Bad boy&girl รักอันตรายนายนักเลงกับยัยจอมโหด

           หลังเลิกเรียน

          "นี่ยัยเปี๊ยก(เปลี่ยนสรรพนามอีกล่ะ)ลงมาช่วยฉันขนขยะไปทิ้งหน่ยสิ!!!" ชิเรื่องอะไรจะช่วยย่ะ ฉันไม่ช่วยคนย่างนายให้เปื่องเเรงหรอก ไอ้คนที่เปลี่ยนชื่อเรียกคนอื่นไปทั่วไอ้บ้าการ์เซีย

      "ไม่ มี ทาง ย่ะ" ฉันเน้นคำพูดเเต่ล่ะคำอย่างชัดเจน

      "ถ้าเธอไม่มาช่วยฉันจะจับเธอลงถังขยะด้วยซะหรอก"

      "อุ๊ยๆๆ กลั๊ววว กลัว เเบร่ๆๆ ฉันกลับล่ะอยู่นานๆๆเดียวจะติดเชื้อบ้าจากคนเเถวนี้" 

      "นี่!!เธอ"   "อุ๊ย!!" ตุ๊บบบบ 

   

      "โอ๊ยยย!! นายทำบ้าอะไรเนี๊ย " ฉันรีบลุกขึ้นจากพื้น ก็ไอ้บ้าการ์เซียร์ดึงมือฉันจนล้มไปกับพื้น คนอะไรไม่รู้เเรงเยอะเหมือนช้างเเมมมอธT^Tเจ็บขาอะ สงสัยข้อเท้าจะเเพง

          "นี้อย่ามาทำตัวหน้าสงสารน่ะ ฉันไม่หลงกลมารยาหญิงอย่างเธอหรอก" กรี๊ดดฉันรับประกันได้ว่านายนี้ไม่ใช่ลูกผู้ชายเเน่นอนค่ะ><ด่่าผู้หญิงไม่หยุดปากเเบบนี้ต้องเป็นตุ๊ดแน่ๆๆ 

          "ฉันไม่เป็นไรย่ะ อะ อุ๊ยยยย" ตุบบบ เเล้วก็ล้มไม่เป็นท่าอยู่ที่พื้นเหมืนเดิม ตอนนี้ไม่ได้เจ็บที่ขาอย่างเดียวเเล้วน่ะก้นฉันจะช้ำไม่เนี้ยย

           "ข้อเท้าเเพงหรอ" 

            "ถูกมัง ลุกไม่ขึ้นขนาดนี่"

            "นี่ยัยเด็กบ้าคนเค้าอุสาห์เป็นห่วงยังมากวนประสาทอีกหรอ มานี่ฉันช่วย" 

            "ขอบใจ" ฉันตอบอย่างอายๆๆไม่นึกว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากคนที่ฉันไม่ชอบขี้หน้า เอาเเต่ว่าให้กันอยู่นั้นเเหละเด็กบ้าง ยัยเปี๊ยกบ้าง ตัวเล็กบ้าง เตี้ยบ้าง เป็นใครก็ไม่ชอบฉันน่ะตัวเล็กก็จริงเเต่ไม่เห็นต้องย้ำใช้จำใจเลย

            "คนของฉันมารับเเล้ว นายน่ะไปเลย ชิ้วๆๆ"

           "เธอกล้าไล่ผู้มีพระคุณหรอ"

         "ถ้าผู้มีพระคุณของฉันไม่ทำให้ฉันเจ็บฉันก็จะไม่ไล่หรอก ไอ้ตุ๊ดการ์เซียร์"