MY HUSBAND ขอโทษครับ!! ผมมี ‘ผัว’ แล้ว!! [YAOI]

 

Character

4

 

ณ หอประชุม คณะวิศวะ

 

 

 

“เนื่อง ในโอกาสตอนรับน้องใหม่ ทางเราจึงจัดการเข้าค่ายสานสัมพันธ์ระหว่างน้องปีหนึ่งกับพี่ปีสี่กัน พรุ่งนี้เวลา 05.00 ให้ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ ขอความร่วมมือกับน้องๆและพี่ๆทุกคนด้วยนะครับ ขอบคุณครับ”

 

 

 

 

 

เข้าค่าย... เป็นอะไรที่ผมแม่งเบื่อฝุดๆ -/\-

 

 

 

 

 

“เฮ้ย! เค้กมึงไปป่ะวะ”

 

 

 

 

 

“ไม่ไปก็โดนสิ ฟวยไวท์”

 

 

 

 

 

“ที่ไปเพราะ พี่นาทีไปใช่ป่ะ กิ๊วๆ”

 

 

 

 

 

“พ่องมึงสิ - -* พูดแบบนี้ต่อยกันป่าววะ” ผมทำท่าเตรียมจะต่อยไอ้ไวท์ปากหมา

 

 

 

 

 

“เข้ามาเด่ะๆ”  กวนกูอีก  ซักเปรี้ยงดีมั้ย - -*

 

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ อย่าเถียงกันในฐานะที่กูหล่อสุดขอสั่งให้พวกมึงสองคนหยุด”

 

 

 

“เฮ้ย!ได้ไงวะไอ้เอส/เฮ้ย!ได้ไงวะไอ้เอส”  เสียงประสานของผมและไวท์บอร์ดพูดขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

 

 

 

 

 

“หึๆ เถียงกันไปเลยกูไม่ห้ามล้ะ กลับไปเตรียมของดีกว่า ...” ว่าจบมันก็เดินขึ้นรถของมันไปทันที

 

 

 

 

 

“มึงหยุดเดี๋ยวนี้นะไอ้เอสสสสสส!!!!!!!”

 

 

 

 

 

หมับ!

 

 

 

 

 

“อะไรวะ ไอ้ไวท์!...อ่าว..พี่...นาที”  พอผมมองไป ปุ๊ป ก็เจอพี่นาทียืนจับไหล่ผมอยู่ ส่วนไอ้ไวท์ น่ะเหรอ แม่งโกยไปตั้งนานแล้ว - -*

 

 

 

 

 

“จะไปมั้ย...เข้าค่ายน่ะ “

 

 

 

 

 

“ไปอยู่แล้ว”

 

 

 

 

 

“งั้นเรากลับไป’เอา’กันเถอะ ^ ^”

 

 

 

 

 

“ห้ะ!! พี่พูดว่าอะไรนะ”  เอาๆ อะไรของพี่แก!!! T^T

 

 

 

 

 

“อ่อ โทษทีพอดีตกไปคำหนึ่ง เรากลับไปเอาของกันเถอะ ^ ^”

 

 

 

 

 

“-/////////////-“  สภาพหน้าผมตอนนี้ของสุกแล้วมั้งเนี่ย

 

 

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

 

 

วันไปเข้าค่าย…

 

 

 

 

 

“เอา ล่ะทุกคน มาครบกันหมดแล้วใช่มั้ย เราจะเดินทางไปเข้าค่ายที่ภูเก็ตกัน เป็นเวลา 3 วัน 2 คืน ซึ่งพี่จะสุ่มจับน้องปีหนึ่งให้นอนกับพี่ปีสี่ ห้องล่ะ 1 คน น้องๆสามารถไปดูรายชื่อได้ที่บอร์ดติดประกาศในเว็บเพจได้นะครับ หลังจากถึงที่พักแล้วนะครับ ^ ^” สิ้นเสียงประกาศทุกคนก็ โห่ขึ้นมาทันที ไม่เว้นแม้แต่ผมครับ - -

 

 

 

 

 

“มึงกูกว่าจะได้อยู่กับพี่นาทีว่ะมึง T^T”

 

 

 

 

 

“สาธุขอให้เป็นอย่างนั้น” เสียงหมาตัวที่หนึ่ง สรึดไวท์

 

 

 

 

 

“เกลียดสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น มหาได้บอกไว้” และเสียงหมาตัวที่สอง ห่าเอสสสสสสสส

 

 

 

 

 

“เชี่ย! ไอ้เพื่อนทรยศ อกตัญญู กูเกลียดมึง” ผมแอ๊บเสียงด่าพวกมันทั้งสองคน

 

 

 

 

 

“ถุย! อย่ามาแอ๊บเสียงแต๋วแถวนี้ ขึ้นรถได้แล้วไป - -*” พอว่าจบไวท์บอร์ดก็ผลักผมให้เดินไปข้างหน้าทันทีจนผมเกือบหน้าทิ่มลงบนคอนกรีต 

 

 

 

 

 

เกือบหน้าทิ่มหมดหล่อแล้วตรู T^T

 

 

 

“มึงอย่าผลักกูแรงได้มั้ยวะ สัดไวท์ ถุงกูจะหล่นหมด”

 

 

 

“ห้ะ! มึงพกถุงยางมาเอากับพี่นาทีใช่มั้ย ไวไฟนะเพื่อนเรา ^ ^” เอสพูดออกมาอย่างมั่นใจ

 

 

 

มึงจะหมดความมั่นใจทีนี่แหละ -  -*

 

 

 

 

 

ป้าบ!!!!!!

 

 

 

 

 

“อ้าก!!!!!!!! สาดดดดดดดดดดดด ตบหัวกูมาได้ ผมกูโต้ยลงหมดแล้วเห็นมั้ย หมดหล่อเลยกูม่ายนะๆๆๆ T^T” ไอ้เอสใช้มือทั้งสองจัดทรงผมตัวเองอย่างลวกๆ

 

 

 

“มึงเวอร์ไปป้ะ ร้องออกมาอย่างกับญาติมึงตาย - -*’’

 

 

 

“เออ ญาติกูตาย ฮือๆ ม่ายน้าๆๆ”

 

 

 

“ไปกันเถอะ ไอ้ไวท์ปล่อยให้มันร้องอยู่คนเดียว” ผมเอาแขนคล้องคอไวท์บอร์ด แล้วเสนอความคิดของผมให้มันฟัง -___-

 

 

 

“เป็นครั้งแรกที่กูจะเห็นด้วยกับมึง ไปกัน - -“

 

 

 

“อ้ากก!!! อย่าทิ้งกูไป รอด้วยๆๆๆ!!!!”  

 

 

“โอ้ ทะเลแสนงามมมมม ฟ้าสีครามสดใส มองเห็นเรือใบ ลอยอยู่ในทะเล ....”

 

 

 

 

 

เอิ่ม....เอสกูได้ข่าวว่ามึงอายุ 19 แล้วนะ -  -

 

 

 

 

 

หลังจากที่ผมขึ้นรถ ไอ้เอสก็บ่นบลาๆเรื่องไร้สาระของมันตลอดเวลา ส่วนไอ้ไวท์ก็เอาแต่นอน แถมกรนดังชิบ จนผมได้ไม่ได้นอน - -*

 

 

 

 

 

“ถึงแล้ว!!!!!!!!! ให้ทุกคนรีบมารวมตัวครับพวกพี่จะชี้แจงเรื่องห้องพักอีกที!!!!”

 

 

 

บอกตรงเลยว่า.........กูเบื่อออออออออออออออ!!!!!!!!!!!!!!!!!! T T

 

 

 

 

 

“ให้น้องๆทุกคนเข้าไปดูรายชื่อที่เว็บเพจของเราได้เลย.....บลาๆ”

 

 

 

 

 

“เอสมึงดูแล้วรึยังวะ?”

 

 

 

 

 

“ดูแล้ว -  -“   ทำไมทำหน้าหงอยเหมือนหมาแบบนั้นวะ - -

 

 

 

 

 

“มึงได้อยู่กับใครอ่ะ”

 

 

 

 

 

“พี่ ‘เคส’ “   เคส...หรือว่า..!!!!!!!!!! 

 

 

 

 

 

ผมลองย้อนเหตุการณ์ไปวันที่ได้เจอเพื่อนพี่นาที ..

 

 

 

 

 

“หึๆ ได้เจอเนื้อคู่แล้วสิมึงงงง”

 

 

 

 

 

“เนื้อคู่พร่องงงงงง! กูไปล่ะ ไม่อยากเสวนากับมึง -*-”

 

 

 

 

 

“แซวนิดหน่อยก็ไม่ได้นะแสรดดดดดด ไปหาไวท์สุดที่รักดีกว่า”

 

 

 

 

 

“โย้วไวท์!!! มึงได้อยู่กับใครวะ?”

 

 

 

 

 

“-///////////////////-“   แสรด ถามไม่ตอบ เป็นใบ้รึไงวะ - -*

 

 

 

 

 

“สัดไวท์! ไวท์บอร์ดดดด!!!!!!!!!!!”  ผมตะโกนใส่หูมันทันที ทำให้ไวท์บอร์ดที่กำลังมองยืนหา

 

ยานแม่..อยู่หันกลับมาแขวะผม

 

 

 

 

“อะไรของมึงวะ”

 

 

 

 

“กูถามไม่ได้ยินเหรอ หูหนวกรึไงวะ”

 

 

 

“ได้ยินๆ แล้วจะทำไม..”

 

  

 

“กูถามมึงว่าได้อยู่กับใคร”

 

 

 

“เอ่อ...พี่....แบนด์เนม -////- พอใจยัง!!!”

 

 

 

“เออแค่นี้ก็จบ!  แล้วทำไมมึงต้องหน้าแดงด้วย ฮั่นแน่...ชอบพี่เขาใช่ป่ะ!!”

 

 

 

“จะ จะบ้าเหรอสัด อากาศร้อนต่างหาก วู้ๆไปล่ะ”

 

 

 

“กูทำอะไรผิดวะ..แม่งหนีกูกันไปหมดเลย - -*”

 

 

 

จะว่าไปแล้วก็ยังไม่ได้ดูของตัวเองเลยแฮะ... -0-

 

 

 

ผมล้วงมือไปหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงทันทีและรีบเข้าเช็คที่เว็บเพจ......

 

 

 

ห้อง 6095 นาย ภูมิภัทร ทัศนพันธ์ (ครีมเค้ก) – นาย อนาวิน พงษ์พิทักษ์ (นาที)

 

 

 

 

 

โอ้วววววววววววว ม้ายยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!! TTOTT

 

 

 

 

เพราะ เพราะไอ้สองตัวนั้นที่แช่งกรูให้ได้อยู่กับพี่นาที อ้ากกก!!! กูขอสาปแช่งพวกมึง ขอให้ หัวโต้ย มีผมแหวกบางระจัน (เหมือนมหา) ขน ดก รุงรัง (ขนอะไร? -..-) สาธุ!! ฮึ่ย!!!!!

 

 

 

“มัวแต่แช่งเพื่อนอยู่นั้น เขาเอาของไปเก็บกันหมดแล้ว..” เสียงนุ่มกระซิบที่ข้างหูผม ทำให้ผม

 

สะดุ้งตกใจ เมื่อลมร้อนของร่างสูงริดตรงต้นคอของผม

 

 

 

“กะ กำลังไปน่ะ”

 

 

 

“เหรอออออ..หึ!ยังไงคืนนี้...มึงก็ต้อง’เสร็จ’กูอยู่ดี”  ว่าจบร่างสูงก็เดินเข้ามากระซิบที่หูของผมอีกครั้ง และเดินออกไปอย่างชิวๆ ปล่อยให้ผมที่แถบจะลงแดงชักดิ้นชักงออยู่คนเดียว

 

 

 

“ไอ้พี่หื่นนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

 

 

 

ไม่มีวันที่ผมจะเสร็จไอ้พี่หื่นนาทีได้หรอก ไม่มีวันนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

เนื่องจากจุดๆนี้ทุกคนต้องแยกเข้ากลุ่มที่พี่ๆได้จัดไว้ผมจึงโดนแยกกับไอ้เพื่อนยากสองตัวทันทีงื้ออออ!!~ ดราม่าแปป -......- แล้วยังดราม่าไม่พอต้องมาทนฟังพิธีกรผมเป็นขุยนี่อีกคนหล่อล่ะเซ็ง!!!! เฮ้อออออ..

 

 

 

 

 

 

 

"ทุกคนครับ!! วันนี้เนื่องในโอกาสกาสกาส..(คุณมึงจะเอคโค่ไปหาฟักอะไร - -) ที่เรามาเข้าค่ายที่นี่เป็นครั้งที่4 แล้ววเราจะมีสิทธิ์พิเศษให้กับทุกท่านที่อยู่ในงานครับอะเห้ยยย..(เนอะอะเห้ยย//ถุย) เรามาเล่นเกมส์สนุกๆกันดีกว่าเกมส์นี่มีชื่อว่า.... 'ก็ไม่รู้สินะ~'(เกมส์ส้นตีนอะไรวะ!?) กติกามีอยู่ว่าให้จับคู่พี่ปี4 ที่อยู่ในงานย้ำ!! พี่ปี4 ที่อยู่ในงานเท่านั้น!!! และเดินมาทางด้านหน้าเวทีของเราครับของรางวัลของเราก็คือ ... อุ๊บ! ไม่บอกดีกว่าครับหึแต่รับรองเด็ดจนคุณต้องร้องโอ้โห !! แน่นอนครับและอีกอย่างต้องขอขอบคุณของอภินันทนาการจากร้านเจ๊งอยู่แล้วและพี่ๆทีมงานจากจังไรงานด้วยครับคุณพร้อมรึยังที่รัก? 3...2...1 Ready start !!!!!"

 

 

 

 

 

 

 

ขณะที่ผมกำลังมึนงงกับเกมส์'ห่าไรไม่รู้' ก็มีมือปริศนาขว้ามือผมแล้วกระชากลากถูไปที่หน้าเวทีทันทีพอผมรู้สึกตัวจึงหันหน้าหล่อๆของผมไปหาไอ้ห่ารากที่มันบังอาจกระชากแขนอันบอบบ๊างบอบบางของผม(หราาา)ทันทีก่อนจะอ้าปากด่าไม่ยั้ง(รู้สึกคันปากไม่ได้ด่ามานาน)

 

 

 

 

 

 

 

"สัด!! มึงแน่นักเหรอวะถึงกล้าลากกูไฝ้ว์กูป่าวสาดดดอีถั่วงอก(?) อีกะหล่ำปลี(?) อีฟักทอง(?) อีผักชี(?) อีแอดพารากู๊ด(?) อีๆ..เห็ดหอม(?) อีดอกกะหล่ำ(?) อีโปรตีนเกษตร(?) อีแว่ดหอม(?) อีๆโว้ย!!" ด่าไม่ออก !!!!! ตีโพยตีพายชี้หน้าไอ้โรคจิตที่ลากตัวเองมา -0-

 

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวนี่หัดด่าผัวตัวเองแล้วเหรอที่รัก.."

 

 

 

 

 

 

 

'ผัว' อืม..ได้ข่าวว่ากูยังไม่ได้ซั่มกับใครนอกจากปิ๊โปะ(ตุ๊กตา) เอ๊ะ!! เดี๋ยวสิที่จริงกูต้องมีเมียไม่ใช่เหรอวะ?? -0-

 

 

 

 

 

 

 

"มึงกล้านัก...!!! เฮ้ย!! พี่นาที -0- !!!!" พอผมตั้งสติก่อนสตาท์แล้วมองหน้าคนตรงหน้าชัดๆทำให้ผมเกือบอยากจะขี่เจ็ทเณรคำบินรอบดาวเสาร์ทันที -0-!!

 

 

 

 

 

 

 

"หึๆจำผัวตัวเองได้แล้วเหรอที่รัก"

 

 

 

 

 

 

 

"แหะๆพอดีไม่ได้ดูหน้าขอโทษคร้าบบT/\T"

 

 

 

 

 

 

 

 "จะทำโทษเมียที่รักไงดีน้า~" พูดจบพี่นาทีก็ก้มหน้าลงมาไกล้ผมเรื่อยๆจนหน้าพี่นาทีกับผมห่างกันแค่หนึ่งเซนเท่านั้นลมหายใจของพี่นาทีรดอยู่ตรงจมูกของผม.. มันทำใหัผมเหมือนโดนไฟแผดเผาทั่วร่างกายอันตราย.. อยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ไม่ได้จริงๆ..

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วเราก็ได้คู่ครบแล้วนะครับ!!!" ผมรีบผลักพี่นาทีออกห่างจากตัวผมทันทีที่พิธีกรผมเป็นขุย(มึงยังไม่เลิกฮา?)ประกาศ... ผมเผลอตัวอีกแล้วสินะ(นึกถึงปิ๊โปะไว้) ตั้งสติเว้ยๆ!

 

 

 

 

 

 

 

"อ่า...ครบแล้วสินะ(มึงจะย้ำเพื่อครายย)งั้นเรามาแนะนำตัวแต่ละคนกันครับมีทั้งหมด6คู่ด้วยกันนะให้ทุกคนแนะนำตัวเองด้วยครับเริ่มจากทางซ้ายมือของผมครับเชิญครับ" แล้วพี่ตัง(ผมเพิ่งรู้มาจากพี่นาทีชื่อพี่แกทำให้ผมอยากขรรม'ตังประจันบาน') ก็ยื่นไมค์ให้กับคู่แรกทางซ้ายมือ

 

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีครับผมนายสมชายใจเกินร้อยชื่อเล่นชายครับ! อยู่ปี4 ครับ!!!" ชื่อซะแมนแต่ตัวไม่แมนไปด้วยว่ะมึงไปวินไปล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้โหขื่อแมนเหมาะสมกับหน้ามากเลยนะครับเชิญคนต่อไปคร้าบบบ" พี่ตังแซวจนคนในงานฮาไปตามๆกัน

 

 

 

 

 

 

 

"สาว้าดดีครับ! ผมซื่อนายมิโกะซาวาดาคริคริครับชื่อเล่นมิโกะจังครับ! อยู่ปี1 คร้าบ" No comment ...

 

 

 

 

 

 

 

"ว้าว!น้องมิโกะจังตอนแรกพี่คิดว่าผู้หญิงซะอีกชื่อน่าร๊ากกกอ๊ะ!! ได้ข่าวว่าเป็นลูกครึ่งฮ่องกงใช่มั้ยครับ" เอิ่ม..พี่ตังครับมึงจะเสือกเรื่องชาวบ้านชาวเมืองไปถึงไหน

 

 

 

 

 

 

 

"ช้ายคร้าบบบบ" เอิ่ม..บนเวทีณจุดนี้มีใครสมประกอบบ้างสักคนวะ!?!

 

 

 

 

 

 

 

"เริศมากครับ!! เชิญคนต่อไปคร้าบบ"

 

 

 

 

 

 

 

"อันยอง~ สวัสดีค่ะชื่อพรประภาสอนสวรรค์ค่ะชื่อเล่นโป่งค่ะอยู่ปี4 ค่ะ" โป่ง...หินเหล็กไฟเฮือก!!!!

 

 

 

 

 

 

 

"ไปไป! ไปลงนรกสักเถอะที่รักชั้นจะลงโทษเธอ!! ใครอยากได้ชื่อเพลงนี่โปรดติดต่อหลังไมค์แหะๆแซวเล่นนะคร้าบบ" ถ้ามึงแซวกูนะมึง....!!! - -***

 

 

 

 

 

 

 

"สะสวัสดีคะค่ะชะชื่อ.. นะนาง..อะ.. อ่อนนุชงะ..งามโสภาคะ..ค่ะชะ..ชื่อเล่นนุชคะ..ค่ะอยู่..ปึ....ปี...ปี1 คะ..ค่ะฮือออออออ!!!" โอยยยใจแทบขาดแล้วววววววว..!!! ถุย!

 

 

 

 

 

"ละ..เล่นเอาเราหายใจเกือบไม่ทันนะครับแหะๆเชิญคนต่อไปดีกว่าครับเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา(มันเสียเวลาตั้งแต่อ่อนนุชล้ะ!!) โอ้วว!!! พระเจ้าช่วยกล้วยเห็บหมา!!! นี่คนหรือเทพบุตรเดินดินครับเนี่ยยยย!!"

 

 

 

 

 

 

 

" สวัสดีครับผมนายอนาวินพงษ์พิทักษ์ชื่อเล่นนาทีครับอยู่ปี4 " แหวะ!! ขอกระโถนด่วนนน!!!

 

 

 

 

 

 

 

กริ๊ดดดดดดดด!!! วิ๊ดว้ายยยยยยยย!!!! อ้ายยยยยยยย!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

เห้อะ!! หมั่นไส้เว้ยยยย!!!!!!! (อิจฉาชิมิล้ะ -...-)

 

 

 

 

 

 

 

 " เอาล่ะๆเงียบเสียงหน่อยชะนีเก้งกวางม้าแพะแกะทั้งหลายเห้อะ! พี่ตังสุดหล่อคนนี้ไม่อยากจะโม้เท่าไหร่พี่นาทีเพื่อนพี่เองคร้าบบบหน้าตาพี่ก็ดูดีสูสีกับนาทีได้นะ! แหะๆนอกเรื่องอีกแล้ว(มึงนอกเรื่องหลายครั้งแล้ว) เชิญคนสุดท้ายเลยครับ.. โอ้โห!!! นี่ก็น่ารักสเปคพี่ตังอ่ะ!!!!!" วอนกินตีนบ่มึ้งงงง..!?! -..-

 

 

 

 

 

 

 

 "เอ่อ... สวัสดีครับผมชื่อนายภูมิภัทรทัศนพันธ์ชื่อเล่นครีมเค้ก.. อยู่ปี1 ครับ"

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ทราบว่ามีแฟนรึยังครับฮิ้ววว!!" ฮิ้วพ่อง!!! อยากเอากะหล่ำยัดปากจริงๆ - -***

 

 

 

 

 

 

 

พี่นาทีที่ยืนอยู่ข้างๆดึงผมเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะพูดว่า "ไม่มีแฟนแต่มีผัวแล้วครับ"

 

 

 

 

 

 

 

กริ๊ดดดดดดดดดด!!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

อ้ากก!!! อีกแลัวนะมึงงง!!!!

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้โหคู่นี้ร้อนแรงกันจริงๆครับถ้าเกิดอาการอยากโซเดมาคอมโปรดติดต่อหลังไมค์กับทีมงานจังไรงานได้นะครับอิอิเอาล่ะครับทุกคนได้รู้จักผู้เข้าร่วมทั้ง6 คู่กันแล้วเรามาเริ่มเกมส์กันเลยดีกว่าเกมส์จะมีทั้งหมด2 ด่านเราไปดูที่เกมส์แรกกันเลยครับเกมส์แรกมีชื่อว่า'ดันให้ขาด' กติกามีอยู่ว่าให้ทุกคู่ดันพลาสติกห่ออาหารให้ขาดในเวลาที่เร็วที่สุดโดยห้ามใช้อวัยะส่วนอื่นดันเด็ดขาดนอกจากหน้าอย่างเดียวใครทำผิดกฎหรือทำเวลานานที่สุดคนนั้นจะตกรอบ!! และจะได้รับบทลงโทษสุดโหดที่ทีมงานจังไรงานได้จัดไว้เราไปเริ่มกันที่คู่แรกเลยครับพี่ชายกับน้องมิโกะจัง" " 3.2 1 เริ่ม!!! ปริ๊ดดดดดดดด!!!!!"

 

 

 

 

 

 

 

เพลงบรรเลงโดยทีมงานจังไรงานใครอยากฟังผมแนะนำให้ไปพิมในอากู๋ว่า'ปลดหนี้'

 

 

 

 

 

 

 

ชาย&มิโกะ

 

 

 

 

 

 

 

"อีกนิดเดียว!! จะ!! จะขาดแล้ว!!! ขาดแล้ว!!!!! เฮ!!! คู่นี้ใช้เวลาไป1.45 น. คร้าบยินดีด้วย"

 

 

 

 

 

 

 

ใครก็ได้บอกผมทีว่าผมไม่ได้อยู่ในรายการปลดหนี้ -0-

 

 

 

 

 

 

 

โป่ง&อ่อนนุช

 

 

 

 

 

 

 

"อะอ่อนนุชกลัวฮือออออออออ!!" แล้วใครให้มึงมาเล่นล่ะวะ

 

 

 

 

 

 

 

"จะกลัวไปทำแดกปลาไหลอะไรGO!!!!" แล้วพี่โป่งแกก็จัดการถีบดากอ่อนนุชออกมาโดนพลาสติกพอดีโอยย.. กุล่ะสงสาร+อนาทอีอ่อนนุช

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้คู่นี้โหดอีหลีอีหลอครับและ.... ทำเวลาไป1.56 น. คร้าบบบ -0-"

 

 

 

 

 

 

 

 "เรามาดูคู่สุดท้ายดีกว่า !!"

 

 

 

 

 

 

 

กริ๊ดดดดอ้ายยยย!!!!

 

 

 

 

 

 

 

ยังไม่พ้นเสียงกริ๊ดอีกเช่นเคย - - พี่นาทีดูไม่สะทกสะท้านเท่าไรก่อนที่จะก้มลงมากระซิบข้างหูผมว่า "ถ้ามึงทำไม่ได้ล่ะก็คืนนี้มึง'เสร็จ'กูแน่"

 

 

 

 

 

 

 

วิ่งเข้าพลาสติกโดยไม่คิดชีวิต

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้โหคู่นี้ทำเวลาเร็วจริงๆครับอีกนิดอีกนิด... เฮ!!!!! ขาดแล้วครับพระเจ้า!! น้องครีมเค้กกับพี่นาทีทำเวลาไป1.28 น. คร้าบบยินดีด้วย"

 

 

 

 

 

 

 

"เราได้ผู้เข้ารอบทั้งสองแล้วส่วนคนที่ตกรอบคือน้องอ่อนนุชกับโป่งขอแสดงความเสียใจด้วยคร้าบแล้วไปรับบทลงโทษที่หลังเวทีโดยทีมงานจังไรงานของเรานะครับ:)"

 

 

 

 

 

 

 

"อ่อนนุชทำอะไรผิดฮืออออออออออออ!!" มึงไปก็ดีล้ะอีอ่อนนุชกูสงสารมึง - -

 

 

 

 

 

 

 

"เรามาดูเกมส์ต่อไปดีกว่าครับเกมส์นี้มีชื่อเกมส์ว่า'เมาแล้วเอ้!!'" กูละนับถือคนตั้งเชื่อเกมส์จริงๆ

 

 

"เราจะให้ส่งน้องปีหนึ่งออกมากินเหล้าสูตรพิเศษที่เราได้เตรียมไว้ให้หมดในเวลาที่กำหนดไว้คือ1 นาทีโดยห้ามให้พี่ปี่สี่ช่วยเด็ดขาดแต่เราจะให้ทำใจก่อนเพราะพี่ตังสุดหล่อคนนี้ไม่ด้ายโหดขนาดนั้นนนน"

 

 

1 นาที!!!! ฆ่ากูเถอะะะที่จริงผมเคยกินเหล้านะเอิ่ม..ไม่เชิงเป็นเหล้าแต่มันน่าจะเหมือนกันแหละ -0-

 

 

"มึงไหวมั้ย.." พี่นาทีกุมมือผมเบาๆ

 

 

"เห้อะ! ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะสบาย!!!" ไปสบายมากกว่า.. ผมฝืนๆยิ้มไปให้พี่นาทีแล้วแกะมือออกเบาๆก่อนจะก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับพูดว่า"ผมพร้อมแล้วครับ!!!"

 

 

"อะฮ้าาาเราได้ผู้กล้าแล้วน้องมิโกะจังพร้อมรึยังครับ...โอเค..พร้อมทั้งคู่แล้วนะเริ่มได้!!!!!!"

 

 

ผมขว้าแก้วเหล้าประมาณซะ1 ลิตรได้กรอกเข้าปากอย่างรวดเร็วความรู้สึกผมตอนนี้เหมือนกินน้ำยาล้างห้องน้ำไก่โปร+น้ำยาล้างจานเบบี้มาย(เบบี้มาย?) เลยแหวะT T ทั้งแสบคอทั้งสารพัดอ้ากกกกก

 

 

"อึกๆอึกๆ" อ้ากกกก!!! แสบคอไปหมดแล้วเว้ยยใส่ส้นตีนอะไรลงไปบ้างวะ!!!

 

 

"อึกๆๆอี้แหวะบักคีเาะร้พรนัสเนสีนพเรต" มิโกะจังมึงถึงกับบ่นไม่เป็นภาษา - - แดกไปบ่นไปกูนับถือมึงจริงๆ

 

 

 

"อึกๆ"อีกนิดเดียว..

 

 

 

ปัก!!!!

 

 

ผมวางแก้วลงอย่างรุนแรงจนพี่ตังประจันบานถึงกับมองผมอย่างอึ้งๆก่อนพี่แกจะได้สติ "แล้วเราก็ได้ผู้ชนะแล้วนะครับนั้นก็คือน้องครีมเค้กกับพี่นาทีคร้าบบ!!!!!"

 

 

ผม ค่อยๆหอบสังขารของผมเดินเซไปเซไปมาไปหาพี่นาทีตาทั้งสองข้างของผมลางจนแทบ มองไม่เห็นแต่ดีที่พี่นาทีประคองไว้ผมเงยหน้ามองพี่นาทีก่อนจะยกมือชี้หน้า

 

 

"เอิ้กกกกอึกเป็นงายยยล่ะโผมมมเก่งงช่ายม้ายยย~" นะ..นี่เสียงกูใช่มั้ยT T

 

 

 "เป็นไปตามแผน.." พี่นาทีคลี่ยิ้มออกมา

 

 

 

"ฮ้ะ!! แผนรายของมึงวะะ~!"

 

 

"กลับห้องกันเถอะสภาพดูไม่ได้เลยนะมึง" ร่างสูงค่อยๆไล้มือไปตามแก้มแดงที่เกิดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เบาๆก่อนจะประคองไปที่ห้อง

 

 

 

 "ถ้าไม่ครางออกมานี่ไม่รู้จะว่าไงแล้วนะหึ" ร่างสูงค่อยๆจัดการกับเสื้อผ้าของคนที่ยังไม่ได้สติช้าๆ..

 

 

 

 

 

 

[Natee]

 

"อื้อ~"

 

 

 

"เป็น'ของ'พี่นะ.." 

ผมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของร่างที่ไม่ได้สติออกช้าๆ ก่อนจะขว้างออกไปให้พ้นๆทางเผยให้เห็นยอดอกสีหวานที่น่าลิ้มลอง มือทั้งสองข้างเริ่มลูบไล้ที่ยอดอกสีหวานจนมันตั้งขึ้น ลิ้นร้อนเลียอย่างช้าๆจนคนใต้ร่างครางออกมา ผมรีบประกบริมฝีปากของผมพร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปคลอเคลียหยอกเย้ามือเริ่มไม่อยู่สุขค่อยๆไปปลดกระดุมกางเกงของร่างบางแล้วรูดซิปลงออกช้าๆ

 

"อ้ะ อะ อึก ยะ หยุดก่อน" สองมือยกขึ้นดันไหล่ผมไว้ 

 

"พี่'รัก'เค้กนะ" ผมกุมมือของครีมเค้กไว้ก่อนจะเอามาแนบกับแก้มตัวเอง ความอบอุ่นส่งผ่านมือทั้งสอง มืออีกข้างที่เหลือค่อยๆปลดกระดุมตัวเองแล้วก้มลงประทับริมฝีปากร้อนลงไปอีกครั้งค่อยๆเลื่อนลงมาที่ซอกคอขาวก่อนจะขบเม้มจนเกิดเป็นรอยแดงทั่วลำคอขาว คนใต้ร่างครางออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อลิ้นร้อนลากผ่าน

ทุกตารางนิ้วเป็นของผม..ของผมคนเดียว'เท่านั้น'

 

"อะ หยุด กะ ก่อน!!"

 

"หยุดอะไรล่ะ.." ค่อยๆเลื่อนมือไปที่สะโพกบางแล้วเคล้นคลึงเบาๆ

 

"อ้ะ! จะ จะ.."

 

"จะอะไรครับ? อืม~" หอม หอมไปหมดอยากกินจริงๆ ..

 

 "จะ อ้วกแล้ว!!!!" ห้ะ!!

 

ฆ่าผมเถอะพระเจ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

"เอ่อ..เดี๋ยวพี่พาไปนะครับ ค่อยๆ" เวรกรรมอะไรของกู T T ผมค่อยๆประคองครีมเค้กเดินไปที่ห้องน้ำ

 

"อ้วกกก อ้วกกกกก แค่กๆ"

 

"ฮือๆ แงงงงงงงงง TOT" เป็นอะไรอีกละวะเนี่ย เมียกู - -

 

ผมประคองครีมเค้กแล้วค่อยๆวางร่างบางลงบนเตียงเบาๆ ก่อนจะหยิบผ้าชุบน้ำ(หน้าตาหล่ออย่างนี้ก็เช็ดตัวเป็นนะเออ -0-) ค่อยๆเช็ดที่ตัวที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดงทั่วตัว ริมฝีปากแดงบวมเจ่อจากการถูกจูบอย่างหนัก สติ สตังยังไม่มา - - เพราะเมียร้องเพลงออกมาเป็นภาษาอะไรไม่รู้!! ผัวล่ะเบื่อจริง(แต่เค้ายังรักเหมือนเดิม>__<)

 

"หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมียว~...เมิ้ยววววว ปิ๊โปะ งืมๆ~"

 

"กอดหน่อยๆ งี้อ~" ครีมเค้กยกแขนโอบคอผมไว้ก่อนจะกดผมลงแนบชิด

 

อยากให้แมวตัวนี้ครางอีกซะรอบนะ หึๆ

 

"ยั่วแบบนี้อยากต่ออีกซะรอบมั้ยครับ" ว่าจบก็หอมแก้มอีกสักฟอด

 

"มะ อะ อื้ม~" ริมฝีปากแดงถูกประกบอีกครั้งแต่ครั้งอ่อนหวานนุ่มนวลไม่ร้อนแรงเหมือนกับครั้งก่อน จูบที่หอมหวานกลิ่นกายหอมหวานแสนเย้ายวนที่ออกมาจากร่างบางทำผมแทบคลั่ง ถอนริมฝีปากออกเบาๆ ก่อนจะจูบกับขมับอีกหนึ่งรอบด้วยความหมั่นไส้(?)

 

"หึ! วันนี้จะไม่ทำนะแต่วันอื่นไม่แน่ " ผมปัดปรอยผมที่บังหน้าครีมเค้กอยู่ออกเบาๆก่อนจะซุกตัวให้อยู่ในอ้อมกอดก่อนจะเข้าสู่ช่วงนิทรา..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก่อนหน้าที่จะจัดงาน.. [Natee]

 

 

"ตังกูมีเรื่องจะให้มึงช่วยว่ะ"

 

 

"ว่าไงวะ" ตังเพื่อนสนิทของผมอีกคนที่ผมมาหามันเพราะผมมี'จุดประสงค์'บางอย่างน่ะหึๆ

 

 

 

"วันนี้มึงเป็นพิธีกรใช่มั้ย?"

 

 

 

"ใช่ไมมึงมีไรให้กูช่วย"

 

 

"มึงเอายานี่ไปใส่แก้วแอลกอฮอล์ที่เตรียมไว้แล้วเอาให้น้องที่มากับกูกินแก้วที่ใส่" ผมยื่นซองสีขาวๆให้มัน

 

 

"นี่มันยา..."

 

 

"หึๆห้ามบอกใครนะเว้ย"

 

 

"เอาจริงดิคนนี้มึงเอาจริงใช่มั้ย"

 

 

"คนนี้'รัก' สุดหัวใจเว้ย "

 

 

"คาสโนว่าฆ่าตายจริงๆเว้ยย"

 

 

 

ผมบอกแล้วว่าคนนี้น่ะผม'รัก'จริง..