Sulfur Love (RE-Write)

 
บทที่ 3
℃ ชื่อผมก็มีไม่หัดเรียกซะบ้าง!! Ⓢ
 
                ผมเดินเอื่อยๆไปตามระเบียงไม่เร่งรีบกับการเข้าเรียนเพราะผมมีข้ออ้างไปเถียงครูได้ครับ ช่างเป็นเด็กดีซะเหลือเกิน-_-;
                “ขออนุญาตครับ-o-”
                ครูสาวสูงวัยเหลือบสายตามามองผม  ช่วยหันมาเต็มๆได้มั้ยครับ  มองจิกซะอย่างกับผมไปทำใครตาย  เธอขยับแว่นเล็กน้อยแล้วยักไหล่แล้วผายมือเชิญผมเข้าไปในห้องครูเดี๋ยวนี้กวนขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย-_-**
                “วันนี้ครูเสียใจมากที่ครูมีโอกาสสอนพวกเธอได้แค่ครึ่งชั่วโมง เพราะครูต้องลงไปประชุมสามัญของโรงเรียน”
                ครูหันมาบอกหน้าตาครูบ่งบอกว่าเสียใจจริงๆครับ  ผมอยากให้กล้องซูมหน้าเด็กนักเรียนจังเลยครับ  ทุกคนกำลังทำหน้าแอบเนียนเสียใจตามครูครับ ผมก็ด้วย
                “งั้นมาเรียนต่อกันได้แล้ว”
                พอครูหันเข้าหากระดานเท่านั้นล่ะ ทุกคนออกอาการเหมือนถูกหวย หรือไม่ก็ได้ทองจากอิชิตันอ่ะคับ  อะไรมันจะน่าดีใจขนาดนี้ไม่มีอีกแล้ว T^T ผมเห็นซอสย่องไปสไลด์พื้นเหมือนนักบอลยิงประตูได้  มันเว่อร์จังวะ อยากรู้ถ้าครูหันมา มันจะวิ่งกลับที่ทันมั้ย-_-;ทุกคนจ้องมองนาฬิกาดิจิตอลที่อยู่เหนือหัวครู   มีใครใส่ใจจะเรียนกันบ้างมั้ยนะ  ไอ้เด็กเกรียนพ่อแม่ส่งมาเรียนเสือกมานั่งดูนาฬิกา  อ่ะ! อีก10วินาทีสุดท้าย *O*
 
                ติ๊ด!
 
 
                เสียงนาฬิกาเปลี่ยนตอนเปลี่ยนตัวเลขที่ปกติไม่มีใครได้ยิน(เพราะในห้องซุยดังไปหน่อย^^;) เพิ่งรู้ว่ามันไพเราะขนาดนี้ ทุกคนหันไปมองหน้าอย่างรู้กัน  ไอ้คนอยู่ริมประตูถีบบานประตูออกให้กว้าง  คนนั่งริมหน้าต่างปิดหน้าต่างเรียบร้อย ทุกคนสูดลมให้ใจเข้าแล้ว...
                “ขอบคุณครับ!!//ขอบคุณค่ะ!!”
                สิ้นเสียงทุกคนรีบกรูกันออกจากห้องประหนึ่งว่าในห้องกำลังเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ทุกคนกำลังวิ่งหนีตายกันอยู่  ไม่มีใครสนใจเสียงครูที่ตะโกนลั่นห้องอยู่แม้แต่น้อย
                “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!! มันยังเหลืออีก10นาทีนะ>O<!!”
                ครูตะโกนแล้วเดินไปหยิบไม้ตัวทีหลังห้องมาไล่ตีไอ้พวกที่อยู่แถวนั้น  ยุคนี้เขาเลิกตีนักเรียนแล้วไม่ใช่หรอ-o-;;
                “เฮ้ยๆ!! ออกเร็วๆดิ”
ผมพูดพลางแทรกๆตัวออกมา  ใครอยู่คนสุดท้ายก็ซวยอ่ะครับ  โดนเรียนต่อแน่ ครูเขาชอบบวกเวลาเพิ่มเลยต้องใช้ไม้นี้กัน  ผมต้องมายืนรอไอ้ไอซ์ที่ยังติแหงกอยู่ข้างในห้องเรียนมันมีประตูหน้าประตูเดียวครับ ต้องแย่งกันออก  ไอ้พวกไม่ออกทางประตูมันก็โดดออกหน้าต่างไปแล้วครับ ฮ่าๆ
                “ครูมาแล้วๆ!! พวกมึงออกกันเร็วๆดิ”
                “พวกผู้หญิงเสียสละให้ผู้ชายออกก่อนดิวะ!”
                “ผู้ชายต้องเสียสละให้ผู้หญิงสิยะ!”
                “ผู้ชายเสียสละมาเยอะแล้ว เสียสละให้ผู้ชายมั่งดิวะ”
                “พวกมึงจะคุยรอครูเอาไม้มาฟาดมึงหรอ ห๊ะ!!”
                เพื่อนในห้องด่ากันอยู่ครับผมเห็นด้วยกับคห.4ครับ-o-  แล้วไอ้ไอซ์ก็ออกมาพร้อมเทมส์ครับ  ส่วนไอ้สองตัวที่เหลือมันกระโดดออกหน้าต่างไปก่อนเสียงนาฬิกาดังซะอีกออกมาครบแล้วพวกผมก็รีบวิ่งลงบันไดทันทีครับ  ผมเหลือบไปเห็นไอซ์กลิ้งลงไปนอนกุมหัวอยู่ชั้นลงสุดแล้วครับ   มึงไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้นะไอซ์ -_-;;
                “เป็นอะไรหรือป่าว เลือดออกมั้ย?สมองไหลหรือป่าว?*o*”
                เทมส์รีบลงไปถาม  สายตามันไม่ได้ดูห่วงใยไอซ์ที่นอนงอเป็นกุ้งอยู่เลยซักนิดไอ้แว่นจิตนี่มันกระหายเลือดจริงๆ  เทมส์เอื้อมมือไปจับหัวไอซ์  แต่ไอซ์ปัดออกแล้วถอยหลังไปชิดกำแพงอีกฝั่ง
                “อย่านะไอ้เทมส์  กูรู้นะมึงคิดไรอยู่ -*-!”
                ไอซ์พูด
                “ฮ่าๆ ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ฉันไม่เอาสมองแกไปหรอกน่า”
                “กูไม่เชื่อ -_-++”
                “ขนาดนั้นฉันไม่ได้เอาไปแกยังโง่ขนาดนี้ แล้วถ้าเอาไปแกจะโง่ลงไปขนาดไหน  ถึงขั้นโง่หมาอายเลยมั้ง ฮ่าๆๆ^O^”
                “แว่นแตกแน่มึง!!”
                ไอซ์พุ่งหลาวเข้ามาจะชกหน้าเทมส์  ผมยืนดูเฉยๆครับไม่ห้ามหรอก  อยากดูคนตีกัน ฮ่าๆ^O^
                “ไอ้แว่นแน่จริงอย่าหลบดิวะ>O<!!”
                “ไม่ได้หลบนะ แขนแกสั้นเองอ่ะ^^”
                “หึ่ยยยย ไอ้แว่น!! ตายซ้าาาา>O<!!!”
                ไอซ์ชกเกือบชกเข้าหน้าเทมส์แต่เทมส์รับหมัดไว้ก่อน  เทมส์รวมแขนไอซ์ไว้หลังหลังแล้วกดไอซ์เข้ากำแพง มีกี้ผมเห็นจมูกไอซ์กระแทกกำแพงด้วยละ-o-;;
                “เทมส์โหดหว่ะ!”
                ผมพูด
                “ฉันใจดีจะตาย ใช่มั้ยไอซ์~”
                เทมส์ก้มลงไปพูดข้างๆหูไอซ์  มันโน้มตัวลงไปจนอกมันเกือบชิดกับหลังไอซ์ไอซ์ก็ซุกหน้าเข้ากับกำแพง  มันไม่ใช่ชานชาลา 9¾ นะเว้ย  มึงทะลุไปหาแฮร์รี่ไม่ได้หรอก!!
                “เฮ้ย พวกแกน่ะ แยกออกจากกันได้แล้ว เดี๋ยวไอซ์มันจะท้องเอาซะก่อน
-o-”
        ผมพูด
        เทมส์ยอมปล่อยไอซ์ ไอซ์หันไปแยกเขี้ยวใส่เทมส์ จะบอกว่าท่ามีกี้ชวน
          จิ้นมากเลยอ่ะ โฮกกกก-o-;;
         “วันนี้ฉันจะลองทำชูครีมดูน่ะ ถ้าอยากชิมก็เชิญที่ห้องแลปนะ^^”
          เทมส์พูดเสร็จก็เดินจากไป ผมอยากรู้ว่าวันกลับบ้านบ้างไหม หรือบ้านมันก็คือแลปโรงเรียน -_-?
          “ไปกินไอติมกันเถอะ อารมณ์ไม่ดีต้องดับร้อนหน่อย”
         ไอซ์พูด
         “เลี้ยงด้วย ^^”
          ผมสวน
 
 
 
           ผมเดินลากรถจักรยานตามไอซ์ไปเรื่อยๆ ร้านไอติมใกล้ๆโรงเรียนมันบอกอร่อย อร่อยไม่อร่อยมันก็ต้องจ่ายให้ผมอ่ะ ภายในร้านตกแต่งอย่างน่ารักโทนขาวชมพู มีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่นั่งรับแขกอยู่หน้าประตูด้วย เค้าจะเอากลับบ้านน>3<~
          “รับอะไรดีคะ^^”
          พนักงานหน้าตาน่ารักถามผม
         “เธอชอบไร เราก็เอาแบบนั้นอ่ะ^^”
         ผมตอบ
        “เคะหม้อ!”
          ไอ้ไอซ์พูด มึงนี่ก็ กูกำลังจะจีบเขาซะหน่อย-_-++
        “เงียบไปเลยมึง กูไปแดกชูครีมเทมส์ละ-3-”
       “มึงคิดดีแล้วหรอ กูว่ามึงอย่าเอาชีวิตดีๆของมึงไปทิ้งที่นั่นเลยเชื่อกูTT”
         “มึงก็เว่อร์ไป-o-”
        “บอกไรให้นะแค่มึงก้าวเท้าเข้าห้องนั้นไปอายุขัยมึงก็ลดลงไป10ปีละ-.-!”
         “-o-!!”
         ไอซ์พูดหน้าจริงจังมาก ผมต้องเชื่อมันมั้ยเนี่ย
           “โทษนะคะ จะรับอะไรดีคะ^^+”
           พนักนักงานส่งสายตาโหดร้ายมาให้พวกผม อ่า ครับสั่งๆ
         “เอาอันนี้(จิ้มๆ)”
          “ผมก็เหมือนกัน แต่ของผมขอ2ที่”
          แล้วมันจะมาสั่งตามผมทำไมเนี่ย-.-
          “ทวนรายการนะคะ ไอติมบลูเบอร์รี่กับราสเบอรี่ขี้เหงา3ที่นะคะ รอสักครู่ค่ะ^^”
           เธอเดินไปบอกที่เคาท์เตอร์ ตรงนั้นมีแผ่นหลังใครบางคนที่ผมคุ้นเคยกำลังยืนสั่งอะไรอยู่ และเมื่อเขาหันมา นั่นมัน!ผู้หญิงที่ชื่อเนยกับรุ่นพี่ปากมอมนี่หว่า ผมรีบก้มหน้าแนบโต๊ะรอให้สองคนนั้นเดิมผ่านไป ทำไมต้องมากินร้านเดียวกันด้วยวะ><!!
          “วันนี้เซลต้องเลี้ยงเนยด้วยนะ^^”
          เสียงหวานๆดังมาจาข้างหลังผม ไม่ต้องเหลือบไปมองก็รู้ว่านั่งข้างหลังตรงกับผมแบบเป๊ะๆ
           “อย่ากินจุละกัน ฮ่าๆ”
            เสียงหัวเราะของตาบ้าเซล หงุดหงิดหว่ะ จะหัวเราะทำไมเนี่ย-*-
          “เซลอ่ะ เค้าไม่ได้กินจุซะหน่อย-3-”
          “เนยอย่างอนดิ”
         “เชอะ>3<!”
         “อย่างอนเซลเลยนะ เซลง้อแล้วๆ”
          ไอ้บทสนธนาประสาเด็กอนุบาลนนี้มันอะไร รบกวนโสตประสาทผมมากเลย เนยอย่างอนดิ เซลง้อแล้ว~ ชิ-*-!
         “ซัล มึงเป็นไรอ่ะ เมนส์ไม่มาหรอ”
         ไอซ์ถาม
         “พ่อมึงสิ-_-!”
         ผมสวน
         “กูถามมึงดีๆนะเนี่ย -o-;”
         ไอซ์ทำหน้าเหวอๆ
        “ทำไมชอบด่าพ่อคนอื่นนักนะ ไอ้เด็กเปรต!”
          เสียงไอ้เซลครับ ผมลุกขึ้นยืนแล้วหันไปข้างหลัง เดี๋ยวมึงก็จะโดนเป็นรายต่อไปไม่ต้องรีบแซงคิวหรอก-*-!
          “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแก!”
        มันลุกขึ้นยืนบ้างครับ ผู้หญิงที่มาด้วยคงเกรงว่าเดี๋ยวมันจะพุ่งเข้ามาต่อยผมก็เลยไปจับแขนมันไว้
       “ทำตัวไม่น่ารักเอาซะเลยนะ แกน่ะ”
        มันพูด
        “ก็ไม่ได้เป็นคนน่ารักนี่!!!”
      ผมตอบกลับไป ใครจะไปน่ารักเหมือนผู้หญิงข้างมึงล่ะ!
        “ซัลใจเย็นๆก่อน”
         ไอซ์พูดพลางจับไหล่ผมเอาไว้
           “กลับก่อนนะ”
            ผมหันไปพูดกับไอซ์ แล้วรีบหยิบกระเป๋า เดินออกไปจากร้าน บรรยากาศก็ดีแต่ไม่น่ามาเจอหมอนี่เลย!!
         “จะหนีไปร้องไห้ล่ะซิ!”
          พี่มันพูดไล่หลังผมมา ฉึก! โดนอีกแล้ว
           “อย่ามายุ่งกับกู!!”
          ผมสวนมันไปดังลั่นร้าน
         “เฮ้ย ซัล เดี๋ยวก่อน!!”
 
              ผมได้ยินเสียงไอซ์เรียกผมแต่ผมไม่ได้หันกลับไปมอง ผมรีบปั่นจักรยานออกไปให้เร็วที่สุด ทีผมยังไม่เข้าไปขัดจังหวะหวานแหววชวนอ้วกแตกของมันเลยนะทำไมมันต้องมาขัดจังหวะเวลาผมพูดด้วยล่ะ แล้วถ้าจะหวานกันซะขนาดนั้นไปโรงแรมดีกว่ามั้ย!! แล้วไหนยัยนั่นบอกว่าชอบพี่พีคไง พลาดจากพี่กูแล้วก็จะมางาบไอ้เซลแทนซินะ !!! แล้วผมจะไปสนมันทำไมนะ ใครจะงาบมันก็ช่างสิ ผมน่ะ! แค่อยากให้เขาพูดดีๆกับผมแบบที่พูดกับยัยนั่นบ้างนี่นา เจอหน้าก็ไอ้ตุ๊ด ไอ้เด็กเปรตชื่อผมก็มีไม่หัดเรียกซะบ้าง หรือ “ซัล” มันออกเสียงยากกว่า “เนย” ฟังดูไม่เพราะเท่าเนยสินะ.... พรุ่งนี้คงต้องไปขอโทษไอซ์ซะแล้ว ผมไม่น่าใส่อารมณ์กับไอซ์มันเลย ผมเริ่มมองไม่เห็นทางข้างหน้าแล้วเพราะน้ำใสๆมันเอ่อท่วมขอบตาไปหมด ทำไมผมขี้แยนักนา อ๊ากกกก คิดแล้วเครียดเขียนไม่ออกแล้วโว้ยยยย>O<!!