BangGang หลงรักนายสายลับ
9.0
เขียนโดย MintChocolate
วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.05 น.
9 ตอน
2 วิจารณ์
13.34K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556 09.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ไม่มีอะไรหรอกกกก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "มอหาใครเนี้ย!!!!"
"เฮ้ย!!! ตกใจหมดเลย0_0" ฉันตกใจเมื่อคนที่ฉันตามหา กลับมาอยู่ข้างหลังฉันอย่างไม่รู้ตัว 0_0
"ตะโกนทำมั้ยเนี้ย แล้วมองหาใครเหรอ"
"ป้าวววววว"
"เสียงสูงเลยนะ"
"เอ่อออออ"
"อะไร?"
"ไม่มีอะไร"
นายท๊อปทำหน้าสงสัยอีกแล้ว น่ารักชะมัด รักให้ตายเลยคนนี้ จุบุ จุบุ ^.^
"คิดรัยง่า???"
"ป่าวววว"เสียงสูงงงงงงงง
"เอ่อ งั้นเข้าร้านกันเถอะ"
"เอ่อออออ"
"อะไร?"
"ไม่มีอะไร"
นายท๊อปทำหน้าสงสัยอีกแล้ว น่ารักชะมัด รักให้ตายเลยคนนี้ จุบุ จุบุ ^.^
"งั้นเข้าไปในร้านกันเลย "
"อืม" ฉันเดินเข้ามาในร้านแล้วไปนั้งตรงที่พ่อนั้ง
"สั่งอะไรกินมั้ยลูก"
"มีนา ขอ...เสต็กล่ะกันค่ะ"
"น้องๆ จอเสต็ก2ที่ครับ" พ่อฉันหันไปหาเด็กเสริฟร์เพื่อสังอาหารให้ฉัน แต่วันนี้พ่อกินเสต็กด้วยทุกทีพ่อไม่กินนิ
"อ่าว?วันนี้พ่อกินเสต็กเหรอค่ะ ทุกทีไม่เห็นกิน"
"พ่ออยากลองดูบ้างว่าจะอร่อยมั้ย เห็นรูปชอบกิน:)"
"อร่อยแน่นอนค่ะ มีนารับประกัน" ฉันพูดพร้อมยั้กคิ้วให้พ่อ แล้วพ่อก็เอามือมารูปหัวฉันจนยุ่งหมดแล้ว พ่อง่า เสียทรงหมดเลย
"มาแล้วค่ะ" พี่เด็กเสริฟร์เดินาพร้อมเอาเสต็กมาให้
"ของคุณครับ" พ่อบอกขอบคุณกับพี่เด็กเสริฟร์
"มีนา พ่อจะไปประชุมที่อเมริกา2อาทิตย์นะ พ่อฝากลูกเพื่อนพ่อหน่อย เขาจะมานอนบ้านเรา"
"ค่ะ แล้วลูกเพื่อนพ่อเป็นหญิงหรือชายค่ะ"
"ชาย เขาชื่อเนสเวอร์" ฉันเกือบสำลักเมื่อได้ยินชื่อนี้ นายนั้นจะมาอยู่บ้านกับฉัน ไม่จริงงงงงงงงงงงงง!!!
"ชื่ออะไรนะค่ะพ่อ" ฉันถามพ่ออีกครังเพื่อความแน่ใจว่าไม่ใช่นายเนสเวอร์หน้าหื่นคนนั้น
"เขาชื่อเนสเวอร์ เป็นเพื่อนร่วมชั้นลูกไง" ไม่จริงนะ ฉันต้องมาอยู่บ้านเดียวกันนายหน้าหื่อคนนั้น ไม่จริงงงงงงงงงงง
"มีนาลูก มีนา"
"คะ...ค่ะ"
"เป็นรัยเหรอลูกพ่อเรียกก้ไม่หันมา มัวคิดอะไรอยู่เหรอ???"
"ไม่มีอะไรหร่อกค่ะ กินข้าวกัยเถอะ"
"เฮ้ย!!! ตกใจหมดเลย0_0" ฉันตกใจเมื่อคนที่ฉันตามหา กลับมาอยู่ข้างหลังฉันอย่างไม่รู้ตัว 0_0
"ตะโกนทำมั้ยเนี้ย แล้วมองหาใครเหรอ"
"ป้าวววววว"
"เสียงสูงเลยนะ"
"เอ่อออออ"
"อะไร?"
"ไม่มีอะไร"
นายท๊อปทำหน้าสงสัยอีกแล้ว น่ารักชะมัด รักให้ตายเลยคนนี้ จุบุ จุบุ ^.^
"คิดรัยง่า???"
"ป่าวววว"เสียงสูงงงงงงงง
"เอ่อ งั้นเข้าร้านกันเถอะ"
"เอ่อออออ"
"อะไร?"
"ไม่มีอะไร"
นายท๊อปทำหน้าสงสัยอีกแล้ว น่ารักชะมัด รักให้ตายเลยคนนี้ จุบุ จุบุ ^.^
"งั้นเข้าไปในร้านกันเลย "
"อืม" ฉันเดินเข้ามาในร้านแล้วไปนั้งตรงที่พ่อนั้ง
"สั่งอะไรกินมั้ยลูก"
"มีนา ขอ...เสต็กล่ะกันค่ะ"
"น้องๆ จอเสต็ก2ที่ครับ" พ่อฉันหันไปหาเด็กเสริฟร์เพื่อสังอาหารให้ฉัน แต่วันนี้พ่อกินเสต็กด้วยทุกทีพ่อไม่กินนิ
"อ่าว?วันนี้พ่อกินเสต็กเหรอค่ะ ทุกทีไม่เห็นกิน"
"พ่ออยากลองดูบ้างว่าจะอร่อยมั้ย เห็นรูปชอบกิน:)"
"อร่อยแน่นอนค่ะ มีนารับประกัน" ฉันพูดพร้อมยั้กคิ้วให้พ่อ แล้วพ่อก็เอามือมารูปหัวฉันจนยุ่งหมดแล้ว พ่อง่า เสียทรงหมดเลย
"มาแล้วค่ะ" พี่เด็กเสริฟร์เดินาพร้อมเอาเสต็กมาให้
"ของคุณครับ" พ่อบอกขอบคุณกับพี่เด็กเสริฟร์
"มีนา พ่อจะไปประชุมที่อเมริกา2อาทิตย์นะ พ่อฝากลูกเพื่อนพ่อหน่อย เขาจะมานอนบ้านเรา"
"ค่ะ แล้วลูกเพื่อนพ่อเป็นหญิงหรือชายค่ะ"
"ชาย เขาชื่อเนสเวอร์" ฉันเกือบสำลักเมื่อได้ยินชื่อนี้ นายนั้นจะมาอยู่บ้านกับฉัน ไม่จริงงงงงงงงงงงงง!!!
"ชื่ออะไรนะค่ะพ่อ" ฉันถามพ่ออีกครังเพื่อความแน่ใจว่าไม่ใช่นายเนสเวอร์หน้าหื่นคนนั้น
"เขาชื่อเนสเวอร์ เป็นเพื่อนร่วมชั้นลูกไง" ไม่จริงนะ ฉันต้องมาอยู่บ้านเดียวกันนายหน้าหื่อคนนั้น ไม่จริงงงงงงงงงงง
"มีนาลูก มีนา"
"คะ...ค่ะ"
"เป็นรัยเหรอลูกพ่อเรียกก้ไม่หันมา มัวคิดอะไรอยู่เหรอ???"
"ไม่มีอะไรหร่อกค่ะ กินข้าวกัยเถอะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ