My honey by รุ่นพี่ค่ะ หนูชอบพี่ค่ะ

9.2

เขียนโดย Tellthemeet

วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.43 น.

  23 chapter
  5 วิจารณ์
  28.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ไปโชว์ตัว...หน้าเศร้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ไปโชว์ตัว...หน้าเศร้า

     "นี่ยัยการ์ตูน ยัยการ์ตูนนนนนนนนนน"ใครมาตะโกนเนี่ย

      "มีอะไร ตะโกนเพื่อ"หูจะหนวกป่ะเนี่ย(เวอร์เเล้วไม่ขนาดนั้นสักหน่อย/ผู้เเต่ง)

      "ให้เเกตื่นไง ตอนนี้ก็ตี5ครึ่งเเล้วลุก"โอ้ย ยังเหนื่อยตั้งเเต่เมื่อคืนยังไม่หาย

      "เหนื่อยอ่ะ"ฉันเริ่มงอเเงเเล้วล่ะ

      "ไม่ต้องนงต้องเหนื่อยลุกเร็ว"โอ้ยจะลากทำไหมเนี่ย ใช้คำว่า ลาก เลย

      "เออออ ไม่ต้องลากเดี๋ยวไปเอง เเกอาบเเล้วหรอ"ถ่วงเวลาได้นอนอีกเเน่ๆ

      "อาบเ้เล้วย่ะ ไปเลยไม่ต้องถ่วงเวลา"รู้ทันอีก

      "ไปเเล้ว"ยังไม่หายเหนื่อยเลยอ่ะ

      "มานี่เลยยัยการ์ตูนนั่งๆ"รู้เเล้วย่ะว่าฉันต้องนั่ง

      "วันนี้ไม่ไปโรงเรียนหรอ"ลืมไปเลย

      "เเกลืมอะไรไปหรือป่าวยัยการ์ตูน"ลืมอะไรหว่า

      "วันนี้วันอาทิตย์นี้หว่า"โห ลืมวันลืมคืนเลยนี้หว่า

      "เอออออ"ฉันยิ้มเเหย่ๆให้ยัยน้ำ

      "เเล้ววันนี้จะไปไหน"ฉันถามยัยน้ำที่กำลังจะละเลงเเต่งหน้าฉัน

      "ได้ข่าวมาว่าวันนี้พี่บาสเขาจะไปเเถวห้างสรรพสินค้านะ"ฉันพยักหน้าเข้าใจ

1 ชั่วโมงผ่านไป(ไหวเหมือนโกหก/ผู้เเต่ง)

      "อ่ะนี่ชุดนี่ยัยการ์ตูน"ฉันหยิบชุดตัวนี้ขึ้นมาดูตัวนี้ตัวที่29เเล้ว"ว้าว สวยมากเลยล่ะ ดูกระจกสิ"ฉันเดินไปหน้ากระจกเเทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง 

      "สวยมากอ่ะ^_^"ฉันยิ้มไม่หยุดจนมาถึงห้าง

      "เเกนั้นไงพี่บาสเดินเข้าไปใกล้เถอะ"ยัยน้ำเรียกฉันเดินไปเเถวชั้น2ฉันหันซ้ายขวามีเเต่คนมองอายนะเนี่ย

       เเละสายตาฉันไปสะดุดกับผู้ชายกับผู้หญิงกำลังจูบกันฉันเห็นหน้าผู้ชายคือ พะ...พี่บาส ส่วนผู้หญิง ปะ...ปิ่น เพื่อนที่โรงเรียนเดียวกัน

       "เเกไม่เป็นไรใช่ไหม"สีหน้าฉันตอนนี้เจ็บมากเหมือนมีใครเอามีดมาเเทงฉันฉันไม่มีอะไรจะพูดมาก

       "...เรากลับกันเถอะ"ฉันเป็นฝ่ายชวนยัยน้ำกลับ ในหัวฉันตอนนี้คิดว่า พวกเขา2คนเป็นเเฟนกัน ฉันเข้าใจเเล้ว

       "แกใจเย็นๆนะ"ฉันเดินเข้าบ้านพร้อมยัยน้ำ

       "น้ำ ฉันเข้าใจเเล้วฉันจะเลิกยุ่งกับพี่บาส"สีหน้ายัยน้ำตกใจสุดขีด

       "เห้ย ไม่ได้นะเเกต้องพยายามดิว่ะ"

       "น้ำเเกก็เห็นอยู่พี่บาสเขา..."เสียงฉันขาดหายไปม่านตาเริ่มพล่ากเพราะน้ำตา

       "พี่เขาอาจจะไม่เป็นอย่างที่เเกเห็นก็ได้นะ"ฉันฟังคำปลอบของเพื่อน

เช้าวันต่อมา

       "ป้าค่ะวันนี้หนูจะกินข้าวเช้านะค่ะ"ตอนนี้ฉันไม่อยากเจอเขาเลย

       "ค่ะคุณหนู"ฉันพยายามฝืนกินข้าว

       "ยัยการ์ตูนนั่งก่อน เเกอย่าเศร้าอยากนั้นสิว่ะใจคอฉันไม่คอยดี"อย่างกะฉันจะไปตาย

       "ไม่เป็นอะไรหรอน้ำ เเค่ตัดใจชอบพี่เขายังไม่หาย..."ยัยน้ำมองฉันอย่างนิ่งๆ

       "อ่ะพี่ให้..."ใครหว่า"ขอบคุณค่ะ"ฉันค่อยหันหลังไปมอง พะ...พี่บาส

       "น้ำไปเถอะใกล้เวลาเข้าเรียนเเล้ว"ฉันจับมือน้ำลากเข้าห้อง

         หมับ

      "ปล่อยค่ะพี่บาสเเบบนี้มันไม่ดีเดี๋ยวเเฟนพี่ก็เห็นเข้าหรอค่ะ"ฉันหันไปบอกคนที่จับข้อมือฉันไว้

      "ใครเป็นเเฟนพี่"ยังทำเป็นไกรอีก

      "ก็ ปิ่นไงค่ะหนูไปก่อนนะค่ะ"ฉันเดินเข้าห้องอย่างเร็วที่สุด (เเล้วเธอจะโกธรอะไรพี่บาสค่ะเธอไม่เป็นอะไรกันซะหน่อย/ผู้เเต่ง)

      "เเกไม่เป็นอะไรเเน่นะยัยการ์ตูน"ฉันพยักหน้า

      

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา