รักอันตราย ก๊วนรัก ท้าทาย หัวใจ มาเฟีย 18+
9.4
เขียนโดย pu_mong
วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.19 น.
21 chapter
36 วิจารณ์
106.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 18.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
15) ฉันคิดถึงเธอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3 วันต่อมา
ฉันกลับมากรุงเทพแล้วและพักผ่อนหลังจากเหนื่อยจากการหารหัส และฉันทิ้งงานที่ห้าง H มามากแล้วฉันก็เลยไปดูกิจการ ฉันเดินตรวจตราร้านต่างๆใน ห้าง H กับเลขาส่วนตัว
และวินที่กำลังอุ้มอยู่ในมือ ตอนนี้ก็ถึงร้านสุดท้ายแล้วด้วย รีบๆทำให้เสร็จดีกว่าจะได้กลับบ้าน
ติ่ง ติง ติง ติ๊ง...
โทรศัพท์ของฉันดังขึ้นระหว่างเดินทางไปร้านสุดท้าย
โนอาห์โทรมา คิดได้ไงถึงโทรมาเนี่ย
"ฮัลโหล - -"
(เธอว่างรึเปล่า)
"ไม่ ทำงานอยู่ - -"
(ใกล้เสร็จแล้วยัง )
"ยังเหลืออีกเยอะ " ฉันโกหกเขา
(โกหกไม่ดีนะ ^^)
"แล้วนายรู้ได้ไง ว่าฉันโกหก - -"
(ก็ฉันอยู่ข้างหลังเธอไง ^^)
"หาา!!" ฉันหันหลังไปก็พบว่าเขาอยู่อย่างที่เขาพูดจริงๆ ฉันตัดสายเขาและมองหน้าเขา
"สวัสดี ^^" เขาบอกฉัน
"มาทำไม - -"
"ก็มันแปลกๆเวลาเธอไม่อยู่ -3-"
"แปลกยังไง คิดถึงฉันรึไง - -"
"เปล๊าา -////-"
"แล้วทำไมต้องหนาแดงด้วย " ฉันพูดพร้อมไปหยิกแก้มของเขา
"โอ๊ย เจ็บ!"
"นายกลับไปเถอะ ฉันจะทำงานต่อ - - " ฉันหันหลังและเดินไปร้านสุดท้ายต่อ แต่เขาก็มายืนข้างๆฉันและเดินไปกับฉัน
"นายจะมาทำไม ฉันจะทำงานนะ - -"
"เหลือร้านสุดท้ายเเล้วไม่ใช่เหรอ เสร็จแล้วไปหาอะไรกินกัน ^^"
"ไม่เอา ฉันอยากกลับบ้าน - -"
"น้าาา ^^"
"ตอนที่ยังไม่รู้จักฉันยังไปคนเดียวได้เลยไม่ใช่เหรอ แล้ทำไมตอนนี้นายจะไปคนเดียวไม่ได้ - -"
"ก็มันเหงาแล้วนี่นา -3-"
"เหงา? ทำไม นายไม่มีเพื่อนคบรึไงถึงได้เหงา"
"เห้ย ! ฉันมีสิมีเยอะด้วยนะ โดยเฉพาะผู้หญิง ^^" ฉันหันหน้าไปมองเขาด้วยสายตาอาฆาตเมื่อเขาบอกว่ามีเพื่อนผู้หญิงเยอะ เห้ย! นี่ฉันหึงเหรอ! -0-!
"ทำไมมองแบบนั้น เธอหึงฉันรึไง ^^"
"ใครหึงนาย -0-"
"ก็เธอไงเมื่อกี้ พอฉันพูดถึงหญิงอื่นเธอจ้องเขม็งเชียว ^^"
"ไม่ใช่สะหน่อย ไปได้แล้ว ฉันจะทำงาน - -" ฉันเดินไปถึงร้านสุดท้ายพอดี และตรวจร้านให้เสร็จ
"นี่ สามวันที่ผ่านมาเธอไม่คิดถึงฉันบ้างเหรอ -0-"
"นายถามบ้าอะไรน่ะ!"
"ฉันยอมรับก็ได้ว่าฉันคิดถึงเธอ!!! -///-" อะไรนะ!
"นายพูดอะไรของนายเนี่ย!" ทุกคนที่มาเที่ยวห้างหันมามองฉันกับเขากันใหญ่ บางคนก็กดถ่ายรูปบ้างวิดีโอบ้าง
"คิดถึงมาก!! ก็เลยมาหานี่ไง!! -////-"
"ฉันชอบเธอ!! -////-" หาา-0-!!
"อะ...อะไรนะ -0-!"
"ฉันชอบเธอชัดไหม!! -///-" ฉันยืนช็อคอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหนแม้แต่นิด เขาเดินมาหาฉัน และคว้ามือฉันข้างหนึ่งไปจับ
"เป็นแฟนกับผมนะ...ลูมิน่า"
"-0-!"บอกได้คำเดียวว่า ช็อค และรู้สึกดีใจ บรรยายไม่ถูก...
"ได้ไหม..." ถ้าฉันตอบว่าไม่ได้นั่นก็คือ ฉันคงจะเสียใจ ถ้าตอบว่าได้ ฉันก็กลัว กลัวเขาจะทิ้งฉันไป กลัว...เขาจะหมดรักฉัน แต่ถ้าเขาไม่ได้เป็นแบบนั้นล่ะ เอาล่ะ ถึงเวลาตัดสินใจแล้วลูมิน่า...
"ได้.."ถ้าไม่ลองไม่รู้ใช่ไหม?
"..."
"ฉันจะเป็นแฟนกับนายโนอาห์" เขาคว้าฉันมากอดแน่นมาก
"นาย..."
"หืม.."
"ฉันหายใจไม่ออก "
"งั้นคลายให้นิดนึง" เขาคลายอ้อมกอดออกนิดหน่อยทำให้ฉันหายใจสะดวกขึ้น ฉันกอดเขากลับ รู้ไหมโนอาห์ นายเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันมีความสุขมากแบบนี้ ^^♥∼
ฉันกลับมากรุงเทพแล้วและพักผ่อนหลังจากเหนื่อยจากการหารหัส และฉันทิ้งงานที่ห้าง H มามากแล้วฉันก็เลยไปดูกิจการ ฉันเดินตรวจตราร้านต่างๆใน ห้าง H กับเลขาส่วนตัว
และวินที่กำลังอุ้มอยู่ในมือ ตอนนี้ก็ถึงร้านสุดท้ายแล้วด้วย รีบๆทำให้เสร็จดีกว่าจะได้กลับบ้าน
ติ่ง ติง ติง ติ๊ง...
โทรศัพท์ของฉันดังขึ้นระหว่างเดินทางไปร้านสุดท้าย
โนอาห์โทรมา คิดได้ไงถึงโทรมาเนี่ย
"ฮัลโหล - -"
(เธอว่างรึเปล่า)
"ไม่ ทำงานอยู่ - -"
(ใกล้เสร็จแล้วยัง )
"ยังเหลืออีกเยอะ " ฉันโกหกเขา
(โกหกไม่ดีนะ ^^)
"แล้วนายรู้ได้ไง ว่าฉันโกหก - -"
(ก็ฉันอยู่ข้างหลังเธอไง ^^)
"หาา!!" ฉันหันหลังไปก็พบว่าเขาอยู่อย่างที่เขาพูดจริงๆ ฉันตัดสายเขาและมองหน้าเขา
"สวัสดี ^^" เขาบอกฉัน
"มาทำไม - -"
"ก็มันแปลกๆเวลาเธอไม่อยู่ -3-"
"แปลกยังไง คิดถึงฉันรึไง - -"
"เปล๊าา -////-"
"แล้วทำไมต้องหนาแดงด้วย " ฉันพูดพร้อมไปหยิกแก้มของเขา
"โอ๊ย เจ็บ!"
"นายกลับไปเถอะ ฉันจะทำงานต่อ - - " ฉันหันหลังและเดินไปร้านสุดท้ายต่อ แต่เขาก็มายืนข้างๆฉันและเดินไปกับฉัน
"นายจะมาทำไม ฉันจะทำงานนะ - -"
"เหลือร้านสุดท้ายเเล้วไม่ใช่เหรอ เสร็จแล้วไปหาอะไรกินกัน ^^"
"ไม่เอา ฉันอยากกลับบ้าน - -"
"น้าาา ^^"
"ตอนที่ยังไม่รู้จักฉันยังไปคนเดียวได้เลยไม่ใช่เหรอ แล้ทำไมตอนนี้นายจะไปคนเดียวไม่ได้ - -"
"ก็มันเหงาแล้วนี่นา -3-"
"เหงา? ทำไม นายไม่มีเพื่อนคบรึไงถึงได้เหงา"
"เห้ย ! ฉันมีสิมีเยอะด้วยนะ โดยเฉพาะผู้หญิง ^^" ฉันหันหน้าไปมองเขาด้วยสายตาอาฆาตเมื่อเขาบอกว่ามีเพื่อนผู้หญิงเยอะ เห้ย! นี่ฉันหึงเหรอ! -0-!
"ทำไมมองแบบนั้น เธอหึงฉันรึไง ^^"
"ใครหึงนาย -0-"
"ก็เธอไงเมื่อกี้ พอฉันพูดถึงหญิงอื่นเธอจ้องเขม็งเชียว ^^"
"ไม่ใช่สะหน่อย ไปได้แล้ว ฉันจะทำงาน - -" ฉันเดินไปถึงร้านสุดท้ายพอดี และตรวจร้านให้เสร็จ
"นี่ สามวันที่ผ่านมาเธอไม่คิดถึงฉันบ้างเหรอ -0-"
"นายถามบ้าอะไรน่ะ!"
"ฉันยอมรับก็ได้ว่าฉันคิดถึงเธอ!!! -///-" อะไรนะ!
"นายพูดอะไรของนายเนี่ย!" ทุกคนที่มาเที่ยวห้างหันมามองฉันกับเขากันใหญ่ บางคนก็กดถ่ายรูปบ้างวิดีโอบ้าง
"คิดถึงมาก!! ก็เลยมาหานี่ไง!! -////-"
"ฉันชอบเธอ!! -////-" หาา-0-!!
"อะ...อะไรนะ -0-!"
"ฉันชอบเธอชัดไหม!! -///-" ฉันยืนช็อคอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหนแม้แต่นิด เขาเดินมาหาฉัน และคว้ามือฉันข้างหนึ่งไปจับ
"เป็นแฟนกับผมนะ...ลูมิน่า"
"-0-!"บอกได้คำเดียวว่า ช็อค และรู้สึกดีใจ บรรยายไม่ถูก...
"ได้ไหม..." ถ้าฉันตอบว่าไม่ได้นั่นก็คือ ฉันคงจะเสียใจ ถ้าตอบว่าได้ ฉันก็กลัว กลัวเขาจะทิ้งฉันไป กลัว...เขาจะหมดรักฉัน แต่ถ้าเขาไม่ได้เป็นแบบนั้นล่ะ เอาล่ะ ถึงเวลาตัดสินใจแล้วลูมิน่า...
"ได้.."ถ้าไม่ลองไม่รู้ใช่ไหม?
"..."
"ฉันจะเป็นแฟนกับนายโนอาห์" เขาคว้าฉันมากอดแน่นมาก
"นาย..."
"หืม.."
"ฉันหายใจไม่ออก "
"งั้นคลายให้นิดนึง" เขาคลายอ้อมกอดออกนิดหน่อยทำให้ฉันหายใจสะดวกขึ้น ฉันกอดเขากลับ รู้ไหมโนอาห์ นายเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันมีความสุขมากแบบนี้ ^^♥∼
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ