คู่แค้นแสนรัก

     "   เป็นบ้าอะไรอีกหละ !!" หญิงสาวพยุ่งร่างเล็กขึ้นมา โวยวายลั่น

     " ยังมีหน้ามาเสแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอีกนะ  เธอนี้มันชั่วกว่าที่ชั้ลคิดจริงๆ" ภาคินเดินเข้าหานันทณาเรื่อยๆ หญิงสาวเดินถอยหลัง

     "   นายพูดเรื่องอะไร ชั้ลไม่เข้าใจ แล้วก็ออกไปจากบ้านชั้ลได้แล้ว"  หญิงสาวผวากับความน่ากลัวของชายหนุ่ม แต่น้ำเสียงจะดูเรียบเย็นแต่ทุกคำพูดขงเขามันแฝงไปด้วยความน่ากลัว

     "  ไม่เข้าใจหรอ  ไม่เข้าใจอะไร !!! เธอวางแผนได้เนียนมากนะ ส่งข้อความไปหาน้องสาวชั้ลให้มาช่วย สุดท้ายก็หลอกพาน้องสาวชั้ลไปขายตัวใช้หนี้ให้ผัวตัวเอง" แขนเล็กถูกกำแน่น ความโกรธแค้นของเขาเริ่มระบายลงบนแขนเล็กของเธอ หญิงสาวร้องไห้ ทั้งกลัวทั้งเสียใจ ทั้งเจ็บ

    "  ชั้ลไม่เข้าใจ ชั้ลไม่รู้เรื่อง ชั้ลไม่ได้ทำ นายไม่เชื่อใจชั้ลเลยหรอ ฮือ ฮือฮือ" หญิงสาวร้องไห้อ้อนวอน 

   
   "   เชื่อใจหรอ สำหรับเธอมันไม่มีอีกแล้วว  !!!! ชั้ลไม่คิดว่าเธอจะเลวไดขนาดนี้ ชั้ลไม่คิดเลยจริงๆ "

    "  นายเมามากแล้วนะ  นายตั้งสติก่อนสิ ชั้ลไม่ได้ทำ ชั้ลไม่เคยคิดจะทำด้วย ฮือออ ฮือออ ฮืออ นายฟังชั้ลก่อนสิ  ฮืออ ฮือออ" หญิงสาวยังคงร้องไห้อ้อนวอดและร้องหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อตอนนี้ร่างของเธอถูกเตียงลงบนเตียงอย่างแรง

    "  ในเมื่อเธอไม่รู้เรื่อง ว่าทำอะไรกับน้องสาวชั้ลไว้บ้าง ชั้ลจะทำให้เธอรู้เอง" 

    "  กรี๊ดดด !!!!!!   อย่า  !!!  ฟังชั้ลก่อนสิ  ฟังชั้ลก่อน  !!  ฮือออ ฮือออ ฮืออออ" ภาคินเริ่มระบายความแค้นโดยการซุกไซร้ตามซอกคอหญิงสาวอย่างป่าเถื่อนน

    "  ภาคิน อย่าทำแบบนี้ ฮือออ ฮือออ ฮือออ   อย่าทำแบบนี้สิ  ฮือออ ฮือออ ฮือออ"  เสียงร้องไห้ของหญิงสาว เวลานี้เป็นสิ่งที่หน้ารำคาญสำหรับเขา ภาคินหยุดเสียงร้องโดยการจูบปากเธออย่างดูดดื่ม มือเล็กพยามปกป้องตัวเองแต่ก็ถูกมือใหญ่จับไว้แน่น เธอกัดฟันแน่นเมื่อชายหนุ่มพยายามสอดแทรกลิ้นหน้าเข้าไปในโพร่งปากหวานของเธอ แต่สุดท้ายปากขอเธอถูกบีบอย่างแรงจนเธอจำต้องยอมอ้าปากรับลิ้นหน้าอย่างจำนน ร่างเล็กสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวด ทรมานและกลัวอย่างสุดขีด ครั้งนี้ภาคินไม่ปราณีเธอแม้แต่น้อย ชายหนุ่มถอนจูบแล้วลุกขึ้นมาถดเสื้อของตัวเองออก หญิงสาวพยามหนีแต่ก็ถูกกระชากอย่างแรง เขายังคงซุกไซร้ลอกคอเธอต่อไป 

    "   ภาคินนอย่าทำแบบนี้  ฮือ ฮือออ ฮือออ  อย่าทำ   กรี๊ดดดดด !!!" เธอร้องลั่นเมื่อชายหนุ่มใช้ลิ้นหน้าสัมผัสบริเวณซอกคอกจนถึงบริวณใบหนูของเธอ หญิงสาวพยามดิ้นหนี แต่ยิ่งดิ้นหนี ต่อสู้เค้ามากเท่านั้นเธอเองยิ่งเจ็บตัวมากขึ้นเท่านั้น  เค้าทำแบบนี้อยู่ครู่หนึ่ง เสื้อหญิงสาวห็ถูกเขากระชากออกจากแรง ชุดนอนถูกฉีกขาดอย่างไม่มีชิ้นดี  ชายหนุ่มมองเรือนร่างหญิงสาวที่เหลือเพียงชั้นในปกปิดร่างของเธอไว้

    "  ภาคินหยุดเยอะนะ ชั้ลกลัววว  ฮือออ ฮือออ ฮือออ  ภาคิน อย่าทำแบบนี้เลยนะ  ฮือออ ฮือออ   อย่าาาา  !!!!"บราที่ปกปิดเนิ่นอกอิ่มขงหญิงสาวถูกกระชากออกอย่างแรง เธอเอามือมาปกปิดมันไว้ แต่ก็ถูกชายหนุ่มกระชากจับไว้เหนือหัวเช่นเดิม  ชายหนุ่มเริ่มซุกไซร้เต้าคู่สวยอย่างกระหายและป่าเถื่อนที่สุด หญิงสาวดิ้นหนีอย่างสุดแรง น้ำตาไหลนองออกมาแทบเป็นสายธาร ตั่วสั้นสะท้าน หัวใจแทบสลายกับสิ่งที่เขากระทำ เธอทั้งกลัว ทั้งเสียใจเป็นที่สุด

    "  พี่ชายยย  อย่าทำอะไรซันเลยนะ  ซันข้อร้องหละ  ฮือออ ฮือออ ฮือออ" ภาคินหยุดกระทำ เงยขึ้นมามองหน้าหญิงสาวที่ร้องไห้จนตาบวมแต่ก็ยังกระทำต่อ  มือหนาเริ่มบีบเค้นเต้าคู่สวยอย่างแรง มืออีกข้างก็ฉุดรั้ง มือทั้งสองของหญิงสาวไว้ ใบหน้าก็ซุกไซรและดูดดื่มอย่างป่าเถื่อน

     
    "  พี่ชายยย  หยุดเถอะนะ  ฮือออ ฮืออ  ซันกลัวว  ฮือออ ฮือออ ฮือออ"  หญิงสาวพยามดึงมือออกมาจากมือใหญ่ของเขา เธอใช้มือเล็กตีไปยังแผ่นหลังอย่างแรง  แต่มันกับไม่ได้ช่วยอะไรเลยแถมยังเป็นผลร้ายกับตัวเธออีก ภาคินถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด ก่อนจะมากระชากกางเกงชั้นในของหญิงสาวออก

   "  อย่า !!!!  กริ๊ดดดด  !!!  อย่าทำ อย่าทำ ฮืออออ ฮืออออ ฮืออออ" ขาทั้งสองถูกแยกออกจากกันก่อนที่ชายหนุ่มจะซุกไซรยังกลีบกุหลาบ

   "  อย่า !!!  ฮือออ ฮือออ ฮือออ  อย่าทำแบบนี้  ฮือออ ฮือออ " หญิงสาวแทบขาดใจตาย ครั้งแรกของเธอ กับสิ่งที่เธอกำลงจะเสียใจ ให้กับความป่าเถื่อนของเขา ลิ้นหนาสัมผัสกับกลีบกุหลาบของหญิงสาว เธอสะดุ้งเฮือก ขนลุกฟูทั้งตัว เธอพยามระงับความรู้สึกประหลาดที่ปากฎขึ้น เธอกัดแขนตัวเองแน่นเมื่อระงับความรู้สึก ชายหนุ่มเมื่อเห็นการกระทำของหญิงสาวยิ่งแค้นและอย่างเอาชนะ เขาใช้ลิ้นสัมผัสกับกลัีบกุหลาบของเธอต่อไป หมายให้เธอมีอารมณ์รวมกับเขา หญิงสาวกัดแขนตัวเองแน่น จนเลือดไหลออกมา ชายหนุ่มหยุดการกระทำของเขา ก่อนจะกระชากแขนหญิงสาวมาดู

    " เกลียดั้ลมาก ใช่มั้ย ดีงั้นก็เกลียดให้สุดๆไปเลย เพราะชั้ลเองก็เกลียดเธอมากเหมือนกัน" สิ้นคำพูด ขาทั้งสองข้างของหญิงสาวพูดแยกของจากกันอย่างแรง เขาให้ส่วนกลางของร่างกายเขากระแทกเข้าไปในส่วนกลางของร่างกายเธออย่างแรง หญิงสาวสะดุ้งเฮือก ตาค้างเพราะความเจ็บปวด

    " กรี๊ดดด !!!   ฮือออ ฮืออออ  เอาออกไป  เอาออกไปป ฮือออ ฮือออ" ชายหนุ่มเริ่มระบายความโกรธแค้นของตัวเอง จนไม่สนใจในความเจ็บปวดของหญิงสาว ในขณะที่หญิงสาวร้องไห้ลั่นด้วยความเจ็บปวด เขาระบายอารมณ์กับร่างกายของเธอจนถึงขีดสุด ก่อนจะถอดมันออกมาจากส่วนกลางของร่างหญิงสาว เลือดบริสุทธิ์ไหลออกมาอย่างมาก มันคือพยามแห่งความป่าเถื่อนที่เขากระทำกับเธออย่างเลือดเย็น เขามองมันอย่างสะใจ ก่อนจะมองใบหน้าหญิงสาวที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา ดวงตาหวานขงเธอที่เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง เธอกระชากผ้าห่มมาคุ้มร่างของตัวเอง แต่ถูกชายหนุ่มดึงกระชากมันออก หญิงสาวร้องไห้หนักกับสิ่งที่เสียใจ ชายหนุ่มมองเรือนร่างของเธอ แขนทน ข้อมือ ที่ช้ำจากการถูกบีบ ซอกคอ อกอิ่ม จนถึงหน้าท้องที่แบนราบเต็มไปด้วยรอยจ้ำแดงๆที่เขาตีตราไว้ เลือดบริสุทธิ์ที่เยอะเต็มผ้าปูที่นอน 

    " ชั้ลเหมือนจะดีใจนะที่ชั้ลเป็นคนแรกของเธอ แต่มันรู้สึกสะใจมากกว่าวะ " ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวอย่างเหยียดหยาม

   " ชั้ลจะไม่มีวันให้อภัยนาย ฮืออ ฮืออ ฮือออ"  หญิงสาวยังคงร้องไห้หนัก

   "  ชั้ลก็ไม่ได้หวังะไรจากเธอยู่แล้ว เพราะชั้ลได้ในสิ่งที่ชั้ลต้องการแล้ว" ชายหนุ่มหยิบเสื้อผ้าตัวเองแล้วเดินออกจากห้องไป

   "  ทำไมพี่ทำกับชั้ลขนาดนี้ ฮือออ ฮือออ ฮือออ ทำไมพี่เกลียดชั้ลขนาดนี้ ฮือออ ฮือออ ฮืออ" หญิงสาวนั่งโอบกอดตัวเองแน่น ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

    เช้าตรู่ของวันใหม่ หญิงสาวยังคงนอนร้องไห้ไม่หยุดกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไป  ไม่นานนัก เขาก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับจานข้าวที่ถูกลงมาบนโต๊ะเล็กข้างหัวเตียง

   " กินซะ" 

   " ชั้ลไม่หิว" 

   " บอกให้กินไงวะ !!!" ภาคินกระชากแขนนันทณาที่นอนร้องไห้ขึ้นมา 

   "  ไม่กิน !!!" หญิงสาวที่อยู่ให้อารมณ์โกรธจัดไม่แพ้เขา

   " บอกให้กินก็กินสิวะ !!!"  ชายหนุ่มบีบปากหญิงสาว แล้วตักข้าวยัดใส่ปากเธอ  หญิงสาวพ่นข้าวใส่หน้าชายหนุ่ม ก่อนจะหยิบจานขึ้นมาเควี้ยงใส่ใบหน้าชายหนุ่ม ตอนนี้ที่หน้าและผมของเขาเลอะไปหมด ความโกรธเริ่มทวีคูณขึ้น

   " ไม่กินข้าวก็กินอย่างอื่นแทนข้าวแล้วกัน"  ร่างหญิงสาวถูกผลักลงสู่เตียง ชายหนุ่มเริ่มซุกไซรซอกคอหญิสาว มือข้างหนึ่งก็ฉุดรั่งมือเธอไว้เหนือหัว อีกข้างก็พยามกระชากเสื้อของเธอออก

   " ปล่อย ปล่อย ปล่อย !!!!  ฮือออ ฮืออ ฮือออ " ไม่นานเสื้อผ้าก็เธอก็ถูกปลดออกจนหมด รวมทั้งชั้นในทั้งหมด ชายหนุ่มเริ่มใช้มือหนาบีบเค้นเต้าสวยของเธอ โดนมีมือเล็กที่พยามปัดมือใหญ่เพื่ปกป้องตัวเอง

     "  อย่า อย่า  ฮือออ ฮือออ ฮืออออ"  น้ำตาเริ่มไหลนองไม่ขาดสาย  ชายหนุ่มก็ซุกไซรเต้าสวยและดูดดื่มกับมันอย่างหนำใจ ให้สมกับความผิดที่เธอกระทำ

     "  หยุดเถอะนะ  หยุดเถอะ   พี่ชาย อย่าทำแบบนี้กับซันอีกเลยนะะ  หยุดเถอะนะ ฮือออ ฮือออฮือออ" เสียงร้องไห้คร่ำครวญของเธอ มันช่างหน้ารำคาญสำหรับเขา ภาคินหยุดเสียงหน้ารำคาญด้วยการจูบปากเธอและบดขยี้มันอย่างแรง หญิงสาวพยามเบือนหน้าหนี แต่ก็ถูกเขาบีบกรามจนต้องอ้าปากรีบลิ้นหน้าของเขา ภาคินเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด แล้วหันมากระทำกับกลีบกุหลาบของเธอ ขาทั้งสองถูกแหกออกจากกัน ชายหนุ่มใช้ลิ้นสัมผัสกับกลีบกุหลาบอย่างกระหาย

   
     "  อย่าาา อย่าาา  กร๊ดดดด !!!   ฮืออ ฮือออ ฮือออ" หญิงสาวสะดุ้งเฮือกเมื่อลิ้นหนาของชายหนุ่มมาสัมผัสกับกุหลาบของเธอ เธอเริ่มกัดแขนตัวเองเมื่อระงับความต้องการที่ถุกเขาปลุกมันขึ้นมา ทำให้เขายิ่งอยากเอาชนะเธอ ชายหนุ่มจับแขนหญิงสาวทั้งสองข้างไว้ แล้วกระทำเช่นเดิมกับเธอต่อไป หญิงสาวกัดกระพุ้งแก้มของตัวเองจนเลือดไหลออกมา เขาจึงหยุดการกระทำ

      " คิดว่าทำแบบนี้แล้วจะชนะชั้ลหรอ " ชายหนุ่มลุกขึ้นมาดูแผลหญิงสาว ความโมโหทวีขึ้นมาอีก เขายัดเยียดสวนกลางของร่างกายเขาเข้าไปในส่วนกลางของร่างกายเธอย่างรุนแรง และเริ่มระบายความโกรธกับร่างกายของเธอ จนถึงที่สุด ก่อนจะปล่อยสายธารเข้าสู่่ร่างของเธอ แล้วถอนมันออกมา ก่อนจะหันมองใบหน้าเธอที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา 

    "  ซัน ซัน" ชายหนุ่มตกใจหนัก เมื่อพบว่าหญิงสาวนอนไรสติอยู่ตรงหน้า เขาพยามปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมา

    "  ซัน  ตื่นๆ ซัน ๆ " แต่ก็ยังพบกับความว่างเปล่า 

    "  ตัวร้อนยังกับไฟ  ซัน ซัน" ภาคินแตะหน้าผากหญิงสาว เขาปลุกเรียกเท่าไหร่เธอก็ไม่ยอมตื่น ภาคิน รีบเอาน้ำใส่อ่างเล็กพร้อมผ้ามาเช็ดตัวหญิงสาวและทำความสะอาดเรือนร่างทุกส่วนของเธอ

ข้อมือ ต้นแขนที่มีรอยช้ำ หลายจุด เรือนร่างลำตัวของเธอเต็มไปด้วยรอยตราที่มาจากเขา ดวงตาที่บวมมากกับการร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน และส่วนห่วงแหนของเธอที่ถูกกระทำอย่างทารุณ  ภาคินสวมใส่เสื้อผ้าให้กับเธอและอยู่ดูแล เช็ดตัวให้เธอ จนเธอได้สติ  หญิงสาวพยุ่งร่างถอยหนีชายหนุ่มและเริ่มร้องไห้ออกมาอีกแล้ว

    "  อย่ามายุ่งกับชั้ล ฮืออ ฮืออ ฮืออ  ออกไป ออกไป ฮือออ ฮือออ ฮือออ" เธอโอบกอดร่างของตัวเองไว้

 
    " เธอไม่สบายอยู่นะ แล้วหยุดร้องไห้สักทีได้มั้ย มันน่ารำคาญ"  ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด

    "  ทำไม พี่จะทำอะไรอีก พีชายจะข่มขืนซันอีกใช่มั้ย ฮืออ ฮือออ ฮืออ  ถ้าเกลียดซันมาพี่ก็ฆ่าชั้ลให้ตายไปเลย ฮืออ ฮือ ฮืออ ตายทั้งเป็นแบบนี้มันทรมานกว่าโดยฆ่าตายซะอีก  ฮืออ ฮืออ ฮืออ ซันอุส่าห์ไว้ใจ เชื่อใจพี่ คิดว่านอกจากพี่อิฐกับพี่โอแล้ว ยังมีพี่ชายที่ซันอยู่ด้วยแล้วปลอดภัย  แต่ซันก็คิดผิด สุดท้ายพี่ก็ทำร้ายซัน ฮืออ ฮืออ ฮืออ  ซันรู้ว่าพี่เกลียดซัน ไม่ชอบซัน  พี่คงอยากให้ซันตายๆ ไปให้พ้นๆสินะ พี่ไม่เคยเชื่อใจซันเลย ซันบอกแล้วไงว่าซันไม่ได้เกลียดอิณ ซันไม่ได้เกลียดอิณ ซันไม่ได้ทำร้ายอิณ !! พี่ไม่เคยเชื่อเลย พี่ไม่เชื่ออะไรสักอย่าง  !! พี่ไม่เคยเชื่อใครนอกจากตัวเอง !!! ฮืออ ฮืออ ฮืออ  เมื่อคืนซันยังหลอกตัวเองว่าที่พี่ทำไปเพราะพี่เมา แต่วันนี้พี่ตั้งใจ พี่ตั้งใจทำร้ายซัน !!! ฮืออ ฮือออ ฮืออ ซันเกลียด !! เกลียด !!! เกลียด !!!!!" หญิงสาวร้องไห้ฟูมฟายหนักก่อนจะเป็นลมไป  ภาคินรู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้กันกับสิ่งที่เขากระทำกับเธอ

   " ซัน ซัน ฟื้นสิซัน ซัน" ชายหนุ่มประคดร่างหญิงสาวท่ไร้สติมาอยู่ในอ้อมกอด ดวงใจของเขาก้สลายไปดั่งดวงใจของเธอ

  " ซัน  พี่ขอโทษซัน  " ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวมาไว้บนเตียง ก่อนจะขึ้นมานั่งข้างๆร่างเล็กที่ไร่สติ  ชายหนุ่มโอมกอดร่งเล็กไว้ในอ้อมกอดเขา ดวงตาเศร้ามองรู้สึกผิดกับสิ่งที่เขากระทำกับเธอ