BangGang หลงรักนายสายลับ

9.0

เขียนโดย MintChocolate

วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.05 น.

  9 ตอน
  2 วิจารณ์
  13.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556 09.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) จุๆๆๆห้ามบอกใคร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันว่านายนั้นมันต้องบ้าประสาทกินแน่นอน ทำให้โทรสับคนอื่นพังแล้วจะมาทำเสียงล้อเลียนฉัน คงจะไม่สำนึกผิดหรอกนะ เพราะเขาทำผิดเป็นประจำจนเป็นนิสัยที่ติดตัวจนถึงตอนนี้ คงจะไม่อยู่กับพ่อแม่ล่ะสิ เลยไม่มีใครสอนหน้าตาก็ดี วงค์ตะกูลก็ใหญ่โต แค่ไม่มีมารยาทจริงๆ

    "มีนา!! คิดอะไรอยู่เหรอ"   

0_0ฉันตกใจเสียงของนายท๊อปที่กำลังเรียกฉัน ให้หลุดพ้นจากความคิดที่ว่านายนั้นออกมา

   "เรียกส่ะดังเลยนะ"  

   "เรียกตั้งหลายทีล่ะ ก็ไม่เห็นว่าอะไร"

   "ก็...ฉัน....ไม่ได้ยินนิ"   

   "แล้วเธอคิดอะไรอยู่เหรอ"  

   "เอ่อ....คิด....อ๋อ!คิดเรื่องที่พ่อฉันเรียกตัวเข้าห้องปกครองไง พ่อฉันรูได้ไงไม่รู้ว่ฉันเข้าไปตรววจโรงเรียนที่ห้องเก็บข้อสอบ หรือว่า~"

ฉันพูดแล้วหันไปหานายท๊อป ฉันแอบเขินไม่ได้ เพราะเวลาที่เขาสงสัย คิวของเขาจะมัดรวมกันอยู่คตรงกลาง ทั้งผมที่มีสีออกน้ำตาลอ่อน ดวงตาของเขามันแวววาวเหมือนดาวที่อยู่บนท้องฟ้า มันทำให้ฉันหน้าแดงไปแวบหนึ่ง ฉันชอบนายท๊อปตั้งแต่ประถมแล้ว แต่ฉัรไม่กล้าบอกเขา นี้็อยู่ ม.6ล่ะ ฉันยังเก็บความลับนั้นอยู่ ก่ะว่าจะจะบอกในตอน ม.6 นี้แหละ แต่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาศปล่าวเนี้ย

   "นี้!!! มีนา ที่เธอบอกหรือว่ามันคืออะไร"

   "ตก-ใจ-หมด-เลย!!!ฉันว่าคงต้องมีคนมาบอกพ่อฉันแน่นอน"

   "ไม่มีหรอกมั้ง "

   "เอ่อ? ท๊อปวันที่นายรอฉันข้างนอกห้องขอสอบนายเห็นใครอีกหรึ่ป่าว ฉันรู้สึกว่ามีคนเห็นนะ"

   "ฉันก็เห็นเหมือนกัน แต่ไม่รู้เป็นใคร"

   "ช่างมันเถอะ? ฉันว่าฉัน......."

   "ไปก่อนนะมีนา พอดีแม่มารับง่า ค่อยเจอกันนะ"

ฉันชอบนายนั้นแหละนายท๊อป จะมีวันใหนที่ฉันจะบอกนายได้มั้ยเนี้ย ฉันไม่กล้าบอกนายง่า ทำไงดีล่ะ

   "ชอบนายนั้นล่ะสิ~"

ฉันตกใจเมื่อได้ยินเสียงของผู้ชายคนนึง เห็นร่างสูงๆยืนสะท้อนแสง ทำให้ฉันมองนายนั้นไม่ชัด เริ่งแล้ว....เริ่มเห็นแล้ว...นายเนสเวอร์ นายนั้นรู้ได้ไงว่าฉันชอบนายท๊อปล่ะ

   "ฉะ.....ฉัน.....ฉันไม่....ฉันไม่ได้....ชอบนะ"

   "พูดส่ะสะดุดเลยนะ ฉันดูเธอออกนะ "   

นายนี้มารู้ได้ไงว่าฉันคิดอะไร นายมีสิทธิอะไรมารู้ความคิดช้านนนนนนนนนนนน

   "ไปล่ะ คุยกับนายมันไรสาระ "

   "ก็ ในสมองเธอคิดแต่เรื่อง ฟิสิกซ์ เคมี ชีวะ ไง"

   "แล้วจะทำไม เอ่อ!แล้วโทรสับฉันล่ะนายจะทำยังไงฮ่ะ "

   "ก็ เอาไปซ่อมให้แล้วไง"

   "ไม่! นายไม่ต้องซ้อมให้ฉัน เดี๋ยวฉันชื่อโทรสับใหม่เอง แต่นายต้องชดใช้~"

   "หา!!!ชดใช้" พูดเสียงหลงเลยนะ ฮ่าๆๆๆๆ

   "ใช้! นายต้องเลี้ยงข้าวฉันสิบมื้อ"

    "แปดมื้ออะ!!!"  

   "สิบมื้อออออ"  

   "แปดดดดดด"

   "ไปล่ะ ตกลง สิบมื้อนะ" ฉันตะโกนอย่าสุดแรงใส่นายนั้น ฮ่าๆๆๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา