Sulfur Love (RE-Write)

♛ Special[Sauce&Cheetah]♛
We were both young,when I first saw you
 
[Cheetah]
ติ๊งหน่อง~  ติ๊งหน่อง~
 
แกร๊ก!
 
ผู้ชายผมสีแดงเข้มเดินขยี้ตามาเปิดประตูให้ผม   ใบหน้าหล่อคลี่ยิ้มดีใจก่อนจะโผเข้ากอดผม   แต่ผมหมุนตัวหลับเข้ามาในห้องซะก่อน
“กอดหน่อยไม่ได้หรอ~”
น้ำเสียงยานคางบ่นอุบอิบเบาๆ  ผมวางถุงโจ๊กริมอ่างล้างจานเตรียมแกะให้ไอ้เด็กนี่มัน  เช้าๆมันไม่ชอบกินข้าวผมละเครียดแทน  มื้อเช้าสำคัญที่สุดแท้ๆไม่ค่อยอยากจะกินกัน-*-
“ไปอาบน้ำซะแล้วมากินโจ๊ก”  ผมบอก
“ครับๆ”
ใบหน้าคมวางพาดไหล่ผมก่อนจะจรดปลายจมูกสูดกลิ่นไอของแป้งเด็กอ่อนๆจากข้างแก้มผมไป
“ซอส!!” ผมดุ
“ไปแล้วๆ^^”
ร่างสูงวิ่งหัวเราะร่าหนีเข้าห้องน้ำไป   ตอนนี้เราคบกันมาได้ปีแล้ว(ละมั้ง?)   ยังรักกันดีอยู่เหมือนเดิม   แต่หลังจากนี้ไม่รู้เหมือนกันเพราะหลังจบม.6ผมต้องไปเรียนที่ต่างประเทศน่ะสิ   เคยได้ยินมาว่ารักแท้แพ้ระยะทาง 
.....เฮ้อ~ เครียดเลยแหะ....
ผมวางฉามโจ๊กไว้ที่โต๊ะกาแฟเล็กๆใกล้ๆเตียง  ห้องนี้มันแคบมากๆเลยเดินเข้ามาซ้ายห้องน้ำขวาครัว  ตรงไปอีกหน่อยก็เจอเตียงแล้ว  ผมนั่งลงข้างๆเตียงเปิดทีวีดูรายการตอนเช้าแล้วร่างสูงโปร่งก็เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา  ผมงี้หันหน้าหลบแทบไม่ทัน
“ไปแต่งตัวในห้องน้ำโน่น>///<”
ผมบอกพลางชี้ไปทางห้องน้ำแต่หน้าไม่ได้หันไปนะ
“เห็นแค่นี้เขินหรอ^^”  ซอสบอก
“ไม่ได้เขิน  รีบๆไปแต่งตัวเลย>///<”
“หึๆ^^”
มือใหญ่คว้าเอวผมโยนลงบนเตียงก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อมตัวผม  เฮ้ย!!  ยังไม่แปดโมงเลยนะ>////<
“โจ๊กๆๆ  โจ๊กเย็นหมดแล้วO///O” ผมบอก
“งั้นไม่กินละ  ผมกินอย่างอื่นแทนดีกว่า^^”
ใบหน้าหล่อยิ้มกรุ่มกริ่มทำเอาผมหายใจติดๆขัดๆลมมันอัดแน่นวนไปวนมาอยู่ทั่วท้องเลย
“อุส่าห์ซื้อมา  รีบๆไปกินสิ>///<”
“ครับๆ  กินละนะครับ”
ไอ้เด็กบ้าก้มลงมาปิดปากผมด้วยปากมัน   ริมฝีปากเรียวขบเม้มดูดกลืนริมฝีปากผมราวกับเป็นของหวาน  กูไม่ได้ให้มึงกินกู>O<!!
“หยุด! อื้ม..”
บอกไปคงไม่ฟังแล้วละสงสัยจะตบะแตกแล้ว   ผมเคยห้ามไม่ให้มันมาเกาะแกะกับผมช่วงสอบหนึ่งอาทิตย์    มือชุ่มน้ำลอดผ่านชายเสื้อผมเข้าไปบีบเค้นยอดอกเบาๆลิ้นเปียกชื้นก็โลมเลียผ่านผิวเสื้อตัวบางทำให้เห็นเป็นรอยวงๆ 
“สวยจังครับ”
ผมเบือนหน้าหลบใบหน้าหล่อที่ยิ้มบางๆให้ผม  นิ้วยาวไล่ปลดกระดุมผมออกแล้วเลื่อนลงไปจัดการกับส่วนล่างให้   ผมยกหลังมือขึ้นปิดปาก   ห้องมันเล็กมากแค่เสียงดังนิดหน่อยผมเกรงว่าข้างห้องจะได้ยิน
“ชอบมั้ยครับ”
ใบหน้าหล่อเงยขึ้นถามหลังจากใช้ปากปลุกน้องชายผมเสร็จ 
“มะ..ไม่..-///-”
ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วก้มลงตวัดลิ้นเลียเบาๆ  นิ้วก็สอดขยับขยายช่องว่างในตัวผม   มันเงยหน้าทำตาตี่ๆ  คิดว่าเซ็กซี่มากนักหรอ-////-
“พะ...พอ อ๊ะ!”
ผมพูดสั้นๆกลัวเสียงครางจะหลุดออกแต่ก็หลุดไปจนได้  มันมองหน้าผมไปทำไปทำเอาผมรู้สึกเขินไม่น้อย   รู้สึกเหมือนดูหนังAVอยู่เลย-o-///   ร่างสูงชันตัวขึ้นก่อนสอดใส่แก่นกายอุ่นๆเข้ามาในตัวผม   ผมกระตุกเท้าเกร็งจิกผ้าปูไม่ได้เจ็บอะไรหรอกแต่มันรู้สึกดีไปนิด  น่าอายหว่ะ>///<
“อา...เขินจัง”
ซอสยิ้มเขินๆโชว์เขี้ยวเท่ๆ   มึงมาเขินอะไรตอนนี้  กูก็เขินตามเลยดิ>///<
มือหนายกขาผมขึ้นพาดบนไหล่กว้างก่อนออกแรงขยับสะโพกเบาๆ   มันแลบลิ้นเลียปากผมผมก็เลยงับลิ้นมันเข้ามากิน   จูบเร่าร้อนกับความอุ่นที่แทรกเข้ามาในตัวทำให้ผมรู้สึกดีจนกรีดร้องออกมา  ผมโอบกอดร่างสูงให้สัมผัสตัวผมให้แนบแน่นกว่านี้   ร่างสูงขยับสะโพกเร่งจังหวะรักให้ร้อนแรงยิ่งขึ้น  ผมจิกนิ้วลงบนแผ่นหลังกว้างระบายความเสียวซ่านที่สร้างความปั่นป่วนไปทั่วร่าง
                “..รักซอส..นะ”
                ใบหน้าหล่อโน้มจูบหน้าผากเป็นเชิงรับรู้ก่อนกระซิบถ้อยคำแสนหวานที่ตราตรึงในหัวใจผม
                “..ผมก็รักพี่..”
 
 
 
 
                “ซอส”
                ผมเรียกคนที่กำลังขบเม้นสร้างรอยแดงๆบนหลังผม  จะด่ามันก่อนหรือจะบอกมันก่อนดี
                “ครับ^^” 
                ซอสพาดคางบนไหล่ผมแล้วชะโงกหน้าขานรับ  ผมสูดหายใจลึกๆเตรียมบอกมัน  ถ้าบอกไปแล้วมันจะเป็นยังไงนะ  สงสัยต้องบอกไม่ให้ผมไปแน่ๆเลย  ไม่ก็จะตามไปด้วย   บ้านซอสก็ไม่ได้จนนะแต่ครอบครัวอยู่ต่างจังหวัดเลยมาอยู่ห้องเช่าของหอพักญาติในกรุงเทพฯเพื่อเรียนโรงเรียนนี้
                “พี่...พี่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ  พรุ่งนี้”
                คนข้างหลังนิ่งสนิทไป   โกรธมั้ยเนี่ยผมบอกแบบกระชั้นชิดแบบนี้  แต่มหาลัยเขาเรียกไปปรับพื้นฐานนี่นาเพิ่งแจ้งมาอีกต่างหาก
                “..ก็ดีนี่ครับ  เรียนที่ไหนละ”
                มันถามนิ่งๆ  ไม่ตกใจเลยหรอ  เราก็แอบเครียดอยู่คนเดียวตั้งนาน-o-;
                “มหาลัย H น่ะ”  ผมตอบ
                “หรอครับ  เรียนคณะอะไรอ่ะ”
                “บริหาร”
                “ครับ โชคดีนะ”
                ซอสลุกขึ้นแต่งตัวเงียบๆ  โกรธอยู่ใช่มั้ยอ่ะ
                “ขอโทษนะที่บอกกะทันหันแบบนี้..”  ไม่ใช่ความผิดผมนะ
                “ไม่เป็นไรหรอกผมเข้าใจ  ไม่ต้องกังวลนะ^^”
                ซอสลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน   นึกว่าจะพูดรั้งไม่ให้ฉันไปซะอีก  ผมอยากให้เขาพูดว่า “อย่าไป”มากกว่านะ   ผมเอนหัวซบแผงอกกว้างแล้วกอดเอวซอสไว้   นายนี่ไม่เข้าใจฉันบ้างเลยนะ
                “พะ..พี่ต้า-o-///”
                “อะไร”
                “กอดผมแบบนี้..มัน…เอ่อ-///-”
                “อีกรอบมั้ย”
                “ดะ..ได้หรอ-///-”
                ผมเงยหน้าจุ๊บใบหน้าหล่อเบาๆ   ซอสทำตาโตเหวอไปชั่วครู่ก่อนจะเริ่มซุกไซ้ซอกคอผม  วันนี้ยอมให้เป็นกรณีพิเศษแล้วกันนะ
                “กลับมาไวๆนะครับ....ผมจะรอ”
 
 
 
 
                “No! if he..” (ไม่นะ ถ้าลูก...)
                “Don’t worry,everything will be alringht” (อย่ากังวลไปเลยน่า ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย)
                ผมชะงักเท้าตอนเดินผ่านห้องนั่งเล่น   สาวสวยประจำบ้าน  แม่ผมเองกำลังตีหน้าบึ้งใส่พ่อผมอยู่  ถ้าให้เดาต้องทะเลาะกันเรื่องที่พ่อส่งผมไปเรียนต่างประเทศแน่ๆเลย
                “I think you were right,I’m not a child”(ผมคิดว่าพ่อพูดถูกนะ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะครับ)  ผมบอก
                “I don’t know.For me,you’re a child! child! child!”(ไม่รู้แหละ สำหรับแม่   ลูกน่ะเป็นเด็ก)
                แม่บอกพลางจับหน้าผม  ไหล่แล้วก็เอว  จากนั้นเขาก็กอดผมแน่นเลย  ผมรู้ว่าแม่ไม่สบายใจเท่าไหร่  แม่กลัวว่าผมจะเป็นแบบเมื่อก่อน  เป็นอะไรประหลาดๆที่คนอื่นไม่ค่อยเป็น
                “Don’t worry ,Celsius  goes with me tomrrow.” (ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้เซลก็ไปด้วย)  **ขอใช้Present simละกันนะ  มันใช้กันการวางแผนล่วงหน้าได้  ไม่อยากใช้ Wii 55 เรื่องมากเนอะ**
แม่ยังทำหน้าบึ้งไม่เลิกจนพ่อต้องเข้ามาโอ๋   แม่ไม่อยากให้ผมไปที่อื่น    ตอนเด็กๆครอบครัวผมต้องย้ายไปทำงานหลายประเทศผมก็เลยได้ภาษามาหลายภาษา    น่าจะเป็นเรื่องดีนะแต่ผมกลับใช้ภาษาตีกันมั่วเลยละพ่อกับแม่กลัวว่าผมจะพูดไม่รู้เรื่องเวลาโตมาจะลำบากเลยพาไปหาหมอ  หมอบอกว่าผมมีอาการสื่อสารภาษาสับสน เรียกง่ายๆว่า Asyndesis พ่อก็เลยส่งผมมาอยู่ไทยเป็นการพักการเดินทางอันยาวนานซะเลย  ผมเลยได้เจอ.....เด็กที่มีรอยยิ้มเหมือนพระอาทิตย์  ผมจะเล่าให้ฟังนะ
 
 
 
 
ฤดูร้อนปี 25xx
 
“ตื่นแล้วหรอคะคุณหนู^^”
แม่บ้านทักผม  ผมฟังรู้เรื่องนะแต่หมอไม่ให้ผมพูดตอบ-*-   ผมพลิกกระดานเล็กๆที่ห้อยคออยู่มาเขียนตอบกลับไป
~ซบาย ดีบ่อ~
แม่บ้านคนนั้นหัวเราะหน่อยๆก่อนจะเอากระดานผมไปลบเขียนใหม่เป็น ~สบายดี บ่~ 
“สอนหลายครั้งแล้วนะคะ  คุณหนูนี่ขี้ลืมจังเลย  ฮ่าๆ  สบายดีค่ะ  ไปทำงานก่อนะคะ^^”
ผมพยักหน้ารับแล้วเดินไปหาชายตัวสูงที่นั่งเล่นอะไรซักอย่างอยู่บนโต๊ะ
ผมสะกิดแผ่นหลังกว้างให้พ่อหันมาหาผมก่อนจะชี้ไปที่กระดาน
                “Yes, fine”  พ่อตอบ
                ผมลบคำบนกระดานแล้วเขียนคำใหม่ลงไป
~What’s that?~
ผมเหลือบตาไปที่กล่องไม้ขอบทองดูหรูหราที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ   พ่อเปิดฝาออกก่อนจะเทกระดาษสีดำออกมา 
~ Card?~ (ไพ่หรอ)
“Yeah.I  found it in your grandfather’s room” (ใช่ พ่อเจอมันในห้องปู่ลูกน่ะ) 
พ่อหยิบไพ่ดูทีละใบทีใบ  มันคือไพ่ยิปซีใช่มั้ย  หรือไพ่ยูกิ  ไพ่สีดำข้างหลังบุลายสีทองดูเท่ดีนะ
“Choose one” (เลือกซักอันสิ)
พ่อคว่ำไพ่ในมือพลางๆทำให้มันแบๆก่อนยื่นมาให้ผม   ผมไล่นิ้วอย่างชั่งใจแล้วหยิบไพ่ใบนึงออกมา
“Life saver” (ผู้ช่วยชีวิต)
พ่ออ่านชื่อไพ่ให้ฟัง   ไพ่ที่ผมจับได้เป็นรูปคนติดปีกชุดยาวกำลังเอื้อมมือฉุดคนข้างล่างที่มีโซ่ล่ามอยู่ให้บินตาม(มั้ง?)   แต่ผมว่ามันเท่ตรงคนมีปีกมีพระอาทิตย์สีแดงฉานฉายอยู่ด้านหลัง
“This card told “Ifyou fall in dangerus,he will come to save you”
(ไพ่บอกว่า ถ้าคุณตกอยู่ในอันตราย เขาจะมาช่วยคุณ)
ฟังดูเหมือนหนังจีนเลยนะ-o-
“Appear on east”(ปรากฏทางทิศตะวันออก)
~So fanciful~ (เพ้อเจ้อชะมัด)
ผมส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินออกมา  ผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เท่าไหร่  โดยเฉพาะเรื่องทำนายดวงอะไรทำนองนี้   ไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า
 
กริ่งๆๆ
 
“ไอติมมั้ยจ๊ะ”
ไอติม-.-?  ผมเดินผ่านประตูรั้วออกไปก็เจอป้าคนนึงกำลังเข็นรถคันส้มๆมาจอดอยู่หน้าบ้าน    Icecremชัดๆ  เรียกไอติมได้ยังไง
“เอาไอติมมั้ยจ๊ะหนู^^”
ป้าเขาถาม  ร้อนๆแบบนี้กินซักหน่อยคงดี   ผมชี้ไปที่รูปในป้ายป้าแกก็หยิบมาให้
“20บาทจ้า  ฟังไทยรู้เรื่องมั้ยเนี่ย  ฝรั่งจ๋าแบบนี้คงไม่รู้สินะ ฮ่า โฟตี้บาทจ้า”
ผมยืนมองหน้าป้าแก  ไม่อยากจะบอกว่าผมฟังป้าออกทุกประโยคแหละ  ผมก้มลงเขียนคำพูดในกระดานห้อยคอก่อนจะชูให้ป้าเขาดู
~ยี่สิบบาทมิใช่รึ  เจ้าจะโกงข้าหรือ~
ป้าเขาหน้าซีดไปหน่อยนึง  ก่อนจะยิ้มแห้งๆแบบเห็นเหงือกให้ผม
“คุณหนูครับ~”
พ่อบ้านวิ่งมาหาผม   พอมันเห็นประโยคบนกระดานมันก็ขำ  ผมเขียนผิดหรอ-o-
“จ้าๆ 20ก็20นะ  ไปละ^^”
ป้าเขารีบเข็นรถหนีผมเลยคาดว่าพรุ่งนี้ก็คงไม่กล้าเข็นผ่านบ้านผมอีก  และผมก็ไม่ให้ผ่านแล้วด้วย  เรื่องอะไรมาเก็บเงินผมเกินราคาละ!!
“คุณหนูเขียนอะไรได้โบราณมากเลยนะครับ^^”  พ่อบ้านบอก
~โบลาน คือกระไรหรือ?~
“ฮ่าๆ  โบ-ร-า-ณครับ  ผมก็โง่อังกฤษด้วยซิ  เปิดดิกแปปนะครับ-.-”
พ่อบ้านบอกแล้วก็หยิบเครื่องสีขาวๆขึ้นมากด
“Ancient  เก็ทมั้ยครับ”
“I heard in Thai-drama”(ได้ยินมาจากละครไทยอ่ะ)
“แล้วได้ยินอะไรมาอีกบ้างเนี่ย  ใช้คำที  ไม่สมกับวัยเลยนะครับฮ่าๆ^^”
~เจ้า ข้า เอ็ง โอ้ย อ้า ไม่นะ อย่าค่ะ โอ้วซี้ด~
พอพ่อบ้านอ่านจบก็ทำหน้าเหวอๆ  ก็ผมได้ยินมาแบบนี้นี่นา
“คุณหนู  แอบเอาซีดีในห้องคุณท่านไปดูหรอครับ-..-”
~CD อะไร~
“หนังโป๊ไงครับ><~”
“Hey! Close up” (มาใกล้ๆดิ๊)
พ่อบ้านยื่นหน้าเข้ามาหาผม   ผมเลยเอากระดานฟาดหัวไปทีนึงก่อนจะเดินหนี  ไอ้บ้าลามก-*-
“จะไปไหนครับคุณหนู”
“If you follow me,I will cut off you!” (ถ้าตามมาละก็ไล่ออกแน่!)
ผมเดินกระแทกเท้าไปตามถนน  ไอศกรีมละลายหมดแล้วร้อนเป็นบ้าเลย!!  ผมเดินตามบันไดขึ้นไปเรื่อยๆ  ตรงนี้ใช่สวนสาธารณะหรือป่าวต้นไม้เยอะดีจังค่อยเย็นลงหน่อย  ผมเกาะราวบันไดมองธารน้ำข้างล่างไปพลางๆ  น่าจะเอาสมุดออกมานั่งวาดรูปเล่นนะเนี่ย
 
ฟิ้ว~
 
ลูกกลมๆลอยเฉียดแก้มผมไปกระแทกไอศกรีมผมตกลงไปในน้ำ  กินยังไม่ถึงสองคำเลย-o-!!
“ลูกบอลไปไหนวะ!”
“ไอ้ซอสมึงมาหาเลยนะ!!”
“เออๆกูรู้แล้ว”
ร่างผอมแห้งเดินแหวกพุ่มไม้หนาออกมาก่อนจะหันซ้ายแลขวาเหมือนกำลังมองหาอะไรอยู่   พอเด็กคนนั้นเห็นผมมันก็ทำหน้าตื่นแล้วก็หันไปเกาหันตัวเอง
“เอ่อ...ยู ซีลูกบอลมั่งมั้ย”  เด็กนั่นพูด
ผมชี้ลงไปในน้ำ  เด็กนั่นก็รีบวิ่งมาชะโงกดูทันที
“ชิบหาย!!!”
เขาพูดเสียงดัง  โอ๊ะศัพท์ใหม่ชิบหาย
~แปลว่าอะไร~ ผมสะกิดให้เด็กนั่นอ่าน
“หายไง  หายนะละมั้ง  พูดไปแล้วฟังรู้เรื่องหรอ-o-!”
ผมพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ  เด็กนั่นถอดรองเท้าแตะออกก่อนจะขึ้นไปยืนบนราวเหล็กแล้วก็
 
ตู้ม!!
 
ร่างผอมบางกระโดดลงน้ำว่ายตามลูกบอลไป   ผมวิ่งลงบันไดด้วยความตกใจธารน้ำมันไหลมาชนกันมันจะเป็น้ำวนหรือป่าว  ถ้ามันดูดเด็กคนนั้นลงไปละก็!!
 
ตู้ม!!
 
ผมกระโดดลงน้ำตามไปแล้วโผล่หัวขึ้นมามองหาก็ไม่เจอเด็กนั่นเลย  ผมดำน้ำลงไปอีกรอบพยายามว่ายหาเด็กคนนั้น
 
กึก!
 
ผมหันข้างมองที่เท้าตัวเองเหมือนเชือกรองเท้ามันจะติดกิ่งไม้อยู่   ผมหันหลังว่ายวนกลับไปแก้ออกแต่กลับติดหนักกว่าเดิมเพราะกระแสน้ำมันไหลเชี่ยวมาผมก็เริ่มหมดลมแล้วด้วย....
 
 
 
 
ความนุ่มลื่นหนึบๆติดอยู่ที่ปากผม   ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมองปลิงที่อาจจะติดปากผมอยู่แต่ไม่ใช่!!   ผมเห็นเส้นผมสีดำที่ชุ่มน้ำปรกอยู่ใกล้ตาผม   ลมหายใจร้อนๆเบารดปลายจมูกผม  มันจูบผมอ่ะ!!
 
ผลัก!
 
“fu*k!!  what are you doing!?!”
ผมผลักมันออกแล้วทำหน้าตื่น   เด็กนั่นทำหน้างง
“Do you know…..This is…my frist kiss..”
ผมละอยากจะคลั่งตาย  จูบกับครอบครัวมันก็ไม่เท่าไหร่เพราะไม่นับเป็นจูบแรก  แต่นี่มันไม่ใช่!!  ใครที่ไหนก็ไม่รู้>O<!!
“คิดส์ เด็กหรอ  อืมๆใช่-.-”
“Kissss  not kid!!”
“ฟังไม่รู้เรื่องโว้ย!!  คนอุส่าห์ช่วยผายปอดโวยวายอยู่ได้-o-!”
“So?”
อ่อ  เขาทำกันแบบนี้หรอ....จะบ้าหรือไงวะ>O<!!
“เปียกหมดแล้ว  เสียดายเสื้อผ้าดีๆหมด  ไปอาบน้ำบ้านฉันก่อนละกัน  ฟังรู้เรื่องป่ะ  ไปเทคชาวเวอร์อ่ะ  แอดบ้านมี -o-”
ผมพยักหน้าเล็กๆน้อยก่อนเกลี่ยผมทัดข้างหูไว้  เวลาเส้นผมมันเปียกน้ำมัน่ารำคาญ  ผมของผมมันยาวประมาณเกือบไหล่ตัดสไลด์ๆปลายๆ  ไม่อยากทำผมทรงเห็ดก็เลยทำทรงนี้แทน
“ข้าวเม่าๆ เร็วๆ”
ข้าวเม่า-_-?  เด็กประถมจริงๆ  ผมก็ประถมนะ  ก็ยังดีที่เด็กนี่ยังพูดรู้เรื่องกว่าผม 
.....Life saver….
มือเล็กๆยื่นออกมาตรงหน้าผมเหมือนจะฉุดให้ผมลุกขึ้น   แสงอาทิตย์ที่สาดส่องลอดผ่านร่างเล็กๆนั่นทำให้ผมต้องหยุดมอง   ใบหน้าใสคลายยิ้มอ่อนโยนให้ผม     ผมยื่นมือจับมือคนข้างหน้าแล้วลุกขึ้นตาม 
....มาทางทิศตะวันออกจริงๆด้วย...
 
 
 
 
ผมเดินตามคนแปลกหน้าที่เดาะลูกบอลไปตามทาง  คิดว่าไม่น่ามีพิษภัยอะไรหรอก    ผมเดินลัดเลาะผ่านไร่องุ่นขึ้นไปตามทาง   บ้านเด็กนี่ปลูกองุ่นหรอ 
“แม่!  หยิบผ้าขนหนูให้ผมหน่อย-o-” เด็กนั่นตะโกนเรียก
“ว้าย!  ไปทำอะไรมาตัวเปียกโชกแบบนี้”
ผู้หญิงหน้าตาสะสวยเอาผ้าขนหนูเช็ดหัวเด็กนั่นก่อนจะเหลือบตามามองผม
“อะแห่ม!  ตัวแค่นี้ริอาจพาผู้หญิงเข้าบ้านแล้วหรอไอ้ตัวแสบ><”
“ไม่ใช่ผู้หญิง  ผมลองจับดูแล้ว  ผู้ชายต่างหาก-.-”
ผมสะดุ้งโหยงกับคำพูดของเด็กนี่  จะ..จับ-o-!!  นอกจากขโมยจูบแล้วยังล่วงละเมิดร่างกายฉันอีกหรอเนี่ยTOT
“เดินไปหลังบ้านนะ  มีห้องน้ำอยู่  หนูชื่ออะไรจ๊ะ^^”  เธอถามผม
“Cheetah”
“ฝรั่งแท้เลยหรอ-o-!!”
ผมเรียบเรียงคำพูดในใจ   ค่อยๆคิดแล้วค่อยพูด  อย่าพลาดนะไม่งั้นเขาขำแน่เลย
“ผม..เป็นคน..ทายย”  ผมบอก  พูดได้แล้วๆ><
“หัวทองขนาดนี้ถ้านายไทย  แล้วฉันละ-o-”  เด็กนั่นบอก
“พาชีต้าไปอาบน้ำก่อนซอส  เดี๋ยวแม่ไปเตรียมเสื้อผ้ามาให้”
เธอบอกแล้วดันหลังผมกับเด็กคนนั้นให้เดินไป    ผมเดินตามเด็กนั่นไป   มีอ่างน้ำเหมือนที่บ้านผมเลยอ่ะ   เด็กนั่นถอดเสื้อผ้าแล้วก็ลงไปในอ่างก่อนจะกวักมือเรียกผมให้ลงไปอาบด้วยกัน
“ถามจริง  ฟังไทยรู้เรื่องหรอ”  คนข้างๆหันมาถามผม
~ฟังออกสิ  คนไทย~  ผมเขียนบอก
“ผมนาย..สวยดีนะ”
นิ้วเรียวเล็กเกี่ยวปลายผมเล่น    สวยหรอ?  ตอนไม่อยู่ญี่ปุ่นไม่มีใครชอบเลยมีแต่คนไล่ให้ฉันกลับประเทศไป
~ไม่มีใครชอบสีผมของฉัน~
“ฉันนี่ไงชอบ  สวยดีเวลาโดนแดดอ่ะ^^”
~ สีผมฉันมันแปลกประหลาด  สำหรับคนแถวนี้~
“อ่านะ  ฉันก็ว่างั้นแหละ”
~ไม่มีใครกล้าคุยกับฉันเท่าไหร่~
ก็บอกว่าผมเป็นคนไทยๆ  ก็ไม่มีใครเชื่อ  ที่ผมไม่อยากพูดไทยเพราะกลัวพูดผิดแล้วเขาจะหัวเราะเอา  เพราะสีผมแบบนี้ทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้ผม  ผมไม่ชอบเลย...สีทองนี่น่ะ
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ-.-”
ใบหน้าใสยื่นเข้ามาใกล้ผม
“ฉันว่ามันเข้ากับนายดี  สวยมากๆเลย”
ความรู้สึกวูบวาบเหมือนหน้ากำลังไหม้นี่มันอะไรกัน   แค่โดนชมนิดหน่อยเอง -///-
~แต่สีผมมันเด่นไปหน่อย~
“ฮ่าๆ  ไว้โตขึ้นฉันจะทำสีผมเด่นๆเป็นเพื่อนนายเอง   จะแย่งซีนให้ดู^^”
ผมเผลอยิ้มตามคนอวดดี  ถ้าโตขึ้นแล้วฉันจะเจอนายมั้ย   โตขึ้นฉันคงกลายเป็นหมูไปซะก่อนละนะ-3-
“นี่...”
ร่างเล็กๆเขยิบเข้ามาเบียดผม  
~อะไร~
“ขอ...ทำอีกรอบได้มั้ย-////-”
ผมชูป้าย อะไร อีกรอบ
“ปากนาย...นิ่มดี  เหมือนเยลลี่เลย-///-”
“When you grow up, you can kiss me”(ตอนนายโตแล้ว ฉันจะให้จูบ)
ผมเอามือปิดปากใบหน้าใสที่เลื่อนเข้ามาใกล้
“ฟังไม่รู้เรื่อง-o-”
~งั้นจูบแบบครอบครัวแล้วกัน~
ผมเปิดมือออกให้มันเลื่อนหน้าเข้ามา  ครอบครัวน่าครอบครัว-o-///
 
ปึง!
 
“จะแช่น้ำกันไปถึงไหน  มาแต่งตัวเร็ว><”
ผมกับเด็กนั่นรีบผละออกไปคนละทางเมื่อแม่มันผลักประตูเข้ามา   รอตอนโตแล้วกันนะ^^
 
 
 
 
 
พอนึกย้อนๆไปผมก็ดันลืมชื่อเด็กคนนั้นไปแล้ว  ป่านนี้คงโตเป็นหนุ่มหล่อแล้วละมั้ง   ถึงมาเจอกันตอนนี้คงจูบกันไม่ได้แล้วละ  เดี๋ยวซอสมันตามไปฆ่าเอา-o-   ผมนั่งรถของที่บ้านออกมายังสนามบิน  ไม่รู้ว่าซอสจะว่างมาส่งผมมั้ยนะ  เหมือนว่าจะติดทำงานพิเศษอยู่หรือป่าววันนี้  แต่ก็น่าจะส่งข้อความมาซักนิดก็ยังดีนะ   ผมเดินไปที่จุดนัดพบของผมกับไอ้เซล   พอไปถึงก็เห็นมันกำลังล่ำลากับน้องซัลอยู่
“กลับมาไวๆนะ  โทรมาหาด้วย  ซื้อขนมมาด้วยนะ  ห้ามนอกใจด้วย”
น้องซัลร่ายยาวพลางดึงแขนเสื้อไอ้เซลแกว่งไปมา
“ตามไปอยู่ด้วยกันเลยมั้ย^^” ไอ้เซลบอก
“ไม่ไปหรอก  ถ้าซัลไปซัลก็อดมีกิ๊กดิ-o-”
“ไอ้ตัวแสบนี่คิดจะนอกใจพี่หรอ”
“บอกเลยแหละ  ฮ่าๆ”
พวกมึงทำอะไรกันเนี่ย  รู้มั้ยกูอิจฉา-^-
“Bon  voyage”(เดินทางโดยสวัสดิภาพ)
แม่บอกแล้วโผกอดผม  แค่สามปีไม่นานเท่าไหร่หรอก  ผมน่ะรอได้แต่ไม่รู้ว่าซอสจะรอผมได้หรือป่าว
 
ตึกๆ
 
ร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีขาววิ่งตรงมาหาผม   มือเรียวเสยปลายผมสีแดงที่ปรกหน้าออกพลางยิ้มเจื่อนๆให้ผม
“..ซอส..”  ผมเรียกชื่อน้องมันเบาๆ
ซอสก้าวมาหาผมช้าๆก่อนจะหยุดชี้นิ้วไปที่ขอบระเบียงชั้นสอง
 
พรึ่บ!
 
แผ่นผ้าผืนยาวถูกปล่อยลงมา  ผ้าสีขาวเขียนว่า
~ไปแล้วอย่าลืมผมนะ~
แล้วผืนต่อมาก็หล่นลงมาอีก
 ~ผมจะรอพี่นะครับ~
~ ผมรักพี่นะ~
ร่างสูงโปร่งก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม   เขาคุกเข่าลงกับพื้นก่อนจะเงยหน้ามองผม   ใบหน้าหล่อความยิ้มอ่อนโยนที่เคยยิ้มให้ผมเสมอ   มือใหญ่หยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อด้านในก่อนจะเปิดมันออกมา
“Will  you marry me?”
เสียงทุ้มเอ่ยแล้วป้ายแผ่นสุดท้ายก็ตกลงมาเป็นคำเดียวกันกับที่ชายตรงหน้าผมพูด   ผมยกมือปิดปากน้ำตาก็พาลไหลพราก  ไม่ได้เสียใจแต่...ผมดีใจมาก  ดีใจมากที่สุด!!  
ผมไม่แคร์สายตาใครในสนามบิน  ใครจะมองว่าดีไม่ดีควรไม่ควรก็ตามใจ  ผมยื่นมือออกไปให้คนที่มีรอยยิ้มอบอุ่นราวกับดวงอาทิตย์สวมแหวนให้
“Yes..”
ร่างสูงโผกอดผม   เสียงปรบมือเกรียวกราวดังสนั่นลันไปทั่ว  เซลกับซัลยกนิ้วโป้งให้ผม  ส่วนแม่ก็ทำหน้าเหวอไปชั่วครู่ก่อนจะยิ้มดีใจกับผมแบบงง   
“...รักซอสนะ..”
“ผมก็รักพี่!!”
วงแขนแกร่งโอบกอดผมไว้แน่นเช่นเดียวกับที่ผมกอดแผ่นหลังกว้างนั่นไว้ไม่ปล่อย  ต้องรอฉันนะ ....ฉันรักนาย  ซอส....
 
 
 
++++++++++
ชอบTaylor Swift ค่ะ
เลยเอาท่อนนี้เป็นชื่อตอน555