RaJa “สยบให้...เพราะใจรัก”
10.0
เขียนโดย nooonaa
วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.24 น.
15 ตอน
5 วิจารณ์
25.93K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ความคิดเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความby nooonaa
“นี่ถามจริง...เมิงมีเมียกี่คน”
“พวกนางไม่ใช่เมียของเรา”
“ไม่ใช่เมียแล้วไปซั่มพวกเธอทำไมวะ”
“งั้นเจ้าก็เป็นเมียเราน่ะสิ”
“โอ๊ย!! ไอ้ชีค สำหรับกรุอะ แม่ทูนหัวเมิงเว้ย! เป็นเมียอย่างเดียวกรุไม่เป็นให้เปลืองตัวหรอก”
+++++++++++
ความคิดเริ่มต้น
"อะไรนะครับ ผมต้องไปทำอะไรนะ"
"พาแขกของแม่ไปเที่ยวหน่อย" อะไรกันวะเนี่ย เรื่องดิ เสียเวลาเที่ยวหญิงหมด
"ไม่ทำได้ปะ"
"เจ้าถิ่น! ทำไมหนูพูดจาไม่น่ารักเลยลูก" โถ่อะไรอะแม่ ภาษาวัยรุ่นอะ แม่เข้าใจปะ
"ก็หนูไม่อยากทำนี่ ให้เจ้าฐานทำแทนหนูได้มั้ยครับ นะๆ" จะอ้วกวะ มาพูดเนิงหนูเนี่ย แต่ถ้าไม่พูดมีหวังโดนตัดค่าขนมแน่
"เจ้าฐานต้องดูแลร้านเค้กของน้องเค้า หนูนั่นแหนะ วันๆเอาแต่เที่ยวสาวไม่ก็แข่งรถ นี่ก็ไปเอารถจากพี่ทรายเค้ามาใช่มั้ย ราคาไม่ใช่น้อยๆนะ...." น่ะดูดิ บ่นอีกแล้วอะ ผมละหน่ายจริงๆ บ่นทีเป็นชั่วโมงๆ เลย
"ก็ได้ๆครับ แล้วผมต้องไปเจอเค้าวันไหนครับ" แหม..พอบอกจะทำให้นี่หยุดบ่นเลยนะ เดี๋ยวรับเสร็จค่อยจ้างไกด์มารับช่วงต่อก็ได้วะ
"พรุ่งนี้ตอน9โมงครึ่ง ที่โรงแรม oops hotel" อะไรว้า เช้าเชียว จะตื่นไหวป่าววะ
"ให้น้าส่งไปรับได้มั้ยครับ หนูขี้เกียจตื่นอะ" ถ้าสักบ่ายสี่เนี่ยก็พอไหวนะ แต่เก้าโมงเช้าเนี่ย...ไม่ไหววะ
"ไม่ได้! ถ้าแม่รู้ว่าหนูไม่ได้ไปรับท่านนะแม่จะยึดคอนโดหนู" เห้ยไม่ได้นะ ไม่อยากเสียตังไปเช่าโรงแรมอึ๊บเด็ก มันแพงนะเว้ย
"ไม่เอานะแม่ ห้ามยึดนะครับ"
"งั้นก็ไปรับท่านให้แม่ด้วย"
"รับทราบคร้าบบบ" เบื่ออ่า
"เจ้าถิ่น!!" แม่ส่งเสียงดุทันทีที่ผมขานรับยานคาง ก็มันไม่อยากทำจริงๆนี่หว่า
"รับทราบแล้วครับผม" โอ้ย! น่าเบื่อจริงๆเว้ย คืนนี้ไปหาเหล้ากินแก้เซ็งดีกว่าวะ
"รับอะไรดีครับ"
"เอาตากีล่า แล้วขอมะนาวฝานด้วยนะ"
"ครับ"
ตอนนี้ผมมาโผล่ที่ผับชื่อดังของเมืองแล้วครับ ผับพี่ชายผมเอง วันนี้เป็นวันศุกร์คนเยอะเลยทีเดียวแถมสาวๆนี่ก็แจ่มทั้งนั้น แต่เอ๊ะนั่นมันอะไรกัน ทำไมโต๊ะตรงฝั่งนู้นมีแต่สาวๆเต็มไปหมด มีอะไรรึป่าว
ผมชำเรืองดูอยู่นานก็ไม่สามารถเห็นบุคคลที่นั่งอยู่ด้านในเพราะมีสาวๆสวยๆห้อมล้อมเต็มไปหมด อิจฉาวะ...เอามาให้สักคนสองคนไม่ได้หรอวะ
"น้องๆ" ผมเรียกบาร์เทรนเนอร์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าให้เข้ามาหาผมก่อนจะถาม
"โต๊ะนั้นมีอะไรหรอ ทำไมคนเยอะ"
"อ่อ โต๊ะนั้นมีท่านชีคมาใช้บริการครับ" ท่านชีคอ่อ งั้นก็ต้องแก่ดิวะ แล้วมันน่าสนใจตรงไหนเนี่ย อ๋อรู้แล้ว เงินเยอะสิท่า โถ่...ต้องใช้เงินล่อผู้หญิงให้เข้าหาเลยรอวะ ถุย!!
"พี่เจ้าขา มาทำไมไม่บอกแคทคะ" เสียงหวานหยดย้อยดังขึ้นจากข้างหลังพร้อมกับเรียวแขนเล็กที่อ้อมมากอดคอผมจากด้านหลัง อ่า...ชื่นใจจังเว้ย กลิ่นน้ำหอมแบบนี้ ผมชอบครับผมชอบดมน้ำหอมจากกายสาวๆ มันหอมเหมือนมีศิลปะอยู่ภายในที่รอคอยการค้นหาจากหนุ่มอย่างผม แล้วน้องแคทสุดสวยคนนี้ก็เป็นหนึ่งนางที่ผมชอบกลิ่นของเธอ มันหอมจริงๆนะ
"พี่เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง มานานแล้วหรอคะ" ผมรั้งเอวเธอมานั่งตักผมก่อนจะหอมแก้มนุ่มๆนั้น เธอทำท่าเอียงอายผมเมื่อผมทำท่าจะตรงเข้าไปหาซอกคอหอมกรุ่นนั้นอีก
นี่สิวะถึงจะเร้าใจ มีจริตกจกร้านบ้าง มันต้องแบบนี้
"อย่าคะพี่เจ้า คนเยอะแยะแคทอายเค้า" โอ๊ย คุณน้องครับ ไม่ต้องอายแล้วมั้งดูท่าคุณน้องสะก่อนเถอะ
"อ่า...แต่พี่คิดถึงน้องแคทมากเลยนะคะ น้องแคทไม่คิดถึงพี่หรอ"
"คิดถึงสิคะ แต่แคทว่าเราไปข้างบนกันดีกว่าคะ มันจะได้ต่อเนื่อง" โถ่ ทำเป็นเล่นตัว สุดท้ายก็ชวนขึ้นห้อง โอเค...กำลังอยากอยู่พอดี
"ก็ได้ครับ"
"งั้นแคทไปเช็คอินห้องนะคะ เดี๋ยวจะให้เด็กเขียนเบอร์ห้องมาให้"
"ครับผม" เจ้าหล่อนกดจูบที่ริมฝีปากผมเบาๆก่อนจะลุกหายไป สักพักเด็กเสิร์ฟก็เอาแผ่นกระดาษแผ่นเล็กมาให้ผม
'301'
มัน301หรือ307วะ น้องๆ อ่าว หายไปไหนแล้วเนี่ย เขียนหวัดแบบนี้มันจะเข้าใจมั้ยเนี่ย เออ ห้อง301ละกัน
ผมเดินลุกออกมาจากบาร์ก่อนจะเดินขึ้นไปที่ชั้นสามของผับ ทางเดินมันแบบปลุกอารมณ์มากเลยครับ พี่ชายผมนี่ก็เก่งจริงๆ สร้างได้ตามที่ลูกค้าต้องการเลย ผมเองยังชอบเข้ามาใช้บริการ อ่าห้องนี้ไง 301
แอ๊ด
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องที่เปิดแค่โคมไฟ แถมยังมีกลิ่นเทียนหอมอีก กระชุ่มกระชวยดีจังวะ
"มาแล้วหรอ" เห้ย...เสียงใครวะ ผมรีบหันไปดูอีกฝากของห้องก็เจอผู้ชายร่างสูงใหญ่ยืนอยู่. แต่ที่สำคัญกว่านั้น ทำไมเมิงหล่อจังวะ ผมยืนอึ้งอยู่นานจนร่างสูงเดินเจ้ามาประชิดผมก่อนจะเชยคางผมขึ้น สายตาเร้าร้อนนั้นสำรวจใบหน้าผมจนทั่ว แต่นี่มันไม่ใช่ห้องน้องแคทนี่หว่า
"ทำไมเป็นผู้ชายไปได้ละ แต่ไม่เป็นไร เจ้าก็น่าสนใจดี...งั้นเราเริ่มเลยละกัน"
"เห้ย!!" อยู่ดีๆเจ้าบ้านั้นก็เหวี่ยงผมลงกับเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันที เมิงจะทำไรวะ
"เสียงเพราะดีนี่ ครางดังๆละกันเราชอบ" เห้ย....ไม่ใช่นะเว้ย
"ผมไม่อุ๊บ!!.." ริมฝีปากสวยตรงดิ่งเข้าจูบผมอย่างรวดเร็วก่อนที่มือใหญ่นั่นจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อผม
"คุณนี่หวานดีจริงๆ"
ไม่น้าาาาาา กรุเป็นผู้ชายเว้ยยยยย
******************************************************
130513
สนุกไหมๆ ถ้าสนุกจะได้อัพต่อนร้า จุบๆ
“นี่ถามจริง...เมิงมีเมียกี่คน”
“พวกนางไม่ใช่เมียของเรา”
“ไม่ใช่เมียแล้วไปซั่มพวกเธอทำไมวะ”
“งั้นเจ้าก็เป็นเมียเราน่ะสิ”
“โอ๊ย!! ไอ้ชีค สำหรับกรุอะ แม่ทูนหัวเมิงเว้ย! เป็นเมียอย่างเดียวกรุไม่เป็นให้เปลืองตัวหรอก”
+++++++++++
ความคิดเริ่มต้น
"อะไรนะครับ ผมต้องไปทำอะไรนะ"
"พาแขกของแม่ไปเที่ยวหน่อย" อะไรกันวะเนี่ย เรื่องดิ เสียเวลาเที่ยวหญิงหมด
"ไม่ทำได้ปะ"
"เจ้าถิ่น! ทำไมหนูพูดจาไม่น่ารักเลยลูก" โถ่อะไรอะแม่ ภาษาวัยรุ่นอะ แม่เข้าใจปะ
"ก็หนูไม่อยากทำนี่ ให้เจ้าฐานทำแทนหนูได้มั้ยครับ นะๆ" จะอ้วกวะ มาพูดเนิงหนูเนี่ย แต่ถ้าไม่พูดมีหวังโดนตัดค่าขนมแน่
"เจ้าฐานต้องดูแลร้านเค้กของน้องเค้า หนูนั่นแหนะ วันๆเอาแต่เที่ยวสาวไม่ก็แข่งรถ นี่ก็ไปเอารถจากพี่ทรายเค้ามาใช่มั้ย ราคาไม่ใช่น้อยๆนะ...." น่ะดูดิ บ่นอีกแล้วอะ ผมละหน่ายจริงๆ บ่นทีเป็นชั่วโมงๆ เลย
"ก็ได้ๆครับ แล้วผมต้องไปเจอเค้าวันไหนครับ" แหม..พอบอกจะทำให้นี่หยุดบ่นเลยนะ เดี๋ยวรับเสร็จค่อยจ้างไกด์มารับช่วงต่อก็ได้วะ
"พรุ่งนี้ตอน9โมงครึ่ง ที่โรงแรม oops hotel" อะไรว้า เช้าเชียว จะตื่นไหวป่าววะ
"ให้น้าส่งไปรับได้มั้ยครับ หนูขี้เกียจตื่นอะ" ถ้าสักบ่ายสี่เนี่ยก็พอไหวนะ แต่เก้าโมงเช้าเนี่ย...ไม่ไหววะ
"ไม่ได้! ถ้าแม่รู้ว่าหนูไม่ได้ไปรับท่านนะแม่จะยึดคอนโดหนู" เห้ยไม่ได้นะ ไม่อยากเสียตังไปเช่าโรงแรมอึ๊บเด็ก มันแพงนะเว้ย
"ไม่เอานะแม่ ห้ามยึดนะครับ"
"งั้นก็ไปรับท่านให้แม่ด้วย"
"รับทราบคร้าบบบ" เบื่ออ่า
"เจ้าถิ่น!!" แม่ส่งเสียงดุทันทีที่ผมขานรับยานคาง ก็มันไม่อยากทำจริงๆนี่หว่า
"รับทราบแล้วครับผม" โอ้ย! น่าเบื่อจริงๆเว้ย คืนนี้ไปหาเหล้ากินแก้เซ็งดีกว่าวะ
"รับอะไรดีครับ"
"เอาตากีล่า แล้วขอมะนาวฝานด้วยนะ"
"ครับ"
ตอนนี้ผมมาโผล่ที่ผับชื่อดังของเมืองแล้วครับ ผับพี่ชายผมเอง วันนี้เป็นวันศุกร์คนเยอะเลยทีเดียวแถมสาวๆนี่ก็แจ่มทั้งนั้น แต่เอ๊ะนั่นมันอะไรกัน ทำไมโต๊ะตรงฝั่งนู้นมีแต่สาวๆเต็มไปหมด มีอะไรรึป่าว
ผมชำเรืองดูอยู่นานก็ไม่สามารถเห็นบุคคลที่นั่งอยู่ด้านในเพราะมีสาวๆสวยๆห้อมล้อมเต็มไปหมด อิจฉาวะ...เอามาให้สักคนสองคนไม่ได้หรอวะ
"น้องๆ" ผมเรียกบาร์เทรนเนอร์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าให้เข้ามาหาผมก่อนจะถาม
"โต๊ะนั้นมีอะไรหรอ ทำไมคนเยอะ"
"อ่อ โต๊ะนั้นมีท่านชีคมาใช้บริการครับ" ท่านชีคอ่อ งั้นก็ต้องแก่ดิวะ แล้วมันน่าสนใจตรงไหนเนี่ย อ๋อรู้แล้ว เงินเยอะสิท่า โถ่...ต้องใช้เงินล่อผู้หญิงให้เข้าหาเลยรอวะ ถุย!!
"พี่เจ้าขา มาทำไมไม่บอกแคทคะ" เสียงหวานหยดย้อยดังขึ้นจากข้างหลังพร้อมกับเรียวแขนเล็กที่อ้อมมากอดคอผมจากด้านหลัง อ่า...ชื่นใจจังเว้ย กลิ่นน้ำหอมแบบนี้ ผมชอบครับผมชอบดมน้ำหอมจากกายสาวๆ มันหอมเหมือนมีศิลปะอยู่ภายในที่รอคอยการค้นหาจากหนุ่มอย่างผม แล้วน้องแคทสุดสวยคนนี้ก็เป็นหนึ่งนางที่ผมชอบกลิ่นของเธอ มันหอมจริงๆนะ
"พี่เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง มานานแล้วหรอคะ" ผมรั้งเอวเธอมานั่งตักผมก่อนจะหอมแก้มนุ่มๆนั้น เธอทำท่าเอียงอายผมเมื่อผมทำท่าจะตรงเข้าไปหาซอกคอหอมกรุ่นนั้นอีก
นี่สิวะถึงจะเร้าใจ มีจริตกจกร้านบ้าง มันต้องแบบนี้
"อย่าคะพี่เจ้า คนเยอะแยะแคทอายเค้า" โอ๊ย คุณน้องครับ ไม่ต้องอายแล้วมั้งดูท่าคุณน้องสะก่อนเถอะ
"อ่า...แต่พี่คิดถึงน้องแคทมากเลยนะคะ น้องแคทไม่คิดถึงพี่หรอ"
"คิดถึงสิคะ แต่แคทว่าเราไปข้างบนกันดีกว่าคะ มันจะได้ต่อเนื่อง" โถ่ ทำเป็นเล่นตัว สุดท้ายก็ชวนขึ้นห้อง โอเค...กำลังอยากอยู่พอดี
"ก็ได้ครับ"
"งั้นแคทไปเช็คอินห้องนะคะ เดี๋ยวจะให้เด็กเขียนเบอร์ห้องมาให้"
"ครับผม" เจ้าหล่อนกดจูบที่ริมฝีปากผมเบาๆก่อนจะลุกหายไป สักพักเด็กเสิร์ฟก็เอาแผ่นกระดาษแผ่นเล็กมาให้ผม
'301'
มัน301หรือ307วะ น้องๆ อ่าว หายไปไหนแล้วเนี่ย เขียนหวัดแบบนี้มันจะเข้าใจมั้ยเนี่ย เออ ห้อง301ละกัน
ผมเดินลุกออกมาจากบาร์ก่อนจะเดินขึ้นไปที่ชั้นสามของผับ ทางเดินมันแบบปลุกอารมณ์มากเลยครับ พี่ชายผมนี่ก็เก่งจริงๆ สร้างได้ตามที่ลูกค้าต้องการเลย ผมเองยังชอบเข้ามาใช้บริการ อ่าห้องนี้ไง 301
แอ๊ด
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องที่เปิดแค่โคมไฟ แถมยังมีกลิ่นเทียนหอมอีก กระชุ่มกระชวยดีจังวะ
"มาแล้วหรอ" เห้ย...เสียงใครวะ ผมรีบหันไปดูอีกฝากของห้องก็เจอผู้ชายร่างสูงใหญ่ยืนอยู่. แต่ที่สำคัญกว่านั้น ทำไมเมิงหล่อจังวะ ผมยืนอึ้งอยู่นานจนร่างสูงเดินเจ้ามาประชิดผมก่อนจะเชยคางผมขึ้น สายตาเร้าร้อนนั้นสำรวจใบหน้าผมจนทั่ว แต่นี่มันไม่ใช่ห้องน้องแคทนี่หว่า
"ทำไมเป็นผู้ชายไปได้ละ แต่ไม่เป็นไร เจ้าก็น่าสนใจดี...งั้นเราเริ่มเลยละกัน"
"เห้ย!!" อยู่ดีๆเจ้าบ้านั้นก็เหวี่ยงผมลงกับเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันที เมิงจะทำไรวะ
"เสียงเพราะดีนี่ ครางดังๆละกันเราชอบ" เห้ย....ไม่ใช่นะเว้ย
"ผมไม่อุ๊บ!!.." ริมฝีปากสวยตรงดิ่งเข้าจูบผมอย่างรวดเร็วก่อนที่มือใหญ่นั่นจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อผม
"คุณนี่หวานดีจริงๆ"
ไม่น้าาาาาา กรุเป็นผู้ชายเว้ยยยยย
******************************************************
130513
สนุกไหมๆ ถ้าสนุกจะได้อัพต่อนร้า จุบๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ