BangGang หลงรักนายสายลับ

9.0

เขียนโดย MintChocolate

วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.05 น.

  9 ตอน
  2 วิจารณ์
  13.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556 09.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) จุๆๆๆห้ามบอกใคร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฉันว่านายนั้นมันต้องบ้าประสาทกินแน่นอน ทำให้โทรสับคนอื่นพังแล้วจะมาทำเสียงล้อเลียนฉัน คงจะไม่สำนึกผิดหรอกนะ เพราะเขาทำผิดเป็นประจำจนเป็นนิสัยที่ติดตัวจนถึงตอนนี้ คงจะไม่อยู่กับพ่อแม่ล่ะสิ เลยไม่มีใครสอนหน้าตาก็ดี วงค์ตะกูลก็ใหญ่โต แค่ไม่มีมารยาทจริงๆ
    "มีนา!! คิดอะไรอยู่เหรอ"   
0_0ฉันตกใจเสียงของนายท๊อปที่กำลังเรียกฉัน ให้หลุดพ้นจากความคิดที่ว่านายนั้นออกมา
   "เรียกส่ะดังเลยนะ"  
   "เรียกตั้งหลายทีล่ะ ก็ไม่เห็นว่าอะไร"
   "ก็...ฉัน....ไม่ได้ยินนิ"   
   "แล้วเธอคิดอะไรอยู่เหรอ"  
   "เอ่อ....คิด....อ๋อ!คิดเรื่องที่พ่อฉันเรียกตัวเข้าห้องปกครองไง พ่อฉันรูได้ไงไม่รู้ว่ฉันเข้าไปตรววจโรงเรียนที่ห้องเก็บข้อสอบ หรือว่า~"
ฉันพูดแล้วหันไปหานายท๊อป ฉันแอบเขินไม่ได้ เพราะเวลาที่เขาสงสัย คิวของเขาจะมัดรวมกันอยู่คตรงกลาง ทั้งผมที่มีสีออกน้ำตาลอ่อน ดวงตาของเขามันแวววาวเหมือนดาวที่อยู่บนท้องฟ้า มันทำให้ฉันหน้าแดงไปแวบหนึ่ง ฉันชอบนายท๊อปตั้งแต่ประถมแล้ว แต่ฉัรไม่กล้าบอกเขา นี้็อยู่ ม.6ล่ะ ฉันยังเก็บความลับนั้นอยู่ ก่ะว่าจะจะบอกในตอน ม.6 นี้แหละ แต่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาศปล่าวเนี้ย
   "นี้!!! มีนา ที่เธอบอกหรือว่ามันคืออะไร"
   "ตก-ใจ-หมด-เลย!!!ฉันว่าคงต้องมีคนมาบอกพ่อฉันแน่นอน"
   "ไม่มีหรอกมั้ง "
   "เอ่อ? ท๊อปวันที่นายรอฉันข้างนอกห้องขอสอบนายเห็นใครอีกหรึ่ป่าว ฉันรู้สึกว่ามีคนเห็นนะ"
   "ฉันก็เห็นเหมือนกัน แต่ไม่รู้เป็นใคร"
   "ช่างมันเถอะ? ฉันว่าฉัน......."
   "ไปก่อนนะมีนา พอดีแม่มารับง่า ค่อยเจอกันนะ"
ฉันชอบนายนั้นแหละนายท๊อป จะมีวันใหนที่ฉันจะบอกนายได้มั้ยเนี้ย ฉันไม่กล้าบอกนายง่า ทำไงดีล่ะ
   "ชอบนายนั้นล่ะสิ~"
ฉันตกใจเมื่อได้ยินเสียงของผู้ชายคนนึง เห็นร่างสูงๆยืนสะท้อนแสง ทำให้ฉันมองนายนั้นไม่ชัด เริ่งแล้ว....เริ่มเห็นแล้ว...นายเนสเวอร์ นายนั้นรู้ได้ไงว่าฉันชอบนายท๊อปล่ะ
   "ฉะ.....ฉัน.....ฉันไม่....ฉันไม่ได้....ชอบนะ"
   "พูดส่ะสะดุดเลยนะ ฉันดูเธอออกนะ "   
นายนี้มารู้ได้ไงว่าฉันคิดอะไร นายมีสิทธิอะไรมารู้ความคิดช้านนนนนนนนนนนน
   "ไปล่ะ คุยกับนายมันไรสาระ "
   "ก็ ในสมองเธอคิดแต่เรื่อง ฟิสิกซ์ เคมี ชีวะ ไง"
   "แล้วจะทำไม เอ่อ!แล้วโทรสับฉันล่ะนายจะทำยังไงฮ่ะ "
   "ก็ เอาไปซ่อมให้แล้วไง"
   "ไม่! นายไม่ต้องซ้อมให้ฉัน เดี๋ยวฉันชื่อโทรสับใหม่เอง แต่นายต้องชดใช้~"
   "หา!!!ชดใช้" พูดเสียงหลงเลยนะ ฮ่าๆๆๆๆ
   "ใช้! นายต้องเลี้ยงข้าวฉันสิบมื้อ"
    "แปดมื้ออะ!!!"  
   "สิบมื้อออออ"  
   "แปดดดดดด"
   "ไปล่ะ ตกลง สิบมื้อนะ" ฉันตะโกนอย่าสุดแรงใส่นายนั้น ฮ่าๆๆๆ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา