BangGang หลงรักนายสายลับ

    "ไม่มีอะไรจริงๆเหรอลูก???"

    "ไม่มีอะไรจริงๆค่ะ:)" เกือบบอกไปแล้วมั้ยล่ะว่าไม่ชอบนายนั้น เกลียดมากกว่า ขี้อีก ฮึยๆๆๆ น่ากลัวชะมัด

    "อิ่มยังลูก???"

    "อิ่มแล้วค่ะพ่อ"

    "งั้นไปบ้านเพื่อนพ่อ ไปรับเนสเวอร์กัน"

    "ฮ่ะ!!!0_0 ไปรับนายนั้นเหรอพ่อ ทำไมต้องไปรับวันนี้ล่ะ ให้เขามาวันพรุ่งนี้เอาล่ะค่ะ"

    "พอดีพ่อจะไปคืนนี้ ตีสอง พ่อไม่อยากให้ลูกมีอันตรายเลยให้เขาไปอยู่ก่อน"

    "มีนาดูแลตัวเองได้ค่ะ ไม่ต้องให้นายนั้นมาหรอกค่ะ ค่อยมาวันพรุ่งนี้ตอนเย็นก็ได้นิ"

    "พ่ออยากให้เขาคุ้นกับบ้านเราไงเลยให้มาอยู่ก่อน"    

    "พ่อง่าT.T"

    "งั้นไปกันเลยนะลูก:)" พ่อง่าไม่เคยเชื่อมีนาเลย มีนาดูแลตัวเองได้บอกแล้วแต่ถ้านายหน้าหื่นนั้นมา ยิ่งอันตรายกว่าอยู่คนเดียวอีก พ่อกับฉันเดินออกมาจากร้าน แล้วขึ้นรถไปบ้านนายนั้น ไปรับนายหน้าหื่น เอืบดดดดดด!!! เสียงเปรกของพ่อจอดอยู่บ้านหลังใหญ่โต หรือเรียกว่าบิ๊กๆๆๆๆเลยก็ได้ บ้านให้ขนาดนี้อยู่คนเดียวก็ไม่ได้ สำออยนัก ฉันเดินลงจากรถพร้อมกับพ่อ แล้วก็มีผู้หญิงคนนึงออกมารับพ่อ ฉันยังไม่เห็นหน้าเลยมันมืด จะเห็น จะเห็นแล้ว เห็นแล้ว ครูนิพาวรรณ์ ครูสอนภาษาไทย

    "สวัสดีค่ะคุนครู:)"

    "สวัสดีจร๊ามีนา"

    "แล้วเนสเวอร์ล่ะ" อย่าสงสัยว่าใครถามไม่ใช่ฉันแน่นอน    

    "นั้นไงค่ะมาแล้ว ลูกสวัสดี ผอ.เร็ว"

    "สวัสดีครับ"นายเนสเวอร์เดินมาอยู่ข้าครูทิพาวรรณ์ แต่ที่สงสัยมากกว่าว่า นายนี้เป็นลูกของครูทิพาวรรณ์เหรอ???

   "เนสเวอร์ พา มีนาไปเดินเล่นก่อนนะลูก แม่จะคุยงานกับ ผอ. "

    "ครับ ไปกันเร็วยัยบ๊อง" นายนั้นพูดก่อนที่จะดังมือฉันไปอย่าฉุดกระฉากลากดึงเลย เดี๋ยวเถอะเจอจระเข้ฟาดหาง

    "นี้นายปล่อยฉันนะฉันเจ็บนะ"

 ฉันพูพร้อมสะบัดมืออย่าแรงแต่เอามือตังเองออกจากมือนายนั้นไม่ได้แรงเยอะชะมัดเลย

    "ไม่ปล่อย "

 นายนั้นพูดพร้อมบีบแขนฉันมากขึ้น แค่นี้เลือดก็จะไม่ไหลมาแล้ว นายบ้า

    "ปล่อยฉัน ฉันเจ็บนะ เลือดมันจะออกแล้วนะ"

    "นิดหน่อยเองทนเอา เดี๋ยวก็หายแล้ว:)"

    "แต่ฉันเจ็บนิ T.T"

    "ใกล้จะถึงแล้ว"

    "ปล่อยฉันได้แล้ว" ฉันนพยายามดึงมือออกจากนายนั้น ฉันก็สะดุดขาตัวเองฉันกับนายนั้นล้มไปด้วยกัน แล้วหน้าของเราห่างกันไม่ถึงเซ็นเลย นายนั้นเริ่มเลื่อนริมฝีปากมาใกล้ริมฝีปากฉัน อีกนิด อีกนิด>_<

    "ทั้งสองคนทำอะไรกันนะ"

นั้นเสียงใคร ฉันหันไปหาต้นเสียงเข้มๆO_O! หล่อมาก หล่อที่สุด หล่ออย่าเทพ หล่อ.... หล่ออะไรอีกเนี้ย มัวแต่ชมน้องเขาลืมลุกเลย

    "นี้นาย!ลุกได้แล้ว" ฉันพูดพร้อมพลักนายนั้นออกไป แล้วค่อยๆลุกกันมา

    "อ่าว!นาวิส มาทำอะไรที่นี้" นายนั้นถามเด็กที่หล่อๆเขาชื่อนาวิสเหรอ ชื่อแปลกดีนะ แต่ที่แปลกกว่านั้นเขาหล่อมาก >_<

    "แล้วพี่ล่ะมาทำรัย แล้วพี่คนสวยนี้ล่ะคือใคร " ถามเป็นชุดเลยนะคนหล่อ แถมยังปากหวานอีก^^

    "ฉันชื่อมีนาจร๊า เป็น อึบ!" ฉันยังพูดไม่จบเลยนายหน้าหื่นเอามือมาปิดปากฉันไว้แล้ว

    "ยัยนี้เป็นแฟนพี่เอง" O_O! แฟนเหรอใครแฟนนายย่ะ เอามือออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ

    "อ๋อ!! ผมเข้าใจล่ะว่าพี่จะทำอะไร แต่ไปทำที่ลับๆเถอะเดี๋ยวคนจะเห็นเอา งั้นผมไปแล้วนะพี่ ขอให้มีความสุขนะคราบ"

 นายหน้าหล่อพูดแล้วเดินจากไปอย่าพึ่งไปสิ ช่วยฉันก่อน ฉัรไม่ได้เป็นแฟนกับนายนี้นะ

    " เอา อือ อัน ออ อา" ไม่เป็นภาษาเลย แต่พ่อจะเข้าใจนะว่าพูดอะไร

    "เอาออกก็ได้:)"นายหน้าหื่นพูดแล้วเอามืออันใหญ่หลวงออกจากปากอันเล็กน้อยของฉัน

    "นี้นาย !! นายว่าใครเป็นแฟนนายนะ" นายนั้นไม่พูดอะไรแต่เอามือหยิบโทรสับขึ้นมา

    "ฟังนี้สิ"

    'ปล่อยฉัน ฉันเจ็บนะ เลือดมันจะออกแล้วนะ'

    'นิดหน่อยเองทนเอา เดี๋ยวก็หายแล้ว:)'

    'แต่ฉันเจ็บนิ T.T'

    'ใกล้จะถึงแล้ว'

นี้มันเป็นเสียงที่เราพูดมันเมื่อกี้นิ แต่คำพูเหมือนว่า...กัน นายนี้มันต้องโรคจิตแน่อัดเสียงฉันไว้ทำไม

    "นี้นายจะทำอะไรง่ะ"

    "เธองต้องมาเป็นแฟนฉันไม่งั้นเสียงนี้กระจายแน่"

    "นี้นายมัน ไอ่หื่น ไอ่เลว ไอ่โรคจิต ไอ่.." นึกไม่ออกง่าT.T

    "ถ้าขืนเธอด่าฉันอีกคำเธอได้ขายหน้าแน่"

     "นายต้องการอะไรง่า บอกฉันได้นะ ฉันทำได้ทุกอย่าง แต่อย่าเอาคลิบเสียงนี้กระจายนะ นะ น้าาาาT.T"

     "เธอต้องเป็น'แฟน'ฉัน" ทำไมต้องย้ำตรงคำว่าแฟนด้วยล่ะ

    "เป็นอย่างอื่นไม่ได้เหรอT.T"

    "ไม่ได้ ก็ใหนเธอบอกว่า 'ทำได้ทุกอย่าง' ไง"

     "ทำได้ทุกอย่างแต่ไม่เอาอันนี้ได้ป่ะ มันจะมากเกินไปนะT.T"

     "งั้น ...กระจายดีกว่าาาา" ลากเสียงยาวเลยนะ ไม่ต้องมาขู่เลย ยอมก็ได้T.T

    "ก็ได้ๆ ฉันยอมแล้วT.T"

    "ก็ดี งั้นเข้าไปข้างในกันนะที่รัก^3^"

    "ใครที่รักนายเดี๋ยวเถอะ"

    "อ่ะๆแฟนก็ได้" นายหน้าหื่นพูดแล้วฉุดกระฉากลากดึงอีกล่ะ ฉันเจ็บนะT.T