คู่แค้นแสนรัก
8.3
เขียนโดย กลางสายฝน
วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 01.08 น.
47 ตอน
3 วิจารณ์
70.28K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2557 01.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) เตรียมรับมือ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ไร่ส้ม อธิพัฒน์ธนากร
" จะร้องไห้ตกใจ อะไรกันนักหนาวะ กับอีแค่โดนตูน "
" พี่ชาย พูดกับใครค่ะ " อิณทินี เดินเข้ามาหาภาคินที่นั่งบนพรึมพรำอยู่ภายในห้องทำงาน
" ป่าวๆ ไม่มีอะไร อิณ แน่ใจแล้วใช่มั้ยว่าจะไปอยู่ที่นั่น "
"ค่ะ อิณ ตัดสินใจแล้ว อิณสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดี พี่ชายไม่ต้องเป็นห่วงนะ"
" แล้วจะไปเมื่อไหร่ "
" คุณโอนุชิต บอกว่าจะรอให้คุณซันหายดีก่อน แล้วจะคุยเรื่องนี้กันอีกที ... เมื่อกี้พี่ไปไหนมาค่ะ ไปตั้งนาน "
" เอ่ออ ไปธุระมา ไม่มีอะไร ไม่ได้ไปไหนอีกเลย รีบกลับบ้านเลย "
" ตอบเยอะไปนะค่ะ มีอะไรรึป่าว พี่ไม่ได้ไปทำอะไรผิดๆมาใช่มั้ย" หญิงสาวถามด้วยความสงสัย ... ทำไมพี่ชายของเข้าดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ
" ไม่มีอะไรน๊าา ออกไปได้แล้ว พี่จะทำงาน " หลังจากที่หญิงสาวเดินออกไปจากห้องทำงาน ชายหนุ่มร่างสูง ก็เลื่อนมือมาจับริมฝีปากหนา ' นานแล้วสินะที่ชั้ลไม่ได้รับสัมผัสนี้จากผู้หญิง ตั้งแต่เธอจากชั้ลไป เมษา กลับมาหาชั้ลได้ไหมคนดีคนดี
บ้านรัตนาพิพัฒน์
"คุณหนู กลับมาแล้ว เป็นยังไงบ้างค่ะ ยังเจ็บตรงไหนอีกหรือป่าว นมเตรียมกับข้าวที่คุณหนูชอบไว้เต็มเลย" นมแจ่ม เดินออกมารอรับหญิงสาวที่หน้าบ้านด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความดีใจ
"ซันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะนม แค่นี้สบายมาก จิ๊บๆ" นันทณาเดินเข้าสู่ออ้มกอด ของหญิงสาวสูงวัยร่างท้อม
"งั้นไปกินข้าวกันนะค่ะ" "ค่ะนม" นันทณาและนมแจ่มเดินเข้าบ้านไป ในขณะที่ โอนุชิต และอิฐทินนท์ กำลังยืนคุยอะไรบ้างอย่างกันอยู่
"แกจะเอายังไงต่อไปไอโอ"
"ผมจะรับเธอเข้ามาอยู่ที่นี้ อย่างน้อยก็ช่วยกันท่าแพรวาไม่ให้มายุ่งกับผม "
"ก็ดีนะ ดีแล้วที่แกทำแบบนี้อย่างน้อยชั้ลก็จะได้หมดห่วง เรื่องแพรวา "
" พี่รู้ด้วยหรอ ว่าแพรมาคบกับผมเพราะเหตุผลอะไร "
" รู้สิ แล้วก็รู้ด้วยว่าไอเมฆา พี่ชายแพรวา หวังอะไรจากยัยซันอยู่ อยู่นี้แกต้องอยู่แลน้องให้ดีๆนะ อย่าให้เป็นเหมือนครั้งก่อน ชั้ลจะกลับมาฆ่าแกแน่ไอโอ" อิฐทินนท์ พูดจบก็เดินเข้าบ้านไปรับประทานอาหาร
"พี่อิฐ พี่ฟ้า จะกลับสวิต แล้วหรอค่ะ"
"ใช่ พรุ่งนี้ก็กลับแล้วหละ เราอยู่ที่นี้ดูแลตัวเองด้วยนะ" ปลายฟ้า พูดพร้อมกับลูบผมของหญิงสาว
"เร็วจัง บ้านก็เงียบอีกนะสิ ไอตัวแสบก็กลับอีก ซันจะเล่นกับใครเนี่ย" หญิงสาวบ่นๆ แล้วอุ้มหลานชายมาหอมแก้มอย่างหมั่นเขี้ยว
"อีกไม่เกิน 3 วัน ก็จะมีสมาชิกใหม่ของบ้านเข้ามา เดี๋ยวเธอก็มีเพื่อนเล่น เพื่อนวัยเดียวกันด้วยนะ " อิฐทินนท์พูดขึ้นมา
"ใคร คงไม่ใช่ ยัยผู้หญิงขายตัวคนนั้นหรอกนะค่ะ" หญิงสาวพูดขึ้นด้วยความรู้สึกเหยียดหยาม
"ใช่ !!" อิฐทินนท์พูด แล้วก็เดินมาจับมือปลายฟ้า ขึ้นรถ ทันที ทางด้านของโอนุชิตที่ยืนวงสนทนาอยู่ด้วย ก็กำลังเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ และขึ้นรถขับออกไปในทันที
"พี่อิฐกลับมาคุยกับซันก่อน พี่อิฐ กลับมาสิ โอ ๆๆๆๆ กลับมาคุยกับซันก่อน โอออออ" หญิงสาวยืนงุงงงกับคำตอบของพี่ชาย นี้เธอต้องอยู่ร่วทบ้านกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆหรอ ไม่ได้การแล้วหละ
" จะร้องไห้ตกใจ อะไรกันนักหนาวะ กับอีแค่โดนตูน "
" พี่ชาย พูดกับใครค่ะ " อิณทินี เดินเข้ามาหาภาคินที่นั่งบนพรึมพรำอยู่ภายในห้องทำงาน
" ป่าวๆ ไม่มีอะไร อิณ แน่ใจแล้วใช่มั้ยว่าจะไปอยู่ที่นั่น "
"ค่ะ อิณ ตัดสินใจแล้ว อิณสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดี พี่ชายไม่ต้องเป็นห่วงนะ"
" แล้วจะไปเมื่อไหร่ "
" คุณโอนุชิต บอกว่าจะรอให้คุณซันหายดีก่อน แล้วจะคุยเรื่องนี้กันอีกที ... เมื่อกี้พี่ไปไหนมาค่ะ ไปตั้งนาน "
" เอ่ออ ไปธุระมา ไม่มีอะไร ไม่ได้ไปไหนอีกเลย รีบกลับบ้านเลย "
" ตอบเยอะไปนะค่ะ มีอะไรรึป่าว พี่ไม่ได้ไปทำอะไรผิดๆมาใช่มั้ย" หญิงสาวถามด้วยความสงสัย ... ทำไมพี่ชายของเข้าดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ
" ไม่มีอะไรน๊าา ออกไปได้แล้ว พี่จะทำงาน " หลังจากที่หญิงสาวเดินออกไปจากห้องทำงาน ชายหนุ่มร่างสูง ก็เลื่อนมือมาจับริมฝีปากหนา ' นานแล้วสินะที่ชั้ลไม่ได้รับสัมผัสนี้จากผู้หญิง ตั้งแต่เธอจากชั้ลไป เมษา กลับมาหาชั้ลได้ไหมคนดีคนดี
บ้านรัตนาพิพัฒน์
"คุณหนู กลับมาแล้ว เป็นยังไงบ้างค่ะ ยังเจ็บตรงไหนอีกหรือป่าว นมเตรียมกับข้าวที่คุณหนูชอบไว้เต็มเลย" นมแจ่ม เดินออกมารอรับหญิงสาวที่หน้าบ้านด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความดีใจ
"ซันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะนม แค่นี้สบายมาก จิ๊บๆ" นันทณาเดินเข้าสู่ออ้มกอด ของหญิงสาวสูงวัยร่างท้อม
"งั้นไปกินข้าวกันนะค่ะ" "ค่ะนม" นันทณาและนมแจ่มเดินเข้าบ้านไป ในขณะที่ โอนุชิต และอิฐทินนท์ กำลังยืนคุยอะไรบ้างอย่างกันอยู่
"แกจะเอายังไงต่อไปไอโอ"
"ผมจะรับเธอเข้ามาอยู่ที่นี้ อย่างน้อยก็ช่วยกันท่าแพรวาไม่ให้มายุ่งกับผม "
"ก็ดีนะ ดีแล้วที่แกทำแบบนี้อย่างน้อยชั้ลก็จะได้หมดห่วง เรื่องแพรวา "
" พี่รู้ด้วยหรอ ว่าแพรมาคบกับผมเพราะเหตุผลอะไร "
" รู้สิ แล้วก็รู้ด้วยว่าไอเมฆา พี่ชายแพรวา หวังอะไรจากยัยซันอยู่ อยู่นี้แกต้องอยู่แลน้องให้ดีๆนะ อย่าให้เป็นเหมือนครั้งก่อน ชั้ลจะกลับมาฆ่าแกแน่ไอโอ" อิฐทินนท์ พูดจบก็เดินเข้าบ้านไปรับประทานอาหาร
"พี่อิฐ พี่ฟ้า จะกลับสวิต แล้วหรอค่ะ"
"ใช่ พรุ่งนี้ก็กลับแล้วหละ เราอยู่ที่นี้ดูแลตัวเองด้วยนะ" ปลายฟ้า พูดพร้อมกับลูบผมของหญิงสาว
"เร็วจัง บ้านก็เงียบอีกนะสิ ไอตัวแสบก็กลับอีก ซันจะเล่นกับใครเนี่ย" หญิงสาวบ่นๆ แล้วอุ้มหลานชายมาหอมแก้มอย่างหมั่นเขี้ยว
"อีกไม่เกิน 3 วัน ก็จะมีสมาชิกใหม่ของบ้านเข้ามา เดี๋ยวเธอก็มีเพื่อนเล่น เพื่อนวัยเดียวกันด้วยนะ " อิฐทินนท์พูดขึ้นมา
"ใคร คงไม่ใช่ ยัยผู้หญิงขายตัวคนนั้นหรอกนะค่ะ" หญิงสาวพูดขึ้นด้วยความรู้สึกเหยียดหยาม
"ใช่ !!" อิฐทินนท์พูด แล้วก็เดินมาจับมือปลายฟ้า ขึ้นรถ ทันที ทางด้านของโอนุชิตที่ยืนวงสนทนาอยู่ด้วย ก็กำลังเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ และขึ้นรถขับออกไปในทันที
"พี่อิฐกลับมาคุยกับซันก่อน พี่อิฐ กลับมาสิ โอ ๆๆๆๆ กลับมาคุยกับซันก่อน โอออออ" หญิงสาวยืนงุงงงกับคำตอบของพี่ชาย นี้เธอต้องอยู่ร่วทบ้านกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆหรอ ไม่ได้การแล้วหละ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ