Overnight คืนนี้กับ 4 หัวใจของยัยวายร้าย
9.6
เขียนโดย LazyGirl
วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.34 น.
32 บท
189 วิจารณ์
46.64K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 10.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เมามากแล้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมามากแล้ว
"ฮือๆ ฉันไม่เคยโดนจับนู่นนี่นั่นในที่แบบนี้มาก่อนเลยนะ TOT" โฮๆ ก็ฉันไม่เคยโดนจริงๆนี่นา ฉันเกลียดการลูบคลำนัวเนียแบบนี้เป็นที่สุด ถึงเมื่อก่อนฉันจะเคยชอบมันมากก็เถอะ TOT
"เธอไม่ชอบเเล้วเธอจะมาในที่แบบนี้ทำไม"
"ฉันก็เข้ามาสนุกน่ะสิ! เฮลบอยอย่างนายไม่เข้าใจผู้หญิงสวยๆอย่างฉันหรอก โฮ TOT"
"เฮลบอยอะไรของเธอ? แล้วดูเเต่งตัวสิ แต่งตัวยังงี้.."
"ไม่!! ปกติฉันเปิดและเเหวกมากกว่านี้อีก ไม่มีใครสามารถเเตะต้องเนื้อหนังฉันได้เลยนะ เเต่วันนี้มัน วันนี้มัน.. ฮืออออออ TTOTT" วันนี้มันพลาดมาก! ไอ้คนพวกนั้นมันจับเนื้อนิ่มๆที่ก้นฉันไปแล้ว
"โอเคๆ เธอเลิกร้องไห้ได้เเล้ว =_="
"เลิกร้องไม่ได้หรอก ฉันเสียใจมากเลยนะ! ฮืออออ TOT"
"งั้นให้ฉันเลี้ยงน้ำเธอมั้ย -_-"
"ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่อยากเมามากไปกว่านี้เเล้ว" ฉันพูดไปพลางปาดน้ำตาไป เครื่องสำอางเลอะหมดเเล้วมั้งเนี่ย น่าอายจัง T^T
"ฉันไม่เคยเห็นใครเมาเเล้วยอมรับว่าตัวเองเมาเลยนะ =_="
"ฉันนี่ไงล่ะเฮลบอย!" ฉันตะโกนเสียงดังพลางชี้นิ้วไปที่หน้าของตัวเอง ก็ฉันนี่เเหละคนเมาเเล้วยอมรับว่าตัวเองเมา แต่รับไม่ได้จริงๆกับเรื่องพวกนั้น ฮือๆ ก้นน้อยๆของฉันน T^T
"หน้าฉันมันเหมือนเฮลบอยตรงไหนฮะ -_-"
"ก็หัวนายเเดงเหมือนเฮลบอยเบยอ่ะ +_+"
"ไม่ใช่สีแดง สีน้ำตาลเข้มต่างหาก ทำไมมีเเต่คนทักว่าสีเเดงอยู่เรื่อย ฉันไม่ได้ย้อมผมผิดสีนะ -_-" สีเเดงชัดๆ ฉันว่าตาบ้านี่ต้องตาบอดสีเเหงๆ "นี่ เเล้วฉันก็ไม่ใช่เฮลบอยด้วย"
"เเล้วนายมันตัวอะไรล่ะ?"
"ไอโอดีน ฉันชื่อไอโอดีน"
"อ้ออ ไอโอดีนมีคุณค่า เสริมปัญญาคนทุกวัย เย้เย้ ไชโย ^O^"
"กินอะไรแก้เมาหน่อยมั้ย เธอน่ะ -_-"
"ฉันบอกว่าไม่กินไง นายคิดจะมอมเหล้าฉันเรอะ! เมื่อกี้ที่โต๊ะฉันก็ลดราคาครึ่งนึงเนื่องในวันเกิดอะไรไม่รู้ ฉันถึงเมาขนาดนี้ไง =_="
"อ้อ โต๊ะเธอเองเหรอ อ่ะนี่" เฮลบอยคนนั้นยื่นเเก้วน้ำที่มีหลอดปักอยู่มาให้ ถึงสีของน้ำมันจะส้มๆแบบนั้นก็เชื่อใจไม่ได้หรอก อาจจะเป็นเหล้าก็ได้
"นายคิดจะมอมเหล้าฉันเหรอ ฉันบอกว่าฉันเมามากพอเเล้ว =_="
"น้ำส้ม ก็เห็นเธอเมาเลยหาอะไรให้ดื่มแก้เมา เอาไปสิ เธอนี่พูดไม่รู้เรื่องจริงๆ"
"จริงรึเปล่า? อย่าหลอกฉันนะ ฉันเศร้าอยู่ T^T" ฉันพูดไปพลางปาดน้ำตาไปอีกรอบ คิดอีกเเล้วก็เจ็บปวดหัวใจ นั่นมันก้นเน้นๆของฉันเลยนะ TOT
"ฉันไม่หลอกเธอหรอก รีบๆกินซะ" เฮลบอยยื่นน้ำนั่นใส่หน้าฉันจนน้ำกระเด็นมาโดนจมูกฉันเเล้ว คนอะไรไม่มีมารยาทกับผู้หญิงสวยๆเอาซะเลย แต่ฉันก็รับมาดูดเเต่โดยดี นี่มันน้ำส้มนี่นา ใช่รึเปล่านะ? สมองฉันไม่รับรู้เเล้ว >O<
"เธอจะไปนั่งที่โต๊ะเธอรึเปล่า? เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ไม่เอาอ่ะ ยังไม่อยากไป เดินไปเดินมาเดี๋ยวก็เวียนหัวอ้วกเเตกพอดี ยังเศร้าไม่หายเลยเนี่ย ฮึก T^T"
"เลิกร้องไห้ได้เเล้วมั้ง ดูหน้าเธอสิ เละอย่างกับซากศพเน่าพันปีที่มีหนอนชอนไชอยู่ข้างใน"
"ขนาดนั้นเลยเหรอ!!" พูดซะเห็นภาพเลยหมอนี่ ถ้ามันน่าเกลียดขนาดนั้น ฉันเลิกร้องไห้เเล้วก็ได้ TOT
"อืม รับไม่ได้จริงๆ นี่เธอยังเป็นผู้หญิงอยู่หรือเปล่า -_-" ตานั่นหยิบเอากระจกใบเล็กๆจากกระเป๋าเสื้อออกมาให้ ตาบ้าเฮลบอยนี่เป็นตุ๊ดเหรอ พกกระจกติดตัวด้วย ผู้ชายสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจเลยจริงๆ
ฉันรับเอากระจกนั่นมาอย่างทุลักทุเล บอกตรงนะจุดนี้เห็นเเสงเยอะมาก เเล้วมันก็วิงเวียนศีรษะ ยิ่งมองเเสงพวกนั้นเเล้วยิ่งเมา โอ๊ย เริ่มอยากกลับบ้านเเล้วนะ T^T
กรี๊ดดดด!! นี่มันตัวอะไรเนี่ย! ทำไมหน้าฉันถึงเลอะเทอะเเบบนั้น ถึงเเม้ว่าสติสตังตอนนี้จะไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเเละแสงมันออกจะสลัวๆ แต่ฉันก็ยังมองเห็นหน้าในกระจกน้อยๆนั่นชัดเจน นั่นมันหน้าฉันนี่ บอกได้คำเดียว ทุเรศเฟอร์!
"ตกใจตาแทบจะถลนมาเลยเห็นมั้ยล่ะ หน้าอย่างกับผี =_=" อืม ยอมรับก็ได้ T^T
ฉันนั่งอยู่ตรงนี้มานานจนรากแทบงอกแล้วนะ ทำไมไม่สร่างเมาสักที กลับเมายิ่งกว่าเดิมซะอีก พูดจากับใครก็ไม่รู้เรื่อง เออๆออๆไปงั้น ฉันอยากสนุกกับพวกนายที่เต้นตรงนั้นจัง คงจะมีความสุขไม่ใช่น้อยเลยเนอะ เต้นอยากกับโดนยมภูติเอาไม้ไล่เสียบก้น เอ๊ะ ฉันลุกไปสนุกไม่ได้นี เดี๋ยวจะมีคนมาจับก้นฉันอีก ฮึก... ฮึก... ยิ่งคิดเเล้วยิ่ง..
เฮลบอยหัวเเดงนั่นก็คลอเคลียกับผู้หญิงสามสี่คนไม่เกรงอกเกรงใจคนอย่างฉันเลย อ้อ ที่ไม่มานั่งนัวเนียฉันเพราะเครื่องสำอางเลอะจนหน้าเหมือนซากศพใช่มั้ย ถ้าเครื่องสำอางฉันยังอยู่คงจะมอมยานอนหลับ ดีนะที่เครื่องสำอางเลอะ ไม่งั้นฉันต้องไปค้างคืนกับหมอนี่เเน่ๆ TOT
นี่มันวันอะไรเนี่ย ทำไมฉันต้องมานั่งเวียนหัวอยู่คนเดียวด้วย แถมยังต้องมามองไอ้ผู้ชายหัวสีเเดงนี่กำลังบีบหน้าอกผู้หญิงด้วย เป็นภาพที่ไม่น่าดูจริงๆเลย TOT นี่มันวันเกิดยัยหัวเห็ดนะ ทำไมฉันไม่ได้ไปสนุกกับเพื่อนฉันเล่า โฮโฮ วันนี้ฉันมาเพื่อฉลองนะ โนเกียอุตส่าห์ขโมยกางเกงมาได้ ทำไมตอนนี้ฉันถึงไม่มีความสุข ทำไมต้องมานั่งเหงาอยู่คนเดียวด้วย ฮือออออ TOT
"ทำมายยยยย สวรรค์ลงโทษฉันงั้นเหรออออ TOT" ฉันปล่อยโฮกลางเสียงเพลงที่ดังกระหน่ำ ไม่เอาเเล้ววว ฉันไม่อยากอยู่เฉยๆเเล้ว ฉันจะเต้นน!
"เย้เย~ ฮือออออ TOT" ฉันกางแขนกางขาเต้นเหมือนลิงหิวกล้วย อยากเต้นก็อยากเต้น อยากร้องไห้ก็อยากร้องไห้ เศร้าๆปนๆกันไป สับสนอารมณ์ TTOTT
โครมม!! เคร้ง!!
โอ้ะโอวว ฉันต้านเเรงโน้มถ่วงไม่ไหวก็เลยเสียหลักล้มคะมำเอาหน้าฟาดโต๊ะ โอ๊ย เจ็บนะ! TOT
"ว้ายย!!" เสียงกรีดร้องของสาวน้อยในอ้อมเเขนของเฮลบอยดังลั่น กรี๊ดทำไมยะ ไม่เคยเห็นคนต้านเเรงโน้มถ่วงไม่ไหวเหรอ โอ๊ย เเรงจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นก็ไม่มี น่าสงสารจังง
"พวกเธอถอยไปก่อนเเล้วกัน ฉันจะจัดการกับยัยนี่เอง =_=" ตอนนี้หน้าฉันฟาดโต๊ะเเก้วนี่เต็มๆ ไม่มีเเรงเงยหน้าไปมองคนรอบข้างเลย เเต่ที่เเน่ๆไอ้บ้าเฮลบอยกำลังพยุงฉันอยู่ จะพาฉันไปไหนน่ะ เฮ้ เดี๋ยววว -O-
"เอ้านั่งดีๆ เธอทำให้สาวๆของฉันหนีไปหมดเลยรู้มั้ย ยุ่งจริงๆเลย! =_=" ตาบ้าเฮลบลูบอยนั่นตะโกนใส่จนน้ำลายพุ่งมาโดนใส่หน้าฉันสองเม็ด ถ้าสิวฉันขึ้น ฉันจะโทษนาย
"ขอโทษน้ะจ้ะน้องจ๋า พี่ไม่ได้ตั้งใจเลยสักนิด" ฉันพูดอย่างอารมณ์ดี ส่วนตานั่นก็พาฉันมานั่งนี่เอง โอ้ะ รู้สึกเหมือนโลกเอียงไปทางซ้าย หรือไม่ก็ทางขวาา @-@
"ยั่งมีหน้ามาเล่นมุกตลกอีก!"
"ขอโทษ ฉันผิดเอง ฉันมันโง่เอง ฮืออออออ TOT"
"โธ่เอ้ย เเล้วนี่ร้องไห้อีกทำไมเนี่ย"
"ฉันเป็นผู้หญิงที่เเย่มาก แล้วก็เป็นเพื่อนที่เเย่มากด้วย ฆ่าฉันเลยดีกว่า!!" ฉันมันเเย่มาก! เพราะฉะนั้นตายซะเถอะ!! ฉันยกมือขึ้นมาบีบคอตัวเอง อ้ากก!! ลิ้นจุกปากเเล้ว
"เธอทำอะไรของเธอน่ะยัยบ้า! อย่ามาฆ่าตัวตายในผับฉันนะ!!" อ้าว นี่ผับของตาบ้านี่เหรอ โอ๊ะโอว เฮลบอยรับจ๊อบพิเศษเปิดผับตอนกลางคืน -O-
"แค่กๆ นายมายุ่งกับชีวิตฉันทำไม ฉันอยากตาย TOT" ตาบ้านั่นพยายามเเกะมือของฉันออกจากคอ แหวะ จะอ้วก
"เธอจะมาตายที่นี่ไม่ได้นะ ชีวิตเธอมีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะ =_="
"ฉันมันไม่สมควรอยู่บนโลกใบนี้หรอก ฉันเป็นมนุษญ์ที่เเย่มาก ฮือออออ TOT"
"คนเรามันก็ต้องมีทำผิดบ้างเป็นธรรมดา ระบายมาสิ คืนนี้ฉันจะเป็นคนรับฟังเธอเอง"
"เฮลบอยใจดีจัง นายจะฟังฉันจริงๆเหรอ เรื่องของฉันมันเลวมากเลยนะ"
"ฉันชื่อไอโอดีน ไม่ใช่เฮลบอยอะไรนั่นสักหน่อย -_-"
"คือว่า ฉันเป็นต้นเหตุที่ทำให้เพื่อนไปเจอกับหนุ่มหล่อที่อันตรายมาล่ะ เเล้วเพื่อนก็ไม่พอใจมากที่ได้ไปอยู่กับคนคนนั้น TOT"
"แค่นี้เองเหรอ? มันเลวตรงไหนฮะ =_="
"ผู้ชายคนนั้นเป็นผู้ชายที่อันตรายมาก อันตรายจริงๆ อันตรายจังเลย อันตรายที่สุดในเมืองนี้ หน้าเขาโหดยิ่งกว่าเฮลบอยตัวจริงอีก! ฮึก ฮืออ ฉันส่งเพื่อนไปนรก! TOT"
"เธอเป็นเเฟนพันธุ์แท้เฮลบอยรึไง อะไรๆก็พูดถึงไอ้ตัวเเดงนั่น แล้วใครกันที่เป็นผู้ชายอันตรายขนาดนั้น ในเมืองนี้คงไม่มีใครเเล้วน้อกจากไอ้.."
"ใช่เเล้ว ในเมืองนี้ไม่มีใครเเล้วนอกจากพี่เฮอริเคน เพื่อนฉันอยู่กับพี่เฮอริเคน! TOT" โฮ ตอนนี้ยัยนั่นจะเป็นยังไงมั่งนะ ได้ข่าวว่าโดนใช้อย่างกับทาสเลยนี่นา เเรกๆก็ดีใจอยู่หรอกที่เพื่อนได้ใกล้ชิดกับคนหล่อๆอย่างนั้น ถ้าเพื่อนฉันทรมานฉันก็เจ็บปวดเหมือนกันนะ TTOTT
"ฮะ ไอ้เฮอริเคนเหรอ? -_-"
"อย่าเรียกพี่เขาว่าไอ้สิ เดี๋ยวมีใครมาได้ยืนหรอก!" ฉันยกมือขึ้นฟาดหัวเเดงๆของตาบ้านั่น ถ้าคืนนี่พี่เฮอริเคนมาจะทำยังไง เดี๋ยวได้ซวยทั้งคู่หรอก ฮืออ ฉันยังไม่อยากโดนฆ่าหมกดงหญ้านะ TOT
"ครับๆ ไม่เรียนกไอ้ก็ได้ครับ เเล้วสรุปยังไงนะ เพื่อนเธอทำไมถึงไปอยู่กับไอ้.. เอ๊ย ไปอยู่กับเฮอริเคนได้"
"คือว่า ฉันไปทำลายห้องของศัตรูสาว เเล้วพวกนั้นมันเรียกร้องค่าเสียหายเป็นจำนวนเงินทั้งหมด 2 เเสนบาท ฮือออ เเล้วฉันก็ไม่มีตังจ่ายอ้ะ ที่จริงฉันไม่ใช่คนจนนะ เชื่อฉันสิ ฮือออ TTOTT"
"จ้ะจ้ะ เธอไม่ได้เป็นคนจนหรอก แค่ตอนนี้เงินขาดนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเอง เเล้วยังไงต่อ เล่ามาซิ"
"พวกนั้นก็เลยยื่นข้อเสนอมา บอกว่าให้ไปขโมยกางเกงของพี่เฮอริเคนมา ฮึก ฮึก.."
"เเล้วเธอขโมยมาหรือเปล่า!" เฮลบอยจะตะโกนใส่หูฉันอีกทำไมเนี่ย เเค่เพลงที่เปิดดังๆนั่นก็สนั่นสะเทือนโลกอยู่เเล้ว ตาบ้านี่ยิ่งมาตะโกนใส่อีก หูฉันไม่พังพอดีเหรอ หา! คนเศร้าๆอยู่ อย่ามาทำนิสัยเเบบนี้สิ เเย่มาก!
"เบาๆหน่อยสิเฮลบอย! ฉันไม่ได้เป็นคนขโมยหรอก พวกนั้นบอกไม่ให้ฉันเป็นคนขโมย เเต่ให้เพื่อนฉันอีกคนไปขโมยแทน ฉันไม่มีทางเลือก ก็เลยโทรเรียกเพื่อนฉันมา เเล้วพอขึ้นไปขโมย เพื่อนฉันก็โดนจับ ฉันมันเลวมากๆเลย โฮกกกกก TTOTT"
"ก็สมควรอยู่เเล้วนี่ เล่นอะไรพิเรนแบบนั้นเอง เเล้วจะร้องไห้อีกนานมั้ย เบื่อจริงๆคนที่เมาเเล้วชอบร้องไห้เหมือนญาติเสีย =_="
"เฮลบอยอย่างนายไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก ฉันรู้สึกผิดมากเลยนะ ฮืออออ TOT"
"อ่ะๆ ฉันขอโทษก็เเล้วกัน เพื่อนเธอเป็นยังไงบ้างแล้วก็ไม่รู้ ยังมีหน้ามาสังสรรค์ยามราตรีแบบนี้อีก แปลกนะเธอเนี่ย =_="
"อย่าตอกย้ำฉันเซ่! ฮึก ที่ฉันมากินวันนี้ก็เพราะว่า เอากางเกงมาได้เเล้วเย้ ฮ่าฮ่าๆๆ ^O^" นั่นสิ ฉันจะเศร้าทำไม เพื่อนฉันเอากางเกงกลับมาได้เเล้วนี่นา ฮ่าาาา
"ฮะ! เพื่อนเธอขโมยกางเกงได้เเล้วเหรอ?"
"ช่ายยย แล้วฉันก็รอดพ้นจากเรื่องร้ายเเล้วด้วยย เอ้า ชนหน่อยยย ^O^" วู้ววว นั่งเครียดเสียใจทำไมตั้งนานน้า ความสุขที่เเท้อยู่นี่เอง ที่ใจเรา >O<
"ชนบ้าอะไร เธอเมาอยู่นะ! เเล้วนี่ไปขโมยของเขามาได้ไง ถ้าเขารู้ความจริงว่าเธอขโมยของเขามาล่ะ จะทำยังไง" ตานั่นคว้าเอาเเก้วที่อยู่ในมือฉันไป ใจร้ายจังเลยลุงเฮลบอย >_<
"กางเกงตัวเดียวเองน่า ไม่ตายหรอก ^O^"
"นี่เธอหายเศร้าเเล้วเหรอ? -_-"
"ก็ไม่หายหรอก เพื่อนฉันยังหนีไม่พ้นพี่เฮอริเคนเลย เพื่อนฉันจะเป็นอะไรม้ายย TOT"
"ก็อยู่ในนรกนั่นเเหละ นิสัยไม่ดีไปขโมยของเขามาเอง ก็สมควรได้รับโทษเเล้วนี่ -_-" ย้ากก! เฮลบอยบ้า! ทำไมต้องว่าเพื่ิอนฉันเเบบนั้นด้วย ตาบ้านั้นด่าเพื่อนฉันเเล้วยังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอีก เสียใจนะ! TOT
"เธอชื่ออะไร?"
"ทิงเจอร์ ฮึก.. ถามทำไม? T^T"
"เพราะว่า เราต้องเจอกันบ่อยกว่านี้แน่ ^^"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ