รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง

     หลังจากที่น้องมันกลับไปแล้วผมก็เลยถือโอกาสโทรไปหาแม่.........อ้อ!ส่วนเรื่องค่ารักษาพยาบาล.....ผมรับผิดชอบทั้งหมดหรือเรียกว่าแม่รับผิดชอบ....เพราะแม่ผมบอกว่าแม่จะรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลของน้องกับผมส่วนอย่างอื่นแม่ไม่ยุ่งเชิญเคลียกันเอง.......
      เชลกลับไปได้ซักพักไอ้เซนก็เข้ามาหาผม....เรื่องน้องชายมันน่ะ....มันบอกว่าถ้ารักน้องมันก็อย่าทำให้น้องมันเสียใจ....เรื่องนี้ผมรู้ดีอยู่แล้วนะผมว่า.....เพราะใครจะไปทำร้ายคนที่ตัวเองรักได้ล่ะ.....บ้าไปแล้ว......
   "ไอ้ซันแล้วเรื่องการแข่งล่ะ" ไอ้เซนถามผมเนื่องจากผมเป็นตัวเก็งคนที่สองรองจากมัน
  "กูว่ากูหายทันนะ"
   "เออ....หมอเขาบอกว่ามือมึงน่ะจะหายดีแบบปกติน่ะอีกสองเดือน ทันอยู่แล้วแต่ว่ากูว่ากูจะเอาไอ้พีทออกจากทีมว่ะ"
  "อืมม....แล้วแต่มึง"
  "หมอมาแล้ว"
  "พี่หมอหวัดดีครับ"
  "มึงรู้จักเขาด้วยหรอ"
  "อืมม....เขาเป็นลูกชายคนโตของป้าออน...ป้ากู"
  "หวัดดีครับพี่หมอ"
  "หวัดดี.......เออ...ขอดูแผลหน่อย........"
  "ครับ" พอผมยื่นมือเข้าไปให้พี่หมอเขาก็จับๆหมุนๆมือผมเบา
  "เออ.....คนในห้องที่ไปอยู่ตอนหมอเย็บแผลใครนะ"
  "คนไหนอ่ะพี่หมอ"
  "ก็คนที่ผอมๆน่ารักๆไง...เขามาเฝ้าตอนอยู่ในห้องตอนพี่ทำแผล.....แล้วก็มาเฝ้านายทั้งคืนเลย"
  "เอ่อ......เชลครับน้องมันเป็นรุ่นน้องดูแลของผมครับ"
  "อ๋อ......สงสัยจะเป็นมากว่านั้นแฮะ.."
  "ก็อยากอยู่นะแต่น้องมัน.........."
  "เออ.....พี่เข้าใจ..ทนหน่อยแล้วกันจะชนะใจคนน่ะมันไม่ใช่เรื่องง่าย"
  "ครับ......."
  หลังจากนั้นสามวันโรงเรียนก็เปิดแต่ผมต้องนอนจมอยู่ที่โรงพยาบาลเพราะแผลยังไม่หายดี ส่วนเชลตอนนี้ก็เริ่มหายแล้ว  เลยเทียวเข้าเทียวออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น พี่หมอเห็นเขาก็สงสารอ่ะนะ.....ก็เลยเปลี่ยนให้เป็นห้องคู่พิเศษส่วนแม่ก็ไม่มีปัญหาเพราะว่าแม่มีส่วนลด 50%  แม่ก็เลยไม่ห่วง
  "พี่ซันครับนี่เอาไปกินเลย"
  "ไม่เอาอ่ะพี่ไม่ชอบ"
  "หรอ........แต่ยังไงก็ต้องกิน"
  "ถ้าจะให้พี่กินเชลต้องป้อนนะ..........." นั่น...น้องมันหน้าแดงเลย........
  "ได้ป้อนก็ได้" ไม่ทันขาดคำน้องมันก็ยัดขนมปังเข้าปากผมทั้งก้อน ผมนี่แทบจะติดคอตาย โชคดีที่เอาน้ำมาให้ก่อน
  "นี่จะฆ่าพี่หรอเนี่ย"
  "เปล่า........แค่หมั่นใส้นิดหน่อย"
  "นิดหน่อย......ตรงไหนเนี่ย"
  "หน่อยจะตาย.........."
  "ไอ้ตัวแสบอย่าให้พี่หายนะเดี๋ยวจะแกล้งมั่งเลย"
  "ผมคงหายก่อนพี่นะ.............."
  "หรอ..........แล้วนี่เราเนี่ยทำให้พี่กินแล้วตัวเองกินอะไรหรือยัง"
  "เอ่อ....กินแล้ว"
  "แน่ใจนะ...........ว่ากินแล้วอ่ะ"
  "ครับ....ผมกินแล้ว"
จ้อก.....
  "เนี่ยนะคนกินข้าวแล้วน่ะ"
  "อือ................"
  "ไปกินข้าวเดี๋ยวนี้เลยไป"
  "อืมม....................."
  "ดีๆจะได้ไม่เป็นโรคกระเพาะ"
  "พี่ซันครับ...........เมื่อวานนี้แม่ผมโทรมาบอกว่าพ่อจะมาเยี่ยมพี่สาวผมก็มาด้วยผมเลย......"
  "เชลจะให้พี่ทำตัวกับเชลแค่รุ่นน้องน่ะหรอ....แค่พี่น่ะหรอ....แล้วคนที่เป็นพี่น่ะเขาเสี่ยงชีวิตไปช่วยน้องหรอ........"
   "เปล่า.......คือว่าถ้าพ่อผมถามอะไรพี่ก็ตอบไปตามตรงนะเพราะพ่อผมจับผิดคนเก่งน่ะ"
  "เอ่อ....อืมม...." นี่แสดงว่าน้องมันก็ไม่ได้รังเกียจผมใช่มั้ยเนี่ย....มันถึงให้ผมทำตัวแบบเดิม
   "นั่นไงมาแล้ว"
  "สวัสดีครับ"
  "อืมม....พ่อหนุ่มชื่ออะไรล่ะ"
  "ซันครับ"
  "แล้วพี่ช่อล่ะครับ"
   "ซื้อของอยู่น่ะ.....................แล้วแกชอบลูกฉันหรือเปล่า"
  "แบบไหนล่ะครับแฟน...หรือน้อง"
  "แฟน"
  "ชอบครับ...แล้วไม่ใช่แค่ชอบแต่ผมรักเชลครับ"
  "งั้นเรื่องค่าสินสอด.......ก็ขอแบบสุดๆหน่อยนะ"
  "ได้ครับ"
  เชล
หลังจากที่พ่อผมถามนู่นนี่กลายเป็นว่าทั้ง 2 คนคุยกันถูกคอเล่นเอาผมกับพี่นั่งกันอยู่ในห้องแบบงงๆ.........ฟังสองคนนั้นนั่งหัวเราะหน้าบานกันใหญ่...................