Bad boy&girl รักอันตรายนายนักเลงกับยัยจอมโหด

 
           หลังเลิกเรียน
 
          "นี่ยัยเปี๊ยก(เปลี่ยนสรรพนามอีกล่ะ)ลงมาช่วยฉันขนขยะไปทิ้งหน่ยสิ!!!" ชิเรื่องอะไรจะช่วยย่ะ ฉันไม่ช่วยคนย่างนายให้เปื่องเเรงหรอก ไอ้คนที่เปลี่ยนชื่อเรียกคนอื่นไปทั่วไอ้บ้าการ์เซีย
 
      "ไม่ มี ทาง ย่ะ" ฉันเน้นคำพูดเเต่ล่ะคำอย่างชัดเจน
 
      "ถ้าเธอไม่มาช่วยฉันจะจับเธอลงถังขยะด้วยซะหรอก"
 
      "อุ๊ยๆๆ กลั๊ววว กลัว เเบร่ๆๆ ฉันกลับล่ะอยู่นานๆๆเดียวจะติดเชื้อบ้าจากคนเเถวนี้" 
 
      "นี่!!เธอ"   "อุ๊ย!!" ตุ๊บบบบ    
      "โอ๊ยยย!! นายทำบ้าอะไรเนี๊ย " ฉันรีบลุกขึ้นจากพื้น ก็ไอ้บ้าการ์เซียร์ดึงมือฉันจนล้มไปกับพื้น คนอะไรไม่รู้เเรงเยอะเหมือนช้างเเมมมอธT^Tเจ็บขาอะ สงสัยข้อเท้าจะเเพง
 
          "นี้อย่ามาทำตัวหน้าสงสารน่ะ ฉันไม่หลงกลมารยาหญิงอย่างเธอหรอก" กรี๊ดดฉันรับประกันได้ว่านายนี้ไม่ใช่ลูกผู้ชายเเน่นอนค่ะ><ด่่าผู้หญิงไม่หยุดปากเเบบนี้ต้องเป็นตุ๊ดแน่ๆๆ 
 
          "ฉันไม่เป็นไรย่ะ อะ อุ๊ยยยย" ตุบบบ เเล้วก็ล้มไม่เป็นท่าอยู่ที่พื้นเหมืนเดิม ตอนนี้ไม่ได้เจ็บที่ขาอย่างเดียวเเล้วน่ะก้นฉันจะช้ำไม่เนี้ยย
 
           "ข้อเท้าเเพงหรอ" 
 
            "ถูกมัง ลุกไม่ขึ้นขนาดนี่"
 
            "นี่ยัยเด็กบ้าคนเค้าอุสาห์เป็นห่วงยังมากวนประสาทอีกหรอ มานี่ฉันช่วย" 
 
            "ขอบใจ" ฉันตอบอย่างอายๆๆไม่นึกว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากคนที่ฉันไม่ชอบขี้หน้า เอาเเต่ว่าให้กันอยู่นั้นเเหละเด็กบ้าง ยัยเปี๊ยกบ้าง ตัวเล็กบ้าง เตี้ยบ้าง เป็นใครก็ไม่ชอบฉันน่ะตัวเล็กก็จริงเเต่ไม่เห็นต้องย้ำใช้จำใจเลย
 
            "คนของฉันมารับเเล้ว นายน่ะไปเลย ชิ้วๆๆ"
 
           "เธอกล้าไล่ผู้มีพระคุณหรอ"
 
         "ถ้าผู้มีพระคุณของฉันไม่ทำให้ฉันเจ็บฉันก็จะไม่ไล่หรอก ไอ้ตุ๊ดการ์เซียร์"