Unlimited Love นายตัวดี..ขอจุ๊บทีนะคะ

8.1

เขียนโดย PSkip

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.52 น.

  8 ตอน
  4 วิจารณ์
  11.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) Chapter 7

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โอเค...... ฉันนั่งทำใจไว้อาลัยให้ตัวเองอยู่ในห้องเกือบครึ่งชั่วโมง  จนสติเป็นปกติ  ฉันจึงลุกไปอาบน้ำ  

แอ๊ด.....ย่อง  ย่อง  ย่อง  ฉันค่อยๆย่องไปเข้าห้องน้ำให้เบาที่สุด  จะได้ไม่เจออีตาบ้าผู้ทำให้ฉันสติเสีย T T 

ปึง~ เฮ้อ ฉันเข้าห้องน้ำได้อย่างปลอดภัย  ฉันถอดเสื้อ ถอดกางเกง แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัว ไปที่ฝั่งอาบน้ำ

ฉันปิดม่านกั้นและเปิดฝักบัว ซ่าๆ~  อ่าา น้ำอุ่นนี่มันสบายจริงๆน้า ^^  

กึกๆ  แอ๊ด.. เฮ้ย  เสียงไรอะ เสียงเหมือนมีคนเปิดประตูเข้ามา 

"ใครอะ"

เงียบ......

"ใคร!!"  ได้  ไม่ตอบใช่มั้ย  ฉันเลยขว้างขวดแชมพูผ้านม่านไป  

ฟิ้ว~~ แชมพูพิฆาตเร็วกว่าแสงได้ไปประดับที่หัวบุคคลนิรนาม 

 

"โอ้ย!!! ฉันเอง  ยัยบ้า"  อ้าว  อีตาเอเชีย แล้วเข้ามาทำไมฟะ ==

 

"นายเข้ามาทำไมเนี้ยย ฉันรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง" นี่ยังดีนะที่มีม่านบัง  ไม่งั้นอีตาเอเชียคงเห็น..=////=

 

"อ้าว  ก็ประตูมันไม่ได้ล็อก  แล้วเมื่อวานฉันตากกางเกงในไว้ในนั้น  เอาให้หน่อยเดะ"  กะ กะ กางเกงใน!  เขาให้

ฉันเอากางเกงในของเขาไปให้หรอ!!!=0=

"ไม่โว้ยยย"  

 

"งั้นฉันเขาไปนะ"  เฮ้ยยย  ถ้าเขาเข้ามาเขาก็เห็น...อ๊ากๆๆ แม้ฉันจะนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ก็เหอะ มันก็ยังโหวงๆอยู่ดี -//-

 

"เฮ้ยๆ  ไม่ต้องเข้ามาเลยนะ  ฉันหยิบให้ก็ได้  ไปรอข้างนอกด้วย อยู่ตรงไหนละ -*- "

 

"ตรงราวแขวนอะ" อ้อ  นั่นไงกางเกงในสีขาว  แล้วทำไมตอนฉันแขวนผ้าเช็ดตัวฉันไม่เห็นวะ -0-

ฉันหยิบกกน.ไปให้เขาข้างนอก 

 

"ขอบใจ...O0o"  จ้องฉันทำไมวะ ฉันมองตามที่เขาจ้อง 

เย้ย!! ฉันรีบปิดตัว(นุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่นะๆ- -) 

"ฮ่าๆ ขาวนะเธออะ ^^"  อ๊ากกกก  ฉันเตะผ่าหมากอีตานั้นไปหนึ่งทีแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ  ขาวหรอ =//////=

 

ฉันอาบน้ำต่อจนเสร็จแล้วเดินเข้าห้อง  

ตื๊ด  ตื๊ด... เสียงโทรศัพท์เข้า  จากคิริน(แฟนฉันเอง)

"ฮัลโหล"

[โมจิ  ว่างมั้ย]

"ว่างสิๆ"

[มาเที่ยวกันมั้ย ที่ห้างXXXนะ ฉันคิดถึงเธอมากเลย ได้ยินว่าโดนทำโทษ]

"ได้สิๆ ฉันก็คิดถึงนาย  แล้วเจอกันนะ  จุ้บจุ้บ"

[ค้าบบบ ^^]

 

ฉันแต่งตัวด้วยกางเกงยีนฟอกเอวสูงและเสื้อแขนกุดลายสก๊อต  ผมยุ่งๆก็จัดการมัดมวยสูง

 

พร้อมแล้ววว  ><!! 

 

"เธอจะไปในอะ -0-"  อีตาเอเชียถาม

 

"ไปหาแฟน"  ฉันตอบเสียงเรียบ

 

"ที่ไหน"  ทำไมเขาต้องเสียงไม่พอใจด้วยวะ -_-++

 

"ห้างXXX ไปละ  บ๊ายบาย"  ฉันโบกมือบ๊ายบายเขา  ดูทำหน้าดิ  บูดเป็นตูดหมึกเลย ฉันทำไรผิด

เนี้ยยย  

 

 

 

Asia's Part

 

ผมทำหน้าบูดเป็นตูดเมื่อเห็นยัยโมจิออกไปข้างนอก  ไปหาแฟนด้วยนะ  ไม่รักนวลสงวนตัวเลย - -

ความจริงผมก็เอ่อ มีแฟนมั้ง  ก็มิริน ผู้หญิงที่มาหาผมเมื่อวานนั้นแหละ จะว่าแฟนก็ไม่ใช่เท่าไหร่

เพราะเหมือนเธอจะคิดไปเองมากกว่า  ผมก็เกรงใจเธอเพราะพ่อแม่พวกเราสนิทกัน  

....

แอบตามไปดีมั้ยนะ

.

.

.

.

.

.

.

ว่าแล้วนั้น  ขาทั้งสองข้างของผมก็เดินตามไป  ห้างXXXมันอยู่ใกล้หนะเลยไม่ต้องใช้รถ 

อ๊ะนั่นไง  แหม สวีทกับแฟนซะ -__-^^  โมจิกับแฟนนั่งอยู่ในร้านกาแฟร้านหนึ่ง  ผมตามเข้าไป

ในร้าน  นั่งโต๊ะข้างหลังยัยนั่น 

 

"รับอะไรดีคะ"  พนักงานหน้าหวานถาม

 

"เอาคาปูชิโน่แก้วนึงครับ " ผมตอบเสียงเบาๆเพื่อนไม่ให้ยัยนั่นได้ยินและคลุมฮู้ด

ซักพัก  พนักงานยกแก้วคาปูชิดน่มาให้  ผมยิ้มขอบคุณ

 

"ฉันโดนกักบริเวณกับผู้ชาย  เขาเป็นเพื่อนฉันเองแหละ"  เพื่อนหรอ! ฉันเห็นเธอตอนอาบน้ำ(แม้จะนุ่งผ้าเช็ดตัว)แล้วนะ  แถมจูบ(ทางอ้อม)กันแล้วด้วย  ชิ -3-

"ผู้ชาย?  ใครอะ "  แฟนยัยโมจิถาม

 

"ชื่อเอเชีย อายุเท่ากัน  อยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน"

 

"เขาทำอะไรเธอรึเปล่า "  โอ้ ผมลุ้นว่ายัยโมจิจะตอบว่าอะไร

 

"ไม่อะ"  ฮู้ว โล่ง เพราะถ้ายัยโมจิฟ้องแฟนเธอมาผมขี้เกียดมีปัญหา

 

"อืม..ถ้ามีอะไรก็บอกฉันได้นะ  ฉันจะไปต่อยมันถึงบ้านเลย ^^"  อ้าวไอ้นี่  วอนซะละ -*-

 

และพวกเขาก็เดินไปในห้าง  ผมรีบจ่ายเงินแล้วสะกดรอยตาม  มีความรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสตอล์ก

เกอร์เลยวะ -__-

ยัยโมจิ & แฟนเดินไปดูของที่ร้านกิฟต์ชอป  หือออ จู๋จี๋ซะ จะอ้วก ผมเดินออกมาจากร้านแล้วไปนั่ง

ที่เก้าอี้สาธารณะ  ผมรอคู่นั้นเดินออกมาจากร้าน เกือบครึ่งชั่วโมงละนะ ผมเดินไปดูในร้าน พบว่า

ไม่มีสองคนนั้นอยู่ในร้านแล้ว  ช่างเหอะ บางทีพวกเขาอาจเดินออกไปแล้วก็ได้  ผมเดินกลับมาที่

บ้านพัก

 

ตรู๊ด..ตรู๊ด  ผมโทรหาโมจิ

 

[ว่าไง]

 

"เธออยู่ไหน "

 

[ฉันอยู่ที่ เฮ้ย นายจะพาฉันไปไหน ฉันไม่เข้าไปนะ ปล่อย!!....]

 

"เฮ้ยโมจิ  เธอเป็นอะไร!?!"

 

[ช่วยฉันด้วย ฉันอยู่ที่โรงแรม XXX]

 

"ได้  รอก่อนนะ"  ผมวางสาย  ฮึ่ม..ผมว่าต้องเป็นฝีมือของแฟนยัยนั่นแน่ 

ผมหากุญแจรถบีเอ็มตัวเองแล้วรีบขับไป  ผมกลัว..กลัวว่าเธอจะเป้นอะไร 

แล้วทำไม..ผมถึงต้องกลัวขนาดนี้ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน...?

 

 

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา