหลลงมาอีกครั้ง ผมคงจะเสียมันไป....ความสัมพันธ์ของผมกับมันคงจะจบลงแต่เพียงเท่านี้
ผมมันงี่เง่าที่สุด!!!
ไอ้ไทล์เดินลงมายืนข้างๆผม พร้อมกับลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา แต่ผมคงไม่รู้สึกดีขึ้นหรอก......เพราะตอนนี้ผมเจ็บปวดจนแทบจะไม่มีแรงหายใจ
ผมกลับไปคิดกับมันแค่เพื่อนเหมือนเดิม ผมคงทำไม่ได้อีกแล้ว จิตใจของผมเริ่มด้านชาขึ้นเรื่อยๆ
" กูขอโทษทิม มึงเป็นเพื่อนกับกูเหมือนเดิมได้ไหม "
ผมคิดนะ แล้วถ้าสิ่งที่มันต้องการ....แล้วผมทำให้มันไม่ได้หล่ะ....ผมควรจะทำยังไง
ผมพยักหน้าให้มัน สุดท้ายผมก็เลือกที่จะทำให้ตัวเองเจ็บปวดที่สุด
ผมดันไอ้ไทล์ออกไปไกลๆ แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมถอดสิ่งปกปิดร่างกายออกจนหมดก่อนจะเดินไปเปิดฝักบัวให้สายน้ำจากฝักบัวไหลผ่านตัวผมไปพร้อมกับ....น้ำตาของผม
สามสิบนาทีผ่านไป.....
ผมใช้เวลาอาบน้ำนานพอสมควร พอผมก้าวออกมาจากห้องน้ำ ผมก็ยังเห็นไอ้ไทล์นั่งดูหนังอยู่บนเตียงผม นี่มันยังไม่กลับบ้านไปอีกเหรอว่ะ =[]=!
" นี่มึงยังไม่กลับไปอีกเหรอว่ะ ไอ้ไทล์ =O=* "
" ใครบอกมึงว่ากูจะกลับ (- -) "
" =_= "
" กูจะนอนกับมึง ^^ "
" เชี่ยยยยยย!!! "
จบคำอุทานของผม ผมก็หยิบหมอนข้างจากเตียงขึ้นมาปาใส่มันแบบไม่ยั้ง ไอ้สัสเอ้ย! นี่มึงจะอยู่ให้กูทรมานใจเล่นใช่มั้ยเนี่ย ไอ้เวร -_-!
" เฮ้ย! ไอ้ทิมหยุด "
" ไม่! "
แล้วผมก็ยังคงฟาดหมอนข้างใส่มันไม่ยั้ง
" ถ้ามึงไม่หยุด กูปล้ำ! "
สตั้นไป 5 วิ จอดเลยตู =_= ผมหยุดปาหมอนข้างใส่มันก่อนจะขว้างหมอนข้างไปให้มัน แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าพร้อมกับแต่งตัวไปพลาง แต่....ผมรู้สึกเหมือนไอ้คนที่นั่งอนู่บนเตียงจะจ้องมองมาที่ผมตลอด มองไมว่ะ
" ตูดมึงขาวว่ะ "
จบคำนั้นของไอ้ไทล์ผมก็ขว้างผ้าขนหนูใส่หน้ามัน ห่าเอ้ย! บอกไม่ชอบกู เสือกมองตูดกู =_=;
" ไปอาบน้ำไป " ผมไล่มันแล้วเดินไปนั่งลงบนเตียง
" คร้าบ~ คุณภรรยา " ไอ้ไทล์ว่าพลางจรดปลายจมูกมันลงบนแก้มผมก่อนจะเปิดตูดแน่บเข้าห้องน้ำไป ผมที่หายอึ้งแล้วก็ตะโกนรั้งท้ายมันไป
" ภรรยาพ่องมึงดิ -_-^ "
ผ่านไปสักพักไอ้ไทล์ก็ออกมาจากห้องน้ำ มันใส่ชุดนอนของพ่อผมครับ มันใส่เสื้อผ้าผมไม่ได้หรอก มัยตัวใหญ่กว่าผมอีก
" ทิม พรุ่งนี้โดดเรียนไปเที่ยวกัน ^^ "
" มึงก็ไปชวนแคทดิ -_- "
" ผิดไหม....ที่กูอยากไปเที่ยวกับมึงมากกว่า "
เป็นคำพูดที่ฟังแล้วเหมือนมันให้ความหวันผมนะ แต่....ผมก็ไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง ในเมื่อมันต้องการให้ผมกลับไปเป็นเพื่อนมันเหมือนเดิม
ผมพยักหน้าเป็นเชิงตกลง แล้วล้มตัวนอนไม่รู้ว่าผมละเมอหรือรู้สึกไปเองรึป่าวนะ ว่าคนข้างกายผมกำลังกอดผมอยู่