Sulfur Love (RE-Write)

♛ Special[Sauce&Cheetah]♛

We were both young,when I first saw you

 

[Cheetah]

ติ๊งหน่อง~  ติ๊งหน่อง~

 

แกร๊ก!

 

ผู้ชายผมสีแดงเข้มเดินขยี้ตามาเปิดประตูให้ผม   ใบหน้าหล่อคลี่ยิ้มดีใจก่อนจะโผเข้ากอดผม   แต่ผมหมุนตัวหลับเข้ามาในห้องซะก่อน

“กอดหน่อยไม่ได้หรอ~”

น้ำเสียงยานคางบ่นอุบอิบเบาๆ  ผมวางถุงโจ๊กริมอ่างล้างจานเตรียมแกะให้ไอ้เด็กนี่มัน  เช้าๆมันไม่ชอบกินข้าวผมละเครียดแทน  มื้อเช้าสำคัญที่สุดแท้ๆไม่ค่อยอยากจะกินกัน-*-

“ไปอาบน้ำซะแล้วมากินโจ๊ก”  ผมบอก

“ครับๆ”

ใบหน้าคมวางพาดไหล่ผมก่อนจะจรดปลายจมูกสูดกลิ่นไอของแป้งเด็กอ่อนๆจากข้างแก้มผมไป

“ซอส!!” ผมดุ

“ไปแล้วๆ^^”

ร่างสูงวิ่งหัวเราะร่าหนีเข้าห้องน้ำไป   ตอนนี้เราคบกันมาได้ปีแล้ว(ละมั้ง?)   ยังรักกันดีอยู่เหมือนเดิม   แต่หลังจากนี้ไม่รู้เหมือนกันเพราะหลังจบม.6ผมต้องไปเรียนที่ต่างประเทศน่ะสิ   เคยได้ยินมาว่ารักแท้แพ้ระยะทาง 

.....เฮ้อ~ เครียดเลยแหะ....

ผมวางฉามโจ๊กไว้ที่โต๊ะกาแฟเล็กๆใกล้ๆเตียง  ห้องนี้มันแคบมากๆเลยเดินเข้ามาซ้ายห้องน้ำขวาครัว  ตรงไปอีกหน่อยก็เจอเตียงแล้ว  ผมนั่งลงข้างๆเตียงเปิดทีวีดูรายการตอนเช้าแล้วร่างสูงโปร่งก็เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา  ผมงี้หันหน้าหลบแทบไม่ทัน

“ไปแต่งตัวในห้องน้ำโน่น>///<”

ผมบอกพลางชี้ไปทางห้องน้ำแต่หน้าไม่ได้หันไปนะ

“เห็นแค่นี้เขินหรอ^^”  ซอสบอก

“ไม่ได้เขิน  รีบๆไปแต่งตัวเลย>///<”

“หึๆ^^”

มือใหญ่คว้าเอวผมโยนลงบนเตียงก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อมตัวผม  เฮ้ย!!  ยังไม่แปดโมงเลยนะ>////<

“โจ๊กๆๆ  โจ๊กเย็นหมดแล้วO///O” ผมบอก

“งั้นไม่กินละ  ผมกินอย่างอื่นแทนดีกว่า^^”

ใบหน้าหล่อยิ้มกรุ่มกริ่มทำเอาผมหายใจติดๆขัดๆลมมันอัดแน่นวนไปวนมาอยู่ทั่วท้องเลย

“อุส่าห์ซื้อมา  รีบๆไปกินสิ>///<”

“ครับๆ  กินละนะครับ”

ไอ้เด็กบ้าก้มลงมาปิดปากผมด้วยปากมัน   ริมฝีปากเรียวขบเม้มดูดกลืนริมฝีปากผมราวกับเป็นของหวาน  กูไม่ได้ให้มึงกินกู>O<!!

“หยุด! อื้ม..”

บอกไปคงไม่ฟังแล้วละสงสัยจะตบะแตกแล้ว   ผมเคยห้ามไม่ให้มันมาเกาะแกะกับผมช่วงสอบหนึ่งอาทิตย์    มือชุ่มน้ำลอดผ่านชายเสื้อผมเข้าไปบีบเค้นยอดอกเบาๆลิ้นเปียกชื้นก็โลมเลียผ่านผิวเสื้อตัวบางทำให้เห็นเป็นรอยวงๆ 

“สวยจังครับ”

ผมเบือนหน้าหลบใบหน้าหล่อที่ยิ้มบางๆให้ผม  นิ้วยาวไล่ปลดกระดุมผมออกแล้วเลื่อนลงไปจัดการกับส่วนล่างให้   ผมยกหลังมือขึ้นปิดปาก   ห้องมันเล็กมากแค่เสียงดังนิดหน่อยผมเกรงว่าข้างห้องจะได้ยิน

“ชอบมั้ยครับ”

ใบหน้าหล่อเงยขึ้นถามหลังจากใช้ปากปลุกน้องชายผมเสร็จ 

“มะ..ไม่..-///-”

ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วก้มลงตวัดลิ้นเลียเบาๆ  นิ้วก็สอดขยับขยายช่องว่างในตัวผม   มันเงยหน้าทำตาตี่ๆ  คิดว่าเซ็กซี่มากนักหรอ-////-

“พะ...พอ อ๊ะ!”

ผมพูดสั้นๆกลัวเสียงครางจะหลุดออกแต่ก็หลุดไปจนได้  มันมองหน้าผมไปทำไปทำเอาผมรู้สึกเขินไม่น้อย   รู้สึกเหมือนดูหนังAVอยู่เลย-o-///   ร่างสูงชันตัวขึ้นก่อนสอดใส่แก่นกายอุ่นๆเข้ามาในตัวผม   ผมกระตุกเท้าเกร็งจิกผ้าปูไม่ได้เจ็บอะไรหรอกแต่มันรู้สึกดีไปนิด  น่าอายหว่ะ>///<

“อา...เขินจัง”

ซอสยิ้มเขินๆโชว์เขี้ยวเท่ๆ   มึงมาเขินอะไรตอนนี้  กูก็เขินตามเลยดิ>///<

มือหนายกขาผมขึ้นพาดบนไหล่กว้างก่อนออกแรงขยับสะโพกเบาๆ   มันแลบลิ้นเลียปากผมผมก็เลยงับลิ้นมันเข้ามากิน   จูบเร่าร้อนกับความอุ่นที่แทรกเข้ามาในตัวทำให้ผมรู้สึกดีจนกรีดร้องออกมา  ผมโอบกอดร่างสูงให้สัมผัสตัวผมให้แนบแน่นกว่านี้   ร่างสูงขยับสะโพกเร่งจังหวะรักให้ร้อนแรงยิ่งขึ้น  ผมจิกนิ้วลงบนแผ่นหลังกว้างระบายความเสียวซ่านที่สร้างความปั่นป่วนไปทั่วร่าง

                “..รักซอส..นะ”

                ใบหน้าหล่อโน้มจูบหน้าผากเป็นเชิงรับรู้ก่อนกระซิบถ้อยคำแสนหวานที่ตราตรึงในหัวใจผม

                “..ผมก็รักพี่..”

 

 

 

 

                “ซอส”

                ผมเรียกคนที่กำลังขบเม้นสร้างรอยแดงๆบนหลังผม  จะด่ามันก่อนหรือจะบอกมันก่อนดี

                “ครับ^^” 

                ซอสพาดคางบนไหล่ผมแล้วชะโงกหน้าขานรับ  ผมสูดหายใจลึกๆเตรียมบอกมัน  ถ้าบอกไปแล้วมันจะเป็นยังไงนะ  สงสัยต้องบอกไม่ให้ผมไปแน่ๆเลย  ไม่ก็จะตามไปด้วย   บ้านซอสก็ไม่ได้จนนะแต่ครอบครัวอยู่ต่างจังหวัดเลยมาอยู่ห้องเช่าของหอพักญาติในกรุงเทพฯเพื่อเรียนโรงเรียนนี้

                “พี่...พี่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ  พรุ่งนี้”

                คนข้างหลังนิ่งสนิทไป   โกรธมั้ยเนี่ยผมบอกแบบกระชั้นชิดแบบนี้  แต่มหาลัยเขาเรียกไปปรับพื้นฐานนี่นาเพิ่งแจ้งมาอีกต่างหาก

                “..ก็ดีนี่ครับ  เรียนที่ไหนละ”

                มันถามนิ่งๆ  ไม่ตกใจเลยหรอ  เราก็แอบเครียดอยู่คนเดียวตั้งนาน-o-;

                “มหาลัย H น่ะ”  ผมตอบ

                “หรอครับ  เรียนคณะอะไรอ่ะ”

                “บริหาร”

                “ครับ โชคดีนะ”

                ซอสลุกขึ้นแต่งตัวเงียบๆ  โกรธอยู่ใช่มั้ยอ่ะ

                “ขอโทษนะที่บอกกะทันหันแบบนี้..”  ไม่ใช่ความผิดผมนะ

                “ไม่เป็นไรหรอกผมเข้าใจ  ไม่ต้องกังวลนะ^^”

                ซอสลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน   นึกว่าจะพูดรั้งไม่ให้ฉันไปซะอีก  ผมอยากให้เขาพูดว่า “อย่าไป”มากกว่านะ   ผมเอนหัวซบแผงอกกว้างแล้วกอดเอวซอสไว้   นายนี่ไม่เข้าใจฉันบ้างเลยนะ

                “พะ..พี่ต้า-o-///”

                “อะไร”

                “กอดผมแบบนี้..มัน…เอ่อ-///-”

                “อีกรอบมั้ย”

                “ดะ..ได้หรอ-///-”

                ผมเงยหน้าจุ๊บใบหน้าหล่อเบาๆ   ซอสทำตาโตเหวอไปชั่วครู่ก่อนจะเริ่มซุกไซ้ซอกคอผม  วันนี้ยอมให้เป็นกรณีพิเศษแล้วกันนะ

                “กลับมาไวๆนะครับ....ผมจะรอ”

 

 

 

 

                “No! if he..” (ไม่นะ ถ้าลูก...)

                “Don’t worry,everything will be alringht” (อย่ากังวลไปเลยน่า ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย)

                ผมชะงักเท้าตอนเดินผ่านห้องนั่งเล่น   สาวสวยประจำบ้าน  แม่ผมเองกำลังตีหน้าบึ้งใส่พ่อผมอยู่  ถ้าให้เดาต้องทะเลาะกันเรื่องที่พ่อส่งผมไปเรียนต่างประเทศแน่ๆเลย

                “I think you were right,I’m not a child”(ผมคิดว่าพ่อพูดถูกนะ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะครับ)  ผมบอก

                “I don’t know.For me,you’re a child! child! child!”(ไม่รู้แหละ สำหรับแม่   ลูกน่ะเป็นเด็ก)

                แม่บอกพลางจับหน้าผม  ไหล่แล้วก็เอว  จากนั้นเขาก็กอดผมแน่นเลย  ผมรู้ว่าแม่ไม่สบายใจเท่าไหร่  แม่กลัวว่าผมจะเป็นแบบเมื่อก่อน  เป็นอะไรประหลาดๆที่คนอื่นไม่ค่อยเป็น

                “Don’t worry ,Celsius  goes with me tomrrow.” (ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้เซลก็ไปด้วย)  **ขอใช้Present simละกันนะ  มันใช้กันการวางแผนล่วงหน้าได้  ไม่อยากใช้ Wii 55 เรื่องมากเนอะ**

แม่ยังทำหน้าบึ้งไม่เลิกจนพ่อต้องเข้ามาโอ๋   แม่ไม่อยากให้ผมไปที่อื่น    ตอนเด็กๆครอบครัวผมต้องย้ายไปทำงานหลายประเทศผมก็เลยได้ภาษามาหลายภาษา    น่าจะเป็นเรื่องดีนะแต่ผมกลับใช้ภาษาตีกันมั่วเลยละพ่อกับแม่กลัวว่าผมจะพูดไม่รู้เรื่องเวลาโตมาจะลำบากเลยพาไปหาหมอ  หมอบอกว่าผมมีอาการสื่อสารภาษาสับสน เรียกง่ายๆว่า Asyndesis พ่อก็เลยส่งผมมาอยู่ไทยเป็นการพักการเดินทางอันยาวนานซะเลย  ผมเลยได้เจอ.....เด็กที่มีรอยยิ้มเหมือนพระอาทิตย์  ผมจะเล่าให้ฟังนะ

 

 

 

 

ฤดูร้อนปี 25xx

 

“ตื่นแล้วหรอคะคุณหนู^^”

แม่บ้านทักผม  ผมฟังรู้เรื่องนะแต่หมอไม่ให้ผมพูดตอบ-*-   ผมพลิกกระดานเล็กๆที่ห้อยคออยู่มาเขียนตอบกลับไป

~ซบาย ดีบ่อ~

แม่บ้านคนนั้นหัวเราะหน่อยๆก่อนจะเอากระดานผมไปลบเขียนใหม่เป็น ~สบายดี บ่~ 

“สอนหลายครั้งแล้วนะคะ  คุณหนูนี่ขี้ลืมจังเลย  ฮ่าๆ  สบายดีค่ะ  ไปทำงานก่อนะคะ^^”

ผมพยักหน้ารับแล้วเดินไปหาชายตัวสูงที่นั่งเล่นอะไรซักอย่างอยู่บนโต๊ะ

ผมสะกิดแผ่นหลังกว้างให้พ่อหันมาหาผมก่อนจะชี้ไปที่กระดาน

                “Yes, fine”  พ่อตอบ

                ผมลบคำบนกระดานแล้วเขียนคำใหม่ลงไป

~What’s that?~

ผมเหลือบตาไปที่กล่องไม้ขอบทองดูหรูหราที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ   พ่อเปิดฝาออกก่อนจะเทกระดาษสีดำออกมา 

~ Card?~ (ไพ่หรอ)

“Yeah.I  found it in your grandfather’s room” (ใช่ พ่อเจอมันในห้องปู่ลูกน่ะ) 

พ่อหยิบไพ่ดูทีละใบทีใบ  มันคือไพ่ยิปซีใช่มั้ย  หรือไพ่ยูกิ  ไพ่สีดำข้างหลังบุลายสีทองดูเท่ดีนะ

“Choose one” (เลือกซักอันสิ)

พ่อคว่ำไพ่ในมือพลางๆทำให้มันแบๆก่อนยื่นมาให้ผม   ผมไล่นิ้วอย่างชั่งใจแล้วหยิบไพ่ใบนึงออกมา

“Life saver” (ผู้ช่วยชีวิต)

พ่ออ่านชื่อไพ่ให้ฟัง   ไพ่ที่ผมจับได้เป็นรูปคนติดปีกชุดยาวกำลังเอื้อมมือฉุดคนข้างล่างที่มีโซ่ล่ามอยู่ให้บินตาม(มั้ง?)   แต่ผมว่ามันเท่ตรงคนมีปีกมีพระอาทิตย์สีแดงฉานฉายอยู่ด้านหลัง

“This card told “Ifyou fall in dangerus,he will come to save you”

(ไพ่บอกว่า ถ้าคุณตกอยู่ในอันตราย เขาจะมาช่วยคุณ)

ฟังดูเหมือนหนังจีนเลยนะ-o-

“Appear on east”(ปรากฏทางทิศตะวันออก)

~So fanciful~ (เพ้อเจ้อชะมัด)

ผมส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินออกมา  ผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เท่าไหร่  โดยเฉพาะเรื่องทำนายดวงอะไรทำนองนี้   ไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า

 

กริ่งๆๆ

 

“ไอติมมั้ยจ๊ะ”

ไอติม-.-?  ผมเดินผ่านประตูรั้วออกไปก็เจอป้าคนนึงกำลังเข็นรถคันส้มๆมาจอดอยู่หน้าบ้าน    Icecremชัดๆ  เรียกไอติมได้ยังไง

“เอาไอติมมั้ยจ๊ะหนู^^”

ป้าเขาถาม  ร้อนๆแบบนี้กินซักหน่อยคงดี   ผมชี้ไปที่รูปในป้ายป้าแกก็หยิบมาให้

“20บาทจ้า  ฟังไทยรู้เรื่องมั้ยเนี่ย  ฝรั่งจ๋าแบบนี้คงไม่รู้สินะ ฮ่า โฟตี้บาทจ้า”

ผมยืนมองหน้าป้าแก  ไม่อยากจะบอกว่าผมฟังป้าออกทุกประโยคแหละ  ผมก้มลงเขียนคำพูดในกระดานห้อยคอก่อนจะชูให้ป้าเขาดู

~ยี่สิบบาทมิใช่รึ  เจ้าจะโกงข้าหรือ~

ป้าเขาหน้าซีดไปหน่อยนึง  ก่อนจะยิ้มแห้งๆแบบเห็นเหงือกให้ผม

“คุณหนูครับ~”

พ่อบ้านวิ่งมาหาผม   พอมันเห็นประโยคบนกระดานมันก็ขำ  ผมเขียนผิดหรอ-o-

“จ้าๆ 20ก็20นะ  ไปละ^^”

ป้าเขารีบเข็นรถหนีผมเลยคาดว่าพรุ่งนี้ก็คงไม่กล้าเข็นผ่านบ้านผมอีก  และผมก็ไม่ให้ผ่านแล้วด้วย  เรื่องอะไรมาเก็บเงินผมเกินราคาละ!!

“คุณหนูเขียนอะไรได้โบราณมากเลยนะครับ^^”  พ่อบ้านบอก

~โบลาน คือกระไรหรือ?~

“ฮ่าๆ  โบ-ร-า-ณครับ  ผมก็โง่อังกฤษด้วยซิ  เปิดดิกแปปนะครับ-.-”

พ่อบ้านบอกแล้วก็หยิบเครื่องสีขาวๆขึ้นมากด

“Ancient  เก็ทมั้ยครับ”

“I heard in Thai-drama”(ได้ยินมาจากละครไทยอ่ะ)

“แล้วได้ยินอะไรมาอีกบ้างเนี่ย  ใช้คำที  ไม่สมกับวัยเลยนะครับฮ่าๆ^^”

~เจ้า ข้า เอ็ง โอ้ย อ้า ไม่นะ อย่าค่ะ โอ้วซี้ด~

พอพ่อบ้านอ่านจบก็ทำหน้าเหวอๆ  ก็ผมได้ยินมาแบบนี้นี่นา

“คุณหนู  แอบเอาซีดีในห้องคุณท่านไปดูหรอครับ-..-”

~CD อะไร~

“หนังโป๊ไงครับ><~”

“Hey! Close up” (มาใกล้ๆดิ๊)

พ่อบ้านยื่นหน้าเข้ามาหาผม   ผมเลยเอากระดานฟาดหัวไปทีนึงก่อนจะเดินหนี  ไอ้บ้าลามก-*-

“จะไปไหนครับคุณหนู”

“If you follow me,I will cut off you!” (ถ้าตามมาละก็ไล่ออกแน่!)

ผมเดินกระแทกเท้าไปตามถนน  ไอศกรีมละลายหมดแล้วร้อนเป็นบ้าเลย!!  ผมเดินตามบันไดขึ้นไปเรื่อยๆ  ตรงนี้ใช่สวนสาธารณะหรือป่าวต้นไม้เยอะดีจังค่อยเย็นลงหน่อย  ผมเกาะราวบันไดมองธารน้ำข้างล่างไปพลางๆ  น่าจะเอาสมุดออกมานั่งวาดรูปเล่นนะเนี่ย

 

ฟิ้ว~

 

ลูกกลมๆลอยเฉียดแก้มผมไปกระแทกไอศกรีมผมตกลงไปในน้ำ  กินยังไม่ถึงสองคำเลย-o-!!

“ลูกบอลไปไหนวะ!”

“ไอ้ซอสมึงมาหาเลยนะ!!”

“เออๆกูรู้แล้ว”

ร่างผอมแห้งเดินแหวกพุ่มไม้หนาออกมาก่อนจะหันซ้ายแลขวาเหมือนกำลังมองหาอะไรอยู่   พอเด็กคนนั้นเห็นผมมันก็ทำหน้าตื่นแล้วก็หันไปเกาหันตัวเอง

“เอ่อ...ยู ซีลูกบอลมั่งมั้ย”  เด็กนั่นพูด

ผมชี้ลงไปในน้ำ  เด็กนั่นก็รีบวิ่งมาชะโงกดูทันที

“ชิบหาย!!!”

เขาพูดเสียงดัง  โอ๊ะศัพท์ใหม่ชิบหาย

~แปลว่าอะไร~ ผมสะกิดให้เด็กนั่นอ่าน

“หายไง  หายนะละมั้ง  พูดไปแล้วฟังรู้เรื่องหรอ-o-!”

ผมพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ  เด็กนั่นถอดรองเท้าแตะออกก่อนจะขึ้นไปยืนบนราวเหล็กแล้วก็

 

ตู้ม!!

 

ร่างผอมบางกระโดดลงน้ำว่ายตามลูกบอลไป   ผมวิ่งลงบันไดด้วยความตกใจธารน้ำมันไหลมาชนกันมันจะเป็น้ำวนหรือป่าว  ถ้ามันดูดเด็กคนนั้นลงไปละก็!!

 

ตู้ม!!

 

ผมกระโดดลงน้ำตามไปแล้วโผล่หัวขึ้นมามองหาก็ไม่เจอเด็กนั่นเลย  ผมดำน้ำลงไปอีกรอบพยายามว่ายหาเด็กคนนั้น

 

กึก!

 

ผมหันข้างมองที่เท้าตัวเองเหมือนเชือกรองเท้ามันจะติดกิ่งไม้อยู่   ผมหันหลังว่ายวนกลับไปแก้ออกแต่กลับติดหนักกว่าเดิมเพราะกระแสน้ำมันไหลเชี่ยวมาผมก็เริ่มหมดลมแล้วด้วย....

 

 

 

 

ความนุ่มลื่นหนึบๆติดอยู่ที่ปากผม   ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมองปลิงที่อาจจะติดปากผมอยู่แต่ไม่ใช่!!   ผมเห็นเส้นผมสีดำที่ชุ่มน้ำปรกอยู่ใกล้ตาผม   ลมหายใจร้อนๆเบารดปลายจมูกผม  มันจูบผมอ่ะ!!

 

ผลัก!

 

“fu*k!!  what are you doing!?!”

ผมผลักมันออกแล้วทำหน้าตื่น   เด็กนั่นทำหน้างง

“Do you know…..This is…my frist kiss..”

ผมละอยากจะคลั่งตาย  จูบกับครอบครัวมันก็ไม่เท่าไหร่เพราะไม่นับเป็นจูบแรก  แต่นี่มันไม่ใช่!!  ใครที่ไหนก็ไม่รู้>O<!!

“คิดส์ เด็กหรอ  อืมๆใช่-.-”

“Kissss  not kid!!”

“ฟังไม่รู้เรื่องโว้ย!!  คนอุส่าห์ช่วยผายปอดโวยวายอยู่ได้-o-!”

“So?”

อ่อ  เขาทำกันแบบนี้หรอ....จะบ้าหรือไงวะ>O<!!

“เปียกหมดแล้ว  เสียดายเสื้อผ้าดีๆหมด  ไปอาบน้ำบ้านฉันก่อนละกัน  ฟังรู้เรื่องป่ะ  ไปเทคชาวเวอร์อ่ะ  แอดบ้านมี -o-”

ผมพยักหน้าเล็กๆน้อยก่อนเกลี่ยผมทัดข้างหูไว้  เวลาเส้นผมมันเปียกน้ำมัน่ารำคาญ  ผมของผมมันยาวประมาณเกือบไหล่ตัดสไลด์ๆปลายๆ  ไม่อยากทำผมทรงเห็ดก็เลยทำทรงนี้แทน

“ข้าวเม่าๆ เร็วๆ”

ข้าวเม่า-_-?  เด็กประถมจริงๆ  ผมก็ประถมนะ  ก็ยังดีที่เด็กนี่ยังพูดรู้เรื่องกว่าผม 

.....Life saver….

มือเล็กๆยื่นออกมาตรงหน้าผมเหมือนจะฉุดให้ผมลุกขึ้น   แสงอาทิตย์ที่สาดส่องลอดผ่านร่างเล็กๆนั่นทำให้ผมต้องหยุดมอง   ใบหน้าใสคลายยิ้มอ่อนโยนให้ผม     ผมยื่นมือจับมือคนข้างหน้าแล้วลุกขึ้นตาม 

....มาทางทิศตะวันออกจริงๆด้วย...

 

 

 

 

ผมเดินตามคนแปลกหน้าที่เดาะลูกบอลไปตามทาง  คิดว่าไม่น่ามีพิษภัยอะไรหรอก    ผมเดินลัดเลาะผ่านไร่องุ่นขึ้นไปตามทาง   บ้านเด็กนี่ปลูกองุ่นหรอ 

“แม่!  หยิบผ้าขนหนูให้ผมหน่อย-o-” เด็กนั่นตะโกนเรียก

“ว้าย!  ไปทำอะไรมาตัวเปียกโชกแบบนี้”

ผู้หญิงหน้าตาสะสวยเอาผ้าขนหนูเช็ดหัวเด็กนั่นก่อนจะเหลือบตามามองผม

“อะแห่ม!  ตัวแค่นี้ริอาจพาผู้หญิงเข้าบ้านแล้วหรอไอ้ตัวแสบ><”

“ไม่ใช่ผู้หญิง  ผมลองจับดูแล้ว  ผู้ชายต่างหาก-.-”

ผมสะดุ้งโหยงกับคำพูดของเด็กนี่  จะ..จับ-o-!!  นอกจากขโมยจูบแล้วยังล่วงละเมิดร่างกายฉันอีกหรอเนี่ยTOT

“เดินไปหลังบ้านนะ  มีห้องน้ำอยู่  หนูชื่ออะไรจ๊ะ^^”  เธอถามผม

“Cheetah”

“ฝรั่งแท้เลยหรอ-o-!!”

ผมเรียบเรียงคำพูดในใจ   ค่อยๆคิดแล้วค่อยพูด  อย่าพลาดนะไม่งั้นเขาขำแน่เลย

“ผม..เป็นคน..ทายย”  ผมบอก  พูดได้แล้วๆ><

“หัวทองขนาดนี้ถ้านายไทย  แล้วฉันละ-o-”  เด็กนั่นบอก

“พาชีต้าไปอาบน้ำก่อนซอส  เดี๋ยวแม่ไปเตรียมเสื้อผ้ามาให้”

เธอบอกแล้วดันหลังผมกับเด็กคนนั้นให้เดินไป    ผมเดินตามเด็กนั่นไป   มีอ่างน้ำเหมือนที่บ้านผมเลยอ่ะ   เด็กนั่นถอดเสื้อผ้าแล้วก็ลงไปในอ่างก่อนจะกวักมือเรียกผมให้ลงไปอาบด้วยกัน

“ถามจริง  ฟังไทยรู้เรื่องหรอ”  คนข้างๆหันมาถามผม

~ฟังออกสิ  คนไทย~  ผมเขียนบอก

“ผมนาย..สวยดีนะ”

นิ้วเรียวเล็กเกี่ยวปลายผมเล่น    สวยหรอ?  ตอนไม่อยู่ญี่ปุ่นไม่มีใครชอบเลยมีแต่คนไล่ให้ฉันกลับประเทศไป

~ไม่มีใครชอบสีผมของฉัน~

“ฉันนี่ไงชอบ  สวยดีเวลาโดนแดดอ่ะ^^”

~ สีผมฉันมันแปลกประหลาด  สำหรับคนแถวนี้~

“อ่านะ  ฉันก็ว่างั้นแหละ”

~ไม่มีใครกล้าคุยกับฉันเท่าไหร่~

ก็บอกว่าผมเป็นคนไทยๆ  ก็ไม่มีใครเชื่อ  ที่ผมไม่อยากพูดไทยเพราะกลัวพูดผิดแล้วเขาจะหัวเราะเอา  เพราะสีผมแบบนี้ทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้ผม  ผมไม่ชอบเลย...สีทองนี่น่ะ

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ-.-”

ใบหน้าใสยื่นเข้ามาใกล้ผม

“ฉันว่ามันเข้ากับนายดี  สวยมากๆเลย”

ความรู้สึกวูบวาบเหมือนหน้ากำลังไหม้นี่มันอะไรกัน   แค่โดนชมนิดหน่อยเอง -///-

~แต่สีผมมันเด่นไปหน่อย~

“ฮ่าๆ  ไว้โตขึ้นฉันจะทำสีผมเด่นๆเป็นเพื่อนนายเอง   จะแย่งซีนให้ดู^^”

ผมเผลอยิ้มตามคนอวดดี  ถ้าโตขึ้นแล้วฉันจะเจอนายมั้ย   โตขึ้นฉันคงกลายเป็นหมูไปซะก่อนละนะ-3-

“นี่...”

ร่างเล็กๆเขยิบเข้ามาเบียดผม  

~อะไร~

“ขอ...ทำอีกรอบได้มั้ย-////-”

ผมชูป้าย อะไร อีกรอบ

“ปากนาย...นิ่มดี  เหมือนเยลลี่เลย-///-”

“When you grow up, you can kiss me”(ตอนนายโตแล้ว ฉันจะให้จูบ)

ผมเอามือปิดปากใบหน้าใสที่เลื่อนเข้ามาใกล้

“ฟังไม่รู้เรื่อง-o-”

~งั้นจูบแบบครอบครัวแล้วกัน~

ผมเปิดมือออกให้มันเลื่อนหน้าเข้ามา  ครอบครัวน่าครอบครัว-o-///

 

ปึง!

 

“จะแช่น้ำกันไปถึงไหน  มาแต่งตัวเร็ว><”

ผมกับเด็กนั่นรีบผละออกไปคนละทางเมื่อแม่มันผลักประตูเข้ามา   รอตอนโตแล้วกันนะ^^

 

 

 

 

 

พอนึกย้อนๆไปผมก็ดันลืมชื่อเด็กคนนั้นไปแล้ว  ป่านนี้คงโตเป็นหนุ่มหล่อแล้วละมั้ง   ถึงมาเจอกันตอนนี้คงจูบกันไม่ได้แล้วละ  เดี๋ยวซอสมันตามไปฆ่าเอา-o-   ผมนั่งรถของที่บ้านออกมายังสนามบิน  ไม่รู้ว่าซอสจะว่างมาส่งผมมั้ยนะ  เหมือนว่าจะติดทำงานพิเศษอยู่หรือป่าววันนี้  แต่ก็น่าจะส่งข้อความมาซักนิดก็ยังดีนะ   ผมเดินไปที่จุดนัดพบของผมกับไอ้เซล   พอไปถึงก็เห็นมันกำลังล่ำลากับน้องซัลอยู่

“กลับมาไวๆนะ  โทรมาหาด้วย  ซื้อขนมมาด้วยนะ  ห้ามนอกใจด้วย”

น้องซัลร่ายยาวพลางดึงแขนเสื้อไอ้เซลแกว่งไปมา

“ตามไปอยู่ด้วยกันเลยมั้ย^^” ไอ้เซลบอก

“ไม่ไปหรอก  ถ้าซัลไปซัลก็อดมีกิ๊กดิ-o-”

“ไอ้ตัวแสบนี่คิดจะนอกใจพี่หรอ”

“บอกเลยแหละ  ฮ่าๆ”

พวกมึงทำอะไรกันเนี่ย  รู้มั้ยกูอิจฉา-^-

“Bon  voyage”(เดินทางโดยสวัสดิภาพ)

แม่บอกแล้วโผกอดผม  แค่สามปีไม่นานเท่าไหร่หรอก  ผมน่ะรอได้แต่ไม่รู้ว่าซอสจะรอผมได้หรือป่าว

 

ตึกๆ

 

ร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีขาววิ่งตรงมาหาผม   มือเรียวเสยปลายผมสีแดงที่ปรกหน้าออกพลางยิ้มเจื่อนๆให้ผม

“..ซอส..”  ผมเรียกชื่อน้องมันเบาๆ

ซอสก้าวมาหาผมช้าๆก่อนจะหยุดชี้นิ้วไปที่ขอบระเบียงชั้นสอง

 

พรึ่บ!

 

แผ่นผ้าผืนยาวถูกปล่อยลงมา  ผ้าสีขาวเขียนว่า

~ไปแล้วอย่าลืมผมนะ~

แล้วผืนต่อมาก็หล่นลงมาอีก

 ~ผมจะรอพี่นะครับ~

~ ผมรักพี่นะ~

ร่างสูงโปร่งก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม   เขาคุกเข่าลงกับพื้นก่อนจะเงยหน้ามองผม   ใบหน้าหล่อความยิ้มอ่อนโยนที่เคยยิ้มให้ผมเสมอ   มือใหญ่หยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อด้านในก่อนจะเปิดมันออกมา

“Will  you marry me?”

เสียงทุ้มเอ่ยแล้วป้ายแผ่นสุดท้ายก็ตกลงมาเป็นคำเดียวกันกับที่ชายตรงหน้าผมพูด   ผมยกมือปิดปากน้ำตาก็พาลไหลพราก  ไม่ได้เสียใจแต่...ผมดีใจมาก  ดีใจมากที่สุด!!  

ผมไม่แคร์สายตาใครในสนามบิน  ใครจะมองว่าดีไม่ดีควรไม่ควรก็ตามใจ  ผมยื่นมือออกไปให้คนที่มีรอยยิ้มอบอุ่นราวกับดวงอาทิตย์สวมแหวนให้

“Yes..”

ร่างสูงโผกอดผม   เสียงปรบมือเกรียวกราวดังสนั่นลันไปทั่ว  เซลกับซัลยกนิ้วโป้งให้ผม  ส่วนแม่ก็ทำหน้าเหวอไปชั่วครู่ก่อนจะยิ้มดีใจกับผมแบบงง   

“...รักซอสนะ..”

“ผมก็รักพี่!!”

วงแขนแกร่งโอบกอดผมไว้แน่นเช่นเดียวกับที่ผมกอดแผ่นหลังกว้างนั่นไว้ไม่ปล่อย  ต้องรอฉันนะ ....ฉันรักนาย  ซอส....

 

 

 

++++++++++

ชอบTaylor Swift ค่ะ

เลยเอาท่อนนี้เป็นชื่อตอน555