Overnight คืนนี้กับ 4 หัวใจของยัยวายร้าย

 
บทนำ
 
          ฉันนี่แหละตัวปัญหา ฉันนี่แหละต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ฉันนี่เเหละคือสัญลักษณ์ของความอับโชค แต่ฉันไม่แคร์ เพราะฉันคือทิงเจอร์!
 
          "ย้ากกกกกก!!"
 
          ปัง!!
 
          ฉันทำตัวเหมือนพวกปัญญาอ่อนที่เล่นเป็นซุปเปอร์ฮีโร่กระโดดเตะประตูบานสีเหลืองที่มีรูปชะนีหน้าบานๆแปะอยู่ แต่สิ่งที่ฉันทำมันไม่ได้ปัญญาอ่อนนะ ฉันมาเพื่อแก้เเค้น! โฮกกก
 
          "ว้าย!! อกโตๆเท่าลูกแตงโมของฉันจะแตกโพละ เธอเข้ามาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย! O_o" ชะนีสี่นางทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผีตอนกลางวัน แต่ฉันไม่ใช่ผีนะ! เเล้วดูชะนีนางนั้นสิ ตกใจจนติดขนตาปลอมที่คิ้ว  =_=
 
          "ฉันจะมายังไงมันก็ไม่สำคัญ แต่ตอนนี้ฉันจะบอมห้องนี้!!" ว้ากกก! ตะโกนแล้วอยากเอากำปั้นหนักๆทุบอกตัวเองซัก 10 รอบให้เป็นลิงคิงคองน้อยไปเลย ชะนีสี่นางนี้ทำร้ายฉันมาก ไม่รู้ว่าฉันทำอะไรให้นักหนาถึงได้ตามจองล้างผลาญจองเวรจองกรรมอยู่นั่นเเหละ โอ๊ย ทิงเจอร์จะไม่ทนอีกต่อไป ฉันมาที่นี่เพื่อ..
 
          "ย้ากกก!!" ฉันสะบัดร่างตัวเองยิ่งกว่าเจ้าเข้า ทั้งมือทั้งขาไปโดนอะไรต่อมิอะไรก็ไม่รู้ ทั้งโต๊ะเครื่องเเป้งของยัยพวกนั้น แป้งเอย กระจกเอย ครีมเอย น้ำหอมต่างๆนานาที่จัดวางอย่างสวยหรู ตอนนี้มันไม่เหลือคำว่าระเบียบแล้ว! ผ้าปูที่นอนลายลิงกินกล้วยตอนนี้ก็หลุดลุ่ยออกมาหมด และหมอนสีเหลืองๆที่ไม่รู้ว่าเปื้อนน้ำลายรึเปล่าตอนนี้มันถูกโยนออกนอกหน้าต่างไปแล้ว ตู้เสื้อผ้าฉันก็ค้น บางชุดก็ฉีกทิ้ง ลิปที่ยัยนั่นกำลังทาอยู่ฉันก็เอามาเขียนหน้าผากแทนให้ ฮึ่ยย! ฉันเหมือนคนบ้าใช่มั้ยล่ะ แต่ฉันไม่ได้บ้านะเว้ย!!
 
          "กรี๊ดดด!! ยัยนี่เป็นบ้าอะไรเนี่ย รีบๆจับตัวมันไว้!" ทันทีที่ยัยนั่นสั่ง ชะนีทั้งสามก็เข้ามาล็อคเเขนฉันไว้ แล้วฉันก็สะบัดไม่หลุดเพราะเริ่มจะเหนื่อยเเล้ว =_= โอ๊ยย!! ไม่น่าใช้เเรงอาละวาดเยอะขนาดนั้นเลย
 
          "นี่เธอรู้มั้ยว่าของพวกนี้มันราคาเท่าไหร่!!" ยัยชะนีที่เป็นเจ้าของห้องเริ่มเอะอะเสียงดัง 
 
          "ของพวกนี้ที่บ้านฉันมีตั้งเยอะ ฉันไม่เสียดายเหมือนพวกเธอหรอก"
 
          "หน็อย!! งั้นเธอก็ชดใช้มา!" ยัยนั่นพูดขึ้นพลางจิกหัวฉันให้เชิดขึ้น อ๊ะ! ผมฉันหล่นตั้ง 1 เส้นเเหน่ะ!
 
          "เรื่องอะไรฉันจะชดใช้ล่ะยัยบ้า! ฉันมาเพื่อเเก้เเค้นเรื่องที่เธอทำกับฉันเเละเพื่อน เพราะงั้นก็หายๆกันไปซะ ของพวกนี้มันไม่ได้ครึ่งหนึ่งของความเจ็บปวดของฉันและเพื่อนฉันเลยนะ!"
 
          "แต่ของพวกนี้มันมีผลต่อจิตใจฉัน และมันก็เเพงมากด้วย!"
 
          "เเล้วมันก็เเพงมากด้วย" ฉันเบะปากล้อเลียนเสียงยัยติ๊งต๊องที่เขียนคิ้วไม่เท่ากันนั่น แพงเเล้วยังไง? คิดว่าฉันจะกลัวเรอะ? แต่ที่แน่ๆฉันไม่ชดใช้ให้เป็นจำนวนเงินหรอก! 
 
          เพี๊ยะ!!
 
          "เจอเเบบนี้เเล้วจะทำซ่าอยู่มั้ย หา!!" ยัยกิ้บบ้อนชะนีหมายเลข 1 ที่เป็นเจ้าของห้องตบหน้าสวยๆของฉัน! แต่ไม่เจ็บหรอก ไม่เจ็บสักนิด T^T
 
          "ถ้ายังมีเเรงเหลือเฟือก็เอาอีกเซ่!!"
 
          ตุบตับ ตุบตับ!!
 
          "โอเค ฉันยอมเเล้ว TOT" พวกนั้นมันมีถึง 4 คนนี่ จะให้คนสวยๆอย่างฉันสู้ยังไงไหวเล่า ที่อุตส่าห์บุกมาถึงที่นี่เพียงตัวคนเดียวเพราะคิดว่ายัยกิ้บบ้อนชะนีหมายเลข 1 จะอยู่คนเดียวซะอีก ที่ไหนได้ ดันมีสมุนมากันพร้อมหน้าพร้อมตาอีก 3 คน แบบนี้ก็ซวยสิคะ!
 
          "งั้นเธอก็จ่ายเงินมาซะ"
 
          "เท่าไหร่ล่ะ -_-" ทำไมฉันต้องยอมง่ายๆแบบนี้ด้วยเนี่ย! อุตส่าห์บุกมาถึงที่นี่อย่างเท่ห์เเล้วนะ ไม่น่ามาเสียแผนเพราะโดนรุมจนหน้าเละเเทบจะเป็นอาหารสุนัขแบบนี้เลย
 
           "โดยรวมคง 2 แสน ฉันรู้ว่าบ้านเธอก็มีเงิน เพราะงั้นจ่ายมาซะ!" ของพวกนั้นสองแสนเองเรอะ กระจอกซะไม่มี ของที่บ้านฉันมีน้อยกว่านี้รวมทั้งหมดก็ 4 เเสนกว่านะจ้ะ แต่จะว่าไปฉันก็ไม่มีเงินมาจ่ายยัยพวกนี้อยู่ดี ก็ช่วงนี้โดนหักค่าขนมเพราะมีเรื่องทะเลาะบ่อยนี่ ซวยจังเลย =O=
 
          "ฉันไม่มีเงิน"
 
          "เฮอะ!เป็นลูกคุณหนูซะเปล่า.. อ้อ เเต่ฉันมีอะไรดีๆมาเสนอ ^^" ต้องไม่ใช่เรื่องดีเเน่ -_-
 
          "อะไรก็ช่าง รีบๆว่ามาเถอะ"
 
          "ไปขโมยกางเกงของพี่ไอดอลคนหนึ่งมา" กางเกงของไอดอล? จะเอามาทำห่าเหวอะไรไม่ทราบยะ
 
          "แต่ต้องให้ยัยโนเกียเพื่อนรักสุดสวาทของเธอเป็นคนทำนะ ^^"
 
          แหมยัยนี่! แผนสูงเป็นบ้า ใช้ฉันเป็นเหยื่อล่อเรียกเพื่อนฉันมาจัดการว่างั้นสิ เเล้วยังต้องไปขโมยกางเกงของไอดอลหนุ่มอีกเนี่ยนะ? จะเอากางเกงนั่นมาทำซากอะไร!
 
          "ถ้าฉันไม่ทำล่ะ?" ฉันยังคงทำหน้ายั่วยวนกวนประสาทยัยพวกนั้นอีก ก็ฉันไม่กลัวยัยพวกนี้สักหน่อย
 
          "มาถึงขั้นนี้ก็คงต้องขึ้นศาลกันเเล้วล่ะมั้ง ก็ของพวกนี้น่ะตั้ง 2 เเสนเชียวนะ ส่วนเธอก็เป็นถึงลูกคนใหญ่คนโตด้วย ถ้ามีเรื่องแบบนี้ขึ้นมา พ่อเธอจะว่ายังไงนะ ^^"
 
          "-O-" เอิ่มม..ถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยทีเดียว ถ้าเรื่องเเย่ๆพวกนี้มันถึงหูพ่อฉันอีกล่ะก็ ต้องโดนกักบริเวณเเทนหักค่าขนมแน่
 
          โนเกีย ฉันขอโทษนะเพื่อนสนิท ฉันคงต้องให้เธอช่วยเเล้วล่ะ TOT