Unlimited Love นายตัวดี..ขอจุ๊บทีนะคะ

8.1

เขียนโดย PSkip

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.52 น.

8 ตอน

4 วิจารณ์

11.87K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

8) Chapter 8

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

Mochi's Part

ฉันมาหาคิรินตามนัด เราไปร้านกาแฟแล้วก็แวะเข้ากิฟต์ชอปในห้างXXX

"ฉันลืมของของเพื่อนไว้ที่โรงแรมXXXอะ เธอไปเป็นเพื่อนฉันเอาของได้มั้ย"

"ได้สิ" แล้วเขาก็พาฉันขับรถมา

....

ณ โรงแรมXXX

"ฉันไปเอาของที่เคาน์เตอร์แปปนึงนะ เธอรออยู่ข้างนอกนี่แหละ"

"ได้ๆ" อืม..นี่มันโรงแรมดังที่ขึ้นชื่อว่าเหมาะแก่การ เอ่อ...#@$%!กันนี่นา == แล้วคิรินจะมาที่
นี่ทำไม
ตื๊ด...ตื๊ด เสียงโทรศัพท์ดัง นายเอเชีย -__- โทรมาทำไมเนี้ยยยย
"ว่าไง" ฉันกรอกเสียงลงไป

[เธออยู่ไหน]

"ฉันอยู่ที่ เฮ้ย นายจะพาฉันไปไหน ฉันไม่เข้าไปนะ ปล่อย!!..." ฉันโวยวายเมื่อมีมือใครไม่รู้มา
ล็อกคอฉันไว้แล้วลากขึ้นมาในโรงแรม ไม่ดีแน่แล้ว

[เฮ้ยโมจิ เธอเป็นอะไร!?!]

"ช่วยฉันด้วย ฉันอยู่ที่โรงแรม XXX"

[ได้ รอก่อนนะ] เอเชียวางสายไปแล้ว ฉันรีบเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกง โอ๊ย!!!! ไอ้บ้านี่
มันจะลากฉันไปไหน ถ้ามันลากฉันไปทำมิดีมิร้ายละ == ฉันยังไม่อยากเสียเวอร์จิ้นน๊า T^T

ตุ้บ!! ไอ้บ้านั้นโยนฉันลงบนเตียง เจ็บนะโว้ย!! == ฉันรีบหันไปดูว่าเป็นใคร
.
.
.
ช็อก...คิริน แฟนฉันเอง

"คิริน นายลากฉันมาทำไม" ฉันถาม หน้าเขาตอนนี้ดูไม่น่าไว้ใจและก็ดูหื่นมากเลย

"หึหึ โมจิ ตลอดเวลาที่เราคบกัน เธอไม่เคยให้ฉันทำอะไรเธอมากกว่าการกอดเลย เธอรู้มั้ยว่าฉัน
ทนข่มใจมากแค่ไหน วันนี้แหละ ฮ่าๆ" คิรินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แล้วเขาก็เข้ามานอนคร่อมฉัน
เขาเริ่มซุกไซ้ซอกคอฉัน..

"ฮึก นายคบฉัน เพื่อหวังแค่เรื่องแบบนี้หรอ" น้ำตาฉันไหลอาบแก้ม ตลอดเวลา ฉันคิดว่าเขารัก
ฉันจริงๆ ไม่ใช่แค่หวังเพียงร่างกาย ฉันรักเขาจากใจจริงมาตลอด แต่เขากลับมาย่ำยีหัวใจแบบนี้....

"หึๆ ไร้เดียงสาจริงๆนะเธอเนี้ย เธอคิดว่าฉันจะรักผู้หญิงที่หวงเนื้อหวงตัวแบบเธอหรอ เหอะ น่า
เบื่อ!! สมัยนี้ผู้ชายมันก็หวังแต่เรื่องบนเตียงแบบนี้แหละ รู้ไว้ซะ!!!" คิรินตะคอกใส่หน้าฉัน...เจ็บ
ฉันเจ็บ เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อของฉันทีละเม็ด จนเสื้อสายเดี่ยวชั้นในกับขอบบราสีดำ
เขาโยนเสื้อของฉันแล้วฉีกเสื้อชั้นในสายเดี่ยว เผยให้เห็นเนินอกและบราสีดำ

"อย่า อย่าทำอะไรฉันนะ!!" ฉันอ้อนวอนทั้งน้ำตา

"หึๆ ฉันอดใจมานานแล้ว เห็นทีคงไม่ได้นะสาวน้อย" ใบหน้าหื่นกระหายของเขาเข้ามาซุกตรง
ซอกคออีกครั้ง และกำลังเลื่อนไปที่หน้าอก แต่ทว่า...
ปัง!!! เสียงถีบประตูห้องและร่างของผู้ชายคนที่ฉันคุ้นเคยเข้ามาดึงคอเสื้อของคิรินและสวนหมัด
เข้าไปอย่างจังจนสลบ ฉันรีบตะครุบเสื้อที่คิรินโยนออกไปและใส่ให้เรียบร้อย

"เธอเป็นอะไรรึเปล่า" เอเชียถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ฉันส่ายหน้า เอเชียพาฉันวิ่งลงไปก่อนที่
คิรินจะฟิ้น เขาพาฉันขับรถออกมาทันที
ระหว่างทาง ฉันได้แต่ร้องไห้ ส่วนเขาก็นั่งเงียบปล่อยให้ฉันระบายออกมา
....

"เธอ ไม่เป้นอะไรใช่มั้ย โดนมันทำอะไรตรงไหนรึเปล่า" เอเชียถาม ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนโซฟาที่บ้าน

"ไม่เป็นไร ดดนเขาไซ้คอนิดหน่อยหนะ แล้วนายละ โดนตรงไหรรึเปล่า" เพราะตอนที่เขาสวน
หมัดใส่คิริน คิรินก็สู้กลับมาเหมือนกัน แต่เอเชียต่อยเขาสลบไปก่อน

"ถ้าฉันเป็น เธอจะทำไมแผลให้ฉันมั้ย ^^" เอเชียถามยิ้มๆ อีตาบ้านี่ -//-

"ไม่" ฉันตอบเล่นๆ อีตาเอเชียทำแก้มป่องแบบงอนๆ น่ารักดีจัง ><

"ฉันล้อเล่น นายอุตส่าไปช่วยฉัน ฉันก็ต้องตอบแทนสิ" เขายิ้มทันทีแล้วชี้ว่ามีตรงไหนเป้นแผล
บ้าง ฉันลุกไปหยิบกล่องยาเล็กๆมา สังเกตดูดีๆแล้ว แผลเขาก็เยอะเหมือนกันนะเนี้ย เพราะฉัน
แท้ๆ T^T ฉันเริ่มทำแผลให้เขาอย่างเบามือ รู้ตัวอีกทีคนตัวใหญ่ก็เชยคางฉันขึ้นมาให้สบตากับ
เขา เขินวะ -////-

"เธอรู้มั้ย ว่าตอนที่ฉันรู้ว่าเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย ฉันเป้นห่วงเธอมาก ฉันร้อนรนรีบขับรถไปช่วย
เธอ ฉันว่า..."

"ว่า...?"

"ฉัน...ชอบเธอ" ห้ะ O//o เขา เขาบอกชอบฉันหรอ ไม่ทันไร เอเชียก็ดึงฉันไปกอดแล้วก็จูบ
สัมผัสอ่อนโยนของเขา... ฉันไม่ขัดขืน ปล่อยให้เขาจูบอยู่ เนินนาน......

****************************************

ตอน 7

สารบัญ