รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง

   ซัน

  ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ ที่ว่าที่พ่อตาเอ้ย! พ่อของแฟน..เอ้ย! พ่อของเชล...เอ้ย! ถูกแล้วเขายอมรับผม.....ทีนี้ก็เหลือแต่เจ้าตัวแล้วล่ะที่ว่าจะยอมรับผมมั้ย....

  ผมออกจากโรงบาลมาได้ 2-3 วันแล้วครับพี่หมอเขาบอกว่าอีกไม่นานก็สามารถใช้มือเล่นบาสได้ตามปกติเหมือนเมื่อก่อนและทันแข่งแน่นอน....แหม..ก็ได้กำลังใจดีๆจากน้องนี่ครับผมก็เลยหายเร็ว.....แต่ยังไงผมก็ยังไม่ได้ขอน้องมันเป็นแฟนจริงๆอยู่ดี แต่ผมว่าหลังแข่งขันเสร็จคราวนี้ ผมจะบอกเชลถึงความรู้สึกที่แท้จริง..............................

  "เชล...แขนเป็นไงบ้าง" ผมถามด้วยความเป็นห่วง

   "ก็ดีขึ้นแล้วฮะ......."

   "เป็นอะไรไปหรอ....ทำไมหน้าเศร้าแบบนั้น"

   "ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ไปเถอะ"

   "เชลมีอะไรก็บอกพี่ได้นะเพราะ....."

   "ไม่มีอะไรจริงๆครับพี่ไปซ้อมเถอะ............"

   "เชลพี่ไม่เชื่อ...บอกพี่มา....หน้าเชลมันฟ้องนะว่ามีเรื่อง"

   "ก็.......คือว่า.....พี่ซันครับพี่เคยมีแฟนมั้ย"

   "เคย.....ทำไมล่ะ"

   "คือ.....แฟนเก่าพี่เขาให้คนโทรมาบอกว่าให้ผมเลิกยุ่งกับพี่ไม่งั้นเขาก็จะพาคนมารุมทำร้ายผม"

   "น้ำหวาน.......นี่เธอกล้าทำถึงขนาดนี้เลยหรอ...เป็นคนบอกเลิกเราแท้ๆ" ผมพูดเบาๆไม่ให้เชลได้ยินแต่ว่ามันก็....

   "แต่พี่ไม่ต้องห่วงหรอกพี่เขาคงไม่กล้ามาทำไรผมหรอกพี่เซนให้คนที่ไม่ได้ลงแข่งมาอยู่เป็นเพื่อนผม 2 คนน่ะครับ พี่เขาให้มาเฝ้าเพื่อมีไรเกิดขึ้นในวันแข่งเพราะพี่เขากลัวพี่ไม่มีสมาธิ"

   "อืมม...................แค่นี้พี่ก็หายห่วงแล้วล่ะ"

  "งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะจะไปหาซื้อไรมากินเพิ่ม...ของในตู้หมดแล้ว"

  "ครับ"

  แอ๊ดดดดด...................................

  "น้ำหวาน....มาทำไม"

  "ก็เห็นว่าซันมีคนใหม่...ก็เลยอยากรู้ว่าใคร"

  "ใช่...ซันมีคนใหม่.....แล้วเขาก็ดีกว่าเธอหลายเท่าด้วย!!!!!"

  "หรอ...สงสัยลีลาเด็ดสิท่า...ซันถึงหลงมันมากขนาดนี้"

  "บอกไว้เลยนะว่าซันรักคนๆนี้ด้วยใจจริงไม่ใช่หน้าตาหรือลีลาแบบที่เธอคิดหรอก......"

  "พี่ซัน...มีอะไรหรอ.....แล้วนี่ใครครับ"

  "นังนี่หรอ.....ผู้ชายนี่นา...ซันเดี๋ยวนี่นายเป็นเกย์หรอ......."

  "ใช่....ผมรักเชล แล้วก็รักมากด้วยเพื่อนคนอื่นก็รู้แล้วเขาก็ไม่เห็นตีตัวออกห่างผมเหมือนตอนที่ผมคบกับคุณ!!"

  "หรอ.......................สงสัยไม่จริงล่ะมั้ง"

  "ไม่จริงอะไรยัยน้ำพิษ........"

  "นี่ไอ้เซนแกเอาพวกมารุมฉันหรอ"

  "เปล่าแค่เอามาเฝ้าน้องเท่านั้นเอง"

  "ใครๆ น้องแก"

  "ก็นี่ไง....เชล..น้องเราเอง"

  "น้อง....หรือว่าเด็กใหม่กันแน่"

  "ถ้าคนนี้เด็กเรา..ไอ้ซันไม่ได้แอ้มหรอกขอบอก...เธออย่ามาหาเรื่องนะไอ้ซันมันชกไปไอ้พัทไปเพราะเรื่องนี้นะ...ไม่แน่เธออาจเป็นรายต่อไป"

  "ไอ้บ้า......กรี๊ดดดดดดดดดด"

  "โอ๊ย......นี่หยุดโหยหวนได้มั้ย......"

  "ไอ้เด็กบ้าแก.....แก"

  "หยุดนะเว้ย.....เฮ้ยไอ้น้อง ...ไปจับตัวผู้หญิงคนนี้ไว้แล้วเอาลงไปจากตึกด่วน!!!!............" ไอ้เซนบอก..รุ่นน้องผู้ชายในทีมบาสที่ส่งมาอยู่เป็นเพื่อนผม

  "อืมม.....เอาแบบไหนดีล่ะ"

  "สุดแรงเกิด.......เร็วดิเดี๋ยวน้องกูแขนหัก"

  "เออ...........หวานมานี่"

  "ไม่ไปไอ้บ้าไม่ไป...ชั้นไม่ไป..ปล่อย....."  แล้วร่างน้ำหวานก็ถูกหิ้วออกไปอย่างง่ายดายโดยบอดี้การ์ด

  "นี่พี่ซันพี่คบมันไปได้ไงเนี่ยเสียงอย่างกับเปรด..........."

  "ก็แรกๆ พี่เขาก็ดีแต่หลังๆ...."

  "พอเลยพอพี่จะไปซื้อของไม่ใช่หรอก็ไปสิ............................."

   "เออ......ลืมเลย งั้นพี่ไปก่อนนะ"

  ฟอด................ผมหอมแก้มนิ่มๆแล้วชิ่งวิ่งออกมาอย่างรวดเร็วก่อนที่เชล จะโวยใส่ผม

   เชล

  อีต้าพี่บ้าแฟนก็ไม่ใช่...มาหอมเราได้ไง......โอ๊ย!แต่เสียงกรี๊ดยัยนั่นมันสุดยอดจริงๆ...เสียงเนี่ยทำแก้วแตกได้เลยนะเนี่ย.........

  เฮ้อ....เมื่อใหร่จะเปลี่ยนตารางสอนซักทีจะได้หยุด......น่าเบื่อ......

   สองเดือนต่อมา

   ไม่นานวันแข่งก็มาถึง....ผมไปเชียร์พี่เขาติดที่พักเลยพอดีอาจาร์ให้สิทธิพิเศษ..........พอพี่เขามาพักผมก็เรื่มทำหน้าที่เป็น 'ผู้จัดการ(ชีวิต)' บริการอย่างเต็มที่...........สุดท้ายโรงเรียนเราก็ได้ชัยชนะมาครอง..........เพราะลูกสุดท้ายก่อนหมดเวลาของพี่ซัน......เฮ้

   ซัน

  วันนี้แหละที่ผมจะขอน้องมันเป็นแฟนและต่อหน้าคนทั้งทีมเลย.....................................

  และแล้วเวลานั้นก็มาถึงตอนที่ถ่ายรูปรวมทั้งหมดมีห้อง 4/A 5/A 6/A มาถ่ายรูปด้วยกัน พอถ่ายเสร็จผมก็บอกให้ทุกคยอยู่ก่อนแล้วเรียกเชลมาข้างหน้าแล้วก็คุกเข่าลงต่อหน้ามันแล้วพูดว่า

  "เชล.....เป็นแฟนกับพี่นะ"    

  "เอ่อ......คือว่า"

  "รับเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ทุกคนเชียร์และลุ้นให้ผม

  "เอ่อ......คือ.....ก็ได้ฮะ"

  "เย้........." ผมกระโดดเด้งดีใจใหญ่เลยครับทุกคนก็น่าจะยินดีกับผมนะ....ไชโย