Legendary men slender

8.7

เขียนโดย SlenderManThekiller

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.17 น.

  4 บท
  2 วิจารณ์
  7,738 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 21.42 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) หลับตาสิ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เขายังคงไม่ตอบและนิ่งเฉย ฉันเริ่มไม่สบอารมณ์กับสิ่งที่เขาเย็นชาใส่ฉัน

นี้คุณฉันถามทำไมไม่ตอบละ  

"..........................................................................."

เอ๋!!  มะกี้คุณพูดอะไร!  ฉันฟังไม่เข้าใจเลยนะ 

เขาแสยะยิ้ม อย่างน่ากลัว โอ้พระเจ้า!!!  ทำไมถึงยิ้มแบบนั่นละ รอยยิ้มแบบนั่นฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง ความน่ากลัวสยดสยอง ปากเบ่งกว้าง เห็นฟันที่แหลมคม และเลือดที่ไหลออกจากปากฉันไม่รอช้า เพราะมันอาจจะเกิดอะไรไม่ดีแน่ๆฉันรีบ จับล้อรถเข็นแล้วเคลื่อนหันหลังหนีให้เร็วที่สุด ทุกๆอย่าง บรรยากาศ เปลื่ยนไป ท้องฟ้าดูมืดครึม ทุกๆอย่างเริ่มมืดอย่างรวดเร็ว

"คุณเลซซ่าา!! ช่วยฉันด้วยยย มีบางอย่างกำลังตามฉันมา!"

เลซ...ซ่าาา  กรื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! 

สิ่งที่ฉันเห็นคือสภาพศพ ที่ดูไม่ได้ ศพของคุณครุเลซซ่าและทุกๆคน ถูกแขนวคออยู่ แขนขาของพวกเขา ขาดไปข้าง และตาที่ถูกอะไรบางอย่างปิดและรอยยิ้มที่ดูเหมือนจะยิ้มกำลังมีความสูข เลือดไหลติ่งๆ กลิ่นเลือดที่ทั่งคาวเหม็นฝุ่งกระจายไปทั่ว ฉันไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย 

"นิก้าา.......... มาเล่นกันสิ....."  ไม่!!  อย่าเข้ามานะ ไอซากศพ  ฉันรีบ นั่งรถเข็นเคลื่อนตัวเข้าไปในบ้าน และเข้าไปแอบในห้องน้ำ  ฉันเห็นเงาของพวกมันกำลังเดนกันยั่วยี มันตามหาฉันที่เพื่อจะเล่นหรือจะฆ่าฉันกันแน่  มันเป็นอะไรที่ลำบากมาก กับขาที่พิการของฉัน ในการเคลื่อนที่ได้ถ้ามีขาสองข้างที่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้ฉันจะวิ่งหนีและไปขอความช่วยเหลือให้ได้ แต่ตอนนี้ มันแย่มันไม่ได้เป็นแบบนั่นนะสิ  

และพวกมันก็พุ่งเข้ามา จนกระจกประตูแตกเป็นเสี่ยงๆเศษ กระเดนมาบาดที่ขาและตามลำตัวของนฉัน กรื๊ดดดดดดดด  ฉันกรีดร้องอย่างเจ็บปวด  มันทรามานมากเลย เลือดสาดกระเซนไปทั่ว

ซากศพตัวหนึ่งขึ้นคล่อมและบีบคอของฉัน  อั๊กก  อั๊กก......แอ๊กกกก  

"มาอยู่ด้วยกันเถอะน๊าาา  นิก้าาา"  ไม่นะ  ฉันสูดลมหายใจเฮือก หนึ่งและใช้มือทั่งสอง บีบคอมันบาง และบีบมันให้แรงใช้เล็บจิ้ก ที่คอมัน จนมัน ร้องและปล่อย และก็ลุกขึ้นมาได้ครึ่งตัว  นิก้าเอาเศษ กระจกที่แตกข้างๆ กาย ขึ้นมา แทงเข้าที่ลูกกระตาของซากศพจนเลือดกระเดนเลอะไปหมด ซากศพกรีดร้องอย่างบ้าคลั่

ทำให้ซากตัวอื่นๆได้ยินและแห่ฝูงขึ้นมา หานิก้า  

นิก้า จับรถเข็นและพยุงตัวเองขึ้นไปนั่งและหนีไปให้เร็วที่สุดและก็เจอทางตัน เหล่าซากศพแห่กันขึ้นมา เธอจำใจ กระโดดลงมาจากชั่นสอง ตกลงมาจนเลือดไหล ที่ขา โชคดีที่เธอเอามือตัวเองรองรับหัวเธอไว้แต่ถึงยังงั่นก็จะทำให้เสียหาย ในการพยุงตัวเอง 

เธอยังคงนอน ลุกไม่ได้เหล่าซากศพมองดูเธออย่างกระหายจากชั่นบน เธอคงคิดว่าไม่รอดแล้วละ คงมาได้แค่นี้ละนะ  อย่างน้อยก็อยากจะกอดแม่อีกซักครั่งและน้ำตาของนิก้าก็ไหลอาบแก้มที่เลอะไปด้วยเลือด  

"นิก้า  อย่าร้องให้สิ"  เสียง  เสียงของแม่  

แม่!!ช่วยหนูด้วย ค่า พวกซากศพมันจะฆ่าหนูแล้ววได้โปรด"

ไม่เอาน๊าา นิก้า มานี้สิ ไม่มีหรอก "ช่างโง่จริงๆเลยนะลูกนเนี้ย"

เอ๋ ..............ไม่นะ นั่นไม่ใช่แม่ของฉัน แม่ฉันไม่เคยคิดจะว่าฉันโง่   

"แก....มันเป็นตัวอะไรวะ !!!!!!" นิก้า ถามด้วยคำไม่สุภาพเพราะเธอเริ่มจะหมดความอดทนกับไอเรื่องบ้าๆพวกนี้เต็มทน  

"ทุกๆคน ใครก็ตาม ที่เห็นฉันต้องตาย ฉันเลือกเธอให้เธอเป็นเหยื่อของฉัน และทุกๆคนที่เกื่ยวข้องกับเธอ  ขอโทษด้วยนะ นิก้า "

ขอโทษทำไมกัน จะฆ่ารีบฆ่าชะสิ  อย่ามามั่วอาลัยอยู่เลย ฉันคิดในใจ และก็หลับตา เตรียมรับความตายที่อยู่ตรงหน้า เพราะ ทุกๆอย่างมันย่อมเป็นความจริงอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด 

..............................................................................

...............................................................................

.................................ติ๊ด ......ติ๊ด  ติ๊ด  ติ๊ดดด

"เอ๋!นี้มันที่ไหนกัน  "ฉันสำรวจรอบห้องก็พบว่าอยู่ในห้องสีขาวและเต็มไปด้วยพวกอุปกรณ์ในโรงพยาบาล  นั่นสิฉันคงอยู่ในโรงพยาบาล  

"นิก้า หนูเป็นไงมั่ง!!" เสียงของครูเลซซ่าเรียกฉัน ฉันหันไปมอง  โอ้!ทุกอย่างไม่ได้เกิดขึ้นจริงหรอเนี้ย  ฉันร้องให้และกอดครูเลซซ่า

"นิก้าหนูเป็นอะไรไปจ้า"

หนูฝันร้ายค่า ฝันร้ายมากๆ ไม่เคยเจอมาก่อนเลยT T

ต่อไปนี้จะไม่มี อีกแล้วละ ฝันร้ายเพราะงั่น ฉัวะะะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

อ๊ากกกกกกกกกกก!!!  นี้มันอะไรกัน อะไรกันนะ 

เอ้าละ!!ได้เวลา สนุกแล้วนิก้า  

ไม่นะทุกอย่างเป็นเรื่องจริงหรอ  เลือดไหลไม่หยุด เลย อั๊กกก!  ............................................................................................................................................................................................................................................................................แล้วเหยื่อรายต่อไปละอาจเป็นพวกแกก็ได้นะ หึ หึ หึ 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา