Immortal LoVe, oR sEx... "ได้ผมแล้ว...เฮียต้องรัก

By nooonaa
 
 
มาเก๊า XV : ส่วนหนึ่งในชีวิต
"ไอ้นาชา!! เมิงทำเหี้.ยไรวะ ไม่ต้องเกิงไม่ต้องกินแล้วเมิง!!""เห้ยเฮีย...อ๊ะ !!!" ผมร้องเสียงหลงเมื่อเฮียเงินกระโจนเข้าคว้าตัวผมขึ้นบ่าแล้วตรงดิ่งไปที่เตียง เฮียวโยนผมลงกับเบาะนุ่มด้านล่างจนผมต้องจับเอวไว้ไม่ให้เคลื่อน "เฮียเงินผมเจ็บนะ เล่นไรเนี่ย" ผมแง๊วใส่เฮียอย่างเจ็บ แต่เฮียกลับไม่สนใจผมเลยสักนิดแถมยังถอดเสื้อกล้ามที่ตัวเองใส่อยู่ออกแล้วโยนออกไปจนลับตา ผมนี่กลืนน้ำลายดังเอือกเลยครับ เพราะผมมีความรู้สึกว่าผมคงต้องโดนอีกแน่ ซึ่งมันก็คือรอบที่สามของวัน ถึงแม้ว่าผมจะเป็นพวกชอบเซ็กซ์เหมือนกับไอ้ทราย(หรือมากกว่านั้น) แต่พอมาเจอเฮียเงินนี่ผมก็จะตายเอาให้ได้ ผมรับแรงเฮียไม่ไหวหรอกครับ ก็ผมสูงแค่คางเฮียเอง แล้วอีกอย่างตัวเฮียก็บึกสุดๆ ออมแรงก็ไม่เป็นเล่นเอาผมปวดและแสบเพราะมันฉีกขาดไปหมด"กรุไม่ได้เล่น แต่เมิงทำตัวเองเอง" ปากนุ่มนั้นพูดไปตาจ้องผมไป แต่พอเผลอแป๊ปเดียว...เหี้.ย!! กางเกงกรุหายไปไหนวะเมิงเร็วไปมั้ย!!"ผมทำไรเล่า! เฮียเงิน หยุดก่อน!" ผมจับหน้าหล่อคมนั้นขึ้นมามองหน้าผมก่อนเมื่อมันมีท่าทีจะลงไปทักทายน้องชายผม แต่ถึงตาจะจ้องผมแต่มือก็มิวายแหวกขาผมออกกว้างแล้วเอานิ้วเรียวนั้นมาลูบไล้ทางต้นขาผมแล้วลามไปจนถึงช่องทางร้อนอุ่นนั้นที่ขมิบตอดทันที เมื่อนิ้วยาววนมาถึงก็คลึงตรงรูนั่นอย่างนิ่มนวลเล่นทำเอาผมต้องกัดริมฝีปากจนตาปรือตาม พอเห็นผมเริ่มมีอารมณ์ร่วมด้วย ลิ้นร้อนหนาก็เริ่มแทะเล็มที่ปลายคางผมอย่างเชียวชาญ ผมนี่เคลิ้มตามจนต้องเอียงคอให้เฮียทำได้ง่ายขึ้น มือหนาอีกข้างที่วางอยู่บนเตียงก็ตรงดิ่งมาขยี้เม็ดอกผมจะสะดุ้งเฮือก "อืม...นาชา..." เฮียเริ่มเคลิ้มแล้วครับถ้าส่งเสียงแบบนี้ออกมา แล้วมันก็เป็นสัญญาว่าแท่งร้อนใหญ่ยาวนั้นจะเข้ามาสำรวจถ้ำผมแล้ว ผมทำได้แต่ยกขาข้างหนึ่งขึ้นก่อนจะเอามือไปจับแก่นร้อนที่ขยายตัวเต็มที่ ผมชักมันขึ้นลงสักพักจนเฮียครางอีกครั้งผมจึงเริ่มเอามันมาจ่อที่ปลายทางของผม"อ่า... นาชา เอามันเข้าไปเร็วๆ" เสียงแหบพร่าสั่งผมกลายๆให้รีบทำ ผมจึงกดมันเข้าไปช้าๆถึงแม้มันจะฟืดและแน่นจนขยับแทบไม่ได้ แต่ผมรู้ครับว่าเฮียชอบแบบนี้ เพราะตั้งแต่วันแรกที่เรานอนด้วยกันเฮียก็ไม่เคยเปิดช่องทางให้ผมอีกเลย ถึงผมจะเจ็บมากเพราะมัรฉีกขาดแต่ผมก็รู้สึกดีสุดๆ"เฮียเงิน อ่า...ดันเข้ามาให้หน่อย อ๊ะ...เฮียอย่าเพิ่งเลียสิ" ผมรีบร้องห้ามเฮียไม่ให้เอาลิ้นร้อนมาดูดคลึงที่หน้าอกผม เพราะมันทำให้ผมเสียวจนแทบขาดใจ แค่ข้างล่างผมก็จะบ้าตายอยู่ ทั้งบนทั้งแบบนี้กรุก็ไม่ไหวนะเว้ย"นาชา อย่าขมิบสิวะ เดี๋ยวกรุแตก!" ไอ้เหี้.ย แล้วจะให้กรุทำไงวะ ก็มันอึดอัดนี่หว่า"เฮียก็เข้ามาเร็วๆดิ มันเสียวนะเว้ย""หึ ชอบสิเมิง" ชอบทำห่.าไรวะ มันอึดอัดเว้ย"เฮียเร็วๆ" ใบหน้าหล่อส่งยิ้มยียวนมาให้นิดหนึ่งแต่ก็ยังขยับช้าๆไม่มิดด้ามสักที. นี่กะเอากรุบ้าเลยมั้ย"เฮียเงิน ผมไม่ไหวแล้ว ทำเร็วๆได้มั้ย" ผมเอาแขนโอบล้อมรอบลำคอแกร่งนั้นไว้หลวมๆแล้วส่งเสียงเชิงขอร้อง เฮียเองคอเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกรุ่มกริ่มจนผมขนลุก"งั้นก็อ้ากว้างๆหน่อยสิ" แขนหน้ามาค้ำตรงเตียงไว้เพื่อทรงตัวขึ้น แสดงว่าเฮียจะเดินหน้าแล้ว ผมเลยแหวกขาให้กว้างยิ่งขึ้น"อืม ซี๊ดดดดด ทำไมมันฟิตอย่างงี้วะ อ่าาา" คราวนี้เฮียสบถออกมาอย่างหัวเสียแล้วกระแทกเข้ามาไม่ยั้งจนหัวผมสั่นคลอนไปหมด ผมพยายามดันเฮียออกห่างเพื่อลดความแรงแต่มือหนากลับรวบมันไว้ที่เหนือหัวผมแล้วสวนกลับมาชุดใหญ่ เล่นเอาผมจุกไปหมด ไอ้เฮียซาดิส!!"อ๊ะ เฮียเงิน ช้าๆ ช้า...อ๊ะ ลงหน่อย มันเสียว อ๊าา""ครางดังๆนาชา ดังๆ" ยิ่งผมครางออกมาเฮียยิ่งสวนกลับมาแรงมากขึ้นเท่า น้ำตาผมเริ่มไหลเมื่อเฮียไม่ลดแรงลงเลยจนผมเจ็บปนเสียวไปหมด"เฮียเงิน. .... อ๊าาาาาาา" ผมเรียกชื่อเฮียครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยออกมา เฮียกัดฟันกรอดจนเส้นเลือดขึ้นเมื่อช่องทางผมรัดเฮียอย่างฉับพลัน ผมหายใจหอบอย่างหมดแรงแต่แท่งที่คาอยู่กลับไม่มีทีท่าจะลดลงเลยสักนิด "เฮียเงิน..." เฮียไม่ได้ส่งเสียงอะไรกลับออกมาแต่มือหนาดันพลิกตัวผมให้หันหลังก่อนจะยกสะโพกผมให้สูงขึ้น"เฮียเงิน...เบาๆ อ๊ะ..." เฮียคร่อมทับด้านหลังผมจนผมรู้สึกลมหายใจร้อนที่รดต้นคอผมก่อนที่เฮียจะถอนแกนออกช้าๆแล้วสวนกลับเข้ามาช้าๆอีกครั้ง เฮียทำอย่างนี้ไปสาวน้องชายผมไปจนมันตื่นขึ้นอีกครั้ง เฮียทำได้สักพักเฮียก็พูดขึ้นมาด้วยทำเสียงที่หงุดหงิดเต็มที่"กรุทำไม่ได้วะ กรุเบาๆไม่ได้ ก้นเมิงมันน่ากระแทกแรงๆจริงๆ""เฮีย....อ๊ะๆๆๆ ฮะ....อ๊ะเฮียยยยย""อ๊าาาาาาา..."หอมจังเลย กลิ่นนี่มันแพนเค้กนี่หว่านั่นๆ กลิ่นกาแฟด้วยฟุดฟิดๆ"ถ้าน้ำลายจะไหลขนาดนั้น ก็ลุกขึ้นมากินเถอะ" เสียงนุ่มทุ้มส่งเสียงตลกขบขันจนผมต้องลืมตาขึ้นมาดู ผมเห็นร่างหนายืนพิงกรอบประตูห้องอยู่ในขณะที่มือหนายังคงจิบกาแฟร้อนหอมกรุ่นที่ส่งกลิ่นมาถึงเตียงของผม ผมพยายามพลิกตัวให้ลุกขึ้นแต่มันเหมือนกับว่าตอนนี้ร่างกายของผมเป็นอัมพาตช่วงล่างอยู่"ลุกไม่ไหวละสิ""เพราะใครละ ซาดิสชะมัด""แต่เมิงก็ชอบไม่ใช่ไง๊" นี่เมิงยังจะมายิ้มแบบนั้นอีก เอ่อ...กรุชอบ! แล้วจะทำไมวะ "คิดเองละสิ ใครเค้าชอบ!!!" ผมแง๊วใส่เฮียก่อนจะสะบัดหน้าหนีไปอีกด้าน เฮียหัวเราะเสียงดังตามหลังมาอย่างน่าหมันไส้ นี่ถ้าผมลุกขึ้นได้ผมจะลุกขึ้นไปเตะเฮียชักป๊าบเถอะวะ เหม็นขี้หน้า! ผมล้มลงตัวนอนอีกครั้งก่อนจะนอนตะแคงหันหลังให้กับประตูห้องทำเป็นไม่ใส่ใจ สักพักด้านข้างลำตัวผมก็ยวบลงก่อนที่มีลมหายใจร้อนมารดอยู่ข้างหู ผมนี่หลับตาปี๋เลยครับ ความรู้สึกแบบนี้ มันสยิวเกินไป"เมิงจะไม่ลุกขึ้นมากินแพนเค้กหรอ มีชอคโกแล็ตราดด้วยนะ แล้วก็มีน้ำผึ้งให้เลือกอีกอันด้วยน่า ถ้าเมิงไม่อยากกินกรุจะได้เอาไปให้ห้องข้างๆเขา เสียดายของ" ผมลืมตาขึ้นโผลงเมื่อได้ยินคำว่าน้ำผึ้ง ไม่ได้กินจะเป็นเดือนแล้วนี่หว่า ตั้งแต่กลับมาไทยผมก็แทบก็ไม่ได้กินเลย อยากวะ"เมิงไม่กินใช่มะ" เฮียถามผมอีกครั้งแต่ผมก็ยังไม่ตอบ ก็กลัวเสียฟอร์มอะ เฮียยิ่งดักทางผมได้ทุกที"โอเค เมิงคงยังอิ่มอยู่ งั้นกะ.....""เอากาแฟด้วยนะเฮีย " ผมรีบคว้าแขนเฮียไว้ก่อนที่ร่างหนาจะลุกออกจากเตียง เฮียยิ้มมุมปากให้ผมเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าให้ ผมละหมันไส้จริงๆ เลยปล่อยแขนล่ำนั้นออกแล้วล้มตัวลงนอนอย่างหมดแรงอีกครั้ง"จะกินก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำเร็ว ตัวเมิงไม่หอมเหมือนเดิมแล้ว มีแต่กลิ่นคาวแล้วเร็ว" ยังจะมาเรื่องมากกับกรุอีก เพราะเมิงไม่ใช่รึไงกรุถึงตัวเหม็นน้ำเมิงเนี่ย"แล้วมาปล่อยใส่หน้าผมทำไมละ""หึ..เมิงพูดได้หื่นมากเถอะนาชา" นี่กรุหื่นหรอ กรุหื่นหรือเมิงหื่นกันแน่ ซาดิสด้วย ตอนแรกผมก็ว่าผมหื่นแล้วนะพอมาเจอเฮียเงิน ผมนี่เด็กๆไปเลย "เฮียเงิน!!! พูดอะไรวะ แล้วเมื่อไหร่จะได้แพนเค้ก!!" ผมรีบไล่เฮียไปๆสักทีก่อนที่จะมาป่วนผมมากกว่านี้ "ฮ่าๆ" อ๊ากกกกก มันหัวเราะ มันหัวเราะใส่ผมอะ ถึงมันจะน่าหมันไส้แต่มันกลับทำให้ผมยิ้มกับเสียงหัวเราะนั้น มันเหมือนเฮียเริ่มให้ผมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเฮียแล้วผมรู้สึกดีมากๆเลยเฮียเงินแล้วเฮียจะรู้สึกดีแบบผมมั้ย ถ้ารู้ว่าเฮียเองก็มาเป็นส่วนหนึ่งผมแล้วเหมือนกันผมนอนอยู่สักพักก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ พอออกมาก็มาใส่สื้อผ้าที่เฮียเอามาวางให้แล้วเหมือนเดิม แค่นี้ผมก็ยิ้มออกมาอีกแล้ว ผมเดินออกไปข้างนอกแบบใช้จมูกตามกลิ่นของแพนเค้กยิ่งมีน้ำผึ้งมันก็ยิ่งหอม น้ำลายจะไหลวะ"มานี่สิ" ผมหันไปหาเฮียเงินที่นั่งอยู่บนโซฟาโดยที่โต๊ะรับแขกก็เต็มไปด้วยโน๊ตบุ๊คกับเอกสารจนเต็มโต๊ะ แต่ข้างๆโน๊ตบุ๊คกลับมีจานแพนเค้กที่วางซ้อนกันสักหกเจ็ดอันอยู่สองกอง กองแรกราดด้วยชอคโกแลตและอีกก็เป็นน้ำผึ้ง ข้างกันก็เป็นแก้วกาแฟร้อนที่ยังส่งควันกรุ่นอยู่ แต่ที่ทำให้แทบจะก้าวขาให้ไปหาแพนเค้กนั้นไม่ได้เพราะที่ที่เฮียให้ผมไปนั่งนั้นมันเป็นที่...ระหว่างขาเฮียแม่.งติดเรทชัดๆ เมิงไม่แอ้มกรุหรอก!ผมชะเง้อไปมองที่ตรงนั้นก็เจอเบาะอย่างหนาและน่าจะนุ่มมากวางไว้อยู่ ผมเลยเงยหน้ามองหน้าเฮียเงินที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกรอบ"มาสิ เจ็บก้นไม่ใช่รึไง" ผมมองหน้าเฮียอย่างอึ้งๆ นี่ใส่ใจผมด้วยหรอ ก็ได้วะ นี่ถ้าไม่ติดว่าเมิงหวังดีกรุไม่ไปนั่งให้เปลืองตัวนะเว้ยผมเลยเดินไปนั่งตรงนั้นอย่างเก้ๆกังๆ ผมช้อนตาขึ้นดูเฮียที่นั่งอยู่ข้างหลัง เฮียแกก็นั่งวาดภาพอยู่เหมือนเดิมก็ไม่ได้มาสนใจผมอีก แต่จะว่าไป ผมก็ยังไม่เคยเห็นสิ่งที่เฮียแกวาดเลยสักครั้ง รู้แต่ว่าเฮียนั่งออกแบบเครื่องเพชรในรูปแบบต่างๆ ทั้งสร้อย กำไลข้อมือ แหวน บางทีเฮียก็ออกแบบชุดราตรีหรือไม่ก็สูททักซิโด้อีก สามีผมก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย แล้วดูท่าเงินจะได้เยอะน่าดูเพราะตอนที่เฮียยืนกะเป๋าตังให้ผมก็มีอยูหลายหมื่นอยู่ ยิ่งตั้งแต่ผมมาอยู่ที่นี่ผมก็ไม่เคยต้องออกอะไรเลยสักกะเหรียญเดียว ทั้งค่ากิน ค่าไฟ ค่าแม่บ้าน สรุปผมสบายมากเถอะผมนั่งกินไปดูทีวีไปอย่างมีความสุข ยิ่งแพนเค้กเฮียเนี่ยยิ่งหอมและนุ่มมากเถอะ อร่อยจริงๆ"นาชา...""หือ.." ผมส่งเสียงในลำคอเป็นเชิงถาม"กระเถิบไปหน่อยดิ๊" ตอนแรกผมก็งงนะ แต่ก็เขยิบให้ เฮียทำอะไรไม่รู้ขยุกขยิกอยู่ข้างหลังก่อนจะลงมานั่งซ้อนผมไว้ข้างหลัง ผมนี่ตัวแข็งเลยครับ ทำไรของเค้าวะ"เฮียทำไรวะ""กรุจะเล่นคอม" เล่นคอมบ้านพ่องเมิงสิมานั่งซ้อนกรุได้ติดเรทขนาดนี้ แถมแขนทั้งสองข้างยังอ้อมใต้แขนผมไปเล่นคอมอีก สรุป.. เหมือนนั่งกอดกันเลยวะ ไอ้เฮียบ้านี่ หน้ากรุจะระเบิดอยู่แล้ว!! เล่นเอาผมนั่งไม่ติดกับที่แล้วเนี่ย"อย่าขยับสิวะ เดี๋ยวมันแข็งอีก" โฮก .... ไอ้เฮียเงิน ไอ้ผัวซาดิส เมิงมันเกินคนเลยวะ"เฮียก็เขยิบออกไปสิ""เขยิบไป แล้วกรุจะเล่นคอมยังไง" เรื่องของเมิงสิวะ"เฮียเงิน ผม...ผม..." จะพูดยังไงดีวะเนี่ย"นั่งไปเถอะ ตัวเมิงหอมดี" อ๊ากกกกก แล้วมันเกี่ยวอะไรกับตัวกรุ กรุก็ใช้แบบเมิงมั้ง โฮก!! ความดันผมดูท่าจะขึ้นสูงปรี๊ดแล้วครับ ขอตัวไปสงบจิตสงบใจก่อนครับเฮือก!!หายใจเข้าลึกๆ ลึกๆ นาชา....ลึกๆอ๊ากกกกกกจะบ้าตายแล้วเว้ยใครก็เอาเฮียมันไปเก็บที....++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++130513