Legendary men slender

"กรื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!"

   เอ๋? มะกี้เสียงอะไรกันนะ ฉันเลื่อกมองไปดู ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังวิ่งหนีออกมาจากมุมตึกมืดนั่น  ฉันมองพลางคิดในใจว่า(จะหนีโจรมาแน่ๆ ก็อยากจะช่วยอยู่หรอก แต่ว่านะอยู่ชั่นบนยังงี้งะ

 แถมถ้าไปช่วยคงโดนลูกหลงแน่ๆ) ด้วยความเห็นแก่ตัวของฉัน ทำให้ฉันถึงกับซ๊อก เพราะว่าฉันเห็นสิ่งประหลาดตัวสีดำสูงๆ  หล่อนวิ่ง ออกมากลางถนนทำให้เธอโดนรถบรรทุกสินค้ายี่ห้อน้ำผลไม้ยี่ห้อหนึ่งเข้าอย่างจังทำให้ตัวเธอกระเดนไปไกลสูงและด้วยความสูงที่ตกลงมาทำให้ตัวเธอแหลกและ กระดูกหักท่าตายดูไม่สวยชะเลย  

ฉันเลื่อกไปมองในทางมุมตึกกลับไม่พบเจอสิ่งนั่นแล้ว  ทำให้ฉันแอะใจขึ้นมานิดหน่อย 

ตืดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!  "ว้ากกกก!! ตกใจหมดเลยใครโทรมาเนี้ย" ฉันตกใจร้องแว้กเนื่องจากมีคนโทรเข้ามาไม่ทราบชื่อ ขึ้นแค่หมายเลข และพอฉันกดรับ 

"ฮาโหลนี้ใครค่ะ? "  ........................ไม่มีเสียงตอบรับเลยเหมือนได้ยินแค่เสียงลมผัดแผ่วๆ

   ตืดดดดดดดดดดดด!!...ดดด ตื.....ตตตต ครึกกกกก ....ก.ก.ก.กกกกกกกกก

และจู่ๆ เสียงในสายก็มีเสียงยังกับเสียงคลื่นรบกวน ดังขึ้นแสบแก้วหูทำให้ฉันกดวางไปในทันที

  "อะไรวะ โทรมาแล้วไม่พูดแถมสัญญาณก็ไม่ดีอีกบ้าจริงๆเลย" ฉันโทษคนโทรมาและโทรศัทพ์ของฉัน

ด้วยที่อารมณ์เสียฉันจึงเปิดเน๊ตบุ๊ตเครื่องเล็กๆของฉันขึ้นเพื่อที่จะเล่นเฟสคุยกับเพื่อนพร้อมเปิดเพลงฟังแก้เช็งสักหน่อย  

ตุ๊ง! "เอ๋ใครทักมากันน๊าา?" ฉันเปิดกระดานเเซทขึ้นมา เพื่อนของฉันในเฟสทักมาชึ้งแอดฉันมาไม่เคยได้คุยกันเลย ฉันจึงถามไปว่ามีอะไรหรอ สักพักเขาก็ตอบกลับมา ... Do not meddl...

เอ๋!!! หมายความว่าไงกัน พูดมาเป็นภาษา ฝรั่งเศลเลยหรออย่าคิดว่าฉันแปลไม่ถูกนะ อย่ารู้หรออย่าสอดยังงั่นหรอ ฉันไปล่วงรู้ความลับของคุณตอนไหนกันเนี้ยด้วยความโมโห เลยตอบกลับไปเป็นภาษาอังกฤษเพราะถึงจะแปลได้แต่ก็เขียนไม่เก่งหรอก รู้นิดหน่อยในภาษาฝรั่งเศล

"What is with!!"

เขาไม่ตอบกลับมาจนผ่านไป1นาทีจู่ๆ ภาพหน้าจอเน๊ตบุ๊ตของฉัน ก็มีอาการแปลกๆ มีเสียงครึกๆๆ

และภาพหน้าจอก็ดับไปและเจออาการซ่าๆๆ นี้มันอะไรกัน ฉันไม่เคยพบเคยเจอประสบการ์ณ แบบนี้ใน พวกคอมพิวเตอร์ที่อุปกรณ์ พวกเน๊ตบุ๊ตหรือโน๊ตบุ๊ตเลยนอกจากทีวี และก็เครื่องก็ดับไป 

  "...ห้ามดู..."   และจู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียง มันคือเสียงอะไรกันมาจากข้างนอกหรอ ....?

"แกห้ามดู!!"    "นั่นเสียงใครกันนะ!!"  เสียงนั่นดังขึ้นมันไม่ได้มาจากข้างนอกแต่ดูเหมือนว่าจะมาจากไหนสักแห่งที่ฉันไม่รู้  

"อย่าสอดรู้ให้มันมากนัก!!!" 

"กรื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!"  เสียง ของใครกันนะ ฉันเริ่มหวาดกลัว และเข้านอนคลุมโป่ง ในความมืดจนเผลบหลับไป 

กรื๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!! เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันก็ลุกขึ้นและพยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมะคืนมันคืออะไรกันแน่  

ตืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! "จึย!! ใครโทรมาแต่เช้าเนี้ย!" 

 ฉัน เอาโทรศัทพ์มาดู โชคดี ยัยล้ล เพื่อนฉันโทรมา ฉันก็กดรับทันที

 "ฮาโหลไงยัยล้ล!"  "เอ่อๆนี้แกรู้ป่าวมะคืนมีคนตายแถวข้างหอพักแกนะ"

 "รู้สิยะ ฉันอยู่ในเหตุการ์ณ นะ "  "หรอยะๆ ไหนเล่ามาให้หมดสิ อยากสอดอิอิ" 

"ก็นะมะคืนฉันเจอเหตุการ์ณแปลกๆด้วยละ มีคนโทรมา และก็ไม่มีคนพูดดันมีเสียงซ่าๆมาแทนแถมฉันเล่นเฟสก็มีคนประหลาด มาทักแซต พูดภาษาฝรั่งเศล ประมาณว่าอย่าสอดรู้หลังจากนั่น เน๊ตบุ๊ตฉันก็ดับไปเลย และก็เหมือนในยินเสียงใครพูดอยู่ในหัวนะ ส่วนผู้หญิงที่ตาย มะคืนฉันไม่รู้หรอกนะเห็นหล่อนวิ่งหนี ชุดหลุดกรื๊ดลั่นอย่างกับหนีอะไรมาแต่กลับไม่เห็นมีใครตามมาทำให้โดนรถบรรทุกชนเข้าอย่างจังนะสิ"

"เฮย!แก ยัยมิว แกหลอนป่าว กินยาบ้างนะ ฮาๆๆ " เพื่อนฉันคงคิดว่าฉันบ้า ฉันเลยบอกแค่นี้และเข้าห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวจะอาบน้ำ ไปงานโชว์ศิลปะ ฉันชอบงานศิลปะมาก ยิ่งมีมาเป็นแกลเลอรี่ ฉันยิ่งชอบ และพอฉันเปิดประตูไปในห้องน้ำทำให้ฉันแทบหยุดหายใจเพราะภาพที่ฉันเห็นคือมีกระดาษ ที่เขียนภาษา ฝรั่งเศล ติดอยู่ในกระดาษ เต็มห้องน้ำและลิฟสติก สีแดงที่ฉันชื้อมาใหม่ และโคตรแพงชิบๆ ก็ถูกใครบางคนเอามาเขียนเล่นบนกระจก ที่เขียนภาษาฝรั่งเศลทำให้ฉันแทบขาดสติ

"นี้มันบ้าอะไรวะเนี้ยยยยยยย!!!" ฉันตะโกนลั่นหอพัก เพราะเงิบแท้ กับสิ่งที่ได้เจอะเจอ

..........สิ่งที่ฉันได้เจอมันคืออะไรกัน ที่แน่ๆ ฉันว่ามันเริ่มไม่ปกติแล้วละนะ ..........