รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง

ซัน  
 ในที่สุดผมก็เรียนจบเสียทีหลังจากที่พยายามอย่างหนักเพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับผลการเรียนของผมทั้งสิ้น......ถ้าผมเรียนไม่ดี....แม่จะส่งผมไปเรียนต่อนโทที่อังกฤษ.........และแน่นอน....ใครจะอยากอยู่ห่างคนที่ตัวเองรักเล่า.......จบมาผมเลยคะแนนดีเป็นพิเศษ.......
  เชล
  ผมใกล้จะเรียนจบแล้วครับ........ส่วนพี่ซันก็หนีไปแล้ว.....จบก่อนเลย...........โดยที่แม่พี่ซันแกเอาผมมาเป็นของล่อ.......คะแนนเลยดีเป็นพิเศษ....บ้าไปแล้ว......ผมก็ไม่รู้ว่าพี่แกกลัวไม่ได้อยู่กับผม.....หรือไม่อยากไปเมืองนอกกันแน่....เห็นพี่แกบอกว่าไม่ชอบอยู่คนเดียว.......
  "พี่ซันครับผม............คือว่าผมจำได้นะว่าทางนี้มันทางไปบ้านพี่นะครับ!!!"
  "ก็คืนนี้ไปนอนที่บ้านพี่ได้มั้ย..........."
  "ก็ได้แต่ต้องอยู่คนละห้องนะ............ขอกุญแจด้วยนะครับ"
  "โห.......ก็ได้......." พี่ซันบอกก่อนที่จะหันกลับไปมองทางต่อ
  ที่บ้านพี่ซัน
  "แม่ครับ........แม่กลับมาแล้วครับ" พี่ซันตะโกนลั่นบ้าน....เพียงแค่จะบอกว่ากลับมาแล้ว
  "อ้าวกลับมาแล้วหรอลูก.....มานี่สิ...ข้าวเย็นเสร็จพอดีเลย" คุณป้าพูดหลังจากที่เดินออกมาจากห้องรับประทานอาหาร
  "ครับแม่.......................ว่าแต่่วันนี้มีอะไรกินบ้างครับเนี่ย"
  "เยอะเลยล่ะ...........ไปดูเองเถอะลูก.....วันนี้เชลมาด้วยนี่นา.....แม่ทำของที่เชลชอบไว้เยอะแยะเลย"
  "ของที่ผมชอบยังมีอยู่มั้ยเนี่ยครับ.......เดี๋ยวนี้รักคนอื่นๆมากกว่าลูกชายนะครับ"
  "คนอื่นที่ไหน....เชลน่ะเขาก็แฟนลูก....ก็เท่ากับเขาเป็นลูกแม่ด้วยไม่ใช่หรอจ๊ะ"
  "เออ.....จริงแฮะ"
  ปรื้นนนนนนนนนนนนนนน...................................
  "ใครมาครับ"
  "วันนี้พี่ไม่ได้พาเรามาคนเดียวซะที่ไหน....พี่นัดเพื่อนเราสองคนมาด้วยนะ....."
  "มากันเยอะแยะเลยหรอครับ"
  "อืมม....................."
  สามปีผ่านไป............................
  "พี่ซัน.......เอาขนมผมไปไว้ไหน.....อุตส่าห์ซื้อมา" ผมตะโกนลั่นบ้านในขณะที่เดินลงบันได
  "เปล่า......แล้วเราเอาไปไว้ไหน...........อย่าบอกนะว่าเอาไว้บนเคาน์เตอร์ในครัว"
  "ครับ........"
  "นั่นไง............ยุปปี้(หมาที่ซื้อมาเลี้ยง)คาบไปแล้วล่ะมั้ง" พี่ซันพูดในขณะที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องรับแขกของบ้านเรา (ซื้อบ้านอยู่ด้วยกันแล้วนะ)
  "หือ..............เจ้ายุปปี้เดี๋ยวนี้ตะกระนักนะ.....เดี๋ยวงดข้้าวเย็นเลย"
  "ไปเอาอะไรกับหมาเล่า.......เราต่างหากที่เก็บไม่เป็นที่"
  "อ้าว......นี่พี่โทษผมใช่มั้ย......งั้นเดี๋ยววันนี้งดข้าวเย็นนะ......ถ้าจะกินทำเองก็แล้วกัน"
  "อ้าว........เชลจ๋าพี่ขอโทษ........" พี่ซันพูดพร้อมกับวางหนังสือแล้ววิ่งมาหาผม
  "ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลย..............เย็นนี้จะกินข้าวก็ทำเองนะ.....งอนแล้ว"
  "น้านะ................ยกโทษให้พี่เถอะนะ........."
  "ก็ได้.....แต่วันนี้พี่ต้องนอนคนเดียวนะ.....ผมไม่นอนกับคนใจร้ายหรอก"
  "เชลจ๋า.........พี่ขอโทษ....พี่ก็แค่ล้อเล่นไม่ได้คิดอะไรจริงจังซักหน่อย....."
  "วันหลังอย่าเล่นแบบนี้นะ...คราวหลังจะหนีกลับบ้านเลยนะ"
  "ครับ...........................เชลจ๋าเชลรักพี่หรือเปล่าอ่ะ"
  "ก็รักดิ.......ทำไมจะไม่รักล่ะ"
  "งั้นเชลก็ต้องอยู่กับพี่ไปนานๆนะครับ...สุดที่รักของพี่.............แล้วอยากให้รู้เอาไว้เลยนะว่า....รุ่นน้องคนนี้...พี่ขอจอง............"
  "จะจำไปจนตายเลยครับ.........♥♥♥♥♥♥♥"