MY HUSBAND ขอโทษครับ!! ผมมี ‘ผัว’ แล้ว!! [YAOI]

 
 
Café  Kanary
 
 
 
“......”   ตอนนี้ผมกลายเป็นวิญญาณไปแล้ว...  [-….  ..-]
 
 
 
 
“ไอ้เค้ก กูว่ามึงปลงเถอะว่ะ แหะๆ ^ ^”  ไวท์บอร์ดตบเบาๆที่ไหล่ของผม
 
 
 
 
มึงจะปลอบใจกูหรือจะซ้ำเติมกูว่ะ T^T
 
 
 
 
“ให้ดีกับเค้า ฉันคงทำใจม้ายด้ายยยยยย”  
 
 
 
 
“มึงหุบปากเน่าๆของมึงเดี๋ยวนี้ไอ้เอส” ผมยกนิ้วชื่อหน้าไอ้เอส  ทำให้มันยอมเงียบลง
 
 
 
 
“ขอโทษ คร้าบบบบบ T/\T”
 
 
 
 
“เฮ้ออออ...”   ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ พลางดูดโกโก้ปั่นในแก้วไปด้วย
 
 
 
 
“มึงจะเครียดอะไรนักหนาวะ” ไวท์บอร์ด
 
 
 
 
“เดี๋ยวกูพาไปแดกเหล้าเอาป่ะๆ ^ ^”  เอส
 
 
 
 
“เฮ้ออออออ...”  ผมถอนหายใจออกอีกครั้ง
 
 
 
 
“ไอ้เค้ก มึงอย่าเสียใจไปเลย พี่เขาก็ออกจะหล่อนะเว้ย!”
 
 
 
 
“กูไม่ได้เครียดเรื่องนั้นซะหน่อย  ก็แค่....”
 
 
 
 
“แค่../แค่... 0-0”  ไอ้สองตัวนี้ก็อยากรู้อยากเห็นไปหมดเลยจริงๆ -  -*
 
 
 
 
“กูรู้สึกว่า... กูชอบพี่เขาว่ะ”
 
 
 
 
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!                                                                                       
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฮ้ย! ไอ้เค้ก/ไอ้เค้ก!”    ตกใจล่ะสิ หึ ที่จริงน่ะ
 
 
ผม
 
 
ล้อ
 
 
เล่น
 
 
ครับ ^  ^
 
 
 
“กูล้อเล่นน่ะ 555+  วู้ๆซีเรียสไปได้”  ผมโบกมือผ่านหน้าเพื่อนทั้งสองคนที่ยัง นิ่งอยู่
 
 
 
“เค้ก....มึงอยากลองกินตีนเฟรปเป้ป่าววะ ^ ^”   น้ำเสียงสุดสยองของไอ้ไวท์
 
 
 
“เอิ่ม..ไม่ดีกว่าครับ  คุณไวท์บอร์ด แหะๆ”
 
 
 
“หรืออยากจะกินตีนแช่แข็งดีห้ะ!!!!”  ไอ้เอสหยิบมีดหันเสต็กของมันมาแล้วชี้มาที่หน้าผม จน
ผมสะดุ้งตกใจ
 
 
 
“อ้ากกกกก!!!! อย่าทำกูเลยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!”  ผมดิ้นไปดิ้นมา   เพราะไอ้เพื่อนทั้งสองมันจี้
 
 
เอวผมน่ะสิ   ผมยิ่งบ้าจี้อยู่ด้วยอ้ากกกก T^T
 
 
 
“หึๆ  โกหกพวกกูดีนัก”   ว้ากกกก  ไอ้เพื่อนโรคจิต T^T
 
 
 
“น้องครับ ^ ^ มีแฟนรึยังครับ”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ขณะที่ผมนั่งเถียงกับเพื่อนทั้งสองตัว(?)  ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาทักที่โต๊ะของผม
 
 
 
 
“........”   ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้น ไวท์บอร์ดกับเอสสะกิดผมแล้วพูดเบาๆข้างหูผมว่า
 
 
 
 
 
“มึง...กูไม่ได้หูฟาดใช่ป่าววะ”  เอส
 
 
 
 
 
“พี่แกต้องตาถั่วแงงๆ - -“  ไวท์บอร์ด
 
 
 
 
 
“ว่าไงครับ? น้องมีแฟนรึยังเอ่ย ^ ^”   หน้าตาก็..อืม.....ก็หน้าตาดีอยู่หรอกนะ แต่หน้าพี่แกม่อ
ไปหน่อยน่ะสิ แล้วผมก็ไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกัน น่าขยะแขยงจะตายไปเหอะ! ยังจะคิดมาจีบผมอีก 
 
 
 
 
 
รู้จักผมน้อยไปซะแล้ว หึๆ
 
 
 
 
 
“ ‘แฟน’ น่ะเหรอครับ ยังไม่มีหรอกครับ ^ ^”
 
 
 
 
 
“งั้นพี่ก็....จีบน้องได้สิครับ ^ ^”
 
 
 
“ผมจะบอกอะไรให้นะครับ ^ ^”  
 
 
 
 
ผมค่อยๆเอามือของผมเปิดผมที่ปิดหน้าผากอยู่ออก ทำให้เห็นตัวอักษรสั้นๆได้ใจความบนหน้าผากของผม ว่า
‘เมียพี่นาที’
 
 
 
 
 
“ถึงผมยังไม่มีแฟน ไม่ใช่ว่าผมจะไม่มี สามี นะครับ หึๆ”
 
 
 
 
 
“ขะ ขอโทดครับ!! “   แล้วพี่แกก็วิ่งแจ้นออกจากร้านไป -0-
 
 
 
 
 
 
“เค้กมึงเจ๋งว่ะ 5555”  ไวท์บอร์ด
 
 
 
 
 
“แหม่ๆ แต่กูชอบว่ะโดยเฉพาะ ‘ถึงผมยังไม่มีแฟน ไม่ใช่ว่าผมจะไม่มี สามี นะครับ’ “  เอส
 
 
 
 
 
“หึ  คนมันแน่เว้ย!”
 
 
 
“เออ ไอ้เค้กแล้วเรื่องพี่นาทีทำไงวะ”  ขอบคุณที่ยกเรื่องนี้มาเป็นหัวข้อบทสนทนา นะครับ ไอ้ไวท์! - -*
 
 
 
 
 
“กูว่าปล่อยพี่แกไปเถอะ - -“
 
 
 
 
 
“เฮ้อ... ไอ้ปากแข็ง อย่าให้กูรู้นะว่ามึงแอบชอบพี่เขาน่ะ  แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังนะคร้าบบ”
 
 
 
 
 
“คำคมวอนตีนกูมากเลยนะ ไอ้เอส”
 
 
 
 
“พอๆนั่งคุยเรื่องบ้าอะไรเนี่ย จะไปทำรายงานไม่ใช่เหรอไงเดี๋ยวก็เอา F ไปแดกหรอกพวกมึง” 
นานๆทีมีสาระเนอะไอ้ไวท์  - -
 
 
 
 
 
“งั้นไปกันเถอะ” ขณะที่ผมเดินออกมาจากร้าน   ผมเผลอเดินไปชนร่างสูงที่กำลังเดินเข้ามาในร้านพอดี
 
 
 
 
 
ปั๊ก!!!
 
 
 
 
 
“โอ้ยย!!  ขะ ขอโทดนะครับผมไม่ได้ตั้งใจ เป็นอะไรมั้ยครับคุณ....0[]0!!!!” 
 
 
 
 
 
“ไม่เห็นจะต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นเลยนี่ ที่รัก ^ ^”
 
 
 
 
 
“พี่นาที!!!”
 
 
 
 
 
“เอ่อ...กูไปก่อนล่ะไอ้เค้ก ขอให้กลับบ้านครบ32นะ”   เดี๊ยว..ไอ้ไวท์!!!  TOT
 
 
 
 
 
“เอส..กูรู้ว่ามึง.....”   ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบไอ้เอสก็ขัดผมขึ้นมาก่อน
 
 
 
 
“รู้สึกว่าวันนี้เหมือนฝนจะตก ฟ้าจะร้อง น้ำจะท่วม น้ำป่าไหลหลาก ไปก่อนล่ะ”  อ้ากกกกก!!!!
ไปหมดเลยเพื่อนกู!!!
 
 
 
 
“มึงเอ่อ...พี่....มาทำอะไรที่นี่”
 
 
 
 
“ทำไมกูจะมาไม่ได้ในเมื่อร้านเนี่ยร้านเพื่อนกูครับ!!!”
 
 
 
 
ร้านโปรดของผมไปแล้ว... อ้ากกกกกกกกกกกก!!!!
 
 
 
 
“เมื่อกี้น่ะอย่าคิดว่าไม่เห็นนะ ..”
 
 
 
 
“อะ อะไร”
 
 
 
“เสน่ห์แรงไม่เบานะมึงอ่ะ”
 
 
 
 
“ฮะ! อะไรของพี่เนี่ย...” 
 
 
 
“ไฮ! เพื่อนสุดที่รัก ไหนน่ะของที่มึงจะให้ดู...ว้าวว สุดสวย ชื่ออะไรเหรอครับ ^ ^”  ทำไมวันนี้มีแต่คนขัดผมพูดอ่ะ อ้ากกกก T  T
 
 
 
 
“เอ่อ...ผมเป็นผู้ชายครับ -  -”
 
 
 
 
“แหม่ๆ ไม่ต้องมาโกหกหรอก สวยขนาดนี่น่ะ” 
 
 
 
 
“ผม เป็น ผู้-ชาย ครับ!!!  - -”
 
 
 
 
“จะยืนเถียงกันอีกนานมั้ย - -“ 
 
 
 
 
“ไอ้นี่นิ  บ่นเป็นคนแก่ไปได้ - -* แล้วไหนล่ะ’ของ’ ที่มึงจะให้ดู”
 
 
 
 
“ยืนอยู่ตรงหน้ามึงนี่ไง”   ฮะ!! อะไรนะ!! 0___0
 
 
 
 
“เฮ้ย! เจ๋งสุดยอดว่ะ มึงไปสอยมาจากไหนวะเนี่ย จีบได้ป่าวครับ ^ ^”  
 
 
 
 
“ไม่ได้เพราะ คนนี้ กู ‘หวง’ ”
 
 
 
 
“-/////////////-“   เฮ้ย!  ไม่ได้นะๆ  เรารู้สึกอย่างนั้นไม่ได้ ตั้งสติหน่อย ไอ้เค้ก!!!
 
 
 
 
“ไอ้ขี้งกเอ้ยย สวัสดีอีกครั้งนะครับ พี่ชื่อ ‘แบนด์เนม’เรียกว่าพี่เนมเฉยๆก็ได้นะครับ พี่ไม่ถือ ”
 
 
 
 
“เอ่อ..สวัสดีครับ ผมชื่อ ครีมเค้ก ครับ เอ่อ...ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
 
 
 
 
“ชื่อหวานเหมือนหน้าเลย อยากจะรู้จริงๆ ว่าข้างในหวานรึป่าว :)”
 
 
 
 
ตุ้บ!!!!  พลั่ก!!!
 
 
 
 
“อ้ากกกก!!!ไอ้เหี้ยนาที มึงผลักกูทำไมวะ!?!”
 
 
 
 
“มือมันไปเอง ช่วยไม่ได้ปากมึงอยากแกว่งหามือกูเอง”
 
 
 
 
“เฮ้ย! พูดงี้จะไฝ้ว์ป่ะวะ”
 
 
 
 
ผมยืนมองพี่นาทีและพี่แบนด์เนมเถียงกัน  อยู่เงียบๆ 
 
 
 
 
โอ้ยยย!!! เมื่อไหร่กูจะได้กลับบ้านวะครับ!! T^ T
 
 
 
 
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง ไปก่อนนะครับน้องครีมเค้ก จุ๊บ!”  พี่แบนด์เนมเดินเข้ามาหาแล้วหอมแก้ม
ข้างซ้ายของผมเบาๆ -/////-
 
 
 
 
“มึง!!! อยากโดนตีนกูมั้ย!!”
 
 
 
 
“อ้ายยยยยย!!! กลัวแล้ว.....โกยล่ะ!!!!! ^ ^”
 
 
 
 
หมับ!
 
 
 
 
หลังจากพี่แบนด์เนมไปแล้ว ผมก็เตรียมที่จะกลับแต่พี่นาทีก็คว้าแขนผมไว้ก่อนแล้วลากผมมาที่รถ แล้วยัดผมลงรถ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
คอนโด k ห้อง 7089
 
 
 
พี่นาทีลากผมเข้ามาในห้อง แล้วบีบที่แขนของผม
 
 
 
 
“โอ้ย! มีอะไรเหรอวะ!!!....ครับ”
 
 
 
 
“ทีพูดกับไอ้เนม ยังพูดคำว่าครับได้ ทีพูดกับกูทำไมมึงพูดไม่ได้!” พี่นาทีบีบแขนคงผมแรงขึ้น
จนผมร้องโอ้ย
 
 
 
 
“เชี่ย! เจ็บ!!”
 
 
 
 
“อย่างนี้กูต้องสอนมึงให้มีมารยาทขึ้นสักหน่อยแล้ว!”
 
 
 
 
“โอ้ย!! พี่นาทีผมเจ็บปล่อยสิวะ!”
 
 
 
 
อุ๊บ!!!
 
 
 
 
พี่นาทีรั้งร่างของผมเข้าไปแนบชิด แล้วประคองหน้าของผมไว้พร้อมกับประทับริมฝีปากบนริม
ฝีปากบางของผมแล้วบดขยี้อย่างรุนแรง จนผมหายใจแทบไม่ทัน
 
 
 
ผมรู้สึกได้แค่ว่า  ร้อน...
 
 
 
“อื้อๆ”  ผมใช้มือทุบแรงๆที่หน้าอกพี่นาที แต่ยิ่งทำให้พี่นาทีโมโหมากขึ้น พี่นาทีค่อยๆเลื่อนมือที่
ประคองหน้าผมเอาไว้  ค่อยๆเลื่อนมาประคองที่เอวบางของผมแทนพร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาชิม
ความหวานในริมฝีปากของผม มือพี่นาทีค่อยๆไล่ปลดกระดุมเสื้อของผมทีละเม็ด มือหนาเริ่ม
ซุกซนกับใต้เสื้อของผม
 
 
 
ไม่! มันจะเลยเถิดไม่ได้นะ
 
 
 
ผลั่ก!!
 
 
 
ผมใช้แรงที่มีอยู่ผลักพี่นาทีออก ..จนที่นาทีถอยหลังไปกระแทกกับผนัง
 
 
 
“ฮึกๆ ฮือ”  น้ำตาของผมค่อยๆไหลลงอาบแก้ม
 
 
 
 
หมับ..
 
 
 
 
“ขอโทษ...”  พี่นาทีเดินมาแล้วกอดผมเบาๆ
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆๆ”
 
 
 
 
“พี่ขอโทษ อย่าร้องไห้นะครับคนดี”
 
 
 
 
“ฮึก...”  พี่นาทีค่อยๆใช้มือเช็ดน้ำตาของผมออกเบาๆ...
 
 
 
 
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
 
 
 
 
ผมพยักหน้าเบาๆ 
.
.
.
.
.
ที่พี่นาทีทำไป เพราะอะไร...  ผมอยากรู้....
 
 
 
TALK 
เรื่องแรก  นะจิบิ >__<