My honey by รุ่นพี่ค่ะ หนูชอบพี่ค่ะ
เขียนโดย 
Tellthemeet
วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.43 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ไปโชว์ตัว...หน้าเศร้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไปโชว์ตัว...หน้าเศร้า
"นี่ยัยการ์ตูน ยัยการ์ตูนนนนนนนนนน"ใครมาตะโกนเนี่ย
"มีอะไร ตะโกนเพื่อ"หูจะหนวกป่ะเนี่ย(เวอร์เเล้วไม่ขนาดนั้นสักหน่อย/ผู้เเต่ง)
"ให้เเกตื่นไง ตอนนี้ก็ตี5ครึ่งเเล้วลุก"โอ้ย ยังเหนื่อยตั้งเเต่เมื่อคืนยังไม่หาย
"เหนื่อยอ่ะ"ฉันเริ่มงอเเงเเล้วล่ะ
"ไม่ต้องนงต้องเหนื่อยลุกเร็ว"โอ้ยจะลากทำไหมเนี่ย ใช้คำว่า ลาก เลย
"เออออ ไม่ต้องลากเดี๋ยวไปเอง เเกอาบเเล้วหรอ"ถ่วงเวลาได้นอนอีกเเน่ๆ
"อาบเ้เล้วย่ะ ไปเลยไม่ต้องถ่วงเวลา"รู้ทันอีก
"ไปเเล้ว"ยังไม่หายเหนื่อยเลยอ่ะ
"มานี่เลยยัยการ์ตูนนั่งๆ"รู้เเล้วย่ะว่าฉันต้องนั่ง
"วันนี้ไม่ไปโรงเรียนหรอ"ลืมไปเลย
"เเกลืมอะไรไปหรือป่าวยัยการ์ตูน"ลืมอะไรหว่า
"วันนี้วันอาทิตย์นี้หว่า"โห ลืมวันลืมคืนเลยนี้หว่า
"เอออออ"ฉันยิ้มเเหย่ๆให้ยัยน้ำ
"เเล้ววันนี้จะไปไหน"ฉันถามยัยน้ำที่กำลังจะละเลงเเต่งหน้าฉัน
"ได้ข่าวมาว่าวันนี้พี่บาสเขาจะไปเเถวห้างสรรพสินค้านะ"ฉันพยักหน้าเข้าใจ
1 ชั่วโมงผ่านไป(ไหวเหมือนโกหก/ผู้เเต่ง)
"อ่ะนี่ชุดนี่ยัยการ์ตูน"ฉันหยิบชุดตัวนี้ขึ้นมาดูตัวนี้ตัวที่29เเล้ว"ว้าว สวยมากเลยล่ะ ดูกระจกสิ"ฉันเดินไปหน้ากระจกเเทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
"สวยมากอ่ะ^_^"ฉันยิ้มไม่หยุดจนมาถึงห้าง
"เเกนั้นไงพี่บาสเดินเข้าไปใกล้เถอะ"ยัยน้ำเรียกฉันเดินไปเเถวชั้น2ฉันหันซ้ายขวามีเเต่คนมองอายนะเนี่ย
เเละสายตาฉันไปสะดุดกับผู้ชายกับผู้หญิงกำลังจูบกันฉันเห็นหน้าผู้ชายคือ พะ...พี่บาส ส่วนผู้หญิง ปะ...ปิ่น เพื่อนที่โรงเรียนเดียวกัน
"เเกไม่เป็นไรใช่ไหม"สีหน้าฉันตอนนี้เจ็บมากเหมือนมีใครเอามีดมาเเทงฉันฉันไม่มีอะไรจะพูดมาก
"...เรากลับกันเถอะ"ฉันเป็นฝ่ายชวนยัยน้ำกลับ ในหัวฉันตอนนี้คิดว่า พวกเขา2คนเป็นเเฟนกัน ฉันเข้าใจเเล้ว
"แกใจเย็นๆนะ"ฉันเดินเข้าบ้านพร้อมยัยน้ำ
"น้ำ ฉันเข้าใจเเล้วฉันจะเลิกยุ่งกับพี่บาส"สีหน้ายัยน้ำตกใจสุดขีด
"เห้ย ไม่ได้นะเเกต้องพยายามดิว่ะ"
"น้ำเเกก็เห็นอยู่พี่บาสเขา..."เสียงฉันขาดหายไปม่านตาเริ่มพล่ากเพราะน้ำตา
"พี่เขาอาจจะไม่เป็นอย่างที่เเกเห็นก็ได้นะ"ฉันฟังคำปลอบของเพื่อน
เช้าวันต่อมา
"ป้าค่ะวันนี้หนูจะกินข้าวเช้านะค่ะ"ตอนนี้ฉันไม่อยากเจอเขาเลย
"ค่ะคุณหนู"ฉันพยายามฝืนกินข้าว
"ยัยการ์ตูนนั่งก่อน เเกอย่าเศร้าอยากนั้นสิว่ะใจคอฉันไม่คอยดี"อย่างกะฉันจะไปตาย
"ไม่เป็นอะไรหรอน้ำ เเค่ตัดใจชอบพี่เขายังไม่หาย..."ยัยน้ำมองฉันอย่างนิ่งๆ
"อ่ะพี่ให้..."ใครหว่า"ขอบคุณค่ะ"ฉันค่อยหันหลังไปมอง พะ...พี่บาส
"น้ำไปเถอะใกล้เวลาเข้าเรียนเเล้ว"ฉันจับมือน้ำลากเข้าห้อง
หมับ
"ปล่อยค่ะพี่บาสเเบบนี้มันไม่ดีเดี๋ยวเเฟนพี่ก็เห็นเข้าหรอค่ะ"ฉันหันไปบอกคนที่จับข้อมือฉันไว้
"ใครเป็นเเฟนพี่"ยังทำเป็นไกรอีก
"ก็ ปิ่นไงค่ะหนูไปก่อนนะค่ะ"ฉันเดินเข้าห้องอย่างเร็วที่สุด (เเล้วเธอจะโกธรอะไรพี่บาสค่ะเธอไม่เป็นอะไรกันซะหน่อย/ผู้เเต่ง)
"เเกไม่เป็นอะไรเเน่นะยัยการ์ตูน"ฉันพยักหน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
